Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1247/12/BW
z 13 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2012r. (data wpływu 14 grudnia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia usług cateringowych, polegających na dostarczeniu gotowych posiłków na organizowane przez Wnioskodawcę eventy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia usług cateringowych, polegających na dostarczeniu gotowych posiłków na organizowane przez Wnioskodawcę eventy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Jednym z głównych profili działalności Wnioskodawcy jest organizacja i kompleksowa obsługa spotkań integracyjnych, szkoleniowych, eventów rozrywkowych, kulturalnych i sportowych. W celu wykonania wymienionych usług, Wnioskodawca ponosi m.in. koszty usług cateringowych. Za powyższe koszty Wnioskodawca otrzymuje faktury VAT. Nabywane usługi cateringowe są przez Wnioskodawcę wykorzystywane do wykonywania usług opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, od których Wnioskodawca płaci podatek należny. Powyższe usługi są opodatkowane 23% stawką VAT. Koszty usług cateringowych są wykorzystywane bezpośrednio do realizacji usług eventowych i stanowią bezpośredni koszt wykonania świadczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia usług cateringowych, polegających na dostarczeniu gotowych posiłków na organizowane przez Wnioskodawcę eventy?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 9 oraz art. 124. Zatem stosownie do ww. artykułu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawca, jako osoba prawna wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą spełnia definicję podatnika zgodnie z art. 15 ustawy o VAT. Natomiast nabywane od podwykonawców usługi cateringowe mają bezpośredni związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, gdyż są jednym z elementów składających się na realizację usług organizacji i obsługi imprez rozrywkowych, które Spółka opodatkowuje 23% podatkiem VAT.

Przepis art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje jednak sytuacje, w których nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, mimo iż spełnione są generalne przesłanki upoważniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Zatem istotne jest czy usługi cateringowe mieszczą się w pojęciu powołanych w ustawie usług gastronomicznych. W Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z 2008r. usługi cateringowe zostały wyodrębnione od usług gastronomicznych. Usługi cateringowe są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 56.21 „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering)", natomiast usługi gastronomiczne pod symbolem PKWiU 56.29 „Pozostałe usługi gastronomiczne".

W świetle art. 5a ustawy o podatku od towarów i usług, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Mimo, iż art. 88 nie odnosi się symboli PKWiU, jednak klasyfikacja wskazuje na odrębność usług cateringowych od gastronomicznych.

Należy również podkreślić, że w Rozporządzeniu Wykonawczym Rady UE nr 282/2011 z 15 marca 2011r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej, ustawodawca unijny zdefiniował usługi restauracyjne i cateringowe dokonując rozróżnienia w celu odpowiedniego traktowania tych usług.

Art. 6 tego rozporządzenia stanowi, że usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Dlatego zdaniem Wnioskodawcy ze względu na odmienną definicję i charakter usług gastronomicznych i cateringowych, nie można uznać, iż do usług cateringowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ust. pkt 4 ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur za usługi cateringowe, nabywane od dostawców posiłków na organizowane przez niego imprezy. Spełnione są bowiem pozytywne przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz zdaniem Wnioskodawcy nie występują ograniczenia wynikające z art. 88 powołanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego – na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż jednym z głównych profili działalności Wnioskodawcy jest organizacja i kompleksowa obsługa spotkań integracyjnych, szkoleniowych, eventów rozrywkowych, kulturalnych i sportowych. W celu wykonania wymienionych usług, Wnioskodawca ponosi m.in. koszty usług cateringowych. Za powyższe koszty Wnioskodawca otrzymuje faktury VAT. Nabywane usługi cateringowe są przez Wnioskodawcę wykorzystywane do wykonywania usług opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, od których Wnioskodawca płaci podatek należny. Powyższe usługi są opodatkowane 23% stawką VAT. Koszty usług cateringowych są wykorzystywane bezpośrednio do realizacji usług eventowych i stanowią bezpośredni koszt wykonania świadczenia.

Do stwierdzenia czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego związanego z nabywanymi usługami koniecznym jest ustalenie w pierwszej kolejności charakteru nabywanych przez Wnioskodawcę usług.

Należy zauważyć, iż ustawa nie definiuje usługi gastronomicznej, ani usługi cateringowej. Zatem zgodnie z zasadami podstawowej dla interpretacji tekstu prawnego wykładni językowej, uzasadnione jest odwołanie się do definicji słownikowej tych pojęć.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Słownik Języka Polskiego PWN, www.sjp.pwn.pl), gastronomia to: „działalność produkcyjno–usługowa, obejmująca prowadzenie restauracji, barów”, natomiast catering to „usługa polegającą na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć”.

W konsekwencji, wykładnia językowa pojęcia usługi gastronomicznej i cateringowej pozwala na określenie podstawowej różnicy między tymi dwoma kategoriami – usługa gastronomiczna polega na świadczeniu usługi w restauracji (tj. w pomieszczeniu będącym w posiadaniu podmiotu realizującego usługę), podczas gdy catering ma charakter dostarczenia na zamówienie gotowej potrawy do lokalizacji wskazanej przez zlecającego.

Ponadto należy wskazać, iż w myśl art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77/1), usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy, w szczególności polegają na dostarczeniu na zamówienie gotowej potrawy do lokalizacji wskazanej przez zlecającego.

W celu dodatkowego potwierdzenia odrębnego charakteru usługi cateringowej od usługi gastronomicznej, zasadne jest odniesienie się do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293).

W klasyfikacji tej w dziale 56 „Usługi związane z wyżywieniem”, pod symbolem PKWiU 56.2 zostały wymienione „Usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering) i pozostałe usługi gastronomiczne”, pod symbolem PKWiU 56.21 – „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)”, natomiast pod symbolem PKWiU 56.29 „Pozostałe usługi gastronomiczne”.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż usługi cateringowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych.

Z tego powodu wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy odnosi się do usług gastronomicznych innych niż catering.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak wynika z wniosku w przedmiotowej sprawie warunki te zostały spełnione.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż skoro wydatki poniesione na usługi cateringowe są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych usług cateringowych, pod warunkiem, iż nie zachodzą przesłanki wyłączające to prawo, określone w pozostałych przepisach (poza art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b) art. 88 ustawy.

Zatem, przedstawione we wniosku, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. organ pragnie zauważyć, iż w przedmiotowej interpretacji nie rozstrzygano kiedy Wnioskodawca winien dokonać odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia przedmiotowych usług cateringowych, gdyż nie było to przedmiotem zapytania oraz w tym zakresie Wnioskodawca nie przedstawił własnego stanowiska.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.