INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 11 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udzielonego rabatu i jego udokumentowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udzielonego rabatu i jego udokumentowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie dystrybucji w Polsce przewodów kabli elektrycznych, sygnalizacyjnych i sterowniczych. Produkty Spółki są sprzedawane przede wszystkim klientom hurtowym. W celu powiększenia rynków zbytu i zwiększenia efektywności sprzedaży, Spółka planuje zaoferować wybranym klientom rabat, którego wysokość uzależniona będzie od spełnienia warunków określonych w umowie handlowej. Umowy handlowe będą zawierane indywidualnie z każdym odbiorcą.

Zgodnie z założeniami warunkiem udzielenia kontrahentowi rabatu będzie dokonanie przez niego w Spółce, w danym okresie rozliczeniowym (np. w roku kalendarzowym) zakupu towarów na określoną w umowie, minimalną wartość (wg cen netto niezawierających podatku od towarów i usług). Rabat będzie określony procentowo w odniesieniu do wartości zakupów kontrahenta. Udzielenie rabatu nie będzie uzależnione od świadczenia przez kontrahentów na rzecz Spółki żadnych dodatkowych usług.

Spółka zamierza dokumentować udzielenie rabatu za pomocą faktury korygującej zawierającej m. in. kwotę udzielonego rabatu, wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielony rabat oraz inne dane określone szczegółowo w § 13 ust. 2a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

W ramach dotychczas zawieranych umów handlowych, Spółka korzystała z premii pieniężnych jako narzędzi wspierających sprzedaż produktów. Wypłacane kontrahentom premie pieniężne były traktowane jako wynagrodzenie za świadczenie usług przez kontrahentów Spółki, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wynagrodzenie to było dokumentowane fakturami VAT wystawianymi przez kontrahentów Spółki, a Spółka odliczała podatek naliczony wynikający z otrzymywanych od kontrahentów faktur za zakupione usługi. Spółka postępowała w tym zakresie zgodnie z interpretacją indywidualną wydana w dniu 8 lipca 2008 r. w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu sygn. ILPP1/443-386/08-3/BP. W związku ze zmianą przepisów dotyczących sposobu wystawiania faktur korygujących, która miała miejsce od dnia 1 stycznia 2011 r., Spółka planuje zmianę zastosowanych narzędzi wsparcia sprzedaży, polegającą na rezygnacji z wypłat wyżej opisanych premii pieniężnych na rzecz udzielania rabatów swoim kontrahentom.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy udzielony kontrahentowi rabat obliczony w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów dokonanych w danym okresie na rzecz tego kontrahenta, obniża podstawę opodatkowania w myśl art. 29 ust. 4 i ust. 4a ustawy o VAT...
2. Czy ww. rabat może być udokumentowany fakturą korygującą, określoną w § 13 ust. 2a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r....
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, rabat udzielony kontrahentowi po dokonaniu dostawy, obliczony w odniesieniu do wszystkich dostaw dokonanych w danym okresie na rzecz tego kontrahenta i spełnieniu warunków określonych w umowie handlowej, będzie obniżał podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Obniżenia podstawy opodatkowania Spółka dokona pod warunkiem posiadania przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym kontrahent Spółki otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta. W celu udokumentowania ww. rabatu Spółka może wystawić fakturę korygującą określoną w § 13 ust. 2a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r.

Rabat, którego udzielenie planuje Spółka, będzie spełniał warunki określone w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Warunki udzielenia planowanego rabatu będą określone w umowie handlowej, zawartej pomiędzy Spółką – sprzedawcą towarów i kontrahentem – nabywcą towarów. Spełnienie warunków określonych w umowie będzie stanowiło podstawę roszczenia kontrahenta wobec Spółki o udzielenie rabatu. Spółka zatem będzie zobowiązana do jego wypłaty. Udzielony rabat będzie udokumentowany fakturą korygującą. Od dnia 1 stycznia 2011 r. obowiązują przepisy zmienionego rozporządzenia Ministra Finansów, które wprowadzają w § 13 ust. 2a możliwość wystawienia faktury korygującej dokumentującej rabat udzielony w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie. Opisana przez Spółkę planowana zmiana warunków handlowych polegająca na udzieleniu rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie spełnia przesłanki określone w tym przepisie. W przypadku udzielenia takiego rabatu faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
3. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy nabywcy;
4. okres, do którego odnosi się udzielany rabat
5. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego;
6. wyraz „KOREKTA albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, wartość udzielonego rabatu obniży podstawę opodatkowania pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym kontrahent Spółki otrzymał fakturę korygującą dokumentującą udzielenie rabatu, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawniać będzie Spółkę do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Mając na uwadze treść zaprezentowanego uzasadnienia, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska w interpretacji indywidualnej, o którą występuje niniejszym wnioskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r. wprowadzonego ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przepis art. 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W przypadku, gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29 ust. 4a ustawy).

W działalności handlowej stosuje się często różnorodne preferencje cenowe. Przybierają one różne nazwy (zniżka, opust, rabat, bonifikata, premia itp.) i różne postacie (zmniejszenie ceny, zwiększenie ilości towaru, procentowe wynagrodzenie itp.).

W analizowanej sprawie należy wskazać, iż rabat – o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy – rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo.

Zaznacza się, iż z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

• rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat;
• rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury (bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta) wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy. Udzielenie takiego rabatu wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanym dalej rozporządzeniem.
  
  

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (…).

Na podstawie § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która – zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia – powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

W przypadku, gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie – w świetle § 13 ust. 3 rozporządzenia – faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2;
3. okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
4. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.
   
   

Jak wynika z § 13 ust. 4 rozporządzenia, jeżeli rabat dotyczy sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność w zakresie dystrybucji przewodów kabli elektrycznych, sygnalizacyjnych i sterowniczych. Produkty Spółki są sprzedawane przede wszystkim klientom hurtowym. W celu powiększenia rynków zbytu i zwiększenia efektywności sprzedaży, Spółka planuje zaoferować wybranym klientom rabat, którego wysokość uzależniona będzie od spełnienia warunków określonych w umowie handlowej, które będą zawierane indywidualnie z każdym odbiorcą.

Zgodnie z założeniami warunkiem udzielenia kontrahentowi rabatu będzie dokonanie przez niego w Spółce, w danym okresie rozliczeniowym, (np. w roku kalendarzowym) zakupu towarów na określoną w umowie, minimalną wartość (wg cen netto niezawierających podatku od towarów i usług). Rabat będzie określony procentowo w odniesieniu do wartości zakupów kontrahenta. Udzielenie rabatu nie będzie uzależnione od świadczenia przez kontrahentów na rzecz Spółki żadnych dodatkowych usług.

Spółka zamierza dokumentować udzielenie rabatu za pomocą faktury korygującej zawierającej m. in. kwotę udzielonego rabatu, wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielony rabat oraz inne dane określone szczegółowo w § 13 ust. 2 pkt 2 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów.

Z powyższego wynika, iż naliczenie rabatu i jego wypłata odbywać się będzie zgodnie z warunkami zawartymi w umowie, np. w okresie rocznym. Wartość rabatu wyliczana jest procentowo w odniesieniu do wartości zakupów dokonanych przez kontrahenta.

Odnosząc się do powyższego, można stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie rabat otrzymany przez kontrahenta od Wnioskodawcy, można przyporządkować do konkretnych dostaw, gdyż obrót uprawniający do uzyskania rabatu ustalany jest na podstawie wielkości faktycznie zrealizowanych zakupów (rzeczywistego obrotu), dokonanych w konkretnie określonym przedziale czasowym (np. roku).

Ponadto – jak wynika z wniosku – w przedmiotowej sprawie brak jest jednak jakichkolwiek usług, w zamian za które rabat byłby udzielony, bowiem kontrahent nie jest w żaden sposób zobowiązany do wykonywania na rzecz Zainteresowanego jakichkolwiek innych ekwiwalentnych czynności.

Zatem, zawarty we wniosku opis sprawy, pozwala na stwierdzenie, iż kontrahent nie wykonuje żadnych dodatkowych czynności poza zakupem towarów od Wnioskodawcy i rozliczeniu się z nim na podstawie zrealizowanego obrotu (zakupów). Tym samym oznacza to, że nabywca nie świadczy wobec dostawcy usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, gdyż nie wykonuje on takich działań, które byłyby czynnościami dodatkowymi do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej uzyskania rabatu.

W związku z powyższym opisany przez Wnioskodawcę rabat obniża wartość konkretnych dostaw w danym okresie rozliczeniowym, które udokumentowane są poszczególnymi fakturami VAT, czyli zmniejsza podstawę opodatkowania zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy. Udzielony przez Wnioskodawcę rabat za osiągnięcie określonego pułapu obrotów z konkretnym kontrahentem w konsekwencji dotyczy konkretnych transakcji, które stanowią podstawę do wyliczenia wysokości obrotów z nabywcą. W rezultacie, rabat taki obniża wartość nabytego wcześniej przez nabywcę towaru. Rzeczywista wartość transakcji zawartych przez nabywcę jest zatem niższa o rabat udzielony przez Wnioskodawcę.

Aby ustalić wysokość należnego kontrahentowi rabatu, zsumowane muszą być poszczególne dostawy (faktury sprzedaży VAT w danym okresie), na podstawie których dokonywane jest obliczanie rabatu, stanowiącego w efekcie obniżenie wartości tychże poszczególnych dostaw.

Wobec powyższego Wnioskodawca, jako udzielający rabatu, zobowiązany jest, na podstawie § 13 ust. 1 rozporządzenia, wystawić fakturę korygującą, uwzględniającą wymogi wynikające z § 13 ust. 3rozporządzenia.

Reasumując, udzielany kontrahentowi rabat obniża wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami – zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy – zmniejsza podstawę opodatkowania, z uwzględnieniem zasady zawartej w przepisie art. 29 ust. 4a ustawy.

Zatem, w celu udokumentowania udzielenia przedmiotowego rabatu, Wnioskodawca będzie zobowiązany wystawić fakturę korygującą, o której mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia, uwzględniającą wymogi wynikające z § 13 ust. 3 rozporządzenia.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż do dnia 31 marca 2011 r. obowiązywało rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.