INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2011r. (data wpływu 4 kwietnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lipca 2011r. (data wpływu 13 lipca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe mające na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników jednostek sektora finansów publicznych korzystają ze zwolnienia z podatku VAT– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe mające na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników jednostek sektora finansów publicznych korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 lipca 2011r. (data wpływu 13 lipca 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 1 lipca 2011r. znak: IBPP1/443-594/11/KW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność szkoleniową dla dorosłych w formie jednodniowych oraz kilkudniowych seminariów. Odbiorcami przedmiotowych szkoleń są wyłącznie pracownicy jednostek sektora finansów publicznych a celem tych szkoleń jest podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

W ramach prowadzonych seminariów uczestnicy szkoleń mogą pogłębiać swoją wiedze w obszarze objętym danym tytułem prowadzonego seminarium pod kątem wykonywanego zawodu i specjalizacji. Nadmienić należy, że odpłatność za udział w organizowanym seminarium finansowana jest ze środków publicznych.

W uzupełnieniu z dnia 7 lipca 2011r. Wnioskodawca wyjaśnił, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT od dnia 16 maja 2008 roku z tytułu prowadzenia działalności w zakresie doradztwa finansowego (PKWiU 67.13.10) która to działalność nie jest już wykonywana. Wnioskodawca nie jest jednostką objętą przepisami o systemie oświaty ani też nie posiada akredytacji w zakresie prowadzonych usług szkoleniowych jak i też usługi szkoleniowe nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na organizowaniu szkoleń (otwartych i zamkniętych) dla jednostek sektora finansów publicznych takich jak: Wojewódzkie i Powiatowe Urzędu Pracy, Urzędy Miast i Gmin, Jednostek Oświatowych, Jednostek Systemu Pomocy Społecznej, Instytucji Kultury. Szkolenia te stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tematyka organizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń jest następująca:

1. Zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych według ustawy o rachunkowości;
2. Zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych według szczególnych zasad rachunkowości budżetowej;
3. Zasady sporządzania sprawozdań budżetowych, finansowych oraz z operacji finansowych;
4. Podstawy prawne działania - przepisy ustrojowe regulujące funkcjonowanie jednostek sektora finansów publicznych w sferze prowadzenia ksiąg rachunkowych;
5. Audyt i kontrola zarządcza w jednostkach sektora finansów publicznych;
6. Zasady prowadzenia rozliczeń finansowo-księgowych zdarzeń charakterystycznych dla danej jednostki;
7. Zagadnienia finansowo-księgowe z zakresu: dokumentacji księgowej, dowodów księgowych, inwentaryzacji, analiz sprawozdań.
   
   

Szkolenia prowadzone są w formie jednodniowych seminariów (minimum 5 godzin zegarowych) oraz kilkudniowych gdzie odbiorcami są pracownicy pionów finansowo-księgowych jednostek sektora finansów publicznych (skarbnicy, główni księgowi, księgowi). Celem prowadzonych szkoleń jest systematyczne podnoszenie kwalifikacji zawodowych uczestników w obszarze prowadzonej przez nich obsługi jednostki w której są zatrudniani. W ramach prowadzonych szkoleń uczestnicy mogą pogłębiać swoją wiedzę, przedstawiać swoje wątpliwości związane z wykonywanym zawodem a następnie je rozwiązywać. Uczestnicy po każdym szkoleniu otrzymują zaświadczenie ukończenia szkolenia na dowód potwierdzenia uczestnictwa w szkoleniu.

Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę opłacane są ze środków publicznych w rozumieniu ustawy o finansach publicznych - w 100%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z powyższym prawidłowe jest opodatkowywanie działalności opisanej przez Wnioskodawcę podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, analiza zapisów art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c oraz § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do wniosku, że szkolenia dla dorosłych świadczone przez Wnioskodawcę mogą po dniu 1 stycznia 2011r. być traktowane jako usługi zwolnione z podatku VAT w sytuacji gdy spełniony jest jedynie warunek źródła ich finansowania - środki publiczne określony w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c oraz § 13 ust. 1 pkt 20 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 roku w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem jeśli usługi szkoleniowe (prowadzone seminaria) finansowane są ze środków publicznych w całości w tym także w sytuacji kiedy ich wysokość jest nie mniejsza niż 70% szkolenia takie winny być zwolnione z podatku VAT a nie opodatkowane podatkiem VAT.

Dodatkowo w piśmie z dnia 7 lipca 2011r. Wnioskodawca wskazał, że Jego zdaniem przepis art. 14 Rozporządzenia nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 (obecnie art. 44 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2005/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, które weszło w życie z dniem 1 lipca 2011 roku) wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2008/1121 z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego, bądź przekwalifikowania nie ma tutaj znaczenia.

Mając na uwadze to, że szkolenia, o których mowa powyżej mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych, to tym samym mieszczą się w pojęciu usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a ponieważ ww. usługi są finansowane w całości ze środków publicznych, tj. są opłacane w całości przez podmioty zaliczane do sektora finansów publicznych, to są one zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady, stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą przepisami o systemie oświaty ani też nie posiada akredytacji w zakresie prowadzonych usług szkoleniowych jak i też usługi szkoleniowe nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na organizowaniu szkoleń (otwartych i zamkniętych) dla jednostek sektora finansów publicznych takich jak: Wojewódzkie i Powiatowe Urzędu Pracy, Urzędy Miast i Gmin, Jednostek Oświatowych, Jednostek Systemu Pomocy Społecznej, Instytucji Kultury. Odbiorcami szkoleń są pracownicy pionów finansowo księgowych. Celem tych szkoleń jest systematyczne podnoszenie kwalifikacji zawodowych uczestników w obszarze prowadzonej przez nich obsługi jednostki w której są zatrudnieni. Szkolenia te stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług. Szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę opłacane są ze środków publicznych w rozumieniu ustawy o finansach publicznych – w 100%.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) środkami publicznymi są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
   2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
   
   

W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy środki publiczne przeznacza się na:

1. wydatki publiczne;
2. rozchody publiczne, w tym na rozchody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
   
   

Zgodnie z art. 44 ust. 1 ww. ustawy wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokościach ustalonych w:

1. ustawie budżetowej;
2. uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego;
3. planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych.
   
   

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe mające na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników jednostek sektora finansów publicznych spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług. Celem prowadzonych szkoleń jest systematyczne podnoszenie kwalifikacji zawodowych uczestników w obszarze prowadzonej przez nich obsługi jednostki, w której są zatrudnieni.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe mające na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych pracowników jednostek sektora finansów publicznych, które są w całości finansowane ze środków publicznych, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy również zauważyć, że w przypadku usług finansowanych nie w całości ale w co najmniej 70% ze środków publicznych zastosowanie znajdzie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.