INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14.03.2011 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Warszawie 16.03.2011 r.) uzupełnione pismem z dnia 02.06.2011 r. (data nadania 03.06.2011 r., data wpływu 06.06.2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB4/415-236/11-2/MP z dnia 20.05.2011 r. (data nadania 20.05.2011 r., data doręczenia 27.05.2011 r.) oraz pismem z dnia 16.06.2011 r. (data nadania 17.06.2011 r., data wpływu 20.06.2011 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB4/415-236/11-4/MP z dnia 09.06.2011 r. (data nadania 10.06.2011 r., data doręczenia 16.06.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury wypłacanej ze Szwecji oraz zwrotu uiszczonego podatku:

• w części dotyczącej opodatkowania emerytury ze Szwecji w 2005 r. oraz możliwości ubiegania się o zwrot podatku dochodowego zapłaconego w 2005 r.– jest nieprawidłowe,

• w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16.03.2011 r. do Izby Skarbowej w Warszawie został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury wypłacanej ze Szwecji oraz zwrotu uiszczonego podatku.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 20.05.2011 r. Nr IPPB4/415-236/11-2/MP (data nadania 20.05.2011 r., data doręczenia 27.05.2011 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego, sprecyzowanie pytania, które winno być związane z przepisami prawa podatkowego, będącymi przedmiotem rozpatrzenia wniosku oraz przyporządkowane do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i dotyczyć indywidualnej sprawy Wnioskodawcy, a także przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego w związku z zadanym pytaniem.

Ponadto pismem z dnia 09.06.2011 r. Nr IPPB4/415-236/11-4/MP tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie stanu faktycznego i uiszczenie dodatkowej opłaty.

Pismem z dnia 02.06.2011 r. (data nadania 03.06.2011 r., data wpływu 06.06.2011 r.) oraz pismem z dnia 16.06.2011 r. (data nadania 17.06.2011 r., data wpływu 20.06.2011 r.) Wnioskodawca uzupełnił powyższe w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 24.06.2009 r. Wnioskodawca dostał wezwanie do Urzędu Skarbowego celem dostarczania dokumentów dotyczących osiągniętych dochodów poza granicami kraju. Dotyczy to emerytury ze Szwecji, którą otrzymuje od 2005 r., w skali roku jest to 4948 koron - podatek dochodowy -1.480 koron. Wnioskodawca otrzymuje 3468 rocznie, a na miesiąc 289 koron. Tam też płaci podatek.

Jak wynika z upomnienia i zapłaconych odsetek Wnioskodawca był zobowiązany po raz drugi zapłacić podatek dochodowy za emeryturę ze Szwecji w Polsce. Emeryturę ze Szwecji otrzymuje od 2005 roku do dnia dzisiejszego. Wnioskodawca pracował w Szwecji jako pracownik plastiku w fabryce w S. Szwecja. Emeryturę w Polsce otrzymuje od 2005 roku do dnia dzisiejszego. Wnioskodawca pracował na stanowisku konserwatora w fabryce H. w C.

Emeryturę ze Szwecji i w Polsce Wnioskodawca otrzymał w tym samym roku 2005. Podatek dochodowy w Polsce i w Szwecji jest pobierany co miesiąc, odliczany od wypłat miesięcznie.

W Polsce Wnioskodawca mieszka na stałe w W. i ma tylko polskie obywatelstwo. Jego źródło uzyskanego dochodu w Polsce i w Szwecji to:

1. ZUS – W. za 2010 rok.
2. AMF S.- K. 18 za 2009 + tłumaczenie
3. AMF S.-K. 18 za 2010
   
   

W latach 2005 – 2009 Wnioskodawca zapłacił podatek w wysokości:

• 2005 r. -196 zł, - 2006 r. - 93 zł, - 2007 - 152 zł, - 2008 - 244 zł, - 2009 - 37 zł. Łącznie Wnioskodawca zapłacił 722 zł. Jeśli Urząd Skarbowy pobrał po raz drugi podatek dochodowy, powinien zwrócić w kwocie 722 zł na Jego konto. Innych dochodów Wnioskodawca nie uzyskał w latach 2005 -2010 w Polsce. Emerytura ze Szwecji była, jest i będzie wypłacana w ramach ustawodawstwa dotyczącego ubezpieczeń społecznych w Szwecji. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż bank w Polsce nie pobierał zaliczek na podatek dochodowy od emerytury otrzymywanej ze Szwecji, Wnioskodawca sam wpłacał zaliczki podatku dochodowego do Urzędu Skarbowego. Zaliczki od szwedzkiej emerytury potrącał AMF Szwedzki Fundusz Emerytalny w Szwecji.
  
  

Wnioskodawca wskazał, iż w okresie rozpatrywania wniosku tj. w latach 2005 – 2009 miejscem Jego zamieszkania była Polska. Wniosek o zwrot nadpłaty zamierza złożyć w 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy emerytura Wnioskodawcy pobierana w Szwecji (tam pobierany jest podatek od emerytury), powinna być lub nie ponownie opodatkowana w Polsce...
2. Czy Wnioskodawca ma prawo ubiegać się o zwrot zapłaconych podatków z Urzędu Skarbowego za 5 lat – za 2005, 2006, 2007, 2008, 2009 rok...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy emerytura ze Szwecji nie powinna być opodatkowana w Polsce. Wnioskodawca powinien otrzymać zwrot podatku za lata 2005, 2006, 2007, 2008, 2009 w kwocie 722 zł.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2003 r. do 31.12.2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy, przepis art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Natomiast zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym (art. 3 ust. 1a ww. ustawy).
   
   

Zgodnie z art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r. przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż od 2005 r. Wnioskodawca otrzymuje emeryturę ze Szwecji w związku z wcześniejszą pracą w fabryce i z Polski. W latach 2005 – 2009 miejscem Jego zamieszkania była Polska. Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie. Zatem w przedmiotowej sprawie mają zastosowania uregulowania zawarte w polsko –szwedzkiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zasady opodatkowania ww. świadczeń otrzymanych do 31.12.2005 r. były uregulowane umową z dnia z dnia 5 czerwca 1975 r. (Dz. U. z 1977 r. Nr 31, poz. 51) zawartą między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku.

Umowa ta nie zawierała oddzielnych regulacji dotyczących zasad opodatkowania rent i emerytur oraz podobnych świadczeń uzyskiwanych ze Szwecji przez osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 20 tej umowy, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w innych artykułach umowy, mogą być opodatkowane w obydwu Umawiających się Państwach.

A zatem należy uznać, że emerytura wypłacana Panu ze Szwecji w roku 2005 podlegała opodatkowaniu w Szwecji jak i w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, czyli w Polsce. Jednocześnie polsko – szwedzka umowa z 5 czerwca 1975 r. w następujący sposób uregulowała unikanie podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 lit. a) i ust. 2 tej umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Szwecji, wtedy Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconego w Szwecji.

Jednakże potrącenie to nie może przekroczyć tej części podatku dochodowego, jaka została obliczona przed dokonaniem potrącenia i która odpowiednio przypada na dochód, który w zależności od konkretnego wypadku może być opodatkowany w Szwecji.

Powyższy zapis należy stosować łącznie z przepisem art. 27 ust. 9 i ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 27 ust. 9 ustawy, jeżeli podatnik posiadający w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie. Na podstawie art. 27 ust. 9a ustawy, jeżeli podatnik, posiadający w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy, uzyskuje wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zasadę określoną w ust. 9 stosuje się odpowiednio.

Tak więc emerytura uzyskana przez Wnioskodawcę ze Szwecji w 2005 r. podlegała opodatkowaniu w Szwecji jak i w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, czyli w Polsce. Jednakże w Polsce zgodnie z metodą proporcjonalnego odliczenia Wnioskodawca miał możliwość potrącenia od podatku dochodowego kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconego w Szwecji.

Natomiast od dnia 01 stycznia 2006 r. weszła w życie Konwencja zawarta między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Królestwa Szwecji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Sztokholmie dnia 19 listopada 2004 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 26, poz. 193).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. Konwencji, emerytury i inne podobne świadczenia otrzymywane od 2006 r. w ramach ustawodawstwa dotyczącego ubezpieczeń społecznych oraz renty powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w pierwszym wymienionym Państwie.

Przy tym, postanowienie w Konwencji, że danego rodzaju dochód „może podlegać” opodatkowaniu w jednym z państw (najczęściej w państwie źródła) wskazuje, że państwo źródła ma prawo opodatkować dany dochód, bez względu na to, czy dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu w drugim państwie (państwie rezydencji). Przypisanie prawa do opodatkowania nie ma tutaj charakteru wyłączności.

W świetle powyższego stwierdzić zatem należy, iż świadczenia emerytalne otrzymywane przez Wnioskodawcę ze Szwecji od 2006 r. również podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Szwecji.

Jednocześnie jednak, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Stosownie do art. 22 ust. 1 lit. a) ww. Konwencji jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który stosownie do postanowień niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Szwecji, to Polska, z uwzględnieniem postanowień punktu (b), wyłączy taki dochód od opodatkowania. Polska, przy obliczaniu podatku należnego od pozostałego dochodu tej osoby, może zastosować stawkę podatku, jaka byłaby właściwa, gdyby wyłączony dochód nie był wyłączony.

Z powyższego wynika, iż przy rozliczaniu dochodów uzyskanych ze Szwecji (w tym emerytury) ma zastosowanie tzw. metoda wyłączenia z progresją, którą na gruncie polskich przepisów określa art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z ww. art. 27 ust. 8 ustawy, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1;
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów;
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych (wyłączonych) z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego, np. łącznie z małżonkiem.

W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Jak wynika z treści wniosku i jego uzupełnienia Wnioskodawca mieszka w Polsce i oprócz emerytury z ZUS otrzymuje co miesiąc emeryturę ze Szwecji. Jego stałym miejscem zamieszkania jest W. Emerytura ze Szwecji jest wypłacana w ramach ustawodawstwa dotyczącego ubezpieczeń społecznych w Szwecji. Obydwie emerytury Wnioskodawca otrzymuje od 2005 r. Podatek dochodowy w Polsce i Szwecji jest pobierany co miesiąc, odliczany od wypłat miesięcznie.

Zatem w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do szwedzkiej emerytury otrzymywanej od 2006 r. zastosowanie znajdzie metoda wyłączenia z progresją, zgodnie z którą dochody uzyskane za granicą są zwolnione od podatku w Polsce, ale mają wpływ na podatek od dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce. Zagraniczne dochody należy uwzględnić tylko do ustalenia stopy procentowej, według której Wnioskodawca winien obliczyć podatek należny od dochodu uzyskanego w Polsce. Natomiast kwota podatku zapłaconego za granicą nie będzie miała wpływu na wysokość podatku od dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

Odnosząc się natomiast do zagadnienia dotyczącego zwrotu nadpłaconego podatku należy wskazać, że zgodnie z art. 72 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) za nadpłatę uważa się kwotę:

1. nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku;
2. podatku pobraną przez płatnika nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
3. zobowiązania zapłaconego przez płatnika lub inkasenta, jeżeli w decyzji, o której mowa w art. 30 § 4, określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej;
4. zobowiązania zapłaconego przez osobę trzecią lub spadkobiercę, jeżeli w decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej lub decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy określono je nienależnie lub w wysokości większej od należnej.
   
   

W myśl art. 75 § 1 ww. ustawy jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1a) powyższego przepisu wynika, iż uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej. Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Art. 81 § 2 ww. ustawy stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Reasumując należy stwierdzić, iż emerytura uzyskana przez Wnioskodawcę ze Szwecji w 2005 r. podlegała opodatkowaniu w Szwecji jak i w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, czyli w Polsce. Jednakże w Polsce zgodnie z metodą proporcjonalnego odliczenia Wnioskodawca miał możliwość potrącenia od podatku dochodowego kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconego w Szwecji. Zatem Wnioskodawca nie ma możliwości ubiegania się o zwrot zapłaconego podatku w Polsce od emerytury ze Szwecji.

Natomiast do emerytury uzyskanej od 2006 r. zastosowanie znajdzie metoda wyłączenia z progresją, zgodnie z którą dochody uzyskane za granicą są zwolnione od podatku w Polsce, ale mają wpływ na podatek od dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce. Zagraniczne dochody należy uwzględnić tylko do ustalenia stopy procentowej, według której Wnioskodawca winien obliczyć podatek należny od dochodu uzyskanego w Polsce. Wnioskodawcy przysługuje prawo ubiegania się o zwrot zapłaconego w Polsce podatku za lata 2006 – 2009 od emerytury ze Szwecji.

Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.