INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2010r. (data wpływu 31 grudnia 2010r.) uzupełnionym w dniu 14 marca 2011r. (data wniesienia dodatkowej wpłaty 40,00 zł), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla usług nabycia wierzytelności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla usług nabycia wierzytelności. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 14 marca 2011r. poprzez wniesienie dodatkowej opłaty w wysokości 40,00 zł, w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu Nr IPPP2-443-995/10-2/AK z dnia 10 marca 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podmiotem, którego działalność (zgodnie z rejestracją, dokonaną w Krajowym Rejestrze Sądowym) obejmuje m.in. obsługę, zagospodarowywanie, kupno, sprzedaż oraz wynajem nieruchomości na własny rachunek. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W chwili obecnej Spółka rozważa nabycie szeregu aktywów w tym praw użytkowania wieczystego gruntu oraz praw własności budynków i budowli znajdujących się na przedmiotowym gruncie składających się na centrum handlowe (dalej łącznie: „Nieruchomość”).

Na Nieruchomość składa się łącznie:

• 7 budynków,
• Prawo użytkowania wieczystego 19 działek gruntu,
• Szereg budowli, w tym m.in. parkingi, drogi dojazdowe, sieci wodociągowe, itp.
  
  

Powyższe elementy składające się na Nieruchomość należą do dwóch właścicieli (użytkowników wieczystych w odniesieniu do gruntu), w taki sposób, iż do pierwszego z nich (w dalszej części wniosku będzie on określany jako „Sprzedający nr 1”) należy: 1 budynek (b), 1 budowla - parking naziemny, prawo użytkowania wieczystego 1 działki gruntu,

Powyższe elementy (należące do Sprzedającego nr 1) składające się na nabywaną przez Spółkę Nieruchomość będą w dalszej części wniosku opisywane jako „Nieruchomość I”

Natomiast do drugiego właściciela (użytkownika wieczystego w odniesieniu do gruntu - w dalszej części wniosku będzie on określany jako „Sprzedający nr 2”) należy 6 budynków, szereg budowli oraz prawo użytkowania wieczystego 18 działek gruntu.

Powyższe elementy (należące do Sprzedającego nr 2) składające się na nabywaną przez Spółkę Nieruchomość będą w dalszej części wniosku opisywane jako „Nieruchomość II”.

Przedmiotowa Nieruchomość będzie przez Spółkę wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (wynajem powierzchni w budynkach i budowlach składających się na centrum handlowe).

Strony ustaliły w przedwstępnej umowie sprzedaży Nieruchomości, że po upływie okresu określonego w umowie sprzedaży Nieruchomości, w ramach odrębnej transakcji objętej osobną ceną Sprzedający nr 1 i Sprzedający nr 2 przeniosą na nabywcę należności (wierzytelności) przysługujące im w stosunku do najemców, które pozostaną nie zapłacone po upływie tego okresu.

Przedmiotowy pakiet wierzytelności może obejmować zarówno:

• należności, których opóźnienie w płatności nie przekracza 4 miesięcy,
• jak i takie, których opóźnienie w płatności przekracza okres 4 miesięcy (wyłącznie w stosunku do najemców pozostających w Centrum Handlowym).
  
  

Cena sprzedaży powyższych wierzytelności zostanie ustalona jako 80% wartości nominalnej tych wierzytelności (w przypadku wierzytelności, których opóźnienie w płatności nie przekracza 4 miesięcy), natomiast wierzytelności (w stosunku do najemców pozostających w Centrum Handlowym), których opóźnienie w płatności przekracza 4 miesiące zostaną przeniesione na nabywcę bez wynagrodzenia odrębnego od powyższego wynagrodzenia za wierzytelności, których opóźnienie w płatności nie przekracza 4 miesięcy.

Wszelkie niezapłacone należności, które po upływie dwóch miesięcy od zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości (w dniu rozliczenia) nieuregulowane są przez okres przekraczający 4 miesiące i które dotyczą Najemców, którzy już nie zajmują swoich lokali w budynkach lub wszelkie należności od najemców, którzy zostali uznani za niewypłacalnych lub wobec których ogłoszono upadłość, zostaną zatrzymane przez Sprzedającego nr 1 i Sprzedającego nr 2 i nie zostaną przelane na nabywającego Nieruchomość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podstawą opodatkowania usług, nabycia wierzytelności powyżej będzie kwota dyskonta z tytułu nabytego pakietu wierzytelności, tj. różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności (powiększoną o należne odsetki) a kwotą, którą Spółka zapłaci Sprzedającemu nr 1 lub Sprzedającemu nr 2 z tytułu nabycia tych wierzytelności...

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawą opodatkowania usług, o których mowa w pkt 1 powyżej będzie kwota dyskonta z tytułu nabytego pakietu wierzytelności, tj. różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności (powiększoną o należne odsetki) a kwotą, którą Spółka zapłaci Sprzedającemu nr 1 oraz Sprzedającemu nr 2 z tytułu nabycia tych wierzytelności.

Uzasadnienie

W opinii Spółki podstawą opodatkowania usług pośrednictwa finansowego (czy też „usług w zakresie długów”), będzie uzgodniona przez strony transakcji kwota dyskonta z tytułu nabytego pakietu wierzytelności, tj. różnica pomiędzy wartością nominalną wszystkich wierzytelności (powiększoną o należne odsetki) a kwotą, którą Spółka zapłaci Sprzedającemu nr 1 lub Sprzedającemu nr 2 z tytułu nabycia wszystkich wierzytelności.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 Ustawy VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należna) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W opinii Spółki, na podstawie powyższej regulacji, w przypadku nabycia wierzytelności podstawę opodatkowania z tytułu świadczonej usługi finansowej (czy też „usług w zakresie długów”), stanowi różnica między wartością nominalną wszystkich nabywanych przez podatnika wierzytelności (ewentualnie powiększoną o należne odsetki), a kwotą, którą podatnik ten zapłacił za przejętą wierzytelność. Różnica ta stanowi bowiem faktyczne wynagrodzenie zbywcy wierzytelności z tytułu świadczonej usługi.

Kwestia ta została potwierdzona przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji IBPP2/443-570/09/IC z dnia 14 października 2009r., w której wskazano: „Podstawą opodatkowania czynności polegającej na nabyciu wierzytelności za cenę niższą od jej wartości nominalnej jest dyskonto - czyli różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności, a wartością którą Wnioskodawca zapłacił wierzycielowi pierwotnemu, pomniejszona o kwotę należnego podatku.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Umowa cesji wierzytelności wypełnia znamiona określone w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), polega bowiem na przeniesieniu prawa do wartości niematerialnych i prawnych, w związku z tym stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT. Kwestia ustalenia podstawy opodatkowania uregulowana została w dziale VI cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku nabycia wierzytelności podstawę opodatkowania z tytułu świadczonej usługi polegającej na nabyciu wierzytelności stanowić będzie różnica między wartością nominalną wierzytelności, która została przeniesiona na cesjonariusza, a kwotą, którą cesjonariusz zapłacił za przejętą wierzytelność. Różnica ta stanowi bowiem faktyczne wynagrodzenie cesjonariusza z tytułu świadczonej usługi.

Z okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku wynika, iż Strony ustaliły, iż w ramach odrębnej transakcji objętej osobną ceną Sprzedający nr 1 i Sprzedający nr 2 przeniosą na nabywcę należności (wierzytelności) przysługujące im w stosunku do najemców, które pozostaną niezapłacone po upływie tego okresu.

Cena sprzedaży powyższych wierzytelności zostanie ustalona jako 80% wartości nominalnej tych wierzytelności (w przypadku wierzytelności, których opóźnienie w płatności nie przekracza 4 miesięcy), natomiast wierzytelności (w stosunku do najemców pozostających w Centrum Handlowym), których opóźnienie w płatności przekracza 4 miesiące zostaną przeniesione na nabywcę bez wynagrodzenia odrębnego od powyższego wynagrodzenia za wierzytelności, których opóźnienie w płatności nie przekracza 4 miesięcy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, iż czynność nabycia wierzytelności stanowi u Wnioskodawcy usługę, w rozumieniu art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, wykonywaną na rzecz Sprzedawców wierzytelności, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, podstawą opodatkowania czynności polegającej na nabyciu wierzytelności za cenę niższą od jej wartości nominalnej będzie dyskonto - czyli różnica pomiędzy wartością nominalną wierzytelności, a wartością, którą Wnioskodawca zapłaci Sprzedawcy nr 1 i Sprzedawcy nr 2, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, iż w zakresie pytań 1 i 3 wskazanych we wniosku z dnia 29 grudnia 2010r., dotyczących podatku od towarów i usług, wydane zostały odrębne interpretacje indywidualne Nr IPPP2-443-995/10-4/AK oraz IPPP2-443-995/10-6/AK, natomiast w zakresie pytań 1 i 4 dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych wydane zostaną odrębne interpretacje indywidualne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.