Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-297/12/MS
z 2 lipca 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2012r. (data wpływu 15 marca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 czerwca 2012r. (data wpływu 19 czerwca 2012r.) oraz pismem z dnia 21 czerwca 2012r. (data wpływu 25 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanego przez Wnioskodawcę przekazania poszkodowanym w wyniku pożaru drewna za symboliczną kwotę 1 zł – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z dnia 8 marca 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanego przez Wnioskodawcę przekazania poszkodowanym w wyniku pożaru drewna za symboliczną kwotę 1 zł.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 czerwca 2012r. (data wpływu 19 czerwca 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-297/12/MS, IBPB II/1/415-518/12/ASz z dnia 31 maja 2012r. oraz pismem z dnia 21 czerwca 2012r. (data wpływu 25 czerwca 2012r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w piśmie z dnia 12 czerwca 2012r.):

Wnioskodawca posiada las gminny, którym zarządzają sołectwa poprzez zebranie wiejskie oraz sołtysów i rady sołeckie. Decyzję o potrzebie wycinki drzewa podejmuje zebranie wiejskie a także decyduje o jego przeznaczeniu oraz ustala cenę drewna w zależności od jego wartości rynkowej. Kwalifikacja drzewa do wycinki odbywa się przy udziale przedstawiciela Nadleśnictwa L., on także dokonuje pomiaru drewna. Na podstawie wykazu odbiorczego drewna sporządzonego przez przedstawiciela Nadleśnictwa za pośrednictwem Wnioskodawcy dokonywana jest sprzedaż drzewa, a środki wpływają do budżetu i przekazywane są na określony cel ustalony przez zebranie wiejskie. Od wartości drewna naliczany jest i odprowadzany podatek VAT wg obowiązujących stawek.

W ostatnim czasie na terenie gminy doszło do pożaru, w wyniku którego doszczętnie spłonął budynek mieszkalny. W tej sytuacji zebranie wiejskie podjęło uchwałę o przekazaniu 10 m³ drewna z lasu gminnego za symboliczną sumę l zł z przeznaczeniem na pomoc w odbudowie domu.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu świadczonych usług od 1 września 2004r. Pomiędzy Wnioskodawcą a poszkodowanym, który otrzyma wskazane we wniosku drewno za symboliczna sumę 1 zł, nie zachodzą powiązania o których mowa w art. 32 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 12 czerwca 2012r.):

Od jakiej wartości należy naliczyć podatek VAT, czy od wartości sprzedaży tj. l zł, czy od rzeczywistej wartości drzewa?

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie przedstawione w piśmie z dnia 12 czerwca 2012r.): podatek VAT winien zostać naliczony od faktycznej wartości sprzedaży tj. od kwoty 1 zł za 1 m³ drewna. Uchwałą Zebrania Wiejskiego wsi M. ustalono cenę drewna dla poszkodowanych mieszkańców w klęskach losowych. Ustalona cena odbiega od ceny rynkowej. Wskutek sprzedaży powstanie z tego tytułu obowiązek podatkowy. Ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 stanowi, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlega, m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 7 ust. 1 tej ustawy definiuje dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W tak szerokim ujęciu można byłoby dopatrywać się powstania obowiązku w tym podatku, albowiem sprzedaż ma wszelkie cechy przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Jak stanowi art. 2 pkt 27b ustawy o VAT, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

Przepis art. 32 ust. 1 i 2 ustawy o VAT wymienia przypadki, kiedy to organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, wskutek zaistnienia między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą związku wynikającego z powiązań o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym lub wynikającym ze stosunku pracy, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usług.

I tak, zgodnie z art. 32 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku;
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

-organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

W myśl art. 32 ust. 2 ww. ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Jak stanowi art. 32 ust. 3 ww. ustawy, przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Zgodnie z art. 32 ust. 4 ww. ustawy, przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy - Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi (art. 32 ust. 5 ww. ustawy).

Z powołanych przepisów wynika, iż udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Rabaty funkcjonujące w obrocie gospodarczym można podzielić na dwa rodzaje – te przyznane przed ustaleniem ceny i te, które zostały przyznane po ustaleniu ceny, a wynikające zarówno z działania (zachowania) sprzedawcy, jak i zachowań nabywcy.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca posiada las gminny, którym zarządzają sołectwa poprzez zebranie wiejskie oraz sołtysów i rady sołeckie. Decyzję o potrzebie wycinki drzewa podejmuje zebranie wiejskie a także decyduje o jego przeznaczeniu oraz ustala cenę drewna w zależności od jego wartości rynkowej. Kwalifikacja drzewa do wycinki odbywa się przy udziale przedstawiciela Nadleśnictwa L., on także dokonuje pomiaru drewna. Na podstawie wykazu odbiorczego drewna sporządzonego przez przedstawiciela Nadleśnictwa za pośrednictwem Wnioskodawcy dokonywana jest sprzedaż drzewa, a środki wpływają do budżetu i przekazywane są na określony cel ustalony przez zebranie wiejskie. Od wartości drewna naliczany jest i odprowadzany podatek VAT wg obowiązujących stawek.

W ostatnim czasie na terenie gminy doszło do pożaru, w wyniku którego doszczętnie spłonął budynek mieszkalny. W tej sytuacji zebranie wiejskie podjęło uchwałę o przekazaniu 10 m³ drewna z lasu gminnego za symboliczną sumę l zł z przeznaczeniem na pomoc w odbudowie domu. Pomiędzy Wnioskodawcą a poszkodowanym, który otrzyma wskazane we wniosku drewno za symboliczna sumę 1 zł, nie zachodzą powiązania o których mowa w art. 32 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że przekazanie poszkodowanemu w wyniku pożaru 10 m³ drewna za sumę 1 zł, a więc w cenie poniżej wartości rynkowej, na podstawie uchwały zebrania wiejskiego, oznacza w istocie sprzedaż tego drewna poszkodowanemu w promocyjnej cenie, tj. z rabatem w stosunku do sprzedaży drewna przez Wnioskodawcę innym nabywcom po cenie rynkowej.

Będzie to więc rabat udzielony przed ustaleniem ceny – a zatem nie będzie miał on wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wyznaczony w związku z jego udzieleniem, tj. w przedmiotowej sprawie udzielenie pomocy poszkodowanemu w ramach pożaru.

Przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny (udzielenia rabatu), czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danego towaru czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy (o których mowa w art. 32 ustawy o VAT), organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku, ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Mając zatem na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, jeżeli pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentem (poszkodowanym w wyniku pożaru), który będzie mógł zakupić towar (drewno) w związku z udzieloną przez Wnioskodawcę pomocą nie zachodzą jak wskazano powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług, to w sytuacji dokonania przez Wnioskodawcę sprzedaży przedmiotowego drewna w cenie promocyjnej 1 zł za 10 m³ na rzecz nabywcy (poszkodowanego), podstawę opodatkowania stanowić będzie kwota należna od nabywcy z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku, tj. kwota ustalona przez Wnioskodawcę na poziomie 1 zł. Tym samym w opisanej sytuacji sprzedaż przez Wnioskodawcę drewna w cenie 1 zł nie spowoduje obowiązku opodatkowania tej transakcji ponad wartości ustalone uchwałą podjętą przez zebranie wiejskie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że podatek VAT winien zostać naliczony od faktycznej wartości sprzedaży, należało uznać za prawidłowe.

Na marginesie należy dodać, że istnieje rozbieżność pomiędzy opisem stanu faktycznego a własnym stanowiskiem co do tego czy za 1 zł sprzedane będzie 10m³ drewna czy 1m³. Ta jednak nieścisłość nie wpływa na rozstrzygnięcie, które dotyczy zasady postępowania, tj. uznania za obrót faktycznej kwoty należnej Wnioskodawcy od nabywcy, a nie wartości rynkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.