INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 15 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia daty powstania przychodu związanego ze świadczeniem usług rozliczanych w okresach rozliczeniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia daty powstania przychodu związanego ze świadczeniem usług rozliczanych w okresach rozliczeniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka świadczy usługi z tytułu całodobowego monitorowania sygnałów z lokalnego systemu alarmowego, zainstalowanego w obiekcie X oraz podejmowania interwencji na odebrany sygnał z lokalnego systemu alarmowego świadczący o naruszeniu strefy chronionej.

W umowie między usługobiorcą a Spółką określono:

„ust. 1 zleceniodawca zobowiązuje się do zapłaty abonamentu miesięcznego w wysokości X zł plus obowiązujący VAT z tytułu monitorowania oraz gotowości grupy interwencyjnej.

ust. 2 Abonament wymieniony w ust. 1 płatny będzie za cały rok z góry w ostatnim miesiącu roku poprzedzającego, z terminem płatności 7 dni”.

W grudniu 2010 r. Usługobiorca zapłacił całość swojego zobowiązania za rok 2011 i w grudniu została wystawiona faktura VAT przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy za datę powstania przychodu uznaje się dzień wystawienia faktury, tj. 06 grudnia 2010 r. uregulowanej przez usługobiorcę 08 grudnia 2010 r., czy zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy przychód określić proporcjonalnie do umowy i wykazać odpowiednią część przychodu w każdym miesiącu roku podatkowego...

Zdaniem Wnioskodawcy, należy zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód określić proporcjonalnie do umowy i wykazać odpowiednią część przychodu w każdym miesiącu roku podatkowego 2011 r.

Uzasadnienie.

Usługi świadczone przez Spółkę mają charakter ciągły. Ich specyfika jest zgodna z opisem ww. usług podanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu: „Usługi o charakterze ciągłym obejmują więc czynności polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do ich świadczenia. Wynikają one ze zobowiązania o charakterze ciągłym, które wytwarza trwały stosunek prawny i z którego wypływają obowiązki ciągłe bądź okresowe. Istotą usług o charakterze ciągłym jest stałe i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta. Cechuje je brak możliwości precyzyjnego wyodrębnienia etapów, w jakich są realizowane, tzn. nie sposób dokładnie określić, kiedy część takiej usługi zostaje wykonana”.

Powyższe wyklucza zatem zastosowanie w przedmiotowej sprawie art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 7 kwietnia 2010 r. nr ILPB3/423-55/10-2/MC).

Określenie w umowie wysokości abonamentu za okres jednego miesiąca jest okresem rozliczeniowym, zgodnie z którym przychód winien być uznawany na ostatni dzień każdego miesiąca roku 2011.

Jednocześnie, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Powyższe oznacza, że otrzymane należności nie są przychodami w rozumieniu ustawy podatkowej, jeżeli nie stanowią zapłaty za wykonane świadczenia, a są jedynie przedpłatą lub zaliczką na poczet przyszłych świadczeń.

Moment wystawienia faktury i uregulowania należności nie zmienia daty powstania przychodu. „W przypadku usług ciągłych nie mają zastosowania zasady ogólne dotyczące momentu powstania przychodu należnego, zawarte w art. 12 ust. 3a ww. ustawy, a zatem moment uregulowania należności (wystawienia faktury) w trakcie okresu rozliczeniowego nie zmienia daty powstania przychodu w okolicznościach, o których mowa w art. 12 ust. 3c tej ustawy” (interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 października 2010 r. nr IPPB5/423-502/10-3/PS).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do treści art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast moment zaliczenia uzyskanych przychodów określają przepisy art. 12 ust. 3a, ust. 3c, ust. 3d i ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepis art. 12 ust. 3a tejże ustawy stanowi, iż za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Zgodnie z art. 12 ust. 3c ww. ustawy, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca świadczący usługi z tytułu całodobowego monitorowania sygnałów z lokalnego systemu alarmowego, zawarł umowę, na podstawie której zleceniodawca zobowiązał się do zapłaty abonamentu miesięcznego z tytułu monitorowania oraz gotowości grupy interwencyjnej. Ponadto z umowy wynika, iż abonament płatny będzie za cały rok z góry w ostatnim miesiącu roku poprzedzającego, z terminem płatności 7 dni. W grudniu 2010 r. Usługobiorca zapłacił całość swojego zobowiązania za rok 2011 i w grudniu została wystawiona faktura VAT przez Spółkę.

Dokonując analizy przytoczonego przepisu art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podkreślić należy, iż dotyczy on usług rozliczanych cyklicznie, a ustawodawca określił następujące możliwe daty powstania przychodu jako:

• ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub
• ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego na wystawionej fakturze.
  
  

Wskazać jednocześnie należy, iż rozpoznanie przychodu winno następować nie rzadziej niż raz w roku. Sformułowanie „nie rzadziej niż raz w roku” oznacza, iż okres rozliczeniowy nie może być dłuższy niż 12 miesięcy. Istotnym dla wskazania daty powstania przychodu jest okoliczność ustalenia w umowie (fakturze) rozliczania w okresach rozliczeniowych i ustalenie tych okresów.

W odniesieniu do kwestii powstania przychodów należnych w zakresie tzw. usług ciągłych należy sprecyzować zakres tego pojęcia.

Słownikowe znaczenie słowa „ciągłość” to „łączność, nieprzerywający się związek jakichś faktów, brak luk, przerw w czasie albo w przestrzeni. To także dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustanny, ustawiczny, stale się powtarzający, stały”.

Usługi o charakterze ciągłym obejmują więc czynności polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu strony zobowiązanej do ich świadczenia. Wynikają one ze zobowiązania o charakterze ciągłym, które wytwarza trwały stosunek prawny i z którego wypływają obowiązki ciągłe bądź okresowe. Istotą usług o charakterze ciągłym jest stałe i powtarzalne zachowanie się osoby zobowiązanej do ich świadczenia zgodnie z treścią umowy i w okresie, na jaki została ona zawarta. Cechuje je brak możliwości precyzyjnego wyodrębnienia etapów, w jakich są realizowane, tzn. nie sposób dokładnie określić, kiedy część takiej usługi zostaje wykonana.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż usługi wykonywane przez Wnioskodawcę winny zostać zaklasyfikowane do usług o charakterze ciągłym. Tym samym przychód podatkowy z tytułu przedmiotowych usług powstaje w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego określonego umową zawartą pomiędzy Spółką a usługobiorcą.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie przychód podatkowy nie powstał w dniu wystawienia faktury, tj. 06 grudnia 2010 r. Zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu Spółka winna uznać ostatni dzień okresu wskazanego w umowie jako rozliczeniowy (tj. ostatni dzień każdego miesiąca) w wysokości ustalonego abonamentu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto należy zauważyć, że powołane przez Spółkę interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.