INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 01 marca 2011r. (data wpływu do tut. Biura 09 marca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z usługami świadczonymi przez małżonkę Wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez Nią odrębnie pozarolniczej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 marca 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków związanych z usługami świadczonymi przez małżonkę Wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez Nią odrębnie pozarolniczej działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą - indywidualną praktykę stomatologiczną wpisaną do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich Izby Lekarskiej. Posiada tytuł specjalisty w zakresie ortodoncji, która stanowi główny przedmiot jego działalności. Ponadto wykonuje również działalność w zakresie stomatologii zachowawczeji protetyki. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, działalność jest opodatkowana „podatkiem liniowym”. W związku z rozwojem praktyki i zwiększoną liczbą pacjentów, Wnioskodawca rozpoczął współpracę z lekarzem stomatologiem prowadzącym indywidualną praktykę stomatologiczną w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, który za swoje usługi wystawia rachunki. Obecnie Wnioskodawca ma zamiar podjąć taką współpracę z dwoma kolejnymi lekarzami prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie usług stomatologicznych, w tym z firmą jego małżonki. Małżonka Wnioskodawcy od 2004r. prowadzi indywidualną praktykę lekarską, zajmuje się głównie endodoncją, protetyką oraz stomatologią estetyczną. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, działalność jest opodatkowana na tzw. zasadach ogólnych. Wnioskodawca nie posiada z małżonką rozdzielności majątkowej. Cena usług świadczonych przez firmę małżonki nie będzie odbiegać od cen rynkowych tj. stosowanych w relacjach z pozostałymi praktykami stomatologicznymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi stomatologiczne świadczone przez małżonkę Wnioskodawcy, stanowią koszt uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma przeszkód aby zaliczyć rachunki wystawiane przez jego małżonkę do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż każdy z małżonków prowadzi odrębne przedsiębiorstwo i jest odrębnym podmiotem gospodarczym. Art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, iż nie uważa za koszt uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, małżonka i małoletnich dzieci, odnosi się tylko do wynagrodzenia wynikającego ze stosunku pracy lub umowy cywilnoprawnej, nie zaś do stosunków gospodarczych pomiędzy przedsiębiorcami. W związku z tym przepis ten nie będzie miał zastosowania w niniejszej sprawie i rachunki wystawiane przez małżonkę będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a jednocześnie przychód w działalności gospodarczej małżonki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty związane z uzyskiwaniem przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu. Kosztami podatkowymi są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa poniesienie ich jest uzasadnione.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej, kosztem uzyskania przychodów nie jest także wartość pracy małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "wartość pracy". Należy jednak przyjąć, iż pojęcie to obejmuje wartość wszelkiego rodzaju pracy świadczonej przez ściśle określone osoby (w tym małżonka podatnika) na rzecz zatrudniających je podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, niezależnie do tego, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, czy też bez podstawy prawnej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi jednoosobowo działalność gospodarczą - indywidualną praktykę stomatologiczną w zakresie ortodoncji, stomatologii zachowawczej i protetyki. W związku z planowanym rozwojem firmy oraz zwiększoną liczbą pacjentów, Wnioskodawca zamierza podjąć współpracę z dwoma lekarzami prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie usług stomatologicznych, w tym z małżonką. Małżonka Wnioskodawcy od 2004r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie endodoncji, protetyki oraz stomatologii estetycznej.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż wykonywanie wskazanych we wniosku usług stomatologicznych nastąpi w ramach stosunku prawnego łączącego dwa odrębne podmioty gospodarcze. W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż świadczenie usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie jest pracą własną w rozumieniu tego przepisu. Nie należy bowiem utożsamiać pojęcia „pracy własnej” z świadczeniem usług wykonywanych przez małżonkę Wnioskodawcy na jego rzecz, w sytuacji gdy, wykonywane usługi są przedmiotem odrębnie prowadzonej przez małżonkę działalności gospodarczej. W konsekwencji, wydatki wynikające z wystawianych przez małżonkę Wnioskodawcy tytułem usług stomatologicznych rachunków mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie powstania przychodu u małżonki Wnioskodawcy w związku ze świadczeniem przez nią na rzecz Wnioskodawcy wskazanych we wniosku usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 – 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.