Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-328/12-2/AO
z 27 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania nabycia wartości niematerialnych i prawnych od podmiotu z Grupy za nabycie od osoby trzeciej w rozumieniu § 6 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia strefowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania nabycia wartości niematerialnych i prawnych od podmiotu z Grupy za nabycie od osoby trzeciej w rozumieniu § 6 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia strefowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

X sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” oraz „Spółka”) jest spółką prawa polskiego należącą do grupy kapitałowej X. Większościowym udziałowcem Wnioskodawcy jest spółka XY posiadająca … udziałów w łącznej wysokości … PLN stanowiących 99% kapitału zakładowego Spółki. Z kolei 100% udziałów w spółce XY posiada spółka XZ. W skład Grupy X wchodzą również XA oraz XB. Na dzień złożenia przedmiotowego wniosku bezpośredni udział w XA wynoszący 99,01% oraz udział w XB wynoszący 98% posiada spółka XZ.

Zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 1994 r. ze zm., dalej: „usse”), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach otrzymanego zezwolenia przez osoby prawne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2012 r., poz. 362), wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie właściwego zezwolenia, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielonej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podatkowego w związku z działalnością prowadzoną na terenie … Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie trzech zezwoleń. Pierwsze z zezwoleń zostało udzielone Wnioskodawcy dnia 27 maja 1998 r., drugie dnia 26 grudnia 2006 r., trzecie dnia 8 lutego 2011 r. Wydatki będące przedmiotem wniosku ponoszone są w ramach drugiego zezwolenia.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja pojemnościowych podgrzewaczy wody, produkcja naczyń zbiorczych, produkcja części do pojazdów samochodowych, produkcja części do pojemnościowych podgrzewaczy wody.

W dniu x października 2011 r. Wnioskodawca zawarł dwie umowy sprzedaży, na mocy których doszło do transferu technologii, tj. do nabycia przez Wnioskodawcę wartości niematerialnych i prawnych w postaci informacji technicznych mających istotne znaczenie gospodarcze dla produkcji oraz wprowadzania na rynek zbiorników przemysłowych wytwarzanych przez Wnioskodawcę w zakresie prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej na terenie … Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Pierwsza umowa została zawarta ze spółką XB z siedzibą w …, druga ze spółką XA.

Nabycie wskazanych wartości niematerialnych i prawnych miało na celu zapewnienie niezakłóconego i efektywnego wykonywania funkcji związanych z produkcją i sprzedażą wyrobów wytwarzanych przez Spółkę w ramach działalności strefowej i wiąże się z możliwością swobodnego wykorzystywania w tym celu przez Spółkę know - how wytworzonego przez XB oraz XA i stanowiącego ich własność.

Na nabyte wartości niematerialne i prawne składają się m.in. doświadczenie techniczne, technologia produkcyjna, specjalistyczna wiedza techniczna oraz inne poufne informacje techniczne, takie jak: rysunki techniczne, plany pracy oraz rysunki techniczne narzędzi wykorzystywane w produkcji oraz dystrybucji zasobników ciepłej wody.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nabycie wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know - how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, itp. od spółki XB oraz XA może zostać uznane za nabycie od osoby trzeciej, w rozumieniu § 6 ust. 4 pkt 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie … specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 191, poz. 1416)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie … specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 191, poz. 1416) (dalej: „Rozporządzenie”), za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji (pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług), poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know - how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej.

Z kolei, zgodnie z § 6 ust. 4 pkt 2 Rozporządzenia, wartości niematerialne i prawne powinny zostać nabyte od osoby trzeciej na warunkach nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych.

Wnioskodawca uważa, iż wydatki na nabycie wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii poprzez nabycie praw patentowych, licencji, know - how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej od spółek z Grupy spełniają warunek określony w § 6 ust. 4 pkt 2 Rozporządzenia, tj. wyżej wskazane składniki są nabywane od osoby trzeciej. Co więcej należy wskazać, że składniki te są nabywane na warunkach nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych.

W opinii Spółki, nie ulega wątpliwości, że spółki z Grupy uczestniczące w przedmiotowej transakcji są w stosunku do Spółki osobami trzecimi. Wynika to z faktu, że każda z tych spółek jest odrębną osobą prawną założoną i zarejestrowaną zgodnie z prawem państwa jej siedziby.

Konstatację powyższą potwierdza także drugi z warunków sformułowanych przez ustawodawcę w analizowanym § 6 ust. 4 pkt 2 Rozporządzenia. Wymaga on, aby takie nabycie nastąpiło „na warunkach nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych”.

Wymóg konieczności nabywania wartości niematerialnych i prawnych na warunkach nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych ze swojej istoty dotyczy transakcji między podmiotami powiązanymi. Podmioty niepowiązane bowiem kształtują zawsze swoje zobowiązania na zasadach rynkowych, właśnie zgodnie z normalnymi praktykami inwestycyjnymi. Gdyby zatem ustawodawca chciał, poprzez sformułowanie osoby trzeciej, wyłączyć transakcje z podmiotami powiązanymi, nie zawierałby zapisu dotyczącego warunków nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych. Zgodnie z podstawową zasadą wykładni, jaką jest zasada racjonalności językowej prawodawcy, żaden fragment tekstu prawnego nie może okazać się zbędny. Z kolei, przyjęcie interpretacji, że ustawodawca poprzez sformułowanie osoby trzeciej chciał wyłączyć nabycie wartości niematerialnych i prawnych od podmiotów powiązanych, spowodowałoby, że fragment o warunkach nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych stałby się zbędny. Zastrzeżenie bowiem o konieczności nabycia na warunkach nieodbiegających od normalnych praktyk inwestycyjnych może mieć sens jedynie w odniesieniu do transakcji zawieranych między podmiotami powiązanymi. Spółka zatem podkreśliła, że w przedmiotowym przepisie, ustawodawca nie sformułował warunku nabycia wartości niematerialnych i prawnych od podmiotu niepowiązanego.

Wnioskodawcy podkreślił, iż Jego stanowisko znajduje potwierdzenie również w interpretacjach organów podatkowych, przykładowo:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 stycznia 2008 r. (sygn. IBPB3/423-228/07/SD),
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 maja 2011 r. (sygn. ILPB3/423-59/11-4/MM).
  
  

Spółka wskazała również, iż rozszerzająca wykładnia przepisu § 6 ust. 4 pkt 2 Rozporządzenia (tj. uznanie, iż transakcje zawarte przez Wnioskodawcę z podmiotami należącymi do tej samej grupy nie spełniają warunku, o którym mowa jest w § 6 ust. 4 pkt 2 Rozporządzenia) jest niedopuszczalna. Zdaniem Wnioskodawcy, stosując zasadę in dubio pro tributario w przypadku powzięcia wątpliwości co do językowej wykładni przepisu i stosując wykładnię celowościową Organ powinien wybrać rezultat najbardziej korzystny dla podatnika. Jest to dyrektywa interpretacyjna drugiego stopnia, która pozwala na dokonanie wyboru między różnymi znaczeniami normy prawnej. Zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym przez A. Mariańskiego w prawie podatkowym, interpretator nie ma zatem możliwości wyboru rezultatu, który wydawać się może bardziej zasadny, lecz który zwiększa zakres opodatkowania. Ma on obowiązek wybrania tego, który daje najdalej idącą ochronę podatnika, i to nawet kosztem interesu państwa (A. Mariański, Rozstrzyganie wątpliwości na korzyść podatnika, Przegląd Podatkowy 10/2009, str. 38). Inaczej mówiąc, niejasne przepisy należy zawsze interpretować na korzyść (a nie na niekorzyść) podatnika (por. wyrok NSA z dnia 22 listopada 1995 r. sygn. akt SA/Bk 46/95, opubl. M. Pod. 1996/11, s. 336).

Reasumując, Spółka stwierdziła, iż nabywając wartości niematerialne i prawne związane z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know - how oraz nieopatentowanej wiedzy technicznej od spółek z Grupy spełniony jest warunek wskazany w § 6 ust. 4 pkt 2 Rozporządzenia i tym samym Spółka może uznać poniesione w związku z tym wydatki za wydatki kwalifikowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy dodać, iż powołany we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie … specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2006 r. Nr 191, poz. 1416) na dzień wydania Spółce zezwolenia z dnia 26.12.2006 r. obowiązywał w innym brzmieniu niż wskazany przez Wnioskodawcę. Powyższe pozostaje jednak bez wpływu na rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy.

W tym miejscu należy również podkreślić, że przepisy Ordynacji podatkowej nie zawierają żadnych podstaw do dokonania przez Ministra Finansów interpretacji decyzji administracyjnych wydanych na podstawie ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), do których należy również zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Wątpliwości co do treści decyzji administracyjnej wyjaśniane są w drodze postanowienia na wniosek strony, przez organ, który wydał decyzję (art. 113 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego).

Zatem, organem właściwym do rozstrzygnięcia wątpliwości, czy wydatki związane z zakupem wartości niematerialnych i prawnych (m.in. w postaci praw patentowych, licencji, know - how oraz nieopatentowanej wiedzy technicznej) mogą zostać uznane za wydatki kwalifikowane do objęcia pomocą publiczną jest minister właściwy do spraw gospodarki, który udzielił Spółce zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Ponadto informuje się, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W szczególności dotyczy to kwalifikacji nabytych przez Spółkę praw patentowych, licencji, know - how oraz nieopatentowanej wiedzy technicznej do wartości niematerialnych i prawnych oraz oceny pozostałych warunków wynikających z § 6 ust. 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 października 2006 r. w sprawie … specjalnej strefy ekonomicznej, jakie powinny spełniać wartości niematerialne i prawne.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.