2013.02.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1038/12-2/HW
z 6 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2012 r. (data wpływu 9 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją inwestycji związanej z przebudową drogi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją inwestycji związanej z przebudową drogi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

S.A. (dalej Inwestor lub Wnioskodawca) zamierza zrealizować inwestycję polegającą na przebudowie drogi (Inwestor otrzymał już stosowną zgodę Gminy), która jest własnością Gminy i stanowi drogę dojazdową zarówno do siedziby firmy Inwestora, jak również kilku innych podmiotów gospodarczych. W celu realizacji niniejszego przedsięwzięcia Spółka zawarła umowę współpracy z dwiema innymi firmami (dalej Partnerzy), na podstawie której to Inwestor będzie odpowiedzialny za:

reprezentowanie Partnerów przed odpowiednimi władzami Urzędu Miejskiego oraz innymi instytucjami we wszystkich sprawach dotyczących uzyskania niezbędnych pozwoleń do realizacji inwestycji,
podpisywanie dokumentów w imieniu i za zgodą Partnerów,
zawarcie umów niezbędnych do realizacji inwestycji (w tym przede wszystkim umowy o roboty budowlane dotyczące przebudowy drogi z Wykonawcą),
dokonania rozliczeń finansowych związanych z niniejszą inwestycją.

Zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy realizacja inwestycji została podzielona na cztery etapy (Etap I, Etap IIA, Etap IIB, Etap III). Strony umowy zgodnie ustaliły, że będą partycypowały w realizacji Etapu I i Etapu II w następującej wysokości:

Inwestor – około 48% kosztów,
Partner I – około 35% kosztów,
Partner II – około 17% kosztów.

Oprócz tego, jak wynika z umowy, strony wyraziły wolę kontynuacji przebudowy drogi (Etapu III), a szczegóły w tym zakresie zostaną ustalone w pierwszym kwartale 2013 r. Partycypacja finansowa w realizacji Etapu III będzie wyglądała następująco:

Inwestor – około 34% kosztów,
Partner I – około 33% kosztów,
Partner II – około 33% kosztów.

Co bardzo istotne w umowie znajdują się zapisy, że faktury od Wykonawcy robót będą wystawiane na Inwestora, natomiast ten następnie dokumentując kwoty otrzymywane od Partnerów będzie wystawiał na ich rzecz faktury VAT (tzw. refaktury) do wysokości określonej w umowie w ramach współfinansowania inwestycji przez każdego z Partnerów.

Po zakończeniu inwestycji Inwestor, zgodnie z postanowieniami umowy o współpracy oraz działając na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez każdego z Partnerów, przekaże nieodpłatne na rzecz Gminy przebudowaną drogę.

Realizacja niniejszej inwestycji jest niezbędna dla prawidłowego i sprawnego funkcjonowania przedsiębiorstwa Inwestora, gdyż przyczyni się do zapewnienia odpowiednich warunków logistycznych zarówno dla Wnioskodawcy, jak i jego klientów. Przebudowa drogi pozytywnie wpłynie również na dalszy rozwój przedsiębiorstwa. Również dla pozostałych Partnerów przebudowa drogi odegra istotny wpływ na ich bieżące funkcjonowanie i możliwość rozwoju.

Partycypacja w kosztach przebudowy drogi jest wynegocjowana i nie wynika ona z jakiś obiektywnych kryteriów, takich jak np. długość drogi znajdująca się w bezpośrednim sąsiedztwie Inwestora czy Partnera, pomiar natężenia ruchu. Oprócz tego, jak była mowa na wstępie przedmiotowa droga stanowi i będzie stanowiła drogę dojazdową do kilku mniejszych podmiotów, które jednak nie są stroną umowy o współpracę, a także nie będą partycypowały w kosztach realizacji inwestycji.

Wnioskodawca podkreślił, że ze względu na jego przedmiot działalności (Spółka oferuje takie grupy produktowe jak np. instalacje i sieci elektryczne, rozdzielnice elektryczne, automatyka przemysłowa i elektroenergetyczna, instalacje słaboprądowe i mechaniczne, a także serwis sygnalizacji i oświetlenia, serwis elektryki i automatyki) oraz skalę działalności, realizacja inwestycji jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania i rozwoju przedsiębiorstwa. Już obecny stan drogi stanowi utrudnienia dla sprawnej działalności, a po przeprowadzonym remoncie wodno – kanalizacyjnym jej stan techniczny jeszcze bardziej się pogorszy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca zachowa prawo do odliczenia podatku VAT od towarów i usług nabytych w celu realizacji inwestycji związanej z przebudową drogi, która następnie zostanie nieodpłatnie przekazana Gminie i będzie stanowić drogę gminną?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Wykładnia literalna i celowościowa cyt. wyżej przepisu, jednoznacznie wskazuje, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, przysługuje wyłącznie w sytuacji kiedy odliczenia dokonuje czynny podatnik VAT, towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Dodatkowo Wnioskodawca zaznaczył, że ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni. W niniejszej sprawie, zdaniem Wnioskodawcy, można mówić o pośrednim związku z działalnością podatnika, gdyż istnieje związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić bowiem wówczas, gdy zakup towarów i usług przyczynia się pośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości. Należy zwrócić uwagę, że przebudowa drogi i jej późniejsze przekazanie Gminie wykazuje związek z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem. Planowana inwestycja wpłynie na ulepszenie prowadzenia i funkcjonowania przedsiębiorstwa oraz jego warunków logistycznych, a także będzie miała pozytywny wpływ na dalszy jego rozwój. Z tego względu, zdaniem Wnioskodawcy przysługiwać będzie mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na nabycie towarów i usług związanych z przebudową przedmiotowej drogi, co pozostanie w zgodzie z podstawową zasadą dla podatku VAT jaką jest zasada neutralności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 86 ust. 1 ustawy określa, że podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ponadto podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza zrealizować inwestycję polegającą na przebudowie drogi, która jest własnością Gminy i stanowi drogę dojazdową zarówno do siedziby firmy Inwestora, jak również kilku innych podmiotów gospodarczych. W celu realizacji niniejszego przedsięwzięcia Spółka zawarła umowę współpracy z dwiema innymi firmami (Partnerami), na podstawie której to Inwestor będzie odpowiedzialny za reprezentowanie Partnerów przed odpowiednimi władzami Urzędu Miejskiego oraz innymi instytucjami we wszystkich sprawach dotyczących uzyskania niezbędnych pozwoleń do realizacji inwestycji, podpisywanie dokumentów w imieniu i za zgodą Partnerów, zawarcie umów niezbędnych do realizacji inwestycji (w tym przede wszystkim umowy o roboty budowlane dotyczące przebudowy drogi z Wykonawcą), dokonania rozliczeń finansowych związanych z niniejszą inwestycją.

Inwestor – około 48% kosztów,
Partner I – około 35% kosztów,
Partner II – około 17% kosztów.

Inwestor – około 34% kosztów,
Partner I – około 33% kosztów,
Partner II – około 33% kosztów.

W umowie znajdują się zapisy, że faktury od Wykonawcy robót będą wystawiane na Inwestora, natomiast ten następnie dokumentując kwoty otrzymywane od Partnerów będzie wystawiał na ich rzecz faktury VAT do wysokości określonej w umowie w ramach współfinansowania inwestycji przez każdego z Partnerów. Po zakończeniu inwestycji Inwestor zgodnie z postanowieniami umowy o współpracy oraz działając na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez każdego z Partnerów przekaże nieodpłatne na rzecz Gminy przebudowaną drogę. Realizacja niniejszej inwestycji jest niezbędna dla prawidłowego i sprawnego funkcjonowania przedsiębiorstwa Inwestora, gdyż przyczyni się do zapewnienia odpowiednich warunków logistycznych zarówno dla Wnioskodawcy, jak i jego klientów. Przebudowa drogi pozytywnie wpłynie również na dalszy rozwój przedsiębiorstwa. Partycypacja w kosztach przebudowy drogi jest wynegocjowana i nie wynika ona z jakiś obiektywnych kryteriów takich jak np. długość drogi znajdująca się w bezpośrednim sąsiedztwie Inwestora czy Partnera, pomiar natężenia ruchu. Oprócz tego, jak była mowa na wstępie przedmiotowa droga stanowi i będzie stanowiła drogę dojazdową do kilku mniejszych podmiotów, które jednak nie są stroną umowy o współpracę, a także nie będą partycypowały w kosztach realizacji inwestycji. Ze względu na przedmiot działalności Wnioskodawcy, który oferuje takie grupy produktowe jak np. instalacje i sieci elektryczne, rozdzielnice elektryczne, automatyka przemysłowa i elektroenergetyczna, instalacje słaboprądowe i mechaniczne, a także serwis sygnalizacji i oświetlenia, serwis elektryki i automatyki) oraz skalę działalności, realizacja inwestycji jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania i rozwoju przedsiębiorstwa. Już obecny stan drogi stanowi utrudnienia dla sprawnej działalności, a po przeprowadzonym remoncie wodno – kanalizacyjnym jej stan techniczny jeszcze bardziej się pogorszy.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W niniejszej sprawie warunek ten zostanie spełniony, gdyż – jak wynika z opisu sprawy – czynności wykonane w ramach modernizacji drogi zostaną wykorzystane do prowadzenia działalności opodatkowanej, tj. sprzedaży instalacji i sieci elektrycznych, rozdzielnic elektrycznych, automatyki przemysłowej i elektroenergetycznej, instalacji słaboprądowych i mechanicznych, a także serwisu sygnalizacji i oświetlenia, serwisu elektryki i automatyki. Istnieje bowiem ścisły związek pomiędzy modernizacją drogi, a czynnościami składającymi się na prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast, w myśl art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 – art. 90 ust. 2 ustawy.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Stosownie do art. 90 ust. 8 ustawy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu. Przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna (art. 90 ust. 9 ustawy).

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%,
nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy.

Stosownie do treści art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy stanowi, iż w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

Ponadto, w świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W art. 90 ust. 5 i ust. 6 ustawy wskazano szczegółowe zasady dotyczące terminu i sposobu dokonania korekty.

Zgodnie z brzmieniem art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

W oparciu o art. 91 ust. 7b ustawy, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Jak stanowi ust. 7c powołanego artykułu, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Ponadto, w myśl art. 91 ust. 7d ustawy, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania – art. 91 ust. 8 ustawy.

W świetle powyższego, Spółka byłaby zobowiązana do dokonania - na podstawie art. 91 ust. 1-8 ustawy - korekty w przypadku, gdyby w okresie korekty, o której mowa w art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy dokonała zmiany przeznaczenia drogi, a zatem w sytuacji, gdy nastąpiłaby zmiana wykorzystywania drogi z wykorzystywanej do czynności opodatkowanych na związek z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

W odniesieniu do podatku od towarów i usług wykazanego na fakturach zakupowych dokumentujących ponoszone koszty realizacji przekazywanej drogi, Spółka będzie miała – w świetle art. 86 ust. 1 ustawy - prawo do odliczenia tego podatku, jeżeli przedmiotowa droga będzie związana wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Fakt przekazania przedmiotowej infrastruktury na rzecz Gminy nie pozbawi Wnioskodawcy prawa do odliczenia podatku – nie będzie powodował obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, w tym zakresie.

Reasumując, Wnioskodawca zachowa prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione koszty związane z przebudową drogi, a następnie nieodpłatnie przekazanej na rzecz Gminy, jeżeli poniesione wydatki służyć będą Spółce wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku w związku z realizacją inwestycji związanej z przebudową drogi. Natomiast odpowiedzi na pytania dotyczące opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie dokumentowania rozliczeń pomiędzy współpracującymi firmami realizującymi inwestycję dotyczącą przebudowy drogi oraz opodatkowania czynności polegającej na nieodpłatnym przekazaniu na rzecz Gminy przebudowanej drogi udzielono w interpretacjach indywidualnych z dnia 6 lutego 2013 r. nr ILPP1/443-1038/12-3/HW oraz ILPP1/443-1038/12-4/HW.

Ponadto, tut. Organ informuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin