INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 01 grudnia 2010r. (data wpływu do tut. Biura 15 grudnia 2010r.), uzupełnionym w dniu 28 lutego 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości ze spółki cywilnej na potrzeby osobiste wspólnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wycofania nieruchomości ze spółki cywilnej na potrzeby osobiste wspólnika.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 14 lutego 2011r. Znak: IBPBI/1/415-1255/10/KB, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 28 lutego 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 24 kwietnia 2007r. Wnioskodawca razem z dwoma osobami fizycznymi, jako wspólnicy spółki cywilnej, dokonał zakupu na podstawie aktu notarialnego nieruchomości (gruntu). Działka została zakupiona w celu wybudowania na niej budynków mieszkalnych, a następnie ich sprzedaży w ramach prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej. Zakupu działki wspólnicy dokonali od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej. Dokonana przez nią sprzedaż nieruchomości nie była opodatkowania podatkiem VAT, a zatem przy zakupie nie przysługiwało nabywcom odliczenie podatku. Ze względu na pogarszającą się sytuację gospodarczą w naszym kraju od 2008r., tj. wystąpienie kryzysu gospodarczego, a co za tym idzie kłopoty ze sprzedażą lokali przez firmy budujące budynki mieszkalne, spółka nie rozpoczęła budowy zamierzonej inwestycji, tylko poprzestała na pracach dokumentacyjnych.

W związku z odstąpieniem od zamierzonej budowy wspólnicy podjęli decyzję o przekazaniu (wycofaniu) zakupionej działki na własne prywatne potrzeby wspólników spółki nie związane z działalnością gospodarczą. Przekazanie nastąpiło w formie aktu notarialnego w dniu 10 grudnia 2010r. w takich proporcjach procentowych, jak pozostają udziały wspólników w zyskach spółki.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy przy przekazaniu nieruchomości (gruntu) będącego własnością spółki na potrzeby własne (prywatne) wspólników powstanie obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych...

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, przy przekazaniu gruntu na potrzeby prywatne nie wystąpi podatek dochodowy, gdyż nie dojdzie od odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten wskazuje bowiem, że przychód powstanie w dacie zbycia prawa majątkowego, a w tym przypadku nie dochodzi do zbycia, gdyż po przekazaniu nieruchomości ze składników majątkowych spółki, to ci sami wspólnicy staną się współwłaścicielami tego gruntu w ramach współwłasności w częściach ułamkowych, w takiej samej proporcji, w jakiej partycypują oni w prawie do udziału w zyskach spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż z uwagi na fakt, iż przedmiotem złożonego wniosku jest zaistniały stan faktyczny, niniejszą interpretację oparto o przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego (określanego w dalszej części skrótem k.c.), przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Stosownie do art. 861 § 1 k.c., wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług.

W myśl art. 862 k.c., regulującego kwestię tworzenia wspólnego majątku wspólników poprzez wniesienie rzeczy, w przypadku gdy wspólnik zobowiązał się wnieść do spółki własność rzeczy, do wykonania tego zobowiązania jak również do odpowiedzialności z tytułu rękojmi oraz do niebezpieczeństwa utraty lub uszkodzenia rzeczy stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. Przytoczony przepis oznacza zobowiązanie się wspólnika do przeniesienia własności rzeczy na współwłasność łączną wspólników (w tym i jego) oraz wydania wspólnikom (spółce) tej rzeczy bez zapłaty ceny. Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku (art. 863 § 1 k.c.). W przypadku wniesienia do spółki cywilnej wkładu w postaci składnika majątku stanowiącego wyłączną własność jednego wspólnika, bądź też będącego współwłasnością wszystkich wspólników tejże spółki, wyłączna własność wspólnika bądź współwłasność w częściach ułamkowych z chwilą wniesienia do spółki przekształca się we współwłasność łączną. Współwłasność ta ma charakter bezudziałowy, a każdemu ze wspólników przysługują równe prawa do całego majątku. Spółka cywilna nie posiada własnego majątku. W spółce tej właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

- ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższego wynika, iż przychód ze zbycia nieruchomości wykorzystywanej w prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej powstaje, gdy dojdzie od jej odpłatnego zbycia. Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości z majątku wspólników spółki cywilnej objętego współwłasnością łączną do majątku tych wspólników poza tą współwłasnością, w takich proporcjach, w jakich uczestniczą oni w zysku spółki cywilnej, nie dojdzie do odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości. Nie nastąpi bowiem przeniesienie prawa własności nieruchomości. Zmieni się jedynie charakter współwłasności łączącej współwłaścicieli tej nieruchomości, ze współwłasności łącznej w ramach spółki cywilnej, na współwłasność w częściach ułamkowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Wraz z pozostałymi wspólnikami tej spółki, w dniu 26 kwietnia 2007r. nabył na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej nieruchomość gruntową pod inwestycję. Z uwagi na pogorszenie sytuacji ekonomicznej wspólnicy zaniechali prowadzenia inwestycji i podjęli decyzję o wycofaniu ww. nieruchomości z działalności spółki i przekazaniu jej na potrzeby osobiste wspólników. Przekazanie nieruchomości nastąpiło w dniu 10 grudnia 2010r. Na skutek dokonanej czynności wspólnicy spółki cywilnej stali się współwłaścicielami tej nieruchomości w ramach współwłasności w częściach ułamkowych w takich proporcjach, w jakich przysługuje im prawo do udziału w zysku spółki cywilnej.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli przekazanie ww. nieruchomości z majątku wspólników spółki cywilnej objętego współwłasnością łączną do ich majątku poza tą współwłasnością jest prawnie dopuszczalne w świetle odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego i nie mogących być przedmiotem interpretacji przepisów niebędących, u Wnioskodawcy nie wystąpił przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 – 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.