INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2011 r. (data wpływu 12 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2011r. (data wpływu 2 maja 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług wpisowego za uczestnictwo w turniejach dla graczy e-sportowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług wpisowego za uczestnictwo w turniejach dla graczy e-sportowych. Wniosek został uzupełniony w dniu 2 maja 2011r. o podpis Wnioskodawczyni oraz w zakresie doprecyzowania zaistniałego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest właścicielem firmy, która rozliczana jest na zasadach ogólnych. Firma zajmuje się sprzedażą sprzętu komputerowego oraz do końca grudnia 2010r. funkcjonowała również jako kafejka internetowa. Ze względu na liczne prośby graczy e-sportowych i miłośników gier komputerowych, Wnioskodawczyni zdecydowała się zorganizować turnieje. Powierzchnia oraz wyposażenie lokalu, jakim dysponuje Wnioskodawczyni, były idealne do tego typu przedsięwzięcia.

Turnieje były organizowane w celu dostarczenia rozrywki graczom e-sportowym, niemającym w Polsce zbyt wielu miejsc do rozwijania swoich pasji. Graczami są zazwyczaj osoby nieletnie, dla których turnieje są olbrzymią szansą i okazją do wykazania własnych umiejętności. Organizowane turnieje nie przynosiły Wnioskodawczyni żadnych dochodów i nie miały na celu generowania zysków w przyszłości. Aranżowane były jedynie dla podtrzymania oraz rozwijania zainteresowań grami sportowymi wśród młodzieży. W zawodach brały udział drużyny 5-osobowe, które wpłacały wpisowe w całości przeznaczone na nagrody pieniężne dla trzech zwycięskich teamów oraz koszty związane bezpośrednio z turniejem, tj. prąd, środki higieniczne, itp. Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni sama jest fanką gier komputerowych, nagrody rzeczowe, tj. puchary, dyplomy oraz nagrody pocieszenia, fundowała z własnych pieniędzy. W czasie trwania turniejów sklep i kafejka nie funkcjonowały, a sam turniej nie przyczynił się do osiągnięcia jakichkolwiek dochodów. Wnioskodawczyni nie pobierała też żadnych opłat z tytułu użytkowania lokalu i sprzętu. Usługi te świadczyła bezpłatnie. Informacje o turniejach zamieszczane były na forum gamingowym, gdzie gracze spotykają się wirtualnie i podzielają swoje pasje.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że zawody organizowane były w roku 2010 i zakwalifikowane są do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług jako zwolnione z podatku VAT pod kodem ex 92.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pieniądze zebrane z wpisowego (przeznaczone w całości na nagrody pieniężne) powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, pobierane wpisowe nie powinno być opodatkowane podatkiem VAT, gdyż z definicji podatku VAT wynika, że jest to podatek od towarów i usług świadczonych odpłatnie. Według Wnioskodawczyni turnieje powinny zostać przypisane do kodu EX 92 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i usług, według którego usługi są zwolnione z podatku VAT.

Wpisowe za udział w konkursie przeznaczone było na nagrody pieniężne i bezpośrednie koszty turnieju. Organizowane turnieje nie miały na celu dążenia do osiągania zysków. Zgodnie z pozycją 11 załącznika nr 4 do ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004r., z podatku VAT zwolnione są usługi związane ze sportem i rekreacją, jeżeli nie mają na celu osiągania zysków. Turnieje przynosiły korzyści jedynie uczestnikom, miastu, restauracjom, hotelom i usługom taxi, bowiem na jednym turnieju gromadziło się około 100 osób z całej Polski, które po rozgrywkach spędzały czas poznając atrakcje miasta i okolic. Zdaniem Wnioskodawczyni działalność pomagająca w rozwoju zainteresowań młodzieży oraz dbająca o zapełnianie wolnego czasu, powinna być wspierana przez państwo, a nie dodatkowo obciążana podatkiem, który w tym przypadku staje się absurdalny. Do organizacji turniejów Wnioskodawczyni pozwoliła wykorzystać jedynie lokal, którym dysponowała, sprzęt oraz wiedzę na temat komputerów i gier komputerowych. Zrobiła to z czystej sympatii do gamingu, a nie dla zysków i osobistych korzyści ekonomicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z uwagi na fakt, że zaistniały stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawczynię miał miejsce w 2010r., niniejszą interpretację wydano na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W świetle art. 8 ust. 3 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Dla celów klasyfikacji usług na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosowało się, na mocy § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010r., zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Wśród usług wyszczególnionych w tym załączniku pod poz. 11, zostały wymienione mieszczące się w grupowaniu PKWiU ex 92 – usługi związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem – z wyłączeniem:

1. usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
2. usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,
3. usług w zakresie działalności stadionów i innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),
4. wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki, cyrki, dyskoteki, sale balowe (PKWiU 92.33, 92.34.11, 92.34.12) oraz wstępu na imprezy sportowe,
5. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5),
6. 5a. usług związanych z produkcją filmów i nagrań video (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań video (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,
7. 5b. wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),
8. działalności agencji informacyjnych,
9. usług wydawniczych,
10. usług radia i telewizji (PKWiU 92.2), z zastrzeżeniem poz. 12.
    
    

Symbol „ex” przy grupowaniu PKWiU oznacza, że dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Z objaśnienia 1) do ww. załącznika wynika, że zwolnienie dotyczy wyłącznie usług związanych z rekreacją i sportem świadczonych przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

Należy więc stwierdzić, iż ze zwolnienia od podatku nie korzystają usługi wymienione enumeratywnie w wyłączeniach dotyczących poz. Nr 11 załącznika nr 4 do ustawy oraz usługi związane z rekreacją i sportem, które nie spełniają warunku podanego w objaśnieniu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawczyni w 2010r. organizowała turnieje sportowe dla graczy e-sportowych i pobierała od uczestników turniejów wpisowe. Turnieje organizowane były jedynie dla rozwijania zainteresowań grami sportowymi wśród młodzieży i nie miały na celu dążenia do osiągania zysków. Wpisowe za udział w konkursie przeznaczone było na nagrody pieniężne i bezpośrednie koszty turnieju. Wnioskodawczyni zakwalifikowała świadczone przez siebie usługi organizowania ww. turniejów do grupy ex92 Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, jako usługi związane ze sportem i rekreacją, wymienione w poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy (zawierającego wykaz usług zwolnionych od podatku).

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że świadczone usługi, związane ze sportem i rekreacją, sklasyfikowane przez Wnioskodawczynię do grupy ex92 PKWiU, w roku 2010 korzystały ze zwolnienia od podatku VAT, na mocy art. 43. ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z pozycją 11 załącznika nr 4 do ustawy, o ile nie były wymienione w wyłączeniach oraz celem Wnioskodawczyni nie było systematyczne dążenie do osiągania zysków, a wszelkie zyski , które mimo wszystko osiągnęła przeznaczone były na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że obowiązek przedstawienia organom podatkowym prawidłowej klasyfikacji dla sprzedawanych towarów lub świadczonych usług należy do podatnika, który ponosi również odpowiedzialność za nieprawidłowo dokonaną klasyfikację. Wskazuje się, że tut. organ nie jest uprawniony do klasyfikacji towarów i usług, ani też weryfikacji wskazanych przez Wnioskodawcę klasyfikacji, w związku z tym, niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie przy założeniu, że grupowania wskazane przez Wnioskodawcę w stanie faktycznym są prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.