INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2011 r. (data wpływu 17 lutego 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 13 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego. Pismem z dnia 10 maja 2011 r. (data wpływu 13 maja 2011 r.), uzupełniono przedmiotowy wniosek w zakresie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie edukacji, nauki jazdy, pozaszkolnych form edukacji, doradztwa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, w postaci kursów i szkoleń. Spółka jest podatnikiem VAT, prowadzi następujące szkolenia:

1. Fakturzysta – kierowca wózków jezdniowych,
2. Kadry – płace,
3. Kierowca wózków jezdniowych i prawo spożywcze,
4. Obsługa komputera, urządzeń biurowych i kasy fiskalnej,
5. Magazynier – fakturzysta z obsługą wózków jezdniowych,
6. Pełna księgowość,
7. Sekretarka – asystentka,
8. Kurs komputerowy – komputerowa obsługa hurtowni,
9. Czas pracy kierowców,
10. Przedstawiciel handlowy z prawem jazdy kat. B,
11. Doradca handlowy z prawem jazdy kat. B,
12. Doradztwo zawodowe (szkolenie z metod i technik poszukiwania pracy),
13. Kwalifikacja wstępna – przyśpieszona (szkolenia wymagane dla kierowców przy przewozie towarów).
    
    

Wymienione kursy służą kształceniu zawodowemu lub przekwalifikowaniu zawodowemu. Szkolenia są finansowane na trzy sposoby: w całości finansowane ze środków publicznych (m.in. ze środków z Unii Europejskiej) albo częściowo finansowane ze środków publicznych a częściowo ze środków osób szkolonych lub w całości opłacane przez osoby szkolone.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca oświadczył, że:

• jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty (ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty),
• na podstawie art. 82 ust. 3 i 3a oraz ust. 5 ww. ustawy posiada zaświadczenie o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych,
• usługi będące przedmiotem pytania są wymienione w tym zaświadczeniu – „A” S.C. placówka kształcenia ustawicznego”
• organizowane szkolenia są usługami w zakresie kształcenia,
• efektem wszystkich prowadzonych szkoleń jest kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie zawodowe,
• nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.
  
  

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z pismem Wojewódzkiego Urzędu Pracy, jest wpisany do rejestru instytucji szkoleniowych. Świadczone usługi prowadzone są na podstawie aktów prawnych (załącznik do wniosku – rejestr uregulowań prawnych). Szkolenia, które nie wynikają z rozporządzeń są finansowane ze środków publicznych w całości. Występują dwa rodzaje szkoleń: na podstawie rozporządzenia i nie wynikające z rozporządzenia. Te drugie w całości są finansowane ze środków publicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Według jakiej stawki powinny być opodatkowane wymienione szkolenia...

Zdaniem Wnioskodawcy, wymienione szkolenia są zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 26 i ust. 29 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7(…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z treścią art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

   - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych. Z art. 5 ust. 1 tej ustawy wynika, że szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit a) ustawy, nie wystarcza, by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

Powyższe zwolnienie ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia wymienionych w zaświadczeniu właściwego organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Ponadto należy zaznaczyć, że jeśli usługa kształcenia wymieniona w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji placówek kształcenia ustawicznego prowadzących działalność oświatową, świadczona przez jednostkę objętą systemem oświaty, jest realizowana na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216), podlega ona zwolnieniu od podatku na podstawie przedmiotowego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

   - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z kolei w myśl § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usługi i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie edukacji, nauki jazdy, pozaszkolnych form edukacji, doradztwa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, w postaci kursów i szkoleń. W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Posiada zaświadczenie o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Wnioskodawca posiada pismo Wojewódzkiego Urzędu Pracy, które wskazuje, iż „O” Spółka cywilna jest wpisana do rejestru instytucji szkoleniowych. Wymienione kursy służą kształceniu zawodowemu lub przekwalifikowaniu zawodowemu. Szkolenia są finansowane na trzy sposoby: w całości finansowane ze środków publicznych (m. in. ze środków z Unii Europejskiej) albo częściowo finansowane ze środków publicznych a częściowo ze środków osób szkolonych lub w całości opłacane przez osoby szkolone. Zainteresowany wskazał również, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w analizowanym przypadku, do usług szkolenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowanych w całości ze środków publicznych znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c. Natomiast, w przypadku usług finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, stosuje się zwolnienie zgodnie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia. Z kolei w zakresie usług kształcenia, które nie są finansowane ze środków publicznych, będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a.

Tut. Organ informuje, że od dnia 06 kwietnia 2011 r. odpowiednikiem powołanego § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jest § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 04 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392).

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 ww. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.