Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-1242/12-4/DG
z 21 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5.12.2012r. (data wpływu 10.12.2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 4.02.2013r. /data wpływu 7.02.2013r./ na wezwanie z dnia 29.01.2013r. znak IPPP2/443-1242/12-2/DG o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.12.2012r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 4.02.2013r. /data wpływu 7.02.2013r./ na wezwanie z dnia 29.01.2013r. znak IPPP2/443-1242/12-2/DG o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) jest podmiotem działającym na rynku nieruchomości (działalność deweloperska i inwestycyjna) i jest właścicielem nieruchomości gruntowych. Nieruchomości stanowią ponad 98% łącznej sumy aktywów posiadanych przez Spółkę (zgodnie z bilansem z roku 2011). Na przedmiotowe nieruchomości składają się działki ewidencyjne numer 96/1, 96/2, 96/3, 96/4, 96/5, 96/6, 97/1, 97/2, 97/3, 97/4, 97/5, 97/6, 98/1, 98/2, 98/3, 98/4, 98/5, 98/6 położone przy ulicy M. w W. Część majątku Spółki została zakupiona w latach 2007-2008, część natomiast została nabyta w roku 2008 w drodze wkładu niepieniężnego.

W ostatnim czasie Spółka rozpoczęła proces inwestycyjny związany z ww. nieruchomościami. Mianowicie, zgodnie z wytycznymi planu zagospodarowania przestrzennego, na działkach mają zostać wybudowane budynki (wzgl. lokale), które następnie zostaną odsprzedane z zyskiem. W tym celu Spółka rozpoczęła proces planowania budowy i innych odpowiednich działań oraz projektowania budynków mających znaleźć się na nieruchomości.

Zgodnie z zapisami istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego część działek znajduje się na terenach przeznaczonych pod zabudowę rezydencjalną, na terenach ekstensywnej zabudowy jednorodzinnej, natomiast pozostała część na terenach przeznaczonych pod fragment pasa drogowego.

W dniu 24 października 2011 r. Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i naprawczych wydał postanowienie o ogłoszeniu upadłości Wnioskodawcy, obejmującej likwidację majątku dłużnika. W uzasadnieniu wskazano, że Wnioskodawca przestał wykonywać swoje wymagalne zobowiązania w związku z niemożnością zrealizowania planowanych inwestycji z przyczyn leżących poza jego kontrolą (to jest z powodu niemożności uzyskania decyzji administracyjnych koniecznych dla otrzymania pozwolenia na budowę).

W ramach postępowania upadłościowego planowane jest zbycie majątku Wnioskodawcy celem zaspokojenia roszczeń wierzycieli. Nabywcą będzie polska spółka będąca osobą prawną, zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Intencją nabywcy jest zakup całego majątku Wnioskodawcy, tak aby była możliwa kontynuacja rozpoczętego przez Wnioskodawcę procesu budowy. Wnioskodawca wskazał, iż w skład zbywanego przedmiotu transakcji oprócz ww. nieruchomości będą wchodziły nw. elementy (w tym składniki materialne i niematerialne):

• koncepcja wykorzystania ww. składników majątkowych w działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, w tym strategia biznesowa przedsiębiorstwa,
• księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Spółki,
• ewidencja księgowa, w której ujęte są działki ewidencyjne,
• kalkulacje podatkowe związane z działalnością inwestycyjną Spółki, kalkulacje w zakresie podatku od nieruchomości,
• dokumenty sporządzone przez podmioty trzecie, dotyczące wyceny składników majątkowych Spółki,
• dokumentacja związana z procedurą uzyskiwania stosownych decyzji administracyjnych w stosunku do ww. majątku, tak aby możliwa była kontynuacja rozpoczętego procesu inwestycyjnego, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości (o ile na ten moment będą zawarte),
• baza kontaktów handlowych Spółki.
  
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym transakcja zbycia w ramach postępowania upadłościowego na rzecz jednego nabywcy majątku Spółki, na który składają się nieruchomości posiadane przez Spółkę, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy opisana transakcja zbycia w ramach postępowania upadłościowego majątku, na który składają się nieruchomości, nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

UZASADNIENIE

W opinii Wnioskodawcy, zbywany w ramach postępowania upadłościowego majątek stanowi przedsiębiorstwo. Konsekwentnie, w oparciu o odpowiednie regulacje podatkowe, taka transakcja zbycia nie jest objęta opodatkowaniem VAT. Co więcej, w opinii Wnioskodawcy, w związku ze zbyciem w ramach postępowania upadłościowego Wnioskodawca nie działa jako podatnik VAT. Oznacza to, że dokonanie takiej transakcji nie ma skutku w postaci powstania obowiązku podatkowego w VAT.

1. Sprzedaż przedsiębiorstwa.
   
   

Zgodnie z art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm.; dalej: ustawa o VAT) przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo stanowi, zgodnie z art. 55¹ ustawy Kodeks Cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z dnia 18 maja 1964 r., dalej: kc.) zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej.

Problematyce niepodlegania podatkowi od towarów i usług transakcji zbycia przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części towarzyszy bogate orzecznictwo. Przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 15 października 2009 r. (sygn.) SA/Po 490/09) wskazał, że „istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej”. Podstawowym kryterium dotyczącym uznania, czy zbyciu podlega przedsiębiorstwo (wzgl. zorganizowana część przedsiębiorstwa) jest kryterium funkcjonalne.

Zdaniem Wnioskodawcy w analizowanej transakcji spełniona jest powyższa przesłanka przemawiająca za uznaniem zbywanej masy majątkowej za przedsiębiorstwo. Zbywany majątek stanowi funkcjonalną całość, zdolną do użycia celem prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, polegającej na działalności inwestycyjnej oraz deweloperskiej na rynku nieruchomości. Przedmiotem zbycia ma być niespełna cały majątek Spółki (ponad 98% jej aktywów), który do tej pory był używany jako kompletna całość do prowadzenia działalności statutowej. Co więcej, przedmiotowy majątek jest wystarczający do tego, aby jego nabywca kontynuował działalność rozpoczętą przez Wnioskodawcę.

W wyroku z dnia 17 kwietnia 2008 r. (sygn. III SA/Wa 82/08) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że każdy zespół składników majątkowych, dający się wyodrębnić poprzez funkcjonalne powiązanie polegające na przydatności do realizacji określonego działania gospodarczego - bez względu na jego organizacyjne wyodrębnienie w postaci zakładu czy też oddziału - będzie przedsiębiorstwem w rozumieniu art. 55¹ k.c. Takie rozumienie definicji przedsiębiorstwa spełnia wymogi art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (17/388/EWG) (Dz.U.UE L z dnia 13 czerwca 1977 r.; dalej: VI Dyrektywa i art. 19 Dyrektywy 2006/11 2/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE L z dnia 11 grudnia 2006 r.; dalej: Dyrektywa 112), a w związku z tym definicja ta może być stosowana przy wykładni pojęcia „przedsiębiorstwo” ujętego w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Uwzględniając zakres wyłączenia z opodatkowania przyjęty w art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy, a w związku z tym definicja ta może być stosowana przy wykładni pojęcia „przedsiębiorstwo” ujętego w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Uwzględniając zakres wyłączenia z opodatkowania przyjęty w art. 5 ust. 8 VI Dyrektywy, zamieszczenie w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, obok przedsiębiorstwa, także zakładu (oddziału) samodzielnie sporządzającego bilans, należy odczytywać jako uzupełnienie wyłączenia o taką część majątku, której przydatność do prowadzenia działalności gospodarczej wynika nie tyle z rodzaju składających się na nią elementów, ile z wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, charakterystycznego dla zakładu (oddziału)”. W świetle powyższego, w analizowanym przypadku należy skonkludować, że dotychczasowy brak wyodrębnienia organizacyjnego w postaci zakładu lub oddziału zbywanej masy majątkowej Spółki nie ma znaczenia dla uznania, że podlegający sprzedaży majątek Wnioskodawcy ma charakter przedsiębiorstwa w rozumieniu wskazanych przepisów.

W przedmiotowej transakcji w Spółce pozostaną takie elementy aktywów jak należności publicznoprawne i środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych. Należy wskazać, że w postępowaniu upadłościowym ze sprzedaży wyłącza się pewne elementy składowe przedsiębiorstwa, takie jak środki pieniężne, wierzytelności itp. Niemniej jednak, wyłączenie tych elementów nie wpływa na klasyfikację zbywanej masy majątkowej jako przedsiębiorstwo. Stanowisko takie zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 31 sierpnia 2009 r. (sygn. IBPP2/443-507/09/PH), w której stwierdzono, że prawidłowa jest wykładnia, według której, mimo wyłączenia ze sprzedaży przedsiębiorstwa wierzytelności i zapasów, transakcja taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Sytuacja analogiczna zachodzi w analizowanym przypadku. Zgodnie bowiem z doktryną przy określaniu zakresu art. 6 ustawy o VAT decydujące znaczenie ma element funkcjonalny, tj. podniesiona wcześniej możliwość realizowania określonych zadań gospodarczych. Nie ma bowiem podstaw do przyjęcia, że przeniesienia zobowiązań (długów, wierzytelności) jest tą okolicznością, która decyduje bądź współdecyduje o możliwości wyłączenia spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług (przykładowo stanowisko takie zostało zaprezentowane w wyroku NSA z 20 marca 2012 r., sygn. I FSK 815/11). Jak wskazuje się w doktrynie, o tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie. Ocena, czy doszło do nabycia przedsiębiorstwa jest więc możliwa in concreto, a miarodajne jest ustalenie, czy nabyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe. Podstawowym kryterium dotyczącym uznania, czy zbyciu podlega przedsiębiorstwo jest - jak zostało to uprzednio wskazane - kryterium funkcjonalne i w przypadku analizowanej transakcji zostanie ono spełnione, gdyż masa majątkowa zbywana w ramach transakcji stanowi przedsiębiorstwo prowadzone przez Wnioskodawcę i posiada ona cechy funkcjonalne umożliwiające prowadzenie za jej pomocą dalszej działalności.

W tym miejscu należy podkreślić fakt, że zbycie dokonywane będzie w ramach postępowania upadłościowego. Jednocześnie w myśl przepisu art. 316 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 z późn. zm.; dalej: ustawa Prawo upadłościowe i naprawcze) przedsiębiorstwo upadłego powinno być sprzedane jako całość, chyba że nie jest to możliwe (sprzedaż przedsiębiorstwa jako całości co do zasady upraszcza przebieg postępowania upadłościowego i skraca drogę prowadzącą do równomiernego zaspokojenia wierzycieli). W analizowanym przypadku zbyciu podlegałby zgodnie z powyższą wytyczną praktycznie cały majątek Wnioskodawcy. Art. 317 pkt 2 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze stanowi jednocześnie, iż nabywca przedsiębiorstwa upadłego nabywa je w stanie wolnym od obciążeń i nie odpowiada za zobowiązania upadłego. Z powyższych przepisów wynika, że długi spółki w upadłości w przypadku sprzedaży jej przez syndyka nie wchodzą w zakres sprzedaży przedsiębiorstwa. W analizowanym przypadku z powyższych powodów nabywca aktywów nie nabywa zobowiązań. Niemniej jednak, nie może to mieć wpływu na klasyfikację formy zbycia przedmiotowego majątku jako zbycie przedsiębiorstwa.

Należy ponadto wskazać, na kolejną przesłankę, która występuje w przypadku zbycia przedsiębiorstwa. Jak wskazał przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 6 października 2009 r. (sygn. III SA/Wa 363/09) transakcją zbycia, o której mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, jest każda czynność, w świetle obowiązujących przepisów skutkująca przeniesieniem własności przedsiębiorstwa. Dodatkowo, jak zostało to wskazane w przywołanym uprzednio wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 15 października 2009 r. (sygn. I SA/Po 490/09) „zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały jego majątek przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy”. W świetle powyższego sprzedawany zespół składników stanowi przedsiębiorstwo, jeżeli składniki te połączy funkcja, jaką łącznie mogą spełniać, a mianowicie - realizować określone zadania gospodarcze. W analizowanym przypadku, po sfinalizowaniu transakcji sprzedaży, Wnioskodawca nie będzie już dysponował majątkiem używanym do tej pory dla prowadzenia jego działalności, tj. działalności inwestycyjnej i deweloperskiej na rynku nieruchomości. Zamiast tego, wskutek przeprowadzenia transakcji to nabywca będzie kontynuował działalność Wnioskodawcy i czerpał z tego pożytki, w oparciu właśnie o przejęte składniki masy upadłościowej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że majątek sprzedawany przez Wnioskodawcę należy traktować jako przedsiębiorstwo i w związku z tym jego transfer do nabywcy stanowi transakcję nie objętą zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie bowiem do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 tej ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest natomiast w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 27e ww. ustawy o VAT, organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   
   

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca Sp. z o.o. w upadłości likwidacyjnej jest podmiotem działającym na rynku nieruchomości w zakresie działalności deweloperskiej i inwestycyjnej i jest właścicielem nieruchomości gruntowych. Nieruchomości stanowią ponad 98% łącznej sumy aktywów posiadanych przez Spółkę. Na przedmiotowe nieruchomości składają się działki ewidencyjne numer 96/1 - 96/6, 91/1 - 97/6, 98/1 - 98/6 położone w Warszawie. Część majątku Spółki została zakupiona w latach 2007-2008, część natomiast została nabyta w roku 2008 w drodze wkładu niepieniężnego.

Spółka rozpoczęła proces inwestycyjny związany z ww. nieruchomościami. Zgodnie z wytycznymi planu zagospodarowania przestrzennego, na działkach mają zostać wybudowane budynki (wzgl. lokale), które następnie zostaną odsprzedane z zyskiem. W tym celu Spółka rozpoczęła proces planowania budowy i innych odpowiednich działań oraz projektowania budynków mających znaleźć się na nieruchomości.

W dniu 24.10.2011 r. Sąd Rejonowy, wydał postanowienie o ogłoszeniu upadłości Wnioskodawcy, obejmującej likwidację majątku dłużnika. W ramach postępowania upadłościowego planowane jest zbycie majątku Wnioskodawcy celem zaspokojenia roszczeń wierzycieli. W przedmiotowej transakcji w Spółce pozostaną takie elementy aktywów jak należności publicznoprawne i środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych. Transakcją zbycia będą objęte składniki materialne i niematerialne – tj. ww. nieruchomości, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej Spółki, kalkulacje podatkowe związane z działalnością inwestycyjną Spółki, dokumenty dotyczące wyceny składników majątkowych Spółki, dokumentacja związana z procedurą uzyskiwania stosownych decyzji administracyjnych w stosunku do ww. majątku, tak aby możliwa była kontynuacja rozpoczętego procesu inwestycyjnego, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości (o ile na ten moment będą zawarte) oraz baza kontaktów handlowych Spółki.

Spółka wskazała także, że w postępowaniu upadłościowym ze sprzedaży wyłącza się pewne elementy składowe przedsiębiorstwa, takie jak środki pieniężne, wierzytelności itp. Ponadto zgodnie z art. 317 pkt 2 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze nabywca przedsiębiorstwa upadłego nabywa je w stanie wolnym od obciążeń i nie odpowiada za zobowiązania upadłego. Zatem w związku z powyższym nabywca przedsiębiorstwa nie nabywa zobowiązań. Nabywcą będzie polska spółka zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Intencją nabywcy jest zakup całego majątku Wnioskodawcy, tak aby była możliwa kontynuacja rozpoczętego przez Wnioskodawcę procesu budowy.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy w przedstawionej sytuacji dojdzie do zbycia przedsiębiorstwa i czy jego zbycie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przy sprzedaży przedsiębiorstwa w postępowaniu upadłościowym nie są wyceniane i nie są objęte sprzedażą ani nie mogą być wydane nabywcy środki pieniężne przedsiębiorstwa. Zgodnie bowiem z całokształtem regulacji prawa upadłościowego i naprawczego środki pieniężne stanowią fundusze masy upadłości a celem upadłości likwidacyjnej jest właśnie spieniężenie majątku. Wierzytelności mają charakter dynamiczny i ich stan jest zmienny, a z chwilą wpłaty przez dłużników wierzytelności zostają zamienione na gotówkę i wzbogacają fundusze masy upadłości. Zaś zgodnie z art. 231 i 337 w związku z art. 335 ustawy z dn. 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze /t.j. z 2009r. Dz.U. Nr 175 poz. 1361 ze zm./, w takim zakresie w jakim w kasie i na kontach upadłego są środki pieniężne - pochodzą one z likwidacji majątku i stanowią fundusze masy, które mogą być wydatkowane wyłącznie na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego lub realizację planu podziału.

Jak wynika z powołanego wyżej art. 55² kc, strony (poza wyłączeniami wynikającymi z przepisów szczególnych) mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa (art. 55¹ kc). Dlatego też zbycie przedsiębiorstwa powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują funkcje spełniane przez przedsiębiorstwa.

Zauważyć należy, iż Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, iż wskutek transakcji potencjalny Nabywca będzie mógł kontynuować prowadzoną obecnie przez Spółkę działalność w oparciu o przejęte składniki, a zatem zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym dojdzie do zbycia przedsiębiorstwa.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy i regulacje prawne w tym zakresie, należy wskazać, iż w przedmiotowej sprawie dojdzie do sprzedaży przedsiębiorstwa gdyż przedmiot tej transakcji w postaci zbywanego majątku obejmującego zespół składników materialnych i niematerialnych stanowi funkcjonalną całość, zdolną do użycia celem prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, polegającej na działalności inwestycyjnej oraz deweloperskiej na rynku nieruchomości. Wyłączenie ww. składników na mocy przepisów prawa upadłościowego nie wpłynie na możliwość prowadzenia w oparciu o nabyte składniki przez ich nabywcę działalności gospodarczej w takim samym zakresie jak upadły. Tym samym tut. Organ stwierdza, iż w przedstawionej sytuacji dojdzie do zbycia przedsiębiorstwa, która to transakcja będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionym w złożonym wniosku należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.