INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 11.02.2011r. (data wpływu 14.02.2011r.), uzupełnionym na wezwanie z dnia 15.04.2011r. nr IPPB3/423-163/11-3/AG (data nadania 15.04.2011r., data doręczenia 19.04.2011r.) pismem z dnia 26.04.2011r., (data nadania 26.04.2011r., data wpływu 27.04.2011r.), w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.02.2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

A. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „A. ”) należy do międzynarodowej Grupy A. (dalej: „Grupa A.”). W ramach struktury organizacyjnej Grupy A., Spółka należy do obszaru biznesowego D., specjalizującego się w produkcji i dystrybucji farb, lakierów, środków do ochrony drewna oraz narzędzi malarskich przeznaczonych dla specjalistów i nieprofesjonalnych użytkowników.

Główny profil działalności Spójki to produkcja farb i lakierów oraz dystrybucja tych produktów wśród niezależnych klientów no polskim rynku. Ponadto, Spółka nabywa towary od podmiotów powiązanych z Grupy A. w celu ich późniejszej dystrybucji. Wyżej wymienione towary stanowią asortyment uzupełniający Spółki i różnią się od produktów bezpośrednio wytwarzanych przez Spółkę.

W związku z restrukturyzacją w Grupie A., postanowiono zaprzestać produkcji określonych wyrobów w fabryce X (dalej: „X”), zlokalizowanej w R. i przesunąć funkcje w zakresie produkcji wyrobów dotychczas wytwarzanych przez X do innych zakładów należących do Grupy A., w tym do A. Celem przedmiotowej restrukturyzacji była przede wszystkim optymalizacja kosztów produkcji, a tym samym obniżanie kosztów zakupu wyrobów przez powiązanych dystrybutorów i wzrost rentowności ich sprzedaży. W związku z przedmiotową restrukturyzacja, A. podpisała z X umowę, na mocy której Spółka została obciążona opłatą z tytułu zakończenia produkcji w Niemczech oraz udostępnienia Spółce przez X możliwości produkcyjnych określonych lakierów do drewna, impregnatów i lakierobejcy („Wyroby”) i ich sprzedaży powiązanym jednostkom z Grupy A. („powiązani dystrybutorzy”).

Na podstawie odrębnej umowy zawartej z innym podmiotem powiązanym z Grupy A. ,A. (podobnie jak inne spółki z Grupy A. pełniące funkcje produkcyjne) ma możliwość korzystania z efektów prac badawczo-rozwojowych, w tym prac dotyczących produkcji Wyrobów, prowadzonych przez wyspecjalizowane podmioty z Grupy A.

W dotychczasowej strukturze organizacyjnej, X pełnił rolę producenta na zlecenie, który wytwarzał produkty w fabryce w R. i sprzedawał je niezależnym podmiotom na rynku niemieckim oraz podmiotom powiązanym z Grupy A., w tym A. Podmioty powiązane zajmowały się dystrybucją przedmiotowych produktów na określonych rynkach zbytu. Zgodnie z polityką obszaru biznesowego D. Grupy A., wynagrodzenie X z tytułu sprzedaży towarów na rzecz powiązanych dystrybutorów kalkulowane było w oparciu o koszty poniesione przez X, w związku z produkcją towarów powiększone o narzut zysku.

Ze względu na restrukturyzację w Grupie A., X zaprzestał prowadzenia produkcji na zlecenie. W związku z tym, X zakończył również sprzedaż Wyrobów do powiązanych dystrybutorów. Przedmiotowe funkcje w zakresie sprzedaży zostały przesunięte do innych podmiotów z Grupy A., w tym A. , które rozpoczęły produkcję Wyrobów. Zgodnie z założeniami, A. będzie docelowo produkował ok. 30% określonego asortymentu wytwarzanego dotychczas przez X . Co do zasady, poszczególnym spółkom rozpoczynającym produkcję Wyrobów, przypisana została inna część asortymentu wytwarzanego dotychczas przez X . Zgodnie z najlepszą wiedzą Spółki, podział asortymentu Wyrobów pomiędzy nowych producentów dokonany został w oparciu o możliwości produkcyjne poszczególnych spółek z Grupy A. , należących do obszaru biznesowego D. , a także w taki sposób, aby zapewnić optymalne zaopatrzenie poszczególnych rynków zbytu w Wyroby.

W ramach nowej struktury, obok dotychczasowej działalności, A. (i) wytwarza Wyroby, które produkował dotychczas X , a następnie (ii) sprzedaje je na rynku polskim do podmiotów niezależnych oraz do dystrybutorów działających na rynkach zagranicznych. Przeprowadzona restrukturyzacja umożliwiła A. poszerzenie produkcji o dodatkowy asortyment Wyrobów, które wcześniej nabywała od X . Jednocześnie, Spółka ma zapewniony zbyt tej części Wyrobów, dystrybutorom z Grupy A. , którzy uprzednio dokonywali zakupu Wyrobów od X .

W związku z restrukturyzacją poszczególne spółki kontynuujące dotychczasową produkcję fabryki w R., w tym A. , zostały obciążone przez X opłatą z tytułu udostępnienia możliwości produkcyjnych i sprzedażowych, a tym samym przekazania potencjału do generowania zysku.

Dzięki rozpoczęciu produkcji Wyrobów, Spółka ma możliwość obniżenia kosztów sprzedaży Wyrobów, ponieważ koszty ich produkcji w Polsce będą niższe niż koszty produkcji w X . Co więcej, dzięki efektowi skali, Spółka zwiększy również efektywność dotychczasowej produkcji poprzez obniżenie kosztu jednostkowego produkcji dotychczas wytwarzanych produktów. Z uwagi na fakt, iż A. prowadzi również działalność dystrybucyjną Spółka ma również możliwość zwiększenia rentowności na sprzedaży Wyrobów do klientów niezależnych. Dodatkową korzyścią dla Spółki jest również powiększenie bazy odbiorców Wyrobów o powiązanych dystrybutorów, którzy dotychczas dokonali zakupu od X .

W piśmie z dnia 26.04.2011r. Spółka uzupełniła stan faktyczny w następujący sposób:

Jak wspomniano we Wniosku, Spółka poniosła na rzecz podmiotu powiązanego z Grupy

A. :X („X ”) opłatę z tytułu udostępnienia możliwości produkcyjnych i sprzedażowych (Opłata”). Przedmiotowa Opłata związana była ze zmianami organizacyjnymi wprowadzonymi w Grupie A. , zgodnie z którymi X zakończył produkcję i sprzedaż określonych wyrobów do powiązanych dystrybutorów, a funkcje w tym zakresie zostały powierzone innym podmiotom z Grupy A. , w tym Spółce. Zasadniczo, łańcuch dystrybucji w Grupie A. opiera się na dwóch podstawowych ogniwach tj. „Producencie” oraz „Dystrybutorze”.

Producent odpowiada za wytwarzanie produktów na bazie nabywanych surowców i komponentów, przy wykorzystaniu posiadanego zaplecza technicznego i innych aktywów. Producent dostarcza produkty do podmiotów wyspecjalizowanych w zakresie działalności dystrybucyjnej wyłącznie w ramach grupy A. . Czasami, jeden podmiot prawny może łączyć funkcję Producenta i Dystrybutora na danym rynku. Producent sprzedając wytworzone produkty do powiązanych Dystrybutorów ustala ceny sprzedaży stosując metodę „koszt plus”.

Dystrybutor jest podmiotem, który ponosi odpowiedzialność za rynek, na terenie którego prowadzi działalność. Dystrybutor nabywa towary od Producentów wycenione na podstawie metody „koszt plus”, a następnie sprzedaje je do niepowiązanych podmiotów po cenach rynkowych możliwych do osiągnięcia na danym rynku.

W ramach poprzedniego modelu organizacyjnego, X pełnił rolę Producenta określonych wyrobów (lakierów do drewna, impregnatów i lakierobejcy, zwanej dalej Wyrobami”), natomiast Spółka - ich Dystrybutora na rynku polskim. Ponadto, Spółka wytwarzała i nadal wytwarza inne produkty poza Wyrobami.

W wyniku wprowadzonych zmian, Spółka oprócz funkcji Dystrybutora na rynku polskim zaczęła również pełnić funkcję Producenta określonych Wyrobów, a tym samym uzyskała możliwość sprzedaży tych Wyrobów na inne rynki za pośrednictwem powiązanych Dystrybutorów. Należy przy tym wskazać, iż funkcje produkcyjne zostały rozdzielone pomiędzy kilka podmiotów z Grupy A. , z których każdy przejął produkcję określonego asortymentu Wyrobów.

Jak wynika z przedstawionego powyżej łańcucha dystrybucji w Grupie A. , można stwierdzić, iż Producenci posiadają zapewniony zbyt na swoje produkty, gdyż ich kontrahentami są Dystrybutorzy, którzy odpowiadają za bezpośrednią sprzedaż na rynku. Stąd, przejęcie przez Spółkę funkcji produkcyjnych w zakresie Wyrobów wiąże się nierozerwalnie z możliwością ich sprzedaży do Dystrybutorów — a tym samym jest źródłem potencjalnych dodatkowych dochodów.

Ponieważ zakończenie produkcji przez X wiązało się z:

1. uzyskaniem przez Spółkę i inne (wybrane) podmioty z Grupy A. źródła dochodów wynikających z możliwości sprzedaży Wyrobów do Dystrybutorów oraz
2. poniesieniem znacznych kosztów związanych z zamknięciem fabryki, uznano, iż niezbędne jest poniesienie kosztów Opłaty przez wyżej wymienione podmioty z Grupy A. , do których została przeniesiona produkcja i które będą mogły realizować związane z tym korzyści opisane we Wniosku. Jednocześnie Opłata stanowi zapłatę za otrzymanie przez Spółkę możliwości produkcji i sprzedaży Wyrobów i związane z tym oczekiwane przez Spółkę korzyści z tytułu obniżenia kosztów produkcji Wyrobów w stosunku do kosztów ich nabycia od X .
   
   

Innymi słowy, Opłata stanowi wynagrodzenie dla X z tytułu zaprzestania produkcji Wyrobów i przeniesienia źródła przychodów do Polski poprzez udostępnienie rynków zbytu. Charakter Opłaty ma swoje bezpośrednie odzwierciedlenie w metodzie jej kalkulacji. Wynagrodzenie należne X jest bowiem wypadkową następujących pozycji:

1. prognozowanej wysokości zyskanych przez Spółkę przychodów operacyjnych (skalkulowanych w oparciu o przychody, jakie X uzyskałby z tytułu sprzedaży Wyrobów Dystrybutorom w okresie roku po zakończeniu produkcji);
2. kosztów poniesionych w związku z zakończeniem produkcji;
3. procentowego szacunku oszczędności, jakie odniesie Spółka z tytułu zaprzestania zakupu Wyrobów od X i rozpoczęcia ich samodzielnej produkcji. Przedmiotowa wartość została skalkulowana jako udział oszczędności osiągniętych przez Spółkę w stosunku do szacowanych oszczędności osiągniętych przez wszystkich Dystrybutorów zaopatrujących się do tej pory w X .
   
   

Wynagrodzenie należne X ustalono w wysokości 60% sumy prognozowanych przychodów operacyjnych X oraz kosztów poniesionych w związku z zakończeniem produkcji, powiększonych o szacunkowe oszczędności. Przedmiotowe kalkulacje zostały wyliczone w oparciu o szacowany wolumen produkcji Wyrobów i zamówień składanych przez Dystrybutorów, prognozowane koszty związane z produkcją Wyrobów oraz prognozowane przychody.

Spółka pragnie podkreślić, iż analogicznie skalkulowana Opłata została poniesiona również przez inne podmioty z Grupy A. , które przejęły funkcje w zakresie produkcji określonych Wyrobów.

Poza Opłatą Spółka nie poniosła ani nie będzie zobowiązana ponieść żadnych dodatkowych kosztów na rzecz X związanych z udostępnieniem możliwości produkcyjnych oraz sprzedażowych, o których mowa we Wniosku.

W związku z wyżej opisanym stanem faktycznym Spółka zadała następujące pytanie:

Czy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych („pdop”) opłata, którą Spółka została obciążona przez X z tytułu wynagrodzenia za udostępnienie możliwości produkcyjnych i sprzedażowych, stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych („updop”)...

Stanowisko wnioskodawcy.

Spółka stoi na stanowisku, że dla celów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397), dalej: pdop, opłata, którą Spółka została obciążona przez X z tytułu wynagrodzenia za udostępnienie możliwości produkcyjnych i sprzedażowych, stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 updop.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.”

Biorąc pod uwagę zasady określone w ad. 15 ust. 1 updop, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania pochodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• wydatek ten, bezpośrednio lub pośrednio, wpływa na uzyskanie, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu podatnika,
• wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• wydatek ten został poniesiony i jest definitywny, przez co należy rozumieć, że wostatecznym rozrachunku musi on być pokryty z zasobów majątkowych podatnika, - nie został wymieniony w katalogu wydatków nieznanych za koszty uzyskaniaprzychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 updop.
  
  

W opinii Spółki, wydatek, jakim została obciążona przez X za udostępnienie możliwości produkcji i sprzedaży Wyrobów spełnia wszystkie wyżej wymienione przesłanki.

Zdaniem Spółki, opłata na rzecz podmiotu niemieckiego z tytułu umożliwienia produkcji Wyrobów jest ściśle związana z działalnością prowadzoną przez polski podmiot. W poprzedniej strukturze organizacyjnej, A. pełniła funkcję producenta określonych wyrobów. W wyniku udostępnienia możliwości produkcyjnych przez X , Spółka poszerzy swoją ofertę o dodatkowy asortyment. Niezaprzeczalną korzyścią dla Spółki jest więc możliwość sprzedaży nowego asortymentu Wyrobów co, w opinii Spółki, dodatkowo przyczyni się do wzrostu jej przychodów.

W opinii Spółki niezwykle istotny jest fakt, iż poniesienie przedmiotowej opłaty na rzecz X będzie skutkowało zaprzestaniem prowadzenia przez niemiecki podmiot działalności produkcyjnej na rzecz powiązanych dystrybutorów i rozpoczęciem produkcji i sprzedaży Wyrobów przez A. (oraz inne podmioty z Grupy A. ). Co więcej, nie planuje się w przyszłości kontynuacji produkcji Wyrobów przez X . Stąd, przedmiotowe udostępnienie możliwości produkcji i sprzedaży będzie miało charakter trwały i pozwoli Spółce na długoterminowe rozszerzenie działalności.

Spółka pragnie również wskazać, iż nieodłącznym elementem przesunięcia możliwości produkcyjnych do Polski jest również udostępnienie dodatkowego rynku zbytu w postaci sprzedaży do powiązanych dystrybutorów, którzy do tej pory nabywał Wyroby od X . Biorąc pod uwagę fakt, iż podział produkcji prowadzonej dotychczas przez X pomiędzy poszczególne fabryki z Grupy A. , nastąpił w oparciu o rynki zbytu, Spółce zostali przypisani konkretni powiązani dystrybutorzy - odbiorcy Wyrobów. Stąd, Spółka uzyskując możliwość produkcji Wyrobów w Polsce, uzyskała również, pośrednio, dostęp do kanałów dystrybucji Wyrobów. Zdaniem Spółki przedmiotowa opłata stanowi zatem również pośrednio wynagrodzenie dla X za udostępnienie rynku zbytu Wyrobów.

Spółka pragnie wskazać, iż rozpoczęcie produkcji Wyrobów przez Spółkę przyczyni się do pełniejszego wykorzystania jej mocy produkcyjnych, a jednocześnie zapewni wzrost efektywności produkcji. Możliwe będzie bowiem obniżenie jednostkowych kosztów produkcji zarówno w części produkcji prowadzonej dotychczas przez X jak i produkcji stanowiącej do tej pory podstawową działalność Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe, niższe koszty produkcji Wyrobów (w porównaniu do kosztów zakupu tych Wyrobów od X ), zapewnią Spółce wzrost rentowności na sprzedaży Wyrobów do odbiorców na polskim rynku oraz możliwość uzyskania wyższej rentowności, a także korzyści z tytułu utrzymania stabilnej pozycji rynkowej na dotychczasowych rynkach zbytu. Z szacunkowych prognoz wynika, iż umieszczenie produkcji w Polsce przyczyni się do spadku kosztów produkcji Wyrobów o ok. 10% w porównaniu do kosztów produkcji ponoszonych przez X . Zakładając realizację tych prognoz, możliwe będzie uzyskanie przez A. wyższej marży zysku ze sprzedaży Wyrobów do podmiotów niezależnych na rynku polskim.

Dodatkowo, Spółka podejmując działalność produkcyjną prowadzoną do tej pory przez X , uzyskuje możliwość sprzedaży Wyrobów do określonych powiązanych dystrybutorów. Tym samym, zdaniem Spółki, opłata wiąże się również z pozyskaniem nowego źródła przychodów. Należy zaznaczyć, iż istnieje możliwość szacunkowego określenia wysokości prognozowanych przychodów Spółki wynikających z produkcji i sprzedaży Wyrobów. Sytuacja taka możliwa jest, gdyż powiązani dystrybutorzy będą nabywać od A. Wyroby po cenach skalkulowanych na tych samych zasadach co w przypadku ich zakupu od X . Dodatkowo, biorąc pod uwagę fakt, iż X obliczał wynagrodzenie z przedmiotowego tytułu w oparciu o poniesione koszty powiększone o narzut zysku, Spółka ma, co do zasady, zapewniony zysk na realizacji transakcji z powiązanymi odbiorcami. Co więcej, konieczność zaopatrzenia się przez powiązanych dystrybutorów u A. , przenosi po części ryzyko rynkowe związane z dystrybucją Wyrobów ze Spółki na powiązanych dystrybutorów. Powiązani dystrybutorzy odpowiadają bowiem za sprzedaż Wyrobów do niezależnych podmiotów na poszczególnych rynkach i tym samym narażeni są na spadek popytu na Wyroby na poszczególnych rynkach.

Podsumowując powyższe, opłata, jaką A. została obciążona przez X , przyczyni się do rozszerzenia zakresu działalności Spółki, jednocześnie zapewniając jej dostęp do określonych rynków zbytu w postaci powiązanych dystrybutorów (powstanie nowego źródła przychodów). Co więcej, przedmiotowy wydatek ma bezpośredni wpływ na działalność Spółki zapewniając jej korzyść w postaci zwiększenia efektowności na sprzedaży Wyrobów na polskim rynku oraz sprzedaży dotychczasowej produkcji. Stąd, zdaniem Spółki istnieje podstawa do uznania opłaty za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu updop.

Brak wyodrębnienia wydatku w katalogu wydatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów Spółka pragnie podkreślić, iż opłata za udostępnienie możliwości produkcji i sprzedaży Wyrobów, która została obciążona przez X , nie została wymieniona w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 updop. W szczególności, biorąc pod uwagę argumenty wskazane w przedmiotowym piśmie, opłata ta nie stenowi odszkodowania w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 22 updop. Stąd też, zdaniem A. , wydatek ten powinien zostać uznany za koszt uzyskania przychodów.

Dodatkowo, zdaniem Spółki, zasadność ujęcia wynagrodzenia na rzecz podmiotu niemieckiego w kosztach podatkowych Spółki znajduje potwierdzenie zarówno w dotychczasowych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego jak i w orzeczeniach sądów. W szczególności, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji wydanej 27 października 2009 r. (syg.ILPB3/423-603/09-4/MC), przychylił się do stanowiska podatnika, iż opłata na rzecz podmiotu niemieckiego stanowiąca wynagrodzenie za udostępnienie rynków zbytu, przy jednoczesnym zobowiązaniu się podmiotu niemieckiego do zaprzestania wykonania tych funkcji na rzecz podmiotów powiązanych, prowadzących działalność na tych rynkach, stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu updop. Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, który w piśmie z dnia 29 sierpnia 2008 r. sygn. IP-PB3-423-912/08-2/GJ, uznał, iż rekompensata wypłacona przez podatnika podmiotowi powiązanemu - spółce dystrybucyjnej za opuszczenie określonego obszaru terytorialnego, poprzez zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej na tym terytorium wraz z odstąpieniem klientów, stanowi koszt uzyskania przychodów. Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone przez WSA w Bydgoszczy, który w orzeczeniu z dnia 19 sierpnia 2008r. o sygn. I SA/Bd 261/08 uznał, że należność wypłacona zbywcy sieci dystrybucji za powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej została poniesiona w celu uzyskania przychodów i tym samym powinna stanowić koszt podatkowy.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, należy uznać, iż opłata, która została obciążona przez X , spełnia kryterium związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością służy zabezpieczeniu źródła przychodów Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.