INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 25 listopada 2010 r. (data wpływu 29.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zwolnienia przedmiotowego działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka działa głównie w branży produkcji i obróbki wyrobów metalowych dla przemysłu elektromaszynowego oraz motoryzacyjnego. Spółka działa na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE) na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej z dnia 12 października 2005 r. (dalej: Zezwolenie). Zezwolenie zostało Spółce udzielone na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w ramach następujących pozycji Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU):

• Metale - dział 27 PKWiU, z wyłączeniem kategorii: 27.1, 27.2, 27.3,
• Wyroby metalowe gotowe, z wyłączeniem maszyn i urządzeń - dział 28 PKWiU,
• Maszyny i urządzenia, gdzie indziej niesklasyfikowane - dział 29 PKWiU,
• Pojazdy samochodowe, przyczepy i naczepy - dział 34 PKWiU,
• Druki i zapisane nośniki informacji - dział 22 PKWiU,
• Chemikalia, wyroby chemiczne i włókna sztuczne - dział 24 PKWiU,
• Wyroby z gumy i tworzyw sztucznych - dział 25 PKWiU,
• Wyroby z pozostałych surowców niemetalicznych - dział 26 PKWiU,
• Maszyny i aparatura elektryczna, gdzie indziej niesklasyfikowana - dział 31 PKWiU,
• Urządzenia oraz instrumenty medyczne, precyzyjne i optyczne, zegary i zegarki - dział 33 PKWiU,
• Sprzęt transportowy pozostały - dział 35 PKWiU,
• Surowce wtórne - dział 37 PKWiU,
• Energia elektryczna, gaz, para wodna i gorąca woda, na których produkcję nie jest wymagane posiadanie koncesji zgodnej z prawem energetycznym - dział 40 PKWiU.

Zezwolenie zostało udzielone do dnia 28 maja 2017 r.

Na mocy Zezwolenia, ustalono następujące warunki prowadzenia przez Spółkę działalności gospodarczej na terenie SSE:

1. poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych, rozumianych zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. u. z 2004 r. Nr 215, poz. 2183 ze zm.):
• co najmniej 196.161.890,00 zł nie później niż do dnia 31 grudnia 2011 r. z czego: kwotę 101.815.490,00 zł do dnia 31 grudnia 2006 r. oraz
• dodatkowo kwotę 94.346.400,00 zł do dnia 31 grudnia 2011 r.,
2. zatrudnienie na terenie strefy:
• co najmniej 300 osób po dniu uzyskania Zezwolenia w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r. z czego co najmniej 30 osób do dnia 31 grudnia 2006 r. i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2011 r. oraz dodatkowo co najmniej 270 osób do dnia 31 grudnia 2011 r. i utrzymanie zatrudnienia 300 osób do dnia 31 grudnia 2016 r.

Wielkość przysługującej Spółce pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych jest wyliczana w oparciu o § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia, tj. jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 ust. 1 Rozporządzenia. z uwagi na fakt, iż Spółka poniosła już część wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia, Spółka korzysta z przysługującego Jej limitu pomocy publicznej w formie zwolnienia podatkowego, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu kosztów nowej inwestycji.

Zgodnie z biznes planem stanowiącym załącznik do oferty inwestycyjnej złożonej przez Spółkę w procesie ubiegania się o wydanie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, Spółka kontynuuje rozbudowę zakładu produkcyjnego obejmującą zarówno wybudowanie dodatkowych hal produkcyjnych wraz z niezbędną infrastrukturą, nabycie maszyn i urządzeń produkcyjnych oraz uzupełniających środków trwałych. w ramach realizacji omawianej inwestycji, na terenie SSE Spółka zamierza dodatkowo ponieść na terenie SSE nakłady na budowę kolejnych obiektów zlokalizowanych na terenie SSE w obrębie tych samych działek, na których położony jest zakład produkcyjny Spółki. Należy jednak zaznaczyć, iż nakłady na realizację projektu, na który Spółka uzyskała Zezwolenie przekroczą kwotę 196.161.890,00 zł, tj. minimalny próg nakładów inwestycyjnych, do poniesienia których Spółka została zobowiązana. Zgodnie z założeniami, omawiane wydatki inwestycyjne ponoszone będą zarówno przed 31 grudnia 2011 r., jak również po tej dacie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 Rozporządzenia, które zostaną poniesione przez Spółkę w związku z realizowaną inwestycją na terenie SSE w trakcie obowiązywania Zezwolenia przewyższające minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu, do których poniesienia zobowiązana jest Spółka, powiększą kwotę przysługującego Spółce zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej...

Stanowisko Wnioskodawcy jest następujące.

1. Biorąc pod uwagę fakt, iż Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie SSE na podstawie Zezwolenia z dnia 12 października 2005 r. zdarzenie przyszłe i pytanie Spółki powinny zostać przeanalizowane przez pryzmat przepisów w brzmieniu obowiązującym w dniu uzyskania Zezwolenia przez Spółkę, tj. w szczególności w świetle przepisów Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 września 2004 r. w sprawie łódzkiej specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: Rozporządzenie).
   W tym miejscu Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z § 2 Rozporządzenia z dnia 2 lutego 2007 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 26, poz. 172), „do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej”. Tym samym, w opinii Spółki, mają do Niej zastosowanie przepisy Rozporządzenia z 2004 r.
   Spółka pragnie wskazać, iż takie stanowisko potwierdza m. in. Ministerstwo Gospodarki w treści oficjalnego dokumentu pt. „Informacja o realizacji ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych - stan na 31 grudnia 2007 r., Warszawa, maj 2008 r.”, gdzie wyraźnie stwierdzono (s. 7), iż „zmiany warunków udzielania pomocy regionalnej dotyczą wyłącznie przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenia po wejściu w życie znowelizowanych rozporządzeń. Na dotychczasowych zasadach działają natomiast przedsiębiorcy posiadający już wcześniej zezwolenia”.
   (Treść raportu udostępniona na stronach internetowych Ministerstwa Gospodarki, adres http://www.mg.goy.pl/Przedsiebiorcy/Specjalne+strefy+ekonomiczne/Efekty+SSE).
   Jednocześnie, należy zauważyć, iż zgodnie z § 8 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548 ze zm.), „do przedsiębiorcy, który posiada zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się dotychczasowe warunki udzielania pomocy regionalnej”. W konsekwencji, regulacje wprowadzone / zmienione nowelizacją rozporządzenia z dnia 10 grudnia 2008 r. nie dotyczą Spółki.
   Jednocześnie Spółka zaznacza, że z uwagi na fakt, iż Zezwolenie otrzymane przez Spółkę zostało wydane w dniu 12 października 2005 r., w prezentowanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie będą miały przepisy ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 3 sierpnia 2008 r. (zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy o SSE (t. j. Dz. U. Nr 118, poz. 746)). Z powyższych względów, regulacje wynikające z art. 16 ustawy o SSE wprowadzone po wejściu w życie wyżej wymienionej nowelizacji nie mogą być stosowane wobec Spółki.
2. Zdaniem Spółki, w przypadku poniesienia wydatków związanych z realizacją inwestycji na terenie SSE, które będą mogły zostać zaliczone do kosztów inwestycji, o których mowa w § 6 ust. 1 Rozporządzenia, w kwocie wyższej niż określona w Zezwoleniu, maksymalną wielkość pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych należy obliczyć w oparciu o wydatki faktycznie poniesione przez Spółkę po dniu uzyskania Zezwolenia w całym okresie jego ważności, nawet gdyby wydatki te przewyższały kwotę minimalnych nakładów inwestycyjnych określoną w Zezwoleniu, przy uwzględnieniu wskaźnika maksymalnej intensywności pomocy publicznej.
   Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4 - 6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.
   Artykuł 16 ust. 1 ustawy o SSE stanowi, iż podstawą do korzystania z pomocy publicznej jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy. Natomiast zgodnie z brzmieniem ustępu 2 tegoż artykułu, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki dotyczące w szczególności zatrudnienia przez przedsiębiorcę przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie strefy określonej liczby pracowników przez określony czas oraz dokonanie przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę.
   Powyższy przepis wskazuje zatem warunki, których wypełnienie umożliwia zastosowanie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w stosunku do dochodów uzyskanych z tytułu prowadzenia działalności określonej w zezwoleniu strefowym i wykonywanej na terenie SSE. W tym miejscu Spółka pragnie wskazać, iż uzyskane przez Nią Zezwolenie nie określa żadnych dodatkowych warunków poza wskazanymi powyżej oraz przestrzeganiem Regulaminu Strefy i innych regulacji prawnych dotyczących funkcjonowania Specjalnej Strefy Ekonomicznej. W szczególności, podkreślenia wymaga fakt, iż uzyskane Zezwolenie nie określa maksymalnego poziomu nakładów inwestycyjnych, które mogą zostać poniesione przez Spółkę w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE.
   W opinii Spółki, sama treść Zezwolenia potwierdza, iż wartość nakładów, do poniesienia których Spółka jest zobowiązana w celu skorzystania z pomocy publicznej w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych jest wielkością minimalną („Poniesienie na terenie strefy wydatków inwestycyjnych (…) co najmniej 196.161.890,00 zł (…)”). Tym samym, zdaniem Spółki, jest Ona uprawniona do poniesienia wydatków kwalifikujących się do objęcia omawianą pomocą publiczną w kwocie przekraczającej wielkość wskazaną w Zezwoleniu, które to wydatki będą zwiększały limit pomocy publicznej przysługujący Spółce.
3. Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych spełniających warunki, o których mowa w § 6 ust. 1 Rozporządzenia (w przypadku pomocy z tytułu kosztów nowej inwestycji).
   Zgodnie z brzmieniem § 3 ust. 1 Rozporządzenia, pomoc regionalna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi pomoc regionalną z tytułu:
   1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych odpowiednio w § 6, 7 i 8 lub
   2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o obowiązkowe płatności związane z ich zatrudnieniem, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
   Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy na:
   1. zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub ich spłatę określoną w umowie leasingu lub innej umowie o podobnym charakterze, z wyłączeniem środków transportu nabywanych przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w sektorze transportu, pod warunkiem zaliczenia ich - zgodnie z odrębnymi przepisami - do składników majątku podatnika,
   2. rozbudowę lub modernizację istniejących środków trwałych
   - zaliczone do wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami o podatku dochodowym.
   Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy, a w szczególności brak regulacji ograniczających wielkość wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych do kwoty odpowiadającej w szczególności minimalnej wysokości wydatków inwestycyjnych wskazanej w Zezwoleniu, zdaniem Spółki, wszystkie wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE spełniające warunki określone w § 6 ust. 1 Rozporządzenia, będą mogły zostać zakwalifikowane do objęcia omawianą pomocą publiczną. W konsekwencji, Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia w kalkulacji dostępnego dla Niej limitu pomocy publicznej (w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej na terenie SSE na podstawie Zezwolenia) kwoty faktycznie poniesionych przez Spółkę wydatków inwestycyjnych (spełniających warunki określone w § 6 ust. 1 Rozporządzenia) w trakcie obowiązywania Zezwolenia.
4. Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, iż obowiązek określania w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji jakie może ponieść przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą na terenie SSE, został wprowadzony do ustawy o SSE wspomnianą wyżej nowelizacją z dnia 30 maja 2008 r., zmieniającą ustawę o SSE z dniem 4 sierpnia 2008 r. Jak zostało wskazane powyżej, zmiana ta nie będzie miała zastosowania w odniesieniu do sytuacji Spółki, gdyż na moment uzyskania Zezwolenia przez Spółkę obowiązujące przepisy w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE nie przewidywały wymogu określenia w Zezwoleniu maksymalnej wartości wydatków inwestycyjnych uprawniających do skorzystania z pomocy publicznej.
   Mając na uwadze fakt, iż w Zezwoleniu nie zostało wprowadzone ograniczenie w zakresie maksymalnej wysokości kosztów kwalifikowanych inwestycji, zdaniem Spółki, ma Ona prawo do ujęcia w podstawie kalkulacji wysokości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych całości poniesionych przez Nią w okresie obowiązywania Zezwolenia wydatków inwestycyjnych spełniających warunki z § 6 ust. 1 Rozporządzania, w tym również przewyższających kwotę minimalną określoną w Zezwoleniu. Jedynym ograniczeniem, w przedmiotowym przypadku jest określona w przepisach wartość dopuszczalna regionalnej pomocy publicznej w związku z realizacją danej inwestycji.
5. W tym miejscu Spółka pragnie wskazać, że organy podatkowe w wydawanych interpretacjach potwierdzają stanowisko, zgodnie z którym warunki wskazane w zezwoleniu na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (wydanym przed nowelizacją ustawy o SSE z dnia 4 sierpnia 2008 r.) określają jedynie minimalną wielkość wydatków kwalifikowanych, których poniesienie jest niezbędne do uzyskania zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, nie limitując jednocześnie w żaden sposób maksymalnej kwoty omawianej pomocy publicznej dostępnej dla przedsiębiorcy. Przykładowo, Spółka pragnie przywołać następujące pisma:
   • interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w imieniu Ministra Finansów z dnia 3 sierpnia 2010 r. nr IBPBl/2/423-675/10/AP, w której organ podatkowy potwierdził, iż „(...), minimalną kwotę wydatków inwestycyjnych koniecznych do poniesienie przez Spółkę w związku z działalnością na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej określa zezwolenie na działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Kwota ta stanowi dolny limit, w związku z którym Spółka jest uprawniona do korzystania z pomocy publicznej, co oznacza, że rzeczywiste nakłady inwestycyjne nie mogą być niższe niż określone w zezwoleniu. W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawniają ją do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady „przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej”,
   • interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w imieniu Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2010 r. nr IBPBI/2/423-696/10/AK, w której organ podatkowy uznał stanowisko podatnika stwierdzające, iż „(…) zarówno wydatki do wysokości określonej w zezwoleniu jak też dalsze wydatki Spółki poniesione na terenie strefy w całym okresie ważności zezwolenia (…) mogą zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną i stanowią podstawę do określenia wielkości zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych” za prawidłowe w pełnym zakresie,
   • interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w imieniu Ministra Finansów z dnia 23 lipca 2009 r. nr ITPB3/423-286/09/AM, w której organ podatkowy potwierdził, iż „(…) maksymalna wysokość zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym, pomimo braku jej określenia kwotowego, jest ograniczona wartością maksymalnej intensywności pomocy i wielkością faktycznie poniesionych wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, także w przypadku przekroczenia minimalnej kwoty wydatków inwestycyjnych określonej w zezwoleniu, jak i dalszego ich ponoszenia”,
   • interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w imieniu Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2009 r. nr ILPB3/423-111/09-2/ŁM, w której organ podatkowy potwierdził, iż „W sytuacji więc, gdy Spółka poniesie koszty inwestycji w kwocie wyższej od wskazanej w zezwoleniu przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, uprawnia ją to do dalszego korzystania z tej pomocy, ale tylko do wysokości uwzględniającej zasady przyznawania przedsiębiorcom pomocy regionalnej”,
   • interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w imieniu Ministra Finansów z dnia 13 maja 2009 r. nr IPPB3/423-96/09-2/MS, w której organ podatkowy uznał stanowisko podatnika stwierdzające, iż „jako wydatki inwestycyjne stanowiące podstawę do zwolnienia od podatku spółka będzie mogła traktować również wydatki inwestycyjne w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia łsse przekraczające kwoty określone w poszczególnych zezwoleniach (…) Fakt przekroczenia przez wydatki inwestycyjne minimalnych wartości określonych w zezwoleniach nie wyklucza i nie będzie wykluczał objęcia nadwyżki pomocą regionalną. Wręcz przeciwnie, gdyby inwestycje spółki nie przekroczyły tej wartości, spółka nie spełniłaby warunków określonych w zezwoleniach” za prawidłowe w pełnym zakresie.
   
   

Biorąc pod uwagę powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że zarówno wydatki inwestycyjne do wysokości określonej w Zezwoleniu, jak też dalsze wydatki, przewyższające dolny limit określony w Zezwoleniu ponoszone przez Spółkę w okresie obowiązywania Zezwolenia, które pozostają w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE i które spełniają warunki, o których mowa w § 6 ust. 1 Rozporządzenia powinny zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych i tym samym, powinny zwiększać podstawę określania wielkości zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych w oparciu o art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych, w granicach maksymalnej intensywności pomocy publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.