INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2010 r. (data wpływu 23 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia wartości początkowej nieruchomości wniesionych tytułem aportu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia wartości początkowej nieruchomości wniesionych tytułem aportu oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, zamierza przystąpić do osobowej spółki prawa handlowego lub do spółki cywilnej lub wnieść wkład do spółki istniejącej („Spółka osobowa”). Aby pokryć wkłady w Spółce osobowej, planuje wnieść wkład niepieniężny w postaci nieruchomości. Jako aport mógłby zostać wniesiony:

• grunt niezabudowany przeznaczony zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego do zabudowy,
• grunt niezabudowany przeznaczony zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego częściowo do zabudowy,
• grunt zabudowany wraz z budynkami znajdującymi się na tym gruncie

(dalej jako „Nieruchomości”)

Wnioskodawczyni obecnie nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej, Nieruchomości zaliczane są do majątku prywatnego Zainteresowanej. Grunty i budynki, które stanowiłyby przedmiot aportu, nie są i nie były i wykorzystywane w celach prowadzenia przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

W związku z powyższym Nieruchomości nie będą u Wnioskodawczyni spełniać warunków do uznania ich za środek trwały, nie będą również służyły do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię. Wniesienie nieruchomości jako aportu do spółki nastąpiłoby przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie. Na dzień wniesienia aportu ustalona zostałaby wartość rynkowa Nieruchomości. Innymi słowy, Nieruchomości, które stanowiłyby przedmiot aportu, byłyby wniesione do Spółki przy uwzględnieniu ich wartości rynkowej. Transakcje aportu Nieruchomości do Spółki Wnioskodawczyni planowała przeprowadzić do końca 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie określenia wartości początkowej nieruchomości wniesionych tytułem aportu.

1. Jak określić wartość początkową Nieruchomości wniesionych tytułem aportu do spółki...
2. Czy wartość początkowa powinna być ustalona przy uwzględnieniu wartości Nieruchomości, która zostanie wskazana przez Wnioskodawczynię w dniu wniesienia aportu do spółki (zakładając, że wartość ta odpowiadać będzie wartości rynkowej)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, za wartość początkową Nieruchomości należy przyjąć ich wartość określoną przez wspólnika w akcie notarialnym, na podstawie którego nastąpi wniesienie wkładu do spółki, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej na dzień wniesienia wkładu.

Za stanowiskiem takim przemawia brzmienie art. 22g ust. 4 ustawy o PIT, zgodnie z którego brzmieniem „za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej – ustalona na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej z dnia wniesienia wkładu”.

Sposób ustalenia wartości rynkowej precyzuje ust. 16 cytowanego artykułu, stanowiący, iż przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio. Przepis ten w ust. 3 stanowi, że wartość rynkową , o której mowa w ust. 1 rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Pogląd ten nie budzi wątpliwości w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, w wyroku z dnia 22 maja 2009 r.(sygn. akt II FSK 201/08) stwierdził, iż wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych „ustala się jako wartość przyjętą przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu”. Tak też zinterpretował ten przepis Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, który w wyroku z dnia 26 stycznia 2010 r. (sygn. akt. I SA/Gd 903/09) uznał, iż „w przypadku zbycia wniesionych do spółki komandytowo-akcyjnej nieruchomości kosztem uzyskania przychodu dla danego wspólnika będzie proporcjonalnie do posiadanego udziału w zyskach spółki komandytowo–akcyjnej, wartość początkowa tej nieruchomości, ustalona w chwili wniesienia aportu do spółki, określona w akcie notarialnym przenoszącym jej własność na rzecz spółki. Zatem w sytuacji, gdy spółka komandytowo-akcyjna dokona sprzedaży gruntu, wniesionego przez wspólnika aportem do spółki, wspólnicy spółki określą koszty uzyskania tego przychodów w postaci wartości nieruchomości jak również wszelkie inne koszty związane z nieruchomością (niezaliczone wcześniej do kosztów podatkowych), poniesione pomiędzy dniem nabycia nieruchomości w drodze aportu, a dniem jej zbycia, w tym wartość nakładów poniesionych przez spółkę komandytowo–akcyjną”.

Podobnie w orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 12 sierpnia 2009 r.(sygn. akt. I SA/Sz 464/09) zwrócono uwagę, iż „sposób ustalenia wartości niematerialnej i prawnej ustala się jako wartość przyjętą przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu”.

Identyczne jest stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie wyrażone w interpretacjach indywidualnych z dnia:

• 24 czerwca 2010 r., sygn. akt. IPPB1/415-329/10-2/ES,
• 8 stycznia 2009 r., sygn. akt IPPB1/415-1193/08-3/ES,
• 30 lipca 2009 r., sygn. IPPB1/415-349/09-6/EC,
• 1 września 2009 r., sygn. IPPB1/415-464/09-5/MT oraz
  
  

Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia:

• 12 grudnia 2008 r., sygn. ILPB1/415-745/08-5/IM,

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia:

• 18 lutego 2010 r., sygn. IBPB1/1/415-1031/09/ESZ.

Od tak ustalonej wartości początkowej będą dokonywane odpisy amortyzacyjne, zgodnie z art. 22h ust.1 pkt 1 ustawy PIT, który stanowi, iż „odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór, suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust.1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.”

Odpisy te stanowić będą koszty uzyskania przychodów u Wspólnika Spółki osobowej na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o PIT w związku z art. 22a-22o oraz art. 23 Ustawy PIT oraz stosownie do przysługującego mu udziału w zyskach, o czym mówi art. 8 ust.1 ustawy PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, której zasady ustalania zawarte są w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki osobowej ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Zatem, wartość początkową przedmiotowych nieruchomości wniesionych do spółki osobowej będzie stanowić w myśl art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość ustalona przez wspólników na moment wniesienia aportu, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio (art. 22g ust. 16 ww. ustawy). Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak wartość ta, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, wartość tę określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

Reasumując, wartość początkową Nieruchomości wniesionych tytułem aportu do spółki osobowej należy ustalić, na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości ich wartości rynkowych z dnia wniesienia wkładu do spółki.

Należy wskazać, iż brzmienie cytowanych w niniejszej interpretacji przepisów art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uległo zmianie z dniem 1 stycznia 2011 r. na mocy ustawy z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 226, poz. 1478). Biorąc jednakże pod uwagę, że Wnioskodawczyni wskazała w przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej opisie zdarzenia przyszłego, iż transakcję aportu Nieruchomości planuje przeprowadzić do końca 2010 roku, brzmienie powołanych w niniejszej interpretacji przepisów znajduje w Jej przypadku zastosowanie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie opisanego zdarzenia.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnej sprawie i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawczynię wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych tut. organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Tutejszy organ informuje, że wniosek w zakresie kosztów uzyskania przychodów został rozstrzygnięty w dniu 23 lutego 2011 r. odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-1334/10-3/IM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.