INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 02 listopada 2010 r. (data wpływu 08.11.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 21 stycznia 2011 r. (data wpływu 27.01.2011 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka wybudowała osiedle domków jednorodzinnych wraz z całą infrastrukturą, w tym: drogami wewnętrznymi, siecią wodociągową i siecią kanalizacyjną. Droga oraz sieci położone są na gruncie stanowiącym własność Spółki. Spółka nie ujęła ich w ewidencji środków trwałych.

Spółka rozważa możliwość nieodpłatnego przekazania drogi oraz sieci kanalizacyjnej Gminie, na terenie której położone jest osiedle. Natomiast w odniesieniu do sieci wodociągowej, Spółka bierze pod uwagę nieodpłatne przekazanie jej przedsiębiorstwu wodno-kanalizacyjnemu, któremu Gmina powierzyła zadania w zakresie zaopatrywania w wodę oraz odprowadzania ścieków.

Przekazanie tych składników majątkowych zwolniłoby Spółkę z obciążeń wynikających z konieczności utrzymywania w należytym stanie tak sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, jak i drogi, do czego obecnie - jako właściciel - Spółka jest zobowiązana.

O ile Spółka zdecyduje się na wariant nieodpłatnego przekazania wskazanych powyżej składników, zostanie on zrealizowany w 2010 r.

Alternatywnie, Spółka bierze pod uwagę możliwość sprzedaży Gminie (przedsiębiorstwu wodno - kanalizacyjnemu) powyższych składników majątkowych za symboliczną kwotę - „symboliczną złotówkę”.

Spółka prowadzi sprzedaż domów i działek w ramach wybudowanego osiedla od 2008 r., jednakże nie ujmowała w koszty uzyskania przychodów odpowiedniej części nakładów poniesionych w związku z budową instalacji sanitarnych i wodociągowych przypadających na sprzedawane wówczas domy.

Pismem z dnia 21 stycznia 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił wniosek wskazując, że planowane przez Spółkę przekazanie dróg wewnętrznych, sieci kanalizacyjnej oraz sieci wodociągowej nastąpi na podstawie umowy w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

1. Czy w wariancie nieodpłatnego przekazania Gminie (lub gminnemu przedsiębiorstwu wodnokanalizacyjnemu) dróg wewnętrznych i sieci wodno-kanalizacyjnej
   1. Spółka ma prawo zaliczyć wydatki poniesione w związku z budową dróg oraz sieci do kosztów uzyskania przychodów (Spółka nie traktuje tych składników majątkowych jako własnych środków trwałych)...
   2. W przypadku przyznania Spółce takiego prawa, w jakim momencie Spółka powinna zaliczyć powyższe wydatki do kosztów uzyskania przychodów...
2. Czy w wariancie sprzedaży Gminie (lub gminnemu przedsiębiorstwu wodno- kanalizacyjnemu) dróg wewnętrznych oraz sieci wodociągowej i kanalizacyjnej za „symboliczną złotówkę”:
   1. Spółka ma prawo zaliczyć wydatki poniesione w związku z budową dróg oraz sieci do kosztów uzyskania przychodów (Spółka nie traktuje tych składników majątkowych jako własnych środków trwałych)...
   2. W przypadku przyznania Spółce takiego prawa, w jakim momencie Spółka powinna zaliczyć powyższe wydatki do kosztów uzyskania przychodów...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki poniesione w związku z budową dróg wewnętrznych oraz sieci wodociągowej i kanalizacyjnej powinny stanowić koszt uzyskania przychodu Spółki.

Wybudowanie drogi było warunkiem realizacji inwestycji w postaci osiedla domków, w wyniku sprzedaży których Spółka uzyska przychód. W związku z tym, należy uznać, iż warunek związku kosztu z przychodem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest tu spełniony.

Wniosek ten jest, zdaniem Spółki, prawidłowy w obu rozpatrywanych wariantach, tzn. zarówno w przypadku ewentualnego nieodpłatnego przekazania dróg oraz sieci, jak i w sytuacji, gdyby Spółka zdecydowała się na ich sprzedaż za „symboliczną złotówkę”.

Dla zaliczenia przedmiotowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów decydujący jest bowiem fakt, iż poniesione zostały celem osiągnięcia przychodu ze sprzedaży domów jednorodzinnych należących do osiedla. Okoliczność ewentualnego osiągnięcia przychodu ze sprzedaży samych dróg, jak i sieci, bądź braku takiego przychodu w sytuacji nieodpłatnego przekazania nie ma znaczenia dla analizowanej kwestii.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w znanych Jej interpretacjach organów podatkowych.

Przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 listopada 2009 r. sygn. IBPB1/2/423-1345/09/AP wskazano: W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka na mocy zawartych umów (z władzami samorządowymi), zobowiązała się do poniesienia nakładów związanych z budową i przebudową dróg, które to nakłady zostaną następnie nieodpłatnie przekazane samorządom. Nie budzi wątpliwości, iż ww. drogi publiczne nie stanowią środków trwałych Spółki. Poniesione przez Nią nakłady nie stanowią również inwestycji w obcym środku trwałym, ponieważ ww. umowy o partycypację w kosztach budowy (przebudowy) drogi publicznej nie są umowami, na podstawie których drogi zostaną przez podatnika przejęte do używania. Poniesione przez Spółkę wydatki związane z infrastrukturą drogową mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Są one bowiem związane z inwestycją główną (budowa Farmy), która przyczyni się do osiągania przychodów w przyszłości.

Podobne stanowisko wyrażone zostało w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 września 2009 r., sygn. akt IPPB5/423-316/09-4/IŚ: Spółka - przy zachowaniu ogólnych reguł kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów, w tym odnośnie właściwego ich udokumentowania – może, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, zaliczyć do kosztów podatkowych nakłady inwestycyjne związane z wybudowaniem odcinka sieci wodociągowej doprowadzającej wodę do zespołu zabudowy realizowanego przez Spółkę, który to odcinek sieci zostanie nieodpłatnie bądź częściowo nieodpłatnie przekazany na rzecz gminnej spółki. Bez znaczenia w sprawie pozostaje okoliczność na czyim gruncie przedmiotowa inwestycja będzie realizowana.

Reprezentowany przez Spółkę pogląd podzielił również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej, gdzie stwierdzono, że w przypadku nieodpłatnego bądź częściowo odpłatnego przekazania odcinka sieci urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych na własność spółce gminnej, to wydatki poniesione na budowę takiej infrastruktury należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów (sygn. akt IPPB5/423-316/09-4/IŚ).

Zdaniem Spółki, wydatki poniesione w związku z wybudowaniem dróg oraz sieci wodociągowej i kanalizacyjnej - mogą przez Nią zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży (lub nieodpłatnego przekazania) tych składników na rzecz Gminy, bądź gminnego przedsiębiorstwa wodno - kanalizacyjnego.

Przedmiotowe wydatki nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w konkretnych kwotach uzyskanych przychodów, jednakże ich poniesienie jest warunkiem uzyskania przychodów w ogóle. Z uwagi na powyższe, zdaniem Spółki, zastosowanie znajdzie w przedmiotowym przypadku art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pewnych wyjątków, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zdaniem Spółki, z literalnego brzmienia art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że dzień poniesienia kosztu nie powinien być utożsamiany z dniem jego faktycznego księgowania, tj. z dniem zapisu operacji gospodarczej w księgach rachunkowych. Należy wskazać na różnicę pomiędzy dniem, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych, (tj. dniem, w którym dany wydatek w księgach rachunkowych stał się kosztem) a dniem, w którym ujęto koszt w księgach rachunkowych (czyli dniem faktycznego zapisu określonej transakcji gospodarczej w księgach rachunkowych podatnika).

Wydatki związane z realizacją dróg wewnętrznych i sieci, które mają zostać przekazane nieodpłatnie bądź sprzedane za symboliczną złotówkę były przez Spółkę ujmowane w księgach rachunkowych jako towary na podstawie dokumentujących je faktur. Rozliczenie kosztów budowy nastąpi w momencie przekazania (sprzedaży) elementów infrastruktury na rzecz Gminy (gminnego przedsiębiorstwa wodno - kanalizacyjnego). W związku z tym, Spółka stoi na stanowisku, iż za moment poniesienia tych kosztów dla celów podatkowych należy uznać moment, w którym drogi bądź sieci zostaną przekazane / sprzedane na rzecz Gminy / przedsiębiorstwa gminnego. W tym zatem momencie koszty te mogą zostać odniesione w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, por. np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21.09.2009 r. sygn. IBPB1/2/423-716/09/MO.

Podsumowując, Spółka jest zdania, iż:

W wariancie nieodpłatnego przekazania Gminie lub gminnemu przedsiębiorstwu dróg wewnętrznych oraz sieci wodociągowej i kanalizacyjnej Spółka ma prawo zaliczyć wydatki poniesione w związku z budową dróg oraz sieci do kosztów uzyskania przychodów, w momencie przekazania tych składników.

W wariancie sprzedaży Gminie lub gminnemu przedsiębiorstwu wodno - kanalizacyjnemu drogi wewnętrznej i sieci wodociągowej i kanalizacyjnej za „symboliczną złotówkę” Spółka ma prawo zaliczyć wydatki poniesione w związku z budową dróg oraz sieci do kosztów uzyskania przychodów w momencie sprzedaży tych składników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższa regulacja wskazuje, iż definicja kosztów uzyskania przychodów – dla celów podatku dochodowego – składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną.

Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj.:

• konieczność faktycznego – co do zasady – poniesienia wydatku,
• poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.
  
  

Drugi z tych elementów określić można mianem przesłanki negatywnej, zgodnie z którą ponoszony wydatek nie został ujęty w zamkniętym katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1.

W myśl art. 15 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zasadą jest, że koszty uzyskania przychodów można odliczyć od przychodów tylko w tym roku podatkowym, którego te koszty dotyczą. Oznacza to tyle, iż podatnicy powinni uwzględniać poniesiony koszt w tym roku, w którym został osiągnięty przychód, do którego dany koszt się odnosi. To znaczy, że są to koszty:

• poniesione w roku podatkowym, w którym podatnik uzyskał przychód,
• poniesione w latach poprzednich, gdy podatnik przychodu jeszcze nie miał i nie mógł dokonać odliczenia.
  
  

Regulacja art. 15 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

– są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające i przychody.

Ponadto zgodnie z ust. 4c powyższego przepisu koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Istnieją jednak pewne odstępstwa od zasady, iż koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Wobec powyższego, kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli podatnik wykaże, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Wskazanie w art. 15 ust. 4e ww. ustawy, że dniem poniesienia jest dzień, na który ujęto koszt w księgach oznacza, że dla celów podatkowych koszt ten należy rozpoznać na podstawie zapisów dokonanych w księgach prowadzonych w oparciu o uregulowania ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 ze zm.).

Przepisy omawianej ustawy nie przewidują bezpośredniego wyłączenia kosztów budowy dróg wewnętrznych oraz sieci wodociągowej i kanalizacyjnej z kosztów uzyskania przychodów, zasadnicze znaczenie dla dokonania oceny możliwości zaliczenia wskazanych wydatków do kosztów uzyskania przychodu będzie miało określenie, czy powyższe koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Natomiast wszelkie wydatki mogące wpływać na podstawę opodatkowania winny być gospodarczo i racjonalnie uzasadnione.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz przedstawionego stanowiska Wnioskodawcy wynika, że Spółka wybudowała osiedle domków jednorodzinnych wraz z całą infrastrukturą w tym: drogami wewnętrznymi, siecią wodociągową i siecią kanalizacyjną. Droga oraz sieci położone są na gruncie stanowiącym własność Spółki. Spółka prowadzi sprzedaż domów i działek w ramach wybudowanego osiedla od 2008 r.

Przedmiotowych wydatków Spółka nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów a droga oraz sieci, kanalizacyjna i wodociągowa, nie figurują w ewidencji środków trwałych Spółki. Rozliczenie kosztów budowy nastąpi w momencie nieodpłatnego przekazania lub sprzedaży elementów infrastruktury na rzecz Gminy (gminnego przedsiębiorstwa wodno - kanalizacyjnego).

Celem transakcji przekazania lub sprzedaży za „symboliczną złotówkę” tych składników majątkowych jest zwolnienie się Spółki z obciążeń wynikających z konieczności utrzymywania w należytym stanie tak sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, jak i drogi, do czego obecnie - jako właściciel - jest zobowiązana.

Planowane przez Spółkę przekazanie dróg wewnętrznych, sieci kanalizacyjnej oraz sieci wodociągowej nastąpi na podstawie umowy w formie aktu notarialnego nieodpłatnie. Alternatywnie, Spółka bierze pod uwagę możliwość sprzedaży Gminie (przedsiębiorstwu wodnokanalizacyjnemu) powyższych składników majątkowych za symboliczną kwotę - „symboliczną złotówkę”.

Natomiast kwestią do rozstrzygnięcia w zakresie podatku dochodowego jest, czy w przypadku nieodpłatnego przekazania lub sprzedaży wydatki poniesione na budowę drogi oraz sieci wodociągowej i kanalizacyjnej mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów i w którym momencie.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej (…).

Zgodnie z umową darowizny określoną w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Istotą darowizny jest więc nieodpłatność, która oznacza, że darczyńca nie oczekuje świadczenia wzajemnego ze strony osoby obdarowanej. Darowizna jest czynnością prawną jednostronnie zobowiązującą.

Nieodpłatne przekazanie, jakie ma miejsce w opisie zdarzenia przyszłego, nie ma cech charakterystycznych dla darowizny, tj. dobrowolności spełnienia świadczenia oraz braku jakiejkolwiek ekwiwalentności. Spółka bowiem poniosła nakłady na budowę drogi oraz sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, co umożliwiło Jej zrealizowanie inwestycji w postaci osiedla domków jednorodzinnych.

Z kolei w przypadku sprzedaży Gminie dróg wewnętrznych oraz sprzedaży gminnemu przedsiębiorstwu wodno – kanalizacyjnemu sieci wodociągowej i kanalizacyjnej Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na budowę wymienionych składników majątku, zgodnie z zasadą, że są one potrącalne w momencie, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Stanowią one bowiem koszty bezpośrednio związane z przychodem ze sprzedaży ww. infrastruktury.

Stosownie bowiem do z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie.

Osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i kanalizacyjne mogą te urządzenia przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo - kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie. Rozliczenie pomiędzy przedsiębiorstwem wodociągowo - kanalizacyjnym a podmiotem, który przekazał infrastrukturę techniczną, powinno być dokonane na podstawie umowy, uwzględniającej zasady ekwiwalentności wzajemnych świadczeń - art. 31 ustawy z dnia 07 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858).

Również w przypadku przekazania Gminie wybudowanej drogi inwestor może przekazać ją na warunkach określonych w umowie poprzez sprzedaż. Wówczas moment przeniesienia własności wynikać będzie z aktu notarialnego.

Można zatem wskazać, że niezależnie od charakteru przekazania przedmiotowych dróg wewnętrznych oraz sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, wydatki poniesione zostały przez Spółkę w celu uzyskania przychodów ze sprzedaży domów jednorodzinnych, która to sprzedaż następuje od 2008 roku.

Wobec powyższego, Spółka ma prawo zaliczyć wydatki poniesione w związku z budową dróg wewnętrznych oraz sieci wodociągowej i kanalizacyjnej do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o dochodowym od osób prawnych.

W przypadku nieodpłatnego przekazania, gdy nie można powiązać tych wydatków bezpośrednio z przychodem, będą one stanowiły koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia (art. 15 ust. 4d ww. ustawy).

Natomiast w przypadku sprzedaży koszty uzyskania przychodów są potrącane w momencie osiągnięcia przychodów z tej transakcji (art. 15 ust. 4 ww. ustawy.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powoływanych we wniosku interpretacji organów podatkowych należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast w zakresie podatku od towarów i usług zostały wydane odrębne interpretacje w dniu 07 lutego 2011 r. nr ILPP1/443-1192/10-4/NS oraz ILPP1/443-1192/10-5/NS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.