Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1252/12/IG
z 20 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2012 roku (data wpływu 26 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów podatkiem liniowym - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów podatkiem liniowym.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca do dnia 31 października 2012 r. był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w spółce M Sp. z o.o. (dalej jako „Spółka") na stanowisku Prezesa Zarządu. Prawno - handlową podstawą pełnienia przez Wnioskodawcę funkcji Prezesa Zarządu jest uchwała walnego zgromadzenia wspólników podjęta w trybie art. 201 par. 4 Kodeksu spółek handlowych. W/w uchwała nie określa wynagrodzenia za sprawowanie funkcji Prezesa Zarządu. Do dnia 31 października 2012 r. zakres obowiązków Wnioskodawcy jako Prezesa Zarządu oraz wynagrodzenie precyzowała umowa o pracę. W ramach stosunku pracy Wnioskodawca wykonywał zarówno obowiązki o charakterze zarządczym, jak i obowiązki z zakresu szeroko pojętego doradztwa gospodarczego (rzeczoznawstwa). W związku ze zmianami korporacyjnymi w Spółce, w tym w szczególności w związku z poszukiwaniem nowego inwestora, od dnia 1 listopada 2012 r. zmianie uległy zasady współpracy oraz wynagradzania Wnioskodawcy, które przedstawione zostały poniżej.

Po pierwsze, od dnia 1 listopada 2012 r. Wnioskodawcę łączą ze Spółką dwie odrębne umowy: kontrakt menadżerski oraz umowa o świadczenie usług doradczych. Umowy zostały podpisane i weszły w życie z dniem 1 listopada 2012 r., zastępując dotychczasową umowę o pracę (umowa o pracę została rozwiązana z dniem 31 października 2012 r., za porozumieniem stron).

Po drugie, umowy doradcza i zarządcza zostały zawarte w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę (począwszy od dnia 1 listopada 2012 r.) działalności gospodarczej.

W ramach kontraktu menedżerskiego, Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki usługi zarządzania. Kontrakt menedżerski reguluje, w szczególności: zakres obowiązków, wysokość miesięcznego wynagrodzenia, termin płatności wynagrodzenia, okres wypowiedzenia, minimalny wymiar dyspozycyjności menedżera. Kontrakty menadżerskie regulują również kwestię odpowiedzialności członków zarządu wobec Spółki, w sposób zbliżony do zasad wynikających z Kodeksu pracy (art. 119).

Zgodnie z kontraktem menadżerskim Wnioskodawca zobowiązany jest do:

1. bieżącego nadzoru nad pracą i udzielania wytycznych podległym mu bezpośrednio dyrektorom funkcyjnym tj., Dyrektorowi Finansowemu, i Dyrektorowi ds. Rozwoju Biznesu,
2. zatwierdzania warunków handlowych kluczowych kontraktów,
3. podejmowania kluczowych dla Spółki decyzji inwestycyjnych (z wyjątkiem największych inwestycji zatwierdzanych kolegialnie przez cały Zarząd Spółki),
4. podejmowania kluczowych decyzji personalnych,
5. podejmowania decyzji oraz wyrażania zgody na rozporządzenie majątkiem Spółki,
6. podejmowania innych decyzji dotyczących gospodarowania zasobami materialnymi i niematerialnymi Spółki,
7. reprezentowania Spółki zgodnie z umową Spółki i przepisami prawa (łącznie z innym członkiem zarządu).

Usługi o charakterze doradczym wykonywane są przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki na podstawie umowy o świadczenie usług doradczych zawartej 31 października 2012 r. (weszła w życie z dniem 1 listopada 2012 r.). Umowa o świadczenie usług doradczych reguluje w szczególności:

1. zakres usług,
2. kwestie miesięcznego wynagrodzenia,
3. okres wypowiedzenia,
4. minimalny wymiar dyspozycyjności doradcy w roku (225 dni roboczych),
5. okres trwania umowy,
6. poufność,
7. zakaz konkurencji,
8. kwestie własności intelektualnej.

Kwestia odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec Spółki i osób trzecich nie jest uregulowana w umowie doradczej. Tym samym znajdują do niej zastosowanie powszechnie obowiązujące przepisy prawa cywilnego.

Wyrażoną w treści umowy doradczej intencją stron jest wyłączenie z jej zakresu jakichkolwiek czynności zarządzania.

Do obowiązków Wnioskodawcy, zgodnie z umową doradczą należy świadczenie usług stałego doradztwa gospodarczego, w tym w szczególności:

1. dokonywanie analiz rynku, ukierunkowanych na identyfikację nowych klientów i produktów,
2. planowanie budżetu / wyniku finansowego, jaki Spółka ma osiągnąć w danym okresie sprawozdawczym i przedstawiania tych danych Zarządowi Spółki,
3. dokonywanie analiz dotyczących decyzji inwestycyjnych Spółki we współpracy z Dyrektorem Finansowym i Dyrektorem ds. Rozwoju,
4. dokonywanie bieżącej analizy danych finansowych Spółki we współpracy z Dyrektorem Finansowym i prezentowania analiz / raportów Zarządowi Spółki,
5. utrzymywanie i rozwoju kontaktów z kluczowymi klientami Spółki,
6. konsultacje z Dyrektorem Personalnym oraz kierownikami właściwych komórek organizacyjnych w kwestii polityki personalnej Spółki.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie doradztwa, Wnioskodawca wykonuje usługi również na rzecz podmiotów innych niż Spółka.

Pomimo powyższych zmian umownych, z punktu widzenia prawno - handlowego Wnioskodawca nadal pozostaje Prezesem Zarządu Spółki, powołanym do pełnienia funkcji uchwałą walnego zgromadzenia wspólników, o której mowa powyżej.

Obecnie (w roku 2012) dochody z tytułu umowy doradczej Wnioskodawca opodatkowuje na zasadach ogólnych, (tj. według skali 18% i 32%).

Intencją Wnioskodawcy jest opodatkowanie dochodów, uzyskanych począwszy od dnia 1 stycznia 2013 roku z tytułu umowy doradczej, stawką liniową 19%. W związku z tym, Wnioskodawca złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego stosowne oświadczenie, do dnia 20 stycznia 2013 roku o wyborze tego sposobu opodatkowania dochodów w roku 2013 i w latach następnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie z tytułu świadczenia na rzecz Spółki usług doradczych, w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej w roku 2013 i w latach następnych może podlegać opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi doradcze świadczone na rzecz Spółki w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej mogą być opodatkowane w roku 2013 i latach następnych według zasad wskazanych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. 19% podatkiem liniowym) jeśli Wnioskodawca powiadomi właściwy urząd skarbowy o wyborze tego sposobu opodatkowania do dnia 20 stycznia 2013 r. Powyższe wynika, w opinii Wnioskodawcy, z następujących przepisów prawa.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolniczą działalność gospodarcza.

Zgodnie z treścią definicji zawartej w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, działalność gospodarcza albo pozarolniczą działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa;
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż;
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych, prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Stosownie do zapisu art. 9a ust. 1 powołanej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku obowiązani są do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania.

Z kolei w myśl art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Należy podkreślić, iż z dniem 20 maja 2010 r. uchylono art. 9a ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidujący, iż podatnicy nie mieli możliwości wyboru podatku liniowego, także jeśli świadczyli usługi na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym zdecydowali o świadczeniu na jego rzecz usług w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę wolę ustawodawcy wyrażoną ustawą nowelizującą ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa z dnia 18 marca 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2010, Nr 75, poz. 473), należy jednoznacznie stwierdzić, iż prawo Wnioskodawcy do opodatkowania podatkiem liniowym usług doradczych świadczonych na rzecz Spółki jest wyłączone wyłącznie w roku 2012, gdyż w tym roku podatkowym wykonuje on czynności na rzecz byłego pracodawcy. Natomiast, zgodnie z literalną wykładnią w/w przepisu, począwszy od roku 2013, Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do opodatkowania podatkiem liniowym usług doradczych świadczonych na rzecz Spółki, pod warunkiem złożenia oświadczenia w terminie, o którym mowa w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opinii Wnioskodawcy nie budzi również wątpliwości okoliczność, iż w świetle przedstawionego stanu faktycznego usługi doradcze mieścić się będą w definicji pozarolniczej działalności gospodarczej z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co więcej, zdaniem Wnioskodawcy w omawianym zdarzeniu przyszłym nie są spełnione przesłanki, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. w szczególności w omawianym przypadku (1) nie istnieje stosunek podporządkowania (kierownictwa) pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką, (2) Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki i osób trzecich na zasadach ogólnych wynikających z Kodeksu cywilnego, w szczególności nie znajdują zastosowania regulacje ograniczające wysokość odpowiedzialności przewidziane w prawie pracy, (3) Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez niego działalnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy źródłami przychodów jest:

• działalność wykonywana osobiście,

• pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 tej ustawy za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą, uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przy czym, w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Wyłączenie, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, obejmuje więc m.in. przychody uzyskane ze stosunku pracy oraz z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 cytowanej powyżej ustawy. Przy czym, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bezwzględu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast poszczególne kategorie przychodów z działalności wykonywanej osobiście wymieniono w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 13 pkt 7 powołanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

W myśl przepisu art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Do przychodów z art. 13 pkt 7 tej ustawy, zalicza się otrzymane wynagrodzenia w związku z pełnieniem funkcji na podstawie samego tylko aktu ustanowienia. W praktyce wynagrodzenie to dość często jest określane jako wynagrodzenie za udział w posiedzeniach spółki. Natomiast, do przychodów z art. 13 pkt 9 ww. ustawy, należy zaliczyć otrzymane wynagrodzenia z tytułu m.in. umów o zarządzanie, gdyż osoby zarządzające spółką na podstawie takiej umowy nie pobierają wynagrodzenia wyłącznie z tytułu pełnionej funkcji lecz z tytułu tej umowy.

Nadmienić należy, iż wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej. Czynności zarządcze dotyczą określonej osoby, tym samym mogą być dokonywane bezpośrednio przez tę osobę.

Stosownie do treści przepisu art. 9a ust. 1 wyżej powołanej ustawy, dochody osiągnięte przez podatników z pozarolniczej działalności gospodarczej, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu (art. 9a ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 9a ust. 3 ww. ustawy jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

1. uchylony
2. wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

-w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W myśl art. 30c ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z treści powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że możliwości wyboru sposobu opodatkowania 19% podatkiem liniowym pozbawieni zostali podatnicy, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyskują w roku podatkowym przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, a usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik wykonywał na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w roku podatkowym w ramach stosunku pracy.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca do 31 października 2012 roku był zatrudniony na podstawie umowy o pracę w Spółce. W ramach stosunku pracy Wnioskodawca wykonywał zarówno obowiązki o charakterze zarządczym jak i obowiązki z zakresu szeroko pojętego doradztwa gospodarczego (rzeczoznawstwa). W związku ze zmianami korporacyjnymi w Spółce od dnia 1 listopada 2012 r. zmianie uległy zasady współpracy oraz wynagradzania Wnioskodawcy. Obowiązki Wnioskodawcy o charakterze zarządczym i doradczym zostały formalnie wyodrębnione poprzez zawarcie dwóch odrębnych umów cywilnoprawnych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Od 1 listopada 2012 roku dotychczasową umowę o pracę zastąpił kontrakt menedżerski (obejmujący świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz spółki usług o charakterze zarządczym) oraz umowa o świadczenie usług doradczych w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jak wynika z treści niniejszego wniosku – w ramach umowy o świadczenie usług doradczych nie istnieje stosunek podporządkowania (kierownictwa) pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki i osób trzecich na zasadach ogólnych wynikających z Kodeksu cywilnego, w szczególności nie znajdują zastosowania regulacje ograniczające wysokość odpowiedzialności przewidziane w prawie pracy, Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez niego działalnością. Intencją Wnioskodawcy jest opodatkowanie dochodów, uzyskanych począwszy od dnia 1 stycznia 2013 roku z tytułu umowy doradczej, stawką liniową 19%. W związku z tym, Wnioskodawca złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego stosowne oświadczenie, do dnia 20 stycznia 2013 roku o wyborze tego sposobu opodatkowania dochodów w roku 2013 i w latach następnych.

W takiej sytuacji, w związku ze świadczeniem przez Wnioskodawcę usług doradczych na rzecz Spółki z o.o., w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozbawiające możliwości opodatkowania uzyskiwanych dochodów tzw. podatkiem liniowym.

O kwalifikacji wykonywanej działalności na gruncie prawa podatkowego do poszczególnego źródła przychodu decyduje rzeczywisty charakter wykonywanej działalności (faktyczny zakres świadczonych usług).

Istotą kontraktu menedżerskiego, czy umów o zarządzanie przedsiębiorstwem lub umów o podobnym charakterze, zawieranych pomiędzy przedsiębiorcą zlecającym zarząd, a samodzielnym podmiotem – zarządcą jest zarządzanie przez ten ostatni podmiot tymże (cudzym) przedsiębiorstwem, na rzecz i w interesie przedsiębiorcy, na jego rachunek i ryzyko. W przypadku kiedy Wnioskodawca w ramach usług doradztwa nie będzie wykonywał żadnych czynności kierowania (zarządzania), a jedynie szereg czynności których istotą jest doradztwo, należy uznać, iż przedmiotowych usług nie można kwalifikować jako uzyskiwanych w ramach kontraktu menadżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też umowy o podobnym charakterze.

Stwierdzić zatem należy, iż usługi doradcze w zakresie opisanym we wniosku można zakwalifikować jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, przychody ze świadczenia usług doradczych w zakresie opisanym we wniosku należy zakwalifikować do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Uzyskiwane z tego tytułu dochody mogą być - z ww. zastrzeżeniem - opodatkowane w 2013 roku i w latach następnych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W konsekwencji jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.