INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu 9 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 października 2010 r. (data wpływu 13 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 oraz 14f § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 4 października 2010 r. nr ILPB2/415-943/10-2/WS, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 4 października 2010 r., skutecznie doręczono dnia 7 października 2010 r., zaś w dniu 13 października 2010 r. (data nadania 12 października 2010 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest obywatelem Holandii i ma obywatelstwo holenderskie. Posiada certyfikat rezydencji i jest zameldowany w Polsce od dnia 11 maja 2005 roku. W Polsce nie uzyskuje żadnych dochodów. W 2004 r. ostatni raz podatek dochodowy zapłacił w Holandii. Od 2005 r. w związku ze stałym pobytem przekraczającym w roku 183 dni oraz posiadaniem centrum interesów osobistych (małżeństwo) w Polsce, podatek dochodowy od dochodów uzyskiwanych wyłącznie z tytułu pensji i emerytury (AOW) Zainteresowany płaci w Polsce, wypełniając corocznie do 30 kwietnia deklarację PIT-36 wraz z informacją PIT/ZG. Wnioskodawca jest osobą rozwiedzioną i decyzją sądu w Holandii z dnia 2 czerwca 2004 r., jest zobowiązany co miesiąc płacić z otrzymywanej na konto bankowe w Polsce emerytury, alimenty na byłą żonę zamieszkałą w Holandii. Z obowiązku tego Zainteresowany wywiązuje się sumienie w nieprzekraczalnym terminie do końca miesiąca. Świadczenie, które Wnioskodawca otrzymuje z systemu ubezpieczeń społecznych Holandii jest według Jego wiedzy zwolnione od podatku dochodowego w Holandii.

Rozliczając się z osiągniętych dochodów w Polsce, podobnie jak w roku 2004 w Holandii, Zainteresowany nie uwzględniał do opodatkowania w latach 2005 - 2009, kwoty alimentów na byłą żonę, odliczając je od dochodów za poszczególne lata podatkowe, ponieważ uważa że objęte były one ulgą podatkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy alimenty na rzecz byłej małżonki zasądzone wyrokiem sądu i opodatkowane jako dochód według prawa obowiązującego w Holandii podlegają również w miejscu rezydencji, tj. w Polsce opodatkowaniu poprzez opodatkowanie całości emerytury otrzymywanej z systemu ubezpieczeń w Holandii...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepis art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 18 ust. 5 konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216 poz. 2120) wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym pierwszym Państwie. W świetle powyższego, dochody uzyskane ze świadczeń wypłacanych w systemie ubezpieczeń społecznych Holandii mogą być opodatkowane zarówno w Polsce, jak i w Holandii tzn. w państwie źródła. Świadczenie wypłacane z Holandii za pośrednictwem banku osobom, które ukończyły 65 rok życia, zwolnione są z opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy opodatkowanie w Polsce alimentów na rzecz byłej żony będącej rezydentem w Holandii jest niezgodne z przepisami UE. Alimenty opodatkowane w myśl przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają faktycznie opodatkowaniu podwójnie. Po raz pierwszy podatek płaci zobowiązany, tzn. były mąż - płacąc podatek od emerytury. Po raz drugi uprawniony, tzn. była żona zamieszkała w Holandii.

Zainteresowany twierdzi, że w wielu krajach europejskich sprawa ulgi z tytułu obciążeń dochodów podatnika daninami, między innymi alimentami na rzecz byłych małżonek jest uregulowana i objęta ulgą podatkową. Wnioskodawca powołuje wyrok ETS (C-279/93/Schumacker), gdzie ustalono zasadę kiedy stosuje się różne normy do sytuacji podobnych. Obywatele jednego Państwa Członkowskiego powinni cieszyć się na terytorium drugiego Państwa Członkowskiego takimi samymi przywilejami socjalnymi i podatkowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Wnioskodawca wskazał we wniosku, iż posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Uzyskuje On dochody wyłącznie z tytułu pensji i emerytury (AOW) otrzymywanych z Holandii, od których płaci podatek w Polsce.

Jednocześnie na podstawie decyzji sądu w Holandii z dnia 2 czerwca 2004 r., Zainteresowany jest zobowiązany co miesiąc płacić z otrzymywanej na konto bankowe w Polsce emerytury, alimenty na byłą żonę zamieszkałą w Holandii.

W myśl art. 18 ust. 5 konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. Nr 216, poz. 2120), wszelkie emerytury i inne płatności wypłacane według przepisów systemu ubezpieczeń społecznych Umawiającego się Państwa osobie mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca nie może pomniejszać swoich dochodów otrzymywanych z tytułu emerytury w związku z tym, że zobowiązany jest on płacić alimenty na byłą żonę. Emerytura podlega opodatkowaniu w całości jako źródło dochodu Wnioskodawcy, niezależnie od tego na co następnie Zainteresowany przeznaczy ten dochód.

Alimenty płacone na byłą żonę, stanowią przychód byłej żony, a nie Wnioskodawcy.

W związku z powyższym odpowiednią metodę unikania podwójnego opodatkowania w związku z opodatkowaniem otrzymywanych alimentów powinna stosować była żona, a nie Wnioskodawca.

Reasumując, emerytura otrzymywana przez Wnioskodawcę podlega w całości opodatkowaniu podatkiem dochodowym i nie podlega pomniejszeniu o kwotę alimentów, które Zainteresowany zobowiązany jest płacić na byłą żonę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż nie ustosunkował się do zadanych pierwotnie we wniosku pytań dotyczących ustawy Ordynacja Podatkowa, z uwagi na to, iż w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że wycofuje się z ich interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.