INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2010r. (data wpływu 30 września 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 grudnia 2010r. (data wpływu 20 grudnia 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zamiany nieruchomości stanowiącej działkę ew. nr 172/2 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2010r. wpłynął ww. wniosek z dnia 26 sierpnia 2010r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zamiany nieruchomości stanowiącej działkę ew. nr 172/2.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 grudnia 2010r. (data wpływu 20 grudnia 2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-938/10/AL z dnia 30 listopada 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 grudnia 2010r.):

Gmina jest właścicielem działki nr ew. 172/2 o pow. 0,0213 ha w miejscowości X, gm. Y.

Państwo A.Z. i B.Z. są współwłaścicielami działek o nr ew. 171/4 i 171/6 o łącznej pow. 0,0411 ha w miejscowości X gm. Y. Działki te stanowią drogi wewnętrzne w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007r. Nr 19, poz. 115 ze zm.).

Właściciele ww. nieruchomości, tj. Gmina i Państwo A.Z. i B.Z., zamierzają zawrzeć umowę zamiany ww. działek, na mocy której Gmina stanie się właścicielem działek nr ew. 171/4 i 171/6 w miejscowości X, a Państwo A.Z. i B.Z. współwłaścicielami działki nr ew. 172/2 w miejscowości X.

Wartość działki stanowiącej własność Gminy została określona przez biegłego rzeczoznawcę na kwotę xxx zł, natomiast wartość działek stanowiących własność Państwa A.Z. i B.Z. ustalona została przez biegłego na kwotę yyy zł. Ponadto biegły w wycenie wskazał, iż przedmiotem wyceny nie są nawierzchnia z kostki brukowej oraz część muru oporowego urządzone na ww. działkach, nie wskazując jednocześnie w wycenie czemu nie uwzględnił ww. nakładów przy wycenie przedmiotowych nieruchomości.

Na ww. działkach Sp. z o.o. (tj. podmiot trzeci) poniosła nakłady poprzez utwardzenie ww. terenu, w tym położenie nawierzchni i kostki brukowej oraz wybudowanie muru oporowego służącego stabilizacji gruntu. Wartość ww. nakładów poniesionych przez Sp. z o.o. na dzień ich poniesienia wynosiła, zgodnie z przedłożoną wyceną biegłego rzeczoznawcy, odpowiednio na działce nr 172/2 w miejscowości X – zzz zł, na działce nr ew. 171/4 w miejscowości X – www zł, z tym że nakłady na działce nr ew. 172/2 w miejscowości X dotyczyły budowy nawierzchni drogi z kostki brukowej, a nakłady na działce nr ew. 171/4 w miejscowości X dotyczyły budowy nawierzchni drogi z kostki brukowej oraz budowy części muru oporowego, służącego stabilizacji gruntu.

Z informacji uzyskanej od Sp. z o.o. wynika, iż nakłady na ww. działki zostały przez nią zakwalifikowane jako nakłady na istniejący środek trwały w postaci budynku zakładu Sp. z o.o. Przedmiotowe drogi wraz z drogą wewnętrzną zakładu Spółki z o.o. stanowią ciąg jezdny umożliwiający połączenie budynku zakładu Spółki z o.o. z drogą publiczną, natomiast wybudowany mur oporowy służy stabilizacji przedmiotowego gruntu oraz sąsiadującej z nią nieruchomości budynkowej stanowiącej własność Sp. z o.o.

Jako podstawę kwalifikacji ww. nakładów jako nakłady na budynek Sp. z o.o. wskazano przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie klasyfikacji środków trwałych. Zgodnie bowiem z ww. rozporządzeniem w skład budynku jako pojedynczego obiektu inwentarzowego wlicza się również tzw. „obiekty pomocnicze” obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia itp. Zdaniem Sp. z o.o. przedmiotowa nawierzchnia, kostka burkowa oraz mur oporowy stanowią „obiekty pomocnicze” budynku zakładu Spółki z o.o., w rozumieniu Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie klasyfikacji środków trwałych. Nakłady poniesione przez Sp. z o.o. na ww. drogi są przez nią amortyzowane.

Sp. z o.o. wyraża zgodę na zamianę ww. nieruchomości przez Gminę oraz Państwo A.Z. i B.Z.

Wartość działek określona przez biegłego rzeczoznawcę, a wskazana powyżej, nie uwzględnia kwoty nakładów poniesionych na ww. nieruchomości przez Sp. z o.o., z uwzględnieniem amortyzacji ww. środków.

Wnioskodawca wskazał ponadto, iż jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Przedmiotem planowanej zamiany będzie działka nr 172/2 wraz z zabudowaną na niej drogą.

Cena z tytułu dostawy dokonanej przez Wnioskodawcę obejmowała będzie tylko wartość gruntu - działki nr 172/2. Cena z tytułu dostawy, o której mowa powyżej nie będzie obejmowała wartości nakładów poniesionych na wybudowanie - przez Sp. z o.o. - na tej działce drogi.

Działka nr 172/2 znajduje się w ekonomicznym władaniu Gminy. Działka nr 172/2 nie została przekazana do użytkowania Sp. z o.o.

Gmina nie dokonywała nakładów na działkę nr 172/2 położoną w X.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 grudnia 2010r.):

1. Czy podatek VAT z tytułu zamiany ww. działek Wnioskodawca musi uiścić w wysokości wartości nieruchomości stanowiącej działkę nr 172/2 w miejscowości X, nieuwzględniającej wartości poniesionych przez Sp. z o.o. nakładów na ww. działkę, które winny podwyższać wartość nieruchomości będących przedmiotem zamiany, tj. w wysokości określonej w operacie szacunkowym przez biegłego rzeczoznawcę, czy też podatek VAT ma być uiszczony przez Wnioskodawcę od wartości ww. nieruchomości stanowiącej działkę nr 172/2 w miejscowości X z uwzględnieniem poniesionych przez Sp. z o.o. nakładów po ich zamortyzowaniu w wysokości określonej na dzień dokonania umowy zamiany, w sytuacji gdy nakłady te zostały przez Spółkę z o.o. zakwalifikowane jako nakłady na istniejący środek trwały Sp. z o.o. w postaci budynku Zakładu, w którym prowadzona jest działalność Spółki...
2. Jeśli podatek od towarów i usług ma być uiszczony od całkowitej wartości ww. nieruchomości z uwzględnieniem poniesionych nakładów, to czy zapłata kwoty ww. podatku ciążyć będzie na Wnioskodawcy...
3. Co stanowić będzie podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług (VAT) z tytułu zamiany przedmiotowych nieruchomości – obrót czy wartość rynkowa...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 grudnia 2010r.) zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Niewątpliwie umowa zamiany stanowi czynność odpłatną, ekwiwalentną. Towarem w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług są m.in. grunty oraz budowle i ich części. Zamieniane nieruchomości stanowią grunty, natomiast istniejące na ww. działkach drogi stanowią budowle w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku VAT. Stanowią zatem towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku VAT. Zważywszy zatem na powyższy fakt, umowę zamiany nieruchomości bez najmniejszych wątpliwości należy zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, iż opodatkowaniu podlegają nie tylko same budowle, ale również ich części, zasadnym jest uznanie, iż obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu zamiany nieruchomości na których zlokalizowane są drogi powstaje nie tylko od samych budowli, ale również od ich części składowych.

Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, iż w odniesieniu do zamienianych nieruchomości obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu zamiany nieruchomości powstaje nie tylko od wartości zamienianych gruntów, ale również od wartości budowli wybudowanych na ww. gruncie (tj. dróg wewnętrznych), jak również od części składowych tych budowli (tj. opisanej we wniosku nawierzchni drogi oraz kostki brukowej, jak również części muru oporowego, stanowiących nakłady Zakładu Spółki z o.o. poniesione na ww. działkach). W opinii Wnioskodawcy wartość nieruchomości stanowiących przedmiot umowy zamiany pomiędzy Gminą a Państwem A.Z. i B.Z. należy zatem obliczyć z uwzględnieniem wartości znajdującej się na ww. działkach nawierzchni i kostki brukowej oraz części muru oporowego służącego stabilizacji gruntu.

Zdaniem Wnioskodawcy kwota podatku VAT winna być zatem obliczona od całkowitej wartości nieruchomości z uwzględnieniem wartości (na dzień zawarcia przedmiotowej umowy) poniesionych na ww. działkach nakładów, a więc przy obliczaniu wartości zamienianych nieruchomości winno się uwzględnić obecną wartość położonej na tych nieruchomościach nawierzchni i kostki brukowej oraz części muru oporowego. Takie określenie wartości ww. nieruchomości byłoby zgodne z przepisami art. 4 pkt 1 w związku z art. 150 ust. 1 pkt 1 i art. 151 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami, a określona w ten sposób wartość stanowiłaby podstawę opodatkowania w podatku VAT z tytułu odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy bez znaczenia dla określenia wartości ww. nieruchomości na potrzeby zawieranej umowy zamiany jest fakt, iż przedmiotowe nakłady zostały zaewidencjonowane przez Spółkę jako nakłady na istniejący środek trwały Spółki - budynek zakładu Sp. z o.o. To bowiem, iż Spółka ułożyła na ww. drogach nawierzchnię i kostkę brukową oraz wybudowała mur oporowy nie oznacza zdaniem Wnioskodawcy, iż stanowią one odrębny przedmiot własności od samych działek i dróg, na których są one ułożone.

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu przedmiotowej zamiany ciążyć będzie na Gminie w zakresie działki nr ew. 172/2.

Zdaniem Wnioskodawcy podstawę opodatkowania z tytułu zamiany przedmiotowych nieruchomości stanowić będzie, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT, obrót, tj. wartość przedmiotowych działek określona w umowie zamiany zawartej pomiędzy Gminą a Państwem A.Z. i B.Z.

Zważywszy jednak na fakt, iż w przypadku jednostek samorządu terytorialnego cena sprzedaży nieruchomości stanowiących własność tych jednostek - zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami - winna być ustalona na podstawie jej wartości rynkowej (art. 67 w związku z art. 150 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami), podstawę opodatkowania powinna stanowić wartość rynkowa nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się - zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r.) - rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.) ilekroć w tej ustawie jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów na terytorium kraju zasadniczo rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zauważyć należy, że z przywołanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT regulacji nie wynika, iż odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług winna mieć postać pieniężną.

Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (towar lub usługa otrzymana jako zapłata), albo mieszaną – zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa. Zatem dla uznania czynności za odpłatną, musi zaistnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego, stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W myśl powyższych regulacji prawnych należy uznać, że zamiana towarów, co do zasady jest czynnością objętą zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług ponieważ w jej wyniku dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarami jak właściciel.

Zgodnie z treścią art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) zamiana jest umową cywilnoprawną, na podstawie której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy.

Natomiast zapis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Tym samym umowa zamiany skutkuje wzajemnym przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi towarami (w tym przypadku nieruchomościami) jak właściciel.

Na podstawie powyższego należy stwierdzić, że umowa zamiany towarów na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie natomiast z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy o VAT).

Ponadto, zgodnie z treścią art. 29 ust. 3 ustawy o VAT jeżeli należność jest określona w naturze, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku.

Natomiast zgodnie z treścią art. 29 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku wykonania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12.

Jednocześnie zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001r. o cenach (Dz. U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.) ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest właścicielem działki nr ew. 172/2 o pow. 0,0213 ha w miejscowości X, gm. Y.

Natomiast Państwo A.Z. i B.Z. są współwłaścicielami działek o nr ew. 171/4 i 171/6 o łącznej pow. 0,0411 ha w miejscowości X, gm. Y. Działki te stanowią drogi wewnętrzne w rozumieniu ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007r. Nr 19, poz. 115 ze zm.).

Właściciele ww. nieruchomości, tj. Wnioskodawca i Państwo A.Z. i B.Z., zamierzają zawrzeć umowę zamiany ww. działek, na mocy której Wnioskodawca stanie się właścicielem działek nr ew. 171/4 i 171/6 w miejscowości X, a Państwo A.Z. i B.Z. współwłaścicielami działki nr ew. 172/2 w miejscowości X.

Wartość działki stanowiącej własność Gminy została określona przez biegłego rzeczoznawcę na kwotę xxx zł, natomiast wartość działek stanowiących własność Państwa A.Z. i B.Z. ustalona została przez biegłego na kwotę yyy zł.

Na ww. działkach Sp. z o.o. (tj. podmiot trzeci) poniosła nakłady poprzez utwardzenie ww. terenu, w tym położenie nawierzchni i kostki brukowej oraz wybudowanie muru oporowego służącego stabilizacji gruntu. Wartość ww. nakładów poniesionych przez Sp. z o.o. na dzień ich poniesienia wynosiła, zgodnie z przedłożoną wyceną biegłego rzeczoznawcy, odpowiednio na działce nr 172/2 w miejscowości X– zzz zł, na działce nr ew. 171/4 w miejscowości X – www zł, z tym że nakłady na działce nr ew. 172/2 w miejscowości X dotyczyły budowy nawierzchni drogi z kostki brukowej, a nakłady na działce nr ew. 171/4 w miejscowości X dotyczyły budowy nawierzchni drogi z kostki brukowej oraz budowy części muru oporowego, służącego stabilizacji gruntu.

Z informacji uzyskanej od Sp. z o.o. wynika, iż nakłady na ww. działki zostały przez nią zakwalifikowane jako nakłady na istniejący środek trwały w postaci budynku zakładu Sp. z o.o. Przedmiotowe drogi wraz z drogą wewnętrzną zakładu Sp. z o.o. stanowią ciąg jezdny umożliwiający połączenie budynku zakładu Sp. z o.o. z drogą publiczną, natomiast wybudowany mur oporowy służy stabilizacji przedmiotowego gruntu oraz sąsiadującej z nią nieruchomości budynkowej stanowiącej własność Sp. z o.o.

Nakłady poniesione przez Sp. z o.o. na ww. drogi są przez nią amortyzowane.

Sp. z o.o. wyraża zgodę na zamianę ww. nieruchomości przez Gminę oraz Państwo A.Z. i. B.Z.

Wartość działek określona przez biegłego rzeczoznawcę, a wskazana powyżej, nie uwzględnia kwoty nakładów poniesionych na ww. nieruchomości przez Sp. z o.o., z uwzględnieniem amortyzacji ww. środków.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem planowanej zamiany będzie działka nr 172/2 wraz z zabudowaną na niej drogą przy czym cena z tytułu dostawy dokonanej przez Wnioskodawcę obejmowała będzie tylko wartość gruntu - działki nr 172/2. Cena z tytułu dostawy, o której mowa powyżej nie będzie obejmowała wartości nakładów poniesionych na wybudowanie - przez Sp. z o.o. - na tej działce drogi.

Działka nr 172/2 znajduje się w ekonomicznym władaniu Wnioskodawcy i nie została przekazana do użytkowania Sp. z o.o. Jednocześnie Wnioskodawca nie dokonywał nakładów na działkę nr 172/2.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca określi cenę zamienianej działki nr 172/2 to zastosowanie w niniejszej sprawie znajdzie przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z cyt. art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawę opodatkowania będzie stanowił obrót jako kwota należna z tytułu sprzedaży - czyli cena ustalona przez Wnioskodawcę, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Skoro zatem kwotę należną z tyt. planowanej przez Wnioskodawcę zamiany gruntu nr 172/2 stanowić będzie cena ustalona przez Wnioskodawcę a cena ta będzie obejmowała wyłącznie wartość działki nr 172/2 a nie będzie obejmowała wartości nakładów poniesionych na wybudowanie na tej działce drogi, to właśnie ta kwota obejmująca wyłącznie wartość gruntu posłuży do obliczenia kwoty obrotu wynikającej z powyższej zamiany.

Tut. organ pragnie bowiem podkreślić, iż co do zasady (poza wyjątkami określonymi w ustawie np. w art. 32 ustawy o VAT) przepisy prawa podatkowego pozostawiają stronom transakcji rozstrzygnięcie kwestii wysokości wynagrodzenia za dostawę towarów czy świadczenie usług.

W świetle powyższego należy jeszcze raz podkreślić, że jeśli, zgodnie z odpowiednimi przepisami innych gałęzi prawa (np. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami – t.j. z 2010r. Dz. U. Nr 102 poz. 651 ze zm.) Wnioskodawca ustali dla zamiany (dostawy) działki nr 172/2 określoną cenę to należy uznać, że jest to kwota należna z tytułu sprzedaży, czyli kwota obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż podstawę opodatkowania z tytułu zamiany (dostawy) nieruchomości nr 172/2 stanowić będzie wartość rynkowa uznać należy za nieprawidłowe skoro jak wskazał Wnioskodawca w przypadku dostawy ww. działki zostanie ustalona cena czyli kwota należna jaką winien będzie zapłacić nabywca działki.

Skoro zatem, jak wskazał Wnioskodawca cena z tytułu zamiany (dostawy) będzie obejmowała wyłącznie wartość gruntu – działki 172/2 bez poczynionych na nim nakładów, czyli tym samym kwota podatku należnego będzie obliczana od ustalonej w ten sposób przez Wnioskodawcę ceny, zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż kwota podatku VAT winna być obliczona od całkowitej wartości nieruchomości z uwzględnieniem wartości (na dzień zawarcia przedmiotowej umowy) poniesionych na ww. działce nakładów należało uznać za nieprawidłowe.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym za nieprawidłowe uznać także należy stanowisko Wnioskodawcy, iż będzie na nim ciążyć obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług w zakresie dostawy działki nr 172/2 również w zakresie nakładów poczynionych na tym gruncie.

Na Wnioskodawcy, będącym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, w myśl art. 103 ust. 1 ustawy o VAT ciążyć bowiem będzie obowiązek uiszczenia podatku z tytułu dostawy przedmiotowej działki nr 172/2 jednakże, skoro jak wskazał Wnioskodawca przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt, bez poczynionych na nim nakładów, zatem na Wnioskodawcy nie będzie ciążyć obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług w zakresie nakładów poczynionych na tym gruncie.

Tym samym za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że będzie na nim ciążył obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług z tytułu przedmiotowej zamiany w zakresie działki nr ew. 172/2.

W związku z powyższym, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zauważyć należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dotyczących Wnioskodawcy w sytuacji przedstawionej we wniosku – tj. zamiany gruntu nr 172/2.

Interpretacja ta nie wywołuje żadnych skutków prawnych dla innych podmiotów biorących udział w ww. transakcji zamiany gruntów z Wnioskodawcą.

Jeżeli podmioty te zainteresowane są otrzymaniem interpretacji indywidualnej mogą złożyć odrębny wniosek i przedstawić odpowiedni dla siebie stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), zapytanie i własne stanowisko w sprawie oraz wnieść odrębną opłatę.

W zakresie kwestii opodatkowania zamiany nieruchomości stanowiących własność Państwa A.Z. i B.Z. wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.