INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2010 r. (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 2 grudnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach 25 i 31 stycznia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2010 r. Firma A złożyła do Urzędu Skarbowego w X wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Pismem z dnia 29 listopada 2010 r. nr (…) - działając na podstawie art. 15 § 1 oraz art. 170 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w X przekazał wniosek A do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wniosek wpłynął do tut. Organu w dniu 2 grudnia 2010 r.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 4 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 21 stycznia 2011 r. nr ILPB1/415-1380/10-2/AO wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 24 stycznia 2011 r., natomiast w 31 stycznia 2011 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 27 stycznia 2011 r.). Brakującą opłatę uzupełniono w dniu 25 stycznia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zlecił firmie X pewną usługę, na którą otrzymał fakturę i zapłacił wskazaną należność. Usługa była wykonana wadliwie i decyzją sądu została przyznana Zainteresowanemu określona kwota, która została wpłacona na Jego konto.

Wnioskodawca prowadząc działalność usługową wykonał usługę, na którą wystawił fakturę i otrzymał należność. Wykonana usługa okazała się wadliwa i decyzją sądu została przyznana Jego klientowi należność wraz z odsetkami i kosztami sądowymi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie powstania przychodu.

Czy wpłacona kwota jest przychodem Wnioskodawcy do opodatkowania...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro zapłacona faktura firmie X stanowiła Jego koszt, tym samym obniżyła dochód i od tej kwoty nie musiał zapłacić podatku dochodowego, wpłata od firmy X zasądzonej kwoty zwiększy przychód Zainteresowanego, który winien być opodatkowany podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W art. 14 ust. 2 ww. ustawy, ustawodawca nie wymienił wszystkich przychodów uzyskiwanych w ramach działalności gospodarczej, wskazując jedynie niektóre z nich.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zlecił innej firmie usługę, na którą otrzymał fakturę i zapłacił wskazaną należność. Zapłacona faktura stanowiła Jego koszt, jednakże usługa była wykonana wadliwie i sąd przyznał Zainteresowanemu określoną kwotę.

Otrzymana przez Wnioskodawcę kwota nie podlegałaby opodatkowaniu gdyby można ją było zaliczyć do wpływów nie będących przychodami z działalności gospodarczej, wymienionych w art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże brak jest w powyższym przepisie wyłączenia z opodatkowania przychodu pochodzącego z przyznanej decyzją sądu określonej kwoty z tytułu wykonanej wadliwie dla Zainteresowanego usługi.

Powyższa kwota, którą otrzymał Wnioskodawca nie jest również wymieniona w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierającym katalog dochodów zwolnionych od podatku dochodowego.

Zatem, przychód z tytułu zasadzonej na rzecz Wnioskodawcy należności - która pozostaje w bezpośrednim związku z działalnością gospodarczą - stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, który podlega rozliczeniu według formy opodatkowania obowiązującej Wnioskodawcę w momencie otrzymania tej kwoty.

Reasumując, wpłacona kwota jest przychodem Wnioskodawcy do opodatkowania zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w dniu 1 marca 2011 r. wydano odrębną interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów nr ILPB1/415-1380/10-5/AO.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.