INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2010 r. (data wpływu 10 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów powstałych w związku ze zniesieniem współwłasności poprzez podział nieruchomości na części odpowiadające wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli bez obowiązku uiszczania dopłat – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu 03.11.2010 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów powstałych w związku ze zniesieniem współwłasności poprzez podział nieruchomości na części odpowiadające wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli bez obowiązku uiszczania dopłat.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka jest jedynym właścicielem nieruchomości, na której znajduje się kilka wybudowanych przez Spółkę i znajdujących się w użytkowaniu budynków oraz budynek biurowy znajdujący się w budowie. Spółka ma zamiar sprzedać udział we współwłasności tej nieruchomości innemu podmiotowi.

W późniejszym okresie nastąpi zniesienie współwłasności nieruchomości poprzez podział nieruchomości na dwie działki, z których każda będzie odpowiadać wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli bez obowiązku uiszczania dopłat.

W wyniku zniesienia współwłasności, własność każdej z wyodrębnionych działek oraz znajdujących się na niej budynków, będzie należała wyłącznie do jednego z poprzednich współwłaścicieli całej nieruchomości.

Pismem uzupełniającym z dnia 29 października 2010 r. Spółka stwierdziła, iż:

1. część pomieszczeń jednego z budynków, o których mowa we wniosku jest przedmiotem umowy najmu, która obowiązuje od 2006 r., co należy uznać za pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Pozostałe budynki znajdujące się na nieruchomości nie zostały jeszcze w pełni wybudowane i oddane do użytkowania;
2. jeśli uznać, iż w 2006 r. zostało dokonane pierwsze zasiedlenie, to od pierwszego zasiedlenia do momentu dokonania sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata;
3. część pomieszczeń jednego z budynków, o których mowa we wniosku jest przedmiotem umowy najmu, która obowiązuje od 2006 r. Jest to umowa najmu przewidująca czynsz, a więc umowa odpłatna;
4. Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych;
5. w stosunku do budynków, Spółka miała prawo i obniżała kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług;
6. wyjaśniając czy Wnioskodawca ponosił wydatki na ulepszenie i miał w stosunku do nich prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to czy były one niższe niż 30% wartości początkowej przedmiotowych budowli i kiedy były ponoszone, poinformował, iż nie ponosił On wydatków na ulepszenie wyżej wymienionych budynków;
7. wyjaśniając czy budowle w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, poinformował, iż nie ponosił On wydatków na ulepszenie.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy zniesienie współwłasności poprzez podział nieruchomości na części odpowiadające wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli, bez obowiązku uiszczania dopłat, będzie neutralne z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych, czy też będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem, gdzie wartość nabywanego udziału we współwłasności części gruntu ze znajdującym się na niej budowanym budynkiem biurowym, który będzie zbywał drugi współwłaściciel w ramach zniesienia współwłasności całej nieruchomości, będzie stanowić przychód Spółki, zaś kosztem uzyskania przychodu będą wydatki poniesione na nabycie udziału w zbywanej części gruntu, powiększone o kwotę wydatków na wytworzenie we własnym zakresie zbywanych budynków, będących środkami trwałymi Spółki, pomniejszoną o dokonane dla celów podatkowych odpisy amortyzacyjne...

Zdaniem Wnioskodawcy, zniesienie współwłasności poprzez podział nieruchomości na części odpowiadające wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli, bez obowiązku uiszczania dopłat jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, powodującą obowiązek rozpoznania przychodu dla Wnioskodawcy oraz prawo do ustalenia kosztów jego uzyskania w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka przed zniesieniem współwłasności będzie mieć udział we współwłasności całości nieruchomości składającej się z gruntu oraz znajdujących się na gruncie użytkowanych budynków oraz będącego w trakcie budowy budynku biurowego.

Na skutek zniesienia współwłasności, Spółka stanie się jedynym współwłaścicielem części nieruchomości – działki gruntu ze znajdującym się na niej budynkiem biurowym w budowie. Oznacza to, iż Spółka nabędzie należący do drugiego współwłaściciela udział we współwłasności tejże działki wraz ze znajdującym się budynkiem w budowie.

Spółka zbędzie natomiast udział we współwłasności pozostałej części gruntu ze znajdującymi się na niej budynkami, który nabędzie drugi współwłaściciel.

W konsekwencji, zniesienie współwłasności będzie skutkować zamianą udziału we współwłasności jednej części nieruchomości, zbywanego przez Spółkę na rzecz drugiego współwłaściciela, na udział we współwłasności drugiej części nieruchomości, który zostanie nabyty przez Spółkę od drugiego współwłaściciela.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. nie zawierają definicji przychodu. W art. 12 ust. 1 ustawy, ustawodawca podaje jedynie przykładowe kategorie pożytków, których otrzymanie kreuje przychód podatkowy. Zgodnie z opinią doktryny: „co do zasady, za przychód podatkowy można uznać każde przysporzenie majątkowe podatnika, nawet zrealizowane w sposób niemożliwy do ujęcia go w księgach rachunkowych (wskazuje na to otwarty katalog przychodów), o ile przysporzenie to nie jest wyłączone z przychodów podatkowych na mocy art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”. (Komentarz – Podatek dochodowy od osób prawnych pod red. dr Janusza Marciniuka, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 2008, str. 274).

Art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wyłącza z przychodów podatkowych udziału we współwłasności nabytego na skutek zniesienia współwłasności.

Jak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 maja 1998 r. (SA/Sz 1305/97, LEX 35950): „(…) z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem, jako źródłem dochodu – jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa”.

W wyniku zniesienia współwłasności, nastąpi przyrost majątku Spółki o wartość nabytego udziału we współwłasności. Wartość ta powiększy aktywa Spółki. Zniesienie współwłasności będzie związane również ze zbyciem udziału we współwłasności pozostałej części gruntu ze znajdującymi się na niej budynkami na rzecz drugiego współwłaściciela. Zbycie to pomniejszy aktywa Spółki. Wartość, o którą zwiększą się aktywa Spółki będzie równy wartości, o którą te aktywa zostaną pomniejszone na skutek zniesienia współwłasności. Jednakże fakt, iż ostatecznie wartość majątku Spółki będzie taka sama jak przed zniesieniem współwłasności nie oznacza, iż nie nastąpi zmiana w majątku spółki. Aktywa, którymi będzie dysponowała Spółka wskutek zniesienia współwłasności będą inne niż te, którymi dysponowała przed zniesieniem.

W świetle powyższego, Spółka stoi na stanowisku, iż zniesienie współwłasności poprzez podział nieruchomości na części odpowiadające wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli, bez obowiązku uiszczania dopłat, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki, wartość nabywanego udziału we współwłasności części gruntu ze znajdującym się na niej budowanym budynkiem biurowym, który będzie zbywał drugi współwłaściciel w ramach zniesienia współwłasności całej nieruchomości, będzie stanowić przychód Spółki.

Zniesienie współwłasności będzie związane również ze zbyciem przez Spółkę udziału we współwłasności pozostałej części gruntu ze znajdującymi się na niej budynkami na rzecz drugiego współwłaściciela. Spółka stoi na stanowisku, iż wartość zbytego w wyniku zniesienia współwłasności majątku należy uznać za koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Zdaniem Spółki, koszty związane ze zbyciem udziału we współwłasności części gruntu ze znajdującym się na niej użytkowanymi budynkami na rzecz drugiego współwłaściciela, należy uznać za poniesione w celu uzyskania przychodu równego wartości nabywanego udziału we współwłasności pozostałej części gruntu ze znajdującym się na niej budowanym budynkiem biurowym.

Z uwagi na fakt, iż koszty te nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy je uznać za koszty uzyskania przychodu.

Biorąc pod uwagę przepisy art. 15 oraz art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uznać należy, iż w analizowanym stanie faktycznym za koszty uzyskania przychodu uznać należy wydatki na nabycie udziału w części gruntu, która zostanie zbyta na rzecz drugiego współwłaściciela w wyniku zniesienia współwłasności oraz wydatki na wytworzenie we własnym zakresie budynków znajdujących się na zbywanym gruncie, będących środkami trwałymi Spółki, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych dokonanych dla celów podatkowych od wartości początkowej tychże budynków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; (….).

Natomiast, ust. 2 ww. przepisu stanowi, że dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (…).

W myśl art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Przytoczona powyżej regulacja wskazuje, iż podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, czy też zachowanie albo zabezpieczenie źródła pozyskiwania przychodu.

Stosownie do art. 14 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie (…).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka jako jedyny właściciel nieruchomości, na której znajduje się kilka wybudowanych przez Nią i znajdujących się w użytkowaniu budynków oraz budynek biurowy znajdujący się w budowie, ma zamiar sprzedać udział we współwłasności tej nieruchomości innemu podmiotowi.

Wnioskodawca wskazał, iż w późniejszym okresie nastąpi zniesienie współwłasności nieruchomości poprzez podział nieruchomości na dwie działki, z których każda będzie odpowiadać wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli bez obowiązku uiszczania dopłat.

W wyniku zniesienia współwłasności, własność każdej z wyodrębnionych działek oraz znajdujących się na niej budynków, będzie należała wyłącznie do jednego z poprzednich współwłaścicieli całej nieruchomości.

Mając powyższe na uwadze, zniesienie współwłasności nieruchomości, wskutek którego Wnioskodawca otrzyma wyłączną własność przyznanej Jemu do wyłącznego korzystania część nieruchomości, zaś podmiot, który zakupi udział we współwłasności tej nieruchomości otrzyma wyłączną własność przyznanej jemu do wyłącznego korzystania części nieruchomości w związku ze zniesieniem współwłasności poprzez podział nieruchomości na części odpowiadające wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli bez obowiązku uiszczania dopłat, nie stanowi jednak odpłatnego zbycia rzeczy. Żaden ze współwłaścicieli nie otrzyma bowiem dodatkowego przysporzenia z tytułu zniesienia współwłasności nieruchomości, a ewentualny wzrost wartości poszczególnych udziałów wynikać może tylko z dokonanych przez każdego z obu podmiotów (Spółki i innego podmiotu) nakładów na jego części nieruchomości.

Wobec powyższego, taka sytuacja nie jest zbyciem w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

Reasumując, zniesienie współwłasności poprzez podział nieruchomości na części odpowiadające wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli, bez obowiązku uiszczania dopłat, będzie neutralne z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych.

Ponadto należy wskazać, iż odwołanie się w treści wniosku do publikacji podatkowej, jako że co do zasady nie stanowi ono źródła prawa, nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Jednocześnie dodaje się, że wniosek Spółki w zakresie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.