Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-1093/12/BK
z 6 marca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. Nr 8, poz. 361 ze zmianami ) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu do tutejszego organu 29 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono zdarzenie przyszłe.

Rodzice Wnioskodawczyni byli właścicielami na zasadzie współwłasności majątkowej małżeńskiej nieruchomości-działki gruntu numer 47 o powierzchni 0,2158 ha zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni 343,52 m2, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Dnia 15 czerwca 2002 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Spadek po zmarłym nabyła Wnioskodawczyni w 1/4 części, co zostało potwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 22 stycznia 2007 r., które uprawomocniło się dnia 13 lutego 2007 r. i dawało Jej udział w wyżej opisanej nieruchomości wynoszący 1/8 części.

Następnie dnia 29 lipca 2002 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. Spadek po niej, w tym również udział w powyższej nieruchomości nabyła Wnioskodawczyni w 1/3 części, co zostało potwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 2 lutego 2007 r., które uprawomocniło się dnia 24 lutego 2007 r. i dało Jej w sumie udział w całej nieruchomości wynoszący 1/3. Pozostałymi właścicielami w 1/3 części byli bracia Wnioskodawczyni.

Dnia 9 lipca 2007 r. Wnioskodawczyni nabyła udział w przedmiotowej nieruchomości należący do jednego z braci na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego przed notariuszem. Następnie na mocy postanowienia Sądu Rejonowego o dział spadku z dnia 18 czerwca 2008 r. Wnioskodawczyni nabyła kolejny udział w ww. nieruchomości. Postanowienie to uprawomocniło się dnia 10 lipca 2008 r. W wyniku dokonanego działu spadku Wnioskodawczyni stała się jedyną właścicielką tej nieruchomości. Wartość otrzymanych przez Nią składników w dziale spadku przekraczała udział nabyty w spadku, który wynosił 1/3 części. Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego zobowiązana została do spłaty w kwocie 130.000 zł na rzecz brata w nieprzekraczalnym terminie do 31 grudnia 2013 r. Przedmiotem działu spadku była tylko ww. nieruchomość – innych składników majątkowych dział spadku nie obejmował.

Wnioskodawczyni uiściła podatek od spadków i darowizn z tytułu nabycia spadku po zmarłym ojcu w kwocie 4.345,00 zł. oraz po zmarłej matce w kwocie 655,00 zł, zgodnie z wartością masy spadku i na podstawie decyzji wydanych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego.

Zawierając z bratem umowę darowizny dnia 9 lipca 2007 r. Wnioskodawczyni nie uiściła podatku od darowizny na podstawie art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. Nr 45, poz. 207 z późniejszymi zmianami).

Następnie po uprawomocnieniu się postanowienia Sądu Rejonowego w sprawie działu spadku, Wnioskodawczyni złożyła deklarację PCC-3 i zapłaciła podatek od czynności cywilnoprawnych w kwocie 2.600,00 zł. co stanowiło 2% od nabytego na mocy postanowienia udziału stanowiącego wartość 130.000 zł.

Wnioskodawczyni jako jedyny właściciel przedmiotowej nieruchomości zamierza dokonać jej sprzedaży w roku 2012 lub najpóźniej w roku 2013.

Sprzedaż nie nastąpi w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Wobec powyższego zadano pytania.

1. Czy w przypadku sprzedaży ww. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą w roku 2012 lub w 2013 powstanie obowiązek podatkowy z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych i Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do uiszczenia podatku?



2. Jeśli obowiązek podatkowy powstanie, to czy od wartości całej nieruchomości, czy od jakiejś ułamkowej części - uwzględniając różne daty nabycia udziałów w prawie własności nieruchomości ?




3. Czy jeśli powstanie obowiązek podatkowy, Wnioskodawczyni będzie mogła skorzystać z ulgi podatkowej polegającej na przeznaczeniu uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości środków pieniężnych na cele mieszkaniowe?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu sprzed zmiany wchodzącej w życie dnia 1 stycznia 2007 r., dotyczącej opodatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości oraz zwolnień ze zbyciem tym związanych. Przepis przejściowy - art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmiany niektórych innych ustaw stanowi, że do przychodów (dochodów) z odpłatnego zbycia nieruchomości i określonych praw na nieruchomościach (objętych art. 10 ust. 1 pkt 8) nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r. stosuje się zasady obowiązujące do dnia 31 grudnia 2006 r. Oznacza to, że również podlegają one zwolnieniom podatkowym jakie były zawarte w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a: w całości - jeżeli ich nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny.

Wnioskodawczyni nabyła nieruchomość w części wynoszącej 1/3 przed 1 stycznia 2007 r., w związku z tym, powinna korzystać w tym zakresie ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) i obowiązek podatkowy nie powstanie.

Drugą 1/3 części nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła po 1 stycznia 2007 r., tj. dnia 9 lipca 2007 r. i od tej części nieruchomości również nie powinna zapłacić podatku dochodowego jeśli zbędzie nieruchomość w 2013 r., ponieważ zbycie nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat od nabycia tej części nieruchomości, a zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 jedynie zbycie nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie stanowi źródło przychodu .

Ostatnią część we własności nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła dnia 10 lipca 2008 r. i jeśli sprzeda nieruchomość 1 stycznia 2014 roku, to wówczas nie będzie ta część ceny stanowiła przychodu z uwagi na treść art. 10 ust. 1 pkt 8. Jednakże jeśli zbędzie nieruchomość do końca 2012 r., wówczas 1/3 uzyskanej ceny będzie stanowiła źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku zbycia nieruchomości w 2013 r. i w związku z tym powstaniem obowiązku podatkowego od wartości 1/3 ceny nieruchomości, Wnioskodawczyni uważa, że będzie mogła skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131, bowiem za uzyskane ze sprzedaży nieruchomości pieniądze zamierza nabyć bądź wybudować dom mieszkalny bądź nabyć lokal mieszkalny.

Poza tym, Wnioskodawczyni uważa, że uiściła już podatek związany z przedmiotową nieruchomością, bowiem uregulowała podatek od udziału w otrzymanym spadku oraz podatek od czynności cywilnoprawnych z uwagi na nabycie 1/3 części nieruchomości w dziale spadku, a co do 1/3 części podlegała zwolnieniu podmiotowemu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Pani w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest zatem ustalenie daty, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Z treści złożonego wniosku wynika, że rodzice Wnioskodawczyni byli właścicielami na zasadzie współwłasności majątkowej małżeńskiej nieruchomości-działki gruntu numer 47 o powierzchni 0,2158 ha zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni 343,52 m2, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Dnia 15 czerwca 2002 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Spadek po zmarłym nabyła Wnioskodawczyni w 1/4 części, co zostało potwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 22 stycznia 2007 r., które uprawomocniło się dnia 13 lutego 2007 r. i dawało Jej udział w wyżej opisanej nieruchomości wynoszący 1/8 części.

Następnie dnia 29 lipca 2002 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. Spadek po niej, w tym również udział w powyższej nieruchomości nabyła Wnioskodawczyni w 1/3 części, co zostało potwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 2 lutego 2007 r., które uprawomocniło się dnia 24 lutego 2007 r. i dało Jej w sumie udział w całej nieruchomości wynoszący 1/3. Pozostałymi właścicielami w 1/3 części byli bracia Wnioskodawczyni.

Dnia 9 lipca 2007 r. Wnioskodawczyni nabyła udział w przedmiotowej nieruchomości należący do jednego z braci na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego przed notariuszem. Następnie na mocy postanowienia Sądu Rejonowego o dział spadku z dnia 18 czerwca 2008 r. Wnioskodawczyni nabyła kolejny udział w ww. nieruchomości. Postanowienie to uprawomocniło się dnia 10 lipca 2008 r. W wyniku dokonanego działu spadku Wnioskodawczyni stała się jedyną właścicielką tej nieruchomości. Wartość otrzymanych przez Nią składników w dziale spadku przekraczała udział nabyty w spadku, który wynosił 1/3 części. Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego zobowiązana została do spłaty w kwocie 130.000 zł na rzecz brata w nieprzekraczalnym terminie do 31 grudnia 2013 r. Przedmiotem działu spadku była wyłącznie przedmiotowa nieruchomość – innych składników majątkowych dział spadku nie obejmował.

Wnioskodawczyni jako jedyny właściciel przedmiotowej nieruchomości zamierza dokonać jej sprzedaży w roku 2012 lub najpóźniej w roku 2013.

Sprzedaż nie nastąpi w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

W związku z tym wskazać należy, iż zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Natomiast postanowienie Sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. Istotna dla podatku dochodowego z punktu widzenia ustalenia daty nabycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będących przedmiotem spadku jest więc data śmierci spadkodawcy.

Stosownie zaś do art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.

Powyższe oznacza, że do momentu dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom.

W wyniku dokonania działu spadku, możliwy jest podział rzeczy stanowiącej majątek spadkowy poprzez przyznanie tej rzeczy jednej osobie, przy jednoczesnym zobowiązaniu dokonania spłat na rzecz pozostałych współspadkobierców. Wówczas osoba otrzymująca w całości daną rzecz nabywa jej część ponad dotychczas posiadany i przysługujący jej udział.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że do nabycia przez Wnioskodawczynię nieruchomości zbudowanej budynkiem mieszkalnym, sprzedaż której planuje, doszło w roku 2002 w części nabytej w drodze spadku, w roku 2007 w drodze darowizny oraz w 2008 r. w drodze działu spadku.

Dokonując zatem oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż planowana sprzedaż w części odpowiadającej udziałom nabytym w 2002 r. w drodze spadku po zmarłym ojcu i zmarłej matce nie będzie stanowić źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 letniego terminu, tym samym przychód uzyskany z tego tytułu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W tej sytuacji nie znajduje zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku sprzedaży dokonanej w 2012 r. w części odpowiadającej udziałom nabytym zarówno w drodze darowizny w dniu 9 lipca 2007 r. oraz w drodze działu spadku dokonanego postanowieniem Sądu z dnia 18 czerwca 2008 r., będzie stanowiła ona źródło przychodu w rozumieniu powołanego wyżej przepisu.

Natomiast, gdy sprzedaż nastąpi w 2013 r., źródłem przychodu będzie jedynie zbycie części nabytej w 2008 r. w drodze działu spadku.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy zmienianej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1, 4 i 5 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. – podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cytowanej ustawy).

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

Jednakże, stosownie do postanowień art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. - wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

-jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a) - d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Zwolnienie to stosownie do art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Jednakże zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy zmieniającej podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 1, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Oznacza to, że nie złożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie spowoduje brak prawa do zwolnienia.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

W tej sytuacji ze zwolnienia skorzystać może podatnik, który był zameldowany w zbywanym budynku lub lokalu mieszkalnym w okresie nieprzypadającym bezpośrednio przed dniem zbycia, gdyż każdy roczny okres zameldowania uprawnia do zwolnienia. Warunek zwolnienia spełniony jest także w sytuacji, gdy podatnik zameldowany był w okresach krótszych niż rok, ale w sumie zameldowanie trwało 12 miesięcy.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

• zameldowania na pobyt stały w zbywanym budynku przez okres nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,

• złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia w określonym terminie od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości.

Reasumując, odpłatne zbycie nieruchomości dokonane w 2012 r. lub w 2013 r. - w części odpowiadającej udziałom nabytym w roku 2002 w drodze spadku po zmarłych rodzicach nie spowoduje powstania obowiązku zapłaty podatku z uwagi na upływ 5 letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż nieruchomości w 2012 r. w części nabytej w 2007 r. w drodze darowizny oraz w 2008 r. w drodze działu spadku, tj. dokonana przed upływem 5 lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, stanowić będzie źródło przychodów w rozumieniu wyżej powołanego przepisu, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy, chyba że spełnione zostaną warunki do skorzystania ze zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Natomiast, w przypadku dokonania sprzedaży w 2013 r. opodatkowaniu 19% podatkiem na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie podlegał dochód z tytułu zbycia udziału w nieruchomości w części nabytej w 2008 r. w drodze działu spadku, jednocześnie jednak, o ile spełnione zostaną przesłanki określone w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, uzyskany przychód objęty zostanie przedmiotowym zwolnieniem.

Odnosząc się natomiast do możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia z opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości w związku z wydatkowaniem przychodu na tzw. „cele mieszkaniowe” należy podkreślić, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. nie zawiera w swojej treści stosownych uregulowań w tym zakresie.

Zwolnienie uwarunkowane przeznaczeniem przychodu ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zostało wprowadzone ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316). Podkreślić w tym miejscu należy, iż przedmiotowe zwolnienie zaczęło obowiązywać od 1 stycznia 2009 r. zatem ma zastosowanie do przychodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości które zostały nabyte po 1 stycznia 2009 r.

W konsekwencji dla oceny skutków podatkowych opisanej we wniosku planowanej sprzedaży nie ma znaczenia fakt, na jakie cele Wnioskodawczyni przeznaczy pieniądze uzyskane z tej transakcji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.