INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 15.10.2010 r. (data wpływu 29.10.2010 r.), oraz piśmie (data nadania 13.12.2010 r., data wpływu 14.12.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 03.12.2010 r. (data nadania 06.12.2010 r., data doręczenia 09.12.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży garażu - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 29.10.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży garażu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o udzielenie odpowiedzi, w zakresie podatku dochodowego od sprzedaży garażu dla samochodu osobowego. Wnioskodawca wyjaśnia, że z dniem pierwszego stycznia 1997 r. Zarząd Spółdzielni Mieszkaniowej działając na podstawie Ustawy Prawo Spółdzielcze, przydzielił Wnioskodawcy garaż nr 10 o pow. 26,4 m² na zasadzie spółdzielczego własnościowego prawa do garażu.

W 2002 r. Wnioskodawca złożył wniosek do w/w spółdzielni o ustalenie odrębnej własności garażu nr 10. Dnia 15 stycznia 2010 r. został spisany akt notarialny, na ustalenie odrębnej własności garażu nr 10 o powierzchni użytkowej 26,4 m², na rzecz JW i jego żony GW.

Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych urządził Księgę Wieczystą Kw. XXX dla w/w garażu. W miesiącu wrześniu b.r. Wnioskodawca sprzedał powyższy garaż wraz z lokalem mieszkalnym nr 1, na podstawie zawartego aktu notarialnego, gdyż kupił mieszkanie w R.

Z Urzędu Skarbowego Wnioskodawca uzyskał ustną informację, że pieniądze uzyskane ze sprzedaży garażu może przeznaczyć w ciągu dwóch lat na własne cele mieszkaniowe (wypełniając PIT 39) korzystając z ulgi mieszkaniowej, gdyż w przeciwnym wypadku będzie musiał zapłacić podatek dochodowy. Jest to dla Wnioskodawcy niezrozumiała interpretacja, gdyż na własną prośbę uporządkował swoje dokumenty tj. spowodował ustalenie odrębnej własności i założenie księgi wieczystej. Założenie księgi wieczystej nie zmienia własności Wnioskodawcy, gdyż od 1997 roku, posiada On spółdzielcze własnościowe prawo do garażu.

Wnioskodawca skierował pismo do tutejszego Urzędu Skarbowego, bo od 17 września b.r. jest zameldowany na pobyt stały w R.

Wnioskodawca pismem z dnia 11.12.2010 r. (data wpływu 14.12.2010 r.) uzupełnił wniosek ORD-IN przedstawiając pytanie i własne stanowisko w odniesieniu do zadanego pytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca musi korzystać z ulgi meldunkowej i podlegać PIT, przy sprzedaży garażu dla samochodu osobowego, jeżeli był jego właścicielem od pierwszego stycznia 1997 r. do 14 września 2010 r. na zasadzie spółdzielczego własnościowego prawa do garażu (a ustalenie odrębnej własności garażu zostało dokonane aktem notarialnym 15 stycznia 2010 r. w celu urządzenia księgi wieczystej)...

Wnioskodawca uważa, że nie podlega żadnym konsekwencjom podatkowym, gdyż był właścicielem garażu przez 13 lat i dlatego nie musi korzystać z ulgi meldunkowej i jest zwolniony z PIT (garaż sprzedał 15.09.2010 r. na podstawie spisanego aktu notarialnego). Ustalenie odrębnej własności i założenie księgi wieczystej nie spowodowało zmiany terminu nabycia garażu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej do przychodu (dochodu) uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy w kontekście zapytania ujętego w przedmiotowym wniosku należy określić moment nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Podkreślić należy, iż w sytuacji, w której podatnik nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego, a następnie nastąpiło ustanowienie na jego rzecz prawa odrębnej własności w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 ze zm.), za datę nabycia ww. lokalu, od której liczy się 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać datę nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego.

Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu użytkowego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności. Natomiast ustanowienie prawa odrębnej własności powoduje, że osoba, której przysługuje to prawo, uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu użytkowego oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości.

Wobec powyższego, ustanowienie odrębnej własności lokalu użytkowego nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustanowienie odrębnej własności lokalu użytkowego jest tylko inną formą własności, a nie nowym nabyciem. Tym samym przekształcenie lokalu użytkowego w odrębną własność w formie aktu notarialnego jest jedynie zmianą formy prawnej dysponowania ww. lokalem. Tak więc na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy datę nabycia lokalu użytkowego należy utożsamiać z chwilą pierwotnego nabycia prawa do tego lokalu, tj. z datą nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego. Zatem w przedmiotowej sprawie należy uznać rok 1997 za datę nabycia lokalu użytkowego.

Mając na uwadze powyższe, odnośnie skutków podatkowych sprzedaży przedmiotowego lokalu użytkowego zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r.

Na podstawie art. 28 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) powołanej ustawy ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Jednakże należy podkreślić, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy generuje zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości dokonana przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. A zatem, odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, jeżeli nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie, bieg pięcioletniego terminu należy liczyć od końca 1997 roku. Zatem pięcioletni termin, określony zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy od osób fizycznych, upłynął z końcem 2002 roku.

Reasumując, ponieważ sprzedaż przedmiotowego lokalu użytkowego nastąpiła po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce jego nabycie, zatem przychód uzyskany ze sprzedaży garażu nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, czyli nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.