INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24.08.2010 r. (data wpływu 30.08.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania u źródła wynagrodzenia uzyskiwanego przez artystów za pośrednictwem agencji artystycznej z Włoch - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania u źródła wynagrodzenia uzyskiwanego przez artystów za pośrednictwem agencji artystycznej z Włoch.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka jawna, dalej także: Spółka) zajmuje się organizowaniem imprez artystycznych w Polsce. Zgodnie z profilem działalności zapraszani są do Polski artyści (muzycy, dyrygenci, piosenkarze i inni). Kontrakty na te występy zawierane są z agencjami zagranicznymi (osobami prawnymi) pośredniczącymi w znajdywaniu artystów, którzy występują w imprezach Wnioskodawcy (agencja pobiera od Spółki swoją prowizję). W toku negocjacji oraz w trakcie przygotowywania imprezy kulturalnej Spółka kontaktuje się i uzgadnia wszelkie sprawy wyłącznie z agencją. Płatności dokonywane są najczęściej na rzecz agencji. Agencja Wystawia Wnioskodawcy fakturę. W przypadku agencji z Włoch faktura zawierałaby jedną kwotę bez wyszczególnienia kwoty przypadającej agencji i gaży artystów a impreza finansowana by była ze środków publicznych. Spółka posiadałaby certyfikat rezydencji agencji z siedzibą we Włoszech.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy przychody uzyskane w Polsce przez artystów za pośrednictwem agencji artystycznej z Włoch podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, jeżeli Spółka posiada certyfikat rezydencji agencji, a impreza była finansowana ze środków publicznych ...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy słuszne jest nie pobranie podatku (tzw. u źródła) - od kwoty wypłaconej na rzecz agencji artystycznej z Włoch, na podstawie art. 17 ust. 3 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, z dnia 21.06.1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374), ponieważ dochody artystów, wykonywanych w ramach programu wymiany kulturalnej lub sportowej uzgodnionego pomiędzy Umawiającymi się Państwami, będą zwolnione od opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie, w którym te rodzaje działalności są wykonywane.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychody uzyskiwane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez nierezydentów z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej - ustala się w wysokości 20% przychodów, po uwzględnieniu art. 21 ust. 2 umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, Spółka nie pobierze tego podatku.

Płatnik w momencie dokonania wypłaty jest obowiązany do potrącenia podatku dochodowego (tzw. podatku u źródła) według stawek określonych w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lub prawnych - w zależności od tego kto jest odbiorcą tych należności. Podatek u źródła należy potrącić stosując stawkę określoną w przepisach krajowych, chyba że zastosowanie znajduje umowa międzynarodowa o unikaniu podwójnego opodatkowania. W takim przypadku przepisy umowy mają pierwszeństwo przed regulacjami krajowymi, co skutkuje zastosowaniem opodatkowania zgodnie z przepisami umowy międzynarodowej.

Otrzymując od agencji artystycznej fakturę z uwidocznioną jedną kwotą (zawierającą prowizję agencji i gażę artystów) Spółka nie będzie w stanie ustalić jakie kwoty przypadają na danego artystę lub artystów łącznie, ponieważ agencja nie będzie chciała się w tej sprawie wypowiedzieć bo są to informacje objęte tajemnicą handlową. W związku z powyższym Spółka posiadając certyfikat agencji z Włoch, biorąc pod uwagę ww. przepisy Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a Włochami nie pobierze podatku od wynagrodzenia wypłaconego na rzecz agencji artystycznej uważając, że przychody agencji są zwolnione z opodatkowania gdyż były finansowane ze środków publicznych.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej także updop), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W art. 3 ust. 2 ww. ustawy, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 20% tych przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 tej ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Regulacja ta odzwierciedla zasadę wyrażoną w art. 91 ust. 2 Konstytucji RP.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania jest zespołem norm kolizyjnych mających na celu rozgraniczenie praw dwóch państw do opodatkowania danego przysporzenia. Umowy takie nie kreują jednak samodzielnie obowiązku podatkowego.

W art. 21 updop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Zgodnie z ust. 1 art. 26 powołanej ustawy osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zatem w procesie kwalifikacji prawnopodatkowej dochodów uzyskiwanych w układzie transgranicznym (rozpatrując kwestię ograniczonego obowiązku podatkowego w odniesieniu do nierezydentów) należy przeprowadzić analizę:

1. czy dane przysporzenie podlega opodatkowaniu w Polsce, jeżeli tak, to<
2. czy Polska ma prawo do opodatkowania tego przysporzenia w świetle stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (o ile taka obowiązuje).
   
   

W przedmiotowym przypadku pierwsza z wyżej wymienionych przesłanek jest w sposób oczywisty spełniona z uwagi na jednoznaczne brzmienie wyżej powołanego art. 21 ust. 1 pkt 2 updop.

Analizując drugą z ww. przesłanek należy stwierdzić, iż w niniejszej sprawie zastosowanie będą miały postanowienia umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, sporządzonej w Rzymie dnia 21.06.1985 r. (Dz. U. z 1989 r. nr 62, poz. 374, dalej także „UPO”).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 powołanej umowy bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15 dochody osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jeżeli dochód osiągnięty z osobiście wykonywanej działalności artysty lub sportowca nie przypada na rzecz artysty lub sportowca, lecz na rzecz innej osoby, dochód ten, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana (art. 17 ust. 2 UPO).

Jednocześnie na mocy ust. 3 art. 17 ww. umowy bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, dochody z rodzajów działalności określonych w ustępie 1, wykonywanych w ramach programu wymiany kulturalnej lub sportowej uzgodnionego pomiędzy Umawiającymi się Państwami, będą zwolnione od opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie, w którym te rodzaje działalności są wykonywane.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę działalność artystyczna będzie wykonywana w Polsce, a więc co do zasady Polska będzie miała prawo do opodatkowania tych dochodów, chyba że przedmiotowa działalność będzie wykonywana w ramach programu wymiany kulturalnej lub sportowej uzgodnionego pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

Stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku finansowania danego wynagrodzenia ze środków publicznych, przedmiotowe dochody będą podlegały zwolnieniu od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 3 UPO nie znajduje uzasadnienia prawnego.

Wykładnia literalna powołanych wyżej postanowień UPO wskazuje jednoznacznie, iż zwolnienie z opodatkowania będzie możliwe tylko w przypadku, gdy dana impreza, koncert, występ, itp. odbędzie się w ramach programu wymiany kulturalnej uzgodnionego pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

Przesłankę finansowania ze środków publicznych należy uznać za niewystarczającą do uzyskania ww. zwolnienia.

Należy przy tym zauważyć, iż wyjątek określony w art. 17 ust. 3 UPO dotyczy zarówno przypadku określonego w ust. 1, tj. gdy bezpośrednim beneficjentem jest artysta, jak i wymienionego w ust. 2, tj. gdy bezpośrednim odbiorcą wynagrodzenia jest osoba trzecia (np. agencja, a przysporzenie należne danemu artyście ma charakter pośredni).

Zgodnie z Komentarzem do art. 17 Konwencji (Opodatkowanie artystów i sportowców) nie wchodzi w zakres tego artykułu dochód osiągany przez impresariów itp. za organizowanie występów artysty lub sportowca, natomiast objęty jest tym artykułem wszelki dochód osiągany w imieniu artysty lub sportowca.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz literalną wykładnię powołanych wyżej przepisów art. 17 UPO, należy stwierdzić, iż uregulowania te stanowią normę szczególną w stosunku do postanowień art. 7 umowy regulującego opodatkowanie zysków przedsiębiorstw.

Jeżeli więc Wnioskodawca zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego nie jest w stanie wyodrębnić wynagrodzenia agencji oraz gaży artystów, to całe wynagrodzenie będzie podlegało opodatkowaniu na zasadach właściwych dla tej części wynagrodzenia, której wartość jest większa (przeważająca). W wyniku analizy logicznej w tym konkretnym przypadku za przeważającą część wynagrodzenia należy uznać „dochód osiągany w imieniu artysty lub sportowca”, czyli gaże artystów (a nie wynagrodzenie prowizyjne agencji). Dochód ten podlega co do zasady opodatkowaniu na podstawie przepisów polskiego prawa wewnętrznego (art. 21 ust. 1 pkt 2 w zw. art. 21 ust. 2 i art. 26 ust. 1 updop oraz art. 17 ust. 2 UPO).

W tym stanie rzeczy art. 7 ust. 1 analizowanej umowy, zgodnie z którym zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi – nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania.

W konsekwencji, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka nie pobierając „podatku od wynagrodzenia wypłaconego na rzecz agencji artystycznej uważając, że przychody agencji są zwolnione z opodatkowania gdyż były finansowane ze środków publicznych” postąpi właściwie - należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy informuje, iż zgodnie z art. 13 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Włoskiej o współpracy w dziedzinie kultury i edukacji podpisanej w Rzymie 12 lipca 2005 r. (Dz. u. z 2007 r. Nr 232 poz. 1707 w celu realizacji niniejszej umowy, Umawiające się Strony powołają dwustronna Komisję Mieszaną do spraw współpracy w dziedzinie kultury i edukacji, zwana dalej „Komisją”. Komisja będzie opracowywała okresowe Programy Wykonawcze (…).

W myśl art. 2 ust. 3 ww. umowy Umawiające się Strony będą sprzyjały w szczególności wymianie artystów, specjalistów i pracowników naukowych, nauczycieli akademickich oraz studentów i uczniów.

Biorąc pod uwagę powyższe, w tym także literalne brzmienie art. 17 ust. 3 UPO, cele powołanej polsko - włoskiej umowy o współpracy w dziedzinie kultury i edukacji oraz okoliczność, iż „programy wymiany” wymagają dwustronnej aprobaty (Komisji składającej się z przedstawicieli obydwu Rządów; program wymiany kulturalnej musi być uzgodniony pomiędzy Umawiającymi się Państwami) zdaniem tut. Organu podatkowego niepobranie podatku przez Wnioskodawcę będzie uwarunkowane uzyskaniem stosownego zaświadczenia z polskiego Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego lub też uzyskaniem stosownego zaświadczenia od odpowiednich władz włoskich (oprócz certyfikatu rezydencji, o którym mowa w art. 26 ust. 1 updop).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.