INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24.08.2010 r. (data wpływu 30.08.2010 r.), oraz piśmie z dnia 17.10.2010 r. (data nadania 17.11.2010 r., data wpływu 22.11.2010 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-776/10-2/KS z dnia 10.11.2010 r. (data doręczenia 07.12.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów czynszu z tytułu najmu nieruchomości w wyniku uwzględnienia zażalenia z dnia 07.09.2010 r. (data wpływu 09.12.2010 r.) na postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia z dnia 02.12.2010 r., - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.08.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów czynszu z tytułu najmu nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne wniosku pismem z dnia 10 listopada 2010 r. tut. Organ podatkowy wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez usunięcie braków formalnych. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 16.11.2010 r.

Pismem z dnia 17.11.2010 r. (data wpływu 22.11.2010 r.) Pan Dariusz S. działając na podstawie udzielonego pełnomocnictwa przez Panią Dorotę S. uzupełnił braki formalne wniosku.

W dniu 02.12.2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia.

Na powyższe postanowienie Strona złożyła w dniu 07.12.2010 r. (data wpływu 09.12.2010 r.) zażalenie i wniosła o rozpatrzenie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 30.08.2010 r.

Postanowieniem z dnia 14.12.2010 r., Dyrektor Izby Skarbowej w W. uchylił przedmiotowe postanowienie w całości oraz postanowił, że na wniosek Pani Doroty S. z dnia 30.08.2010 r. uzupełniony pismem z dnia 17.11.2010r. (data wpływu 22.11.2010 r.), na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej zostanie wydana indywidualna interpretacja przepisów praw podatkowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest wspólniczką spółki jawnej prowadzącej działalność gospodarczą od 2007 roku. W ramach tej działalności prowadzi niepubliczne przedszkole. Wspólnikami spółki jawnej jest małżeństwo posiadające udziały w równej wysokości po 50%. Spółka chce rozszerzyć działalność gospodarczą, planuje otwarcie nowych oddziałów przedszkolnych. Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką nieruchomości stanowiącej działkę gruntu zabudowaną budynkiem mieszkalnym na zasadzie wspólności małżeńskiej (zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego). Nieruchomość ta nie jest elementem majątku spółki. Wolą Wnioskodawczyni jest wynajęcie opisanej nieruchomości spółce na podstawie umowy najmu. Spółka będzie wykorzystywała obiekt jako kolejne miejsce prowadzenia przedszkola. Obiekt będzie w całości wykorzystywany na cele związane z działalnością gospodarczą. Z tytułu uzyskanych przychodów z najmu Wnioskodawczyni będzie opłacała zryczałtowany podatek dochodowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynsz z tytułu najmu nieruchomości będzie kosztem uzyskania prowadzonej działalności a co za tym idzie, czy będzie stanowił koszt uzyskania przychodu Wnioskodawczyni (wspólnika spółki) w części w jakiej określony jest w umowie spółki udział w zyskach przypadający na wspólnika...

Zdaniem Wnioskodawczyni płacony czynsz z tytułu najmu nieruchomości na potrzeby działalności gospodarczej będzie stanowił koszt uzyskania przychodów osiąganych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ustawy o pdof kosztami uzyskania są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Wydatek w postaci płaconego czynszu spełnia warunki uznania za koszt uzyskania przychodu:

• będzie poniesiony w celu osiągnięcia wyższych przychodów i nie znajduje się w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodu (art. 23 updof).
• będzie właściwie udokumentowany (zawarta umowa najmu).
  
  

Płacony czynsz z tytułu najmu nieruchomości to racjonalnie uzasadniony wydatek, ściśle związany z prowadzoną działalnością i bezpośrednio związany z uzyskiwanymi przychodami.

Zdaniem Wnioskodawczyni (na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wydatki te będą stanowiły koszt uzyskania przychodów wspólnika w części ustalonej dla podziału zysku w umowie spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51 poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy. Jednakże ciężar wskazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni jest wspólniczką spółki jawnej prowadzącej działalność gospodarczą. Jednocześnie Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką nieruchomości, którą na podstawie umowy najmu zamierza wynająć tej spółce dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Zauważyć należy, iż wskazana we wniosku umowa najmu nieruchomości, zostanie zawarta pomiędzy dwoma odrębnymi uczestnikami obrotu gospodarczego, tj. pomiędzy spółką jawną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą oraz Wnioskodawczynią. Z uwagi na powyższe wydatki ponoszone przez spółkę jawną tytułem najmu od Wnioskodawczyni przedmiotowej nieruchomości mogą stanowić w całości koszty uzyskania przychodów spółki jawnej, przy czym, dla Wnioskodawczyni ww. wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodów, w wielkości proporcjonalnej do jej udziału w zyskach spółki, stosownie do treści cyt. powyżej art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż czynsz najmu płacony przez spółkę jawną na podstawie zawartej umowy najmu nieruchomości, będzie stanowił koszt uzyskania przychodów dla Wnioskodawczyni, proporcjonalnie do jej udziałów w zyskach spółki.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.