INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz.770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20.08.2010 r. (data wpływu do tut. Organu 25.08.2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pożyczki pieniężnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.08.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pożyczki pieniężnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem należącym do międzynarodowej grupy kapitałowej B… będącej producentem produktów leczniczych. Produkty lecznicze B… są dystrybuowane m.in. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ostatnim czasie, ze względu na rosnące potrzeby związane z finansowaniem swojej bieżącej działalności, Spółka zawarła z innym podmiotem z grupy B…, tj. B…-M… z siedzibą w Dublinie w Irlandii, umowę kredytu rewolwingowego (dalej”. „umowa” lub „umowa kredytu rewolwingowego”), na mocy której:

• B… Polska będzie otrzymywała pożyczki od B…-M… łącznie do wysokości kwoty ustalonej w umowie;
• w przypadku jednak, gdyby Spółka posiadała niewykorzystane nadwyżki środków pieniężnych, a B…-M… potrzebował dodatkowego finansowania, B… Polska udzieli pożyczki B…-M…, maksymalnie do kwoty określonej w umowie.
  
  

Ponadto, Spółka pragnie wskazać, że B… Polska jest zarejestrowanym podatnikiem dla potrzeb podatku VAT w Polsce. Jednocześnie, B…-M… jest zarejestrowana dla potrzeb podatku VAT w Irlandii.

Przedstawione poniżej pytania spółki odnoszą się do wyżej opisanego stanu faktycznego w części, w której B… Polska będzie otrzymywała pożyczki od B…-M....

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy pożyczki otrzymane przez Spółkę od B…-M… powinny być traktowane jako usługi pośrednictwa finansowego, a tym samym jako czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, powinny korzystać ze zwolnienia od podatku VAT w Polsce przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Spółka stoi na stanowisku, że pożyczki udzielane jej przez B…-M… w ramach umowy kredytu rewolwingowego powinny być traktowane, jako usługi pośrednictwa finansowego na gruncie ustawy o VAT i w związku z tym, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1, usługi te powinny być zwolnione z opodatkowania VAT w Polsce.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przepis art. 7 ust. i ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przepis art. 5 ust. 1 ustawy o VAT zawiera definicję świadczenia usług, zgodnie z którą przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, nie ulega wątpliwości, że pożyczka udzielona Spółce przez B…-M… nie może być traktowana jako odpłatna dostawa towarów na gruncie polskiego podatku VAT. Jednocześnie, w związku z faktem, że B…-M… udziela Spółce pożyczek w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą i traktuje te czynności jako świadczenie usług (odpowiednio dokumentowane dla potrzeb VAT w Irlandii) to na gruncie polskiej ustawy o VAT czynności te powinny być uznane za świadczenie usług.

Konsekwentnie zgodnie z art. 8 ust 3 ustawy o VAT usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej z zastrzeżeniem ust. 4 są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, usługi świadczone na rzecz B… Polska przez B…-M… powinny być sklasyfikowane zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, w grupowaniu 65.22.10, jako „usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym”.

Jednocześnie na gruncie polskich przepisów o VAT w przypadku gdy miejscem świadczenia usług jest Polska, podatnik powinien zastosować przewidziane na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwolnienie takich usług z opodatkowania.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ustawy o VAT, miejscem świadczenia wyżej wymienionych usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28l, 28j oraz 29n. W przedmiotowym katalogu wyjątków, nie znajdują się wyłączenia dotyczące usług pośrednictwa finansowego, wobec tego, w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę miejscem świadczenia usług powinna być Polska.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, pożyczki udzielane jej przez B…-M… w ramach umowy kredytu rewolwingowego, powinny być zwolnione z opodatkowania VAT w Polsce.

Jednocześnie, Spółka pragnie wskazać, iż prawidłowość takiego stanowiska w analogicznych stanach faktycznych była wielokrotnie potwierdzana w interpretacjach Ministra Finansów (tj. m.in. pismo dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. IPPP3/443-1152/09-3/JK; pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. IPPP1/443-1298/09-2/AP; pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 listopada 2009 r., sygn. IPPP2/443-1268/09-4/EWW. Pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 listopada 2009r., sygn. IPPP2/443-650/09/LŻ).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przy czym, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na podstawie art. 8 ust. 3 ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119. W myśl natomiast uregulowań zawartych ust. 4 przy określaniu miejsca świadczenia usług usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na podstawie § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), do dnia 31 grudnia 2010 r., do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – w myśl ust. 2 tego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Istota umowy pożyczki została zawarta w ustawie z dnia 23.04.1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju. Zatem, udzielanie pożyczek stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest podmiotem, wchodzącym w skład międzynarodowej grupy kapitałowej będącej producentem produktów leczniczych. W ostatnim czasie, Spółka zawarła z innym podmiotem z Grupy kapitałowej z siedzibą w Dublinie w Irlandii umowę kredytu rewolwingowego, na mocy której będzie otrzymywała pożyczki. Ponadto, Pożyczkodawca jest zarejestrowany dla celów podatków od towarów i usług w Irlandii, natomiast Wnioskodawca jest zarejestrowany dla celów podatku VAT w Polsce.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. I tak zgodnie z art. 28a pkt 1 stwierdza się, że przez to pojęcie rozumiemy:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6;
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

oraz podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W świetle powyższego istotnym jest ustalenie statusu usługobiorcy, na rzecz którego świadczona jest usługa. Usługi świadczone na rzecz podmiotów wymienionych w art. 28a są to m.in. czynności wykonywane na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT lub działalność gospodarczą o podobnym charakterze prowadzoną na terenie innego niż Polska kraju.

A contrario podmioty nie spełniające definicji zawartej w art. 28a ustawy nie są uważane za podatników dla celów określenia miejsca świadczenia usług.

W myśl art. 28b ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust.1, art. 28i, 28j i 28n ustawy.

W związku z faktem, iż Spółka nabywać będzie usługi od podmiotu mającego siedzibę w Irlandii, przywołać należy treść art. 2 pkt 9 ustawy zgodnie z którym przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Zauważyć należy, iż zgodnie z ust. 2 cytowanego artykułu przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów. Natomiast w myśl ust. 3 tego artykułu przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Zatem w przypadku usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, dla których miejscem świadczenia określa się na podstawie art. 28b ustawy podmiotem zobowiązanym do rozliczenia i zapłaty podatku jest ich usługobiorca.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w związku z tym, iż pożyczki będą udzielane na rzecz Spółki, jako podatnika, o którym mowa w art. 28a ustawy, miejscem ich świadczenia i opodatkowania będzie terytorium Polski tj. miejsce, w którym usługobiorca posiada swoją siedzibę.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca udzielenie pożyczki klasyfikuje wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do grupowania PKWiU 65.22.10-00.00 „Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym”.

W przedmiotowej sprawie przywołać należy również treść art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o VAT, w myśl którego zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Z kolei w pozycji nr 3 ww. załącznika zawarto sekcję J ex (65-67) tj. usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   

Ponadto, w objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, iż ex – dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

W pozycji 3 tego załącznika, w zamkniętym katalogu usług wyłączonych ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie znajdują się wymienione przez Wnioskodawcę usługi. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż zgodnie z załącznikiem nr 4 poz. 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, usługi udzielania pożyczek jako usługi pośrednictwa finansowego zostały przedmiotowo zwolnione z tego podatku.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż przedmiotowe usługi udzielania pożyczek korzystają ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 65.22.10 jako usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności przedstawionej przez Spółkę klasyfikacji statystycznej. Zasadą jest bowiem, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Do zaklasyfikowania danego towaru bądź usługi do odpowiedniego grupowania nie są kompetentne organy podatkowe. Uprawnionym w tym zakresie jest Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi. Odpowiedzialnym za prawidłową klasyfikację jest podmiot świadczący usługę i to jego obciążają wszelkie konsekwencje z tego tytułu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie z zakresu podatku od towarów i usług. Zagadnienia wynikające z zakresu podatku od czynności cywilnoprawnych zostaną rozstrzygnięte w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację, w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.