INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2010 r. (data wpływu 21 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia obrotu z najmu lokalu użytkowego stanowiącego współwłasność małżeńską – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2010 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia obrotu z najmu lokalu użytkowego stanowiącego współwłasność małżeńską.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2010 r. wynajmuje wraz z żoną lokal użytkowy, niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Pomiędzy małżonkami istnieje wspólność majątkowa. Dnia 13 stycznia 2010 r. zostało złożone, do Naczelnika Urzędu Skarbowego, wspólne oświadczenie małżonków, z którego wynika, że całość przychodów z najmu w 2010 r., osiąganego poza działalnością gospodarczą, będzie opodatkowana tylko przez żonę. Żona nie prowadzi działalności gospodarczej, nigdy nie była podatnikiem podatku od towarów i usług i nie przekroczyła limitu zobowiązującego do bycia podatnikiem tego podatku. Umowa najmu została zawarta w dniu 5 marca 2009 r. przez obojga małżonków. Rachunki za cały czynsz wystawia żona.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy będąc podatnikiem podatku od towarów i usług, w związku działalnością gospodarczą, mam obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu podpisanej umowy najmu...

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na fakt, że nie osiąga przychodów z najmu dla celów podatkowych, gdyż zostało złożone oświadczenie do Naczelnika Urzędu Skarbowego, że całość przychodów będzie opodatkowana przez żonę i ona wystawia rachunki za najem, nie ciąży na nim obowiązek rozliczenia podatku od towarów i usług z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do treści art. art. 29 ust. 1 ustawy o podatku do towarów i usług, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 cyt. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 4 tego załącznika zostały wymienione usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe (PKWiU ex 70.20.11).

W konsekwencji najem nieruchomości na cele użytkowe, wyłączony ze zwolnienia określonego w pozycji 4 załącznika nr 4 do ustawy, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu stawką 22%.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wraz z żoną jest właścicielem lokalu użytkowego (wspólność majątkowa małżeńska), który jest przedmiotem najmu na podstawie umowy podpisanej w dniu 5 marca 2009 r. W umowie tej stroną wynajmującą są oboje małżonkowie. Przychód z najmu jest dokumentowany przez żonę, która wystawia rachunki.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów, wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie wymienia małżonków, jako odrębnej kategorii podatników. Stwarza to dla nich szczególną sytuację prawną, bowiem żaden z przepisów tej ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej, jako odrębnym podatnikom podatku od towarów i usług. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

Wobec powyższego, podmiot świadczący usługę najmu będzie podatnikiem podatku od towarów i usług wówczas, gdy najem będzie wykonywał we własnym imieniu i na własny rachunek. Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem, w okolicznościach wskazanych w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie ten małżonek, który dokonał czynności podlegającej opodatkowaniu, czyli ten, który dokonuje najmu we własnym imieniu (jest stroną czynności prawnej). Natomiast jeżeli małżonkowie dokonali czynności wspólnie, to każdy z nich z osobna jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie najem nieruchomości odbywa się na podstawie umowy podpisanej przez oboje małżonków (stroną umowy jest równocześnie Pan i żona). Oznacza to, że każdego z małżonków traktować należy jako odrębnego podatnika podatku od towarów i usług, gdyż zarówno Pan, jak i żona, wykonują czynności opodatkowane – najem lokalu użytkowego. W związku z powyższym żona nie może zastąpić Pana w sferze Jego zobowiązań w podatku od towarów i usług, ponieważ przepisy nie przewidują możliwości przypisania żonie obrotu wynikającego z Pana odrębnych działań.

Reasumując należy stwierdzić, iż w zakresie świadczonych usług najmu lokalu użytkowego każdy ze współwłaścicieli nieruchomości, czyli każdy z małżonków, jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zobowiązanym do rozliczenia podatku. Obrotem, który powinien Pan opodatkować, jest kwota należna Panu, jako współwłaścicielowi, z tytułu czynszu najmu. W konsekwencji jest Pan zobowiązany do rozliczenia podatku od towarów i usług, w części przypadającej na Pana.

Końcowo wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W związku z tym niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony we wniosku, a załączone dokumenty nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Ponadto, mając na uwadze fakt, iż stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pan jako jedna z dwóch osób świadczących usługę najmu, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla żony, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla żony.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.