Interpretacja Ministra Finansów
DD9/033/252/BRT/2011/PK-1504
z 6 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 11 maja 2009 r. Nr IBPB II/2/415-166/09/AK wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 06 stycznia 2009 r. uzupełnionym w dniu 08 kwietnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, jest prawidłowe.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając na podstawie § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 11 maja 2009 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego. Interpretacja wydana została na ww. wniosek z dnia 06 stycznia 2009 r. uzupełniony w dniu 08 kwietnia 2009 r.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że dnia 13 czerwca 2007 r. Wnioskodawczyni wraz z przyszłym mężem zakupiła mieszkanie bezczynszowe w udziałach po ½ każdy. Mieszkanie było zakupione na kredyt. Dnia 22 września 2007 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński bez rozdzielności majątkowej. Natomiast dnia 23 grudnia 2008 r. wraz z mężem zbyła odpłatnie aktem notarialnym ww. wspólne mieszkanie. Przed sprzedażą nieruchomości Wnioskodawczyni zapoznała się z możliwością objęcia jej oraz małżonka ulgą meldunkową, gdyż jedno z małżonków posiada 12 miesięczny okres zameldowania na pobyt stały - od dnia 18 października 2007 r. mąż Wnioskodawczyni jest zameldowany w ww. mieszkaniu, natomiast Wnioskodawczyni w ww. mieszkaniu jest zameldowana od października 2008 r. Zdaniem Wnioskodawczyni ustawa jasno mówi o tym, iż przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków a nie mówi o tym, iż oboje muszą spełniać warunek dwunastomiesięcznego okresu zameldowania. Zasięgając opinii z różnych źródeł Wnioskodawczyni dowiedziała się o dowolnej interpretacji zapisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a w szczególności zapisu dotyczącego ulgi meldunkowej. Wnioskodawczyni powołuje Decyzję Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 17 września 2009 r. IS.I/2-4151/9/07, IS.I/2-4151/10/07.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni zadała pytania: Dlaczego małżonkowie muszą zapłacić 19% podatek z czego mąż będzie zwolniony z podatku a żona nie, skoro ustawa nie precyzuje dokładnie wszystkich warunków do spełnienia? Dlaczego wnioskodawczyni ma zapłacić podatek skoro nie posiada rozdzielności majątkowej i pieniądze wydatkowane na podatek obciążą wspólny budżet małżonków?

Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zawarta w niej ulga meldunkowa nie jest jasno sprecyzowana, posiada wiele uchybień, niedociągnięć oraz niedomówień co często daje możliwość odmiennej jej interpretacji przez urząd skarbowy a innej przez podatnika, który treść ustawy przekłada na prozę życia, ukazuje bezsens zapisu ww. ulgi. Skoro ustawa nie mówi o tym, że ulga meldunkowa ma zastosowanie oddzielnie do każdego z małżonków a wręcz przeciwnie mówi o tym, że przedmiotowe zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to wnioskować można, że wystarczy iż jedno z małżonków musi spełniać warunek 12-to miesięcznego okresu zameldowania na pobyt stały aby z ulgi mogli skorzystać oboje. Paradoksem całej sytuacji jest fakt, że każąc płacić małżonkom nieposiadającym rozdzielności majątkowej 19% podatek od sprzedaży nieruchomości (z czego mąż jest zwolniony z podatku ponieważ posiada 12-to miesięczny okres zameldowania na pobyt stały, a żona nie posiada tego okresu zameldowania) małżonkowie podatek (nawet tą wymaganą przez urząd skarbowy jedną część) zapłacą wspólnie gdyż pieniądze będą pochodziły z ich wspólnego źródła finansowego. Biorąc pod uwagę to, że małżonkowie zakupili mieszkanie przed ślubem w równych częściach a sprzedali po zawarciu związku małżeńskiego w tych samych częściach z majątku osobistego to dochody uzyskane z majątku osobistego po zawarciu związku małżeńskiego zaliczają się do majątku wspólnego. W ww. sytuacji pieniądze otrzymane ze sprzedaży nieruchomości oraz wynikający z tego 19% podatek nie będzie zapłacony z majątku osobistego każdego z nich, tylko z majątku wspólnego, co koliduje z zapisem o łącznym zwolnieniu z ulgi obojga małżonków.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 11 maja 2009 r. Nr IBPB II/2/415-166/09/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) od dnia 1 stycznia 2007 r. zostały zmienione zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) od dnia 1 stycznia 2007 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2007 r., opodatkowaniu podlega dochód.

Podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy (w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.), wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

• jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.
  
  

Stosownie do art. 21 ust. 21 ustawy (w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r.), zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

W odniesieniu do podatników, którzy uzyskali tego rodzaju przychody w 2007 r. Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 2 kwietnia 2008 r. (Dz. U. Nr 59, poz. 361) przedłużył termin do złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych do dnia 30 kwietnia 2008 r., zaś podatnicy którzy uzyskali tego rodzaju przychody w 2008 r. mają obowiązek złożyć stosowne oświadczenie w terminie do dnia 30 kwietnia 2009 r. Natomiast jeżeli sprzedaż nieruchomości lub prawa majątkowego dokonana została po dniu 31 grudnia 2008 r. wówczas oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy, podatnicy składają w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw majątkowych, o czym stanowi art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.).

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Podkreślić należy, że problematyka dotycząca zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym przychodu z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego (lokalu mieszkalnego) uzyskanego przez oboje małżonków, w sytuacji gdy tylko jeden z nich był zameldowany na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy, znalazła odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Orzecznictwo, w szczególności Naczelnego Sądu Administracyjnego, ukształtowało w tym zakresie jednolitą linię rozstrzygnięć wskazując, że zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Zwolnieniem objęty jest przychód z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego (lokalu mieszkalnego) w przypadku spełnienia warunków zwolnienia przez co najmniej jednego z małżonków (np.: wyrok z dnia 17 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 102/10, wyrok z dnia 30 sierpnia 2011 r. sygn. akt II FSK 503/10).

Minister Finansów, uwzględniając orzecznictwo sądów administracyjnych, wydał w dniu 7 października 2011 r. interpretację ogólną Nr DD2/033/66/KOI/2011/DD-433, stwierdzając, że „ulga meldunkowa” ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, nawet wówczas, gdy warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków. Minister Finansów podkreślił, że wystarczającym dla skorzystania z „ulgi meldunkowej” przez oboje małżonków, jest złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia, przez małżonka spełniającego te warunki.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Minister Finansów, jeżeli stwierdzi nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, stosownie do art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej dokonuje, z urzędu, jej zmiany, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów administracyjnych.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż jest nieprawidłowa.

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.