INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27.07.2010r. (data wpływu 02.08.2010r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie przychodów powstałych w związku z zawarciem i zniesieniem umowy quoad usum – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2010r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów powstałych w związku z zawarciem i zniesieniem umowy quoad usum określającej sposób korzystania z nieruchomości objętej współwłasnością.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Dla nieruchomości, składającej się z działki ewidencyjnej Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. Grunt jest zabudowany budynkiem składającym się z parkingu wielopoziomowego (dalej: „Parking”) oraz nadbudowy w postaci budynku hotelowego (dalej: „Hotel”).

Właścicielem gruntu jest Skarb Państwa, a współużytkownikami wieczystymi gruntu do dnia 6 grudnia 2089 r. i współwłaścicielami Parkingu oraz Hotelu są: Wnioskodawca (dalej: „L.”) w udziale wynoszącym 68/100 części oraz P-Hotel (dalej: „P Hotel”) w udziale wynoszącym 32/100 części.

P. rozpoczął byt prawny od 01 sierpnia 1999 r. Podmiot ten został zawiązany przez L. w celu realizacji inwestycji budowy hotelu tranzytowego (tj. Hotelu), mającego stanowić zaplecze dla przyszłej rozbudowy Pu Lotniczego.

Pierwotnie jedynym użytkownikiem wieczystym Gruntu oraz właścicielem Parkingu (po oddaniu tegoż do użytku w 1994 r.) był L.. Całość nakładów na wybudowanie Parkingu poniósł ze środków własnych L.. Aby stworzyć korzystne warunki ekonomiczne i prawne dla realizacji budowy hotelu tranzytowego (tj. Hotelu), zaistniała potrzeba przeniesienia na P Hotel części praw do Gruntu. W drugiej połowie 1999 r. L. (jako jedyny wspólnik P Hotel) podjął decyzję o przekazaniu do P Hotel udziału w prawach do Gruntu w formie aPu. W tym samym czasie L. zawarł z P Hotel umowę o podziale do korzystania Gruntu oraz istniejących (tj. Parking) i przyszłych (tj. Hotel) naniesień na nim (dalej: „Umowa quoad usum). Zgodnie z Umową quoad usum L. przysługiwało i przysługuje prawo do wyłącznego i bezterminowego korzystania z Parkingu. Umowa quoad usum stanowiła także, że po wybudowaniu i oddaniu do użytkowania Hotelu, P Hotel będzie przysługiwać prawo do wyłącznego i bezterminowego korzystania z Hotelu.

Po zawarciu Umowy quoad usum, w wykonaniu wcześniejszych decyzji L. o uposażeniu P Hotel w udział w prawie użytkowania wieczystego Gruntu, uchwałą Zgromadzenia Wspólników P Hotel zawartą w Protokole sporządzonym 17 stycznia 2000 r., Zgromadzenie Wspólników P Hotel postanowiło podwyższyć kapitał zakładowy spółki z 50.000.000 zł o kwotę 12.856400 zł, tj. do kwoty 17.856400 zł, poprzez zwiększenie ilości udziałów z 50.000 udziałów po 100 zł każdy, do 178,564 udziałów po 100 zł każdy. Wszystkie udziały w podwyższonym kapitale zakładowym zostały objęte przez jedynego wspólnika, tj. L. i pokryte aPem w postaci udziału wynoszącego 32/100 części w prawie użytkowania wieczystego Gruntu oraz — ze względu na bezwzględnie obowiązującą dyspozycję przepisu art. 235 § 2 kc. w zawiązku z art. 237 k.c. — w prawie własności posadowionego tam Parkingu. W wykonaniu ww. uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego, dnia 23 marca 2000 r. L. oraz P Hotel zawarli Umowę przeniesienia udziału (32/100) w prawie wieczystego użytkowania Gruntu i udziału (32/100) we własności Parkingu, objętą aktem notarialnym, na podstawie którego powyższe udziały zostały przeniesione na rzecz P Hotel. Jednakże ze względu na treść wcześniej zawartej Umowy quoad usum, pomimo tego że P Hotel stał się nominalnie współwłaścicielem Parkingu (w 32/100), nie miał i nie ma prawa do korzystania z tegoż. Prawo do wyłącznego i bezterminowego korzystania z Parkingu przysługiwało i przysługuje L..

Po zawarciu Umowy quoad usum oraz wniesieniu aPem udziału w prawie wieczystego użytkowania Gruntu oraz we własności Parkingu, P Hotel i L. zawarli umowę przedwstępną która zawiera zobowiązanie do zniesienia współwłasności Hotelu (po jego wybudowaniu) oraz Parkingu i ustanowienia ich odrębnej własności. W tym zakresie L. i P Hotel przewidzieli, iż po zniesieniu współwłasności Hotelu oraz Parkingu, jedynym właścicielem Hotelu (po jego wybudowaniu) zostanie P Hotel, zaś jedynym właścicielem Parkingu na powrót (tj. przez przywrócenie stanu poprzedniego, restitutio in integrum) zostanie tylko L..

Hotel został wzniesiony na Gruncie w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych. P Hotel uzyskał ostateczną decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji budowlanej - hotelu tranzytowego dla potrzeb Pu Lotniczego. Dnia 8 maja 2000 roku wydana została decyzja na rzecz P Hotel o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę hotelu tranzytowego (tj. Hotelu) dla potrzeb Portu Lotniczego. Powyższe pozwolenie na budowę zostało przeniesione na rzecz PL, a następnie decyzją powołane pozwolenie na budowę zostało przeniesione z powrotem na rzecz P Hotel. W wydanej decyzji udzielono P Hotel pozwolenia na użytkowanie hotelu tranzytowego (tj. Hotelu) dla potrzeb Portu Lotniczego, będącego sześciokondygnacyjną nadbudową Parkingu. Wydatki konieczne na wybudowanie Hotelu zostały poniesione przez P Hotel. Po wybudowaniu i oddaniu do użytku Hotelu, ze względu na treść wcześniej zawartej Umowy quoad usum, pomimo tego że L. stał się nominalnie współwłaścicielem Hotelu (w 66/100, ze względu na bezwzględnie obowiązującą dyspozycję przepisu art. 235 § 2 k.c. w zawiązku z art. 237 k.c.), nie miał prawa do korzystania z Hotelu. Prawo do wyłącznego i bezterminowego korzystania z Hotelu przysługiwało i przysługuje P Hotel.

Zdarzenie przyszłe dotyczące ustanowienia odrębnej własności lokali oraz ustalenia udziałów w prawie użytkowania wieczystego Gruntu

L. wraz z P Hotel zamierzają znieść współwłasność Hotelu i Parkingu oraz ustanowić ich odrębną własność - w trybie odpowiednich przepisów ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, dotyczących ustanowienia odrębnej własności lokali.

Zgodnie z planowaną umową o ustanowieniu odrębnej własności lokali (zniesieniu współwłasności): własność Parkingu (na zasadzie restitutio in integrum) ma przypaść wyłącznie L., a Hotel ma się stać wyłączną własnością P Hotel.

Wyodrębnienie własności lokali będzie ściśle odpowiadać dotychczasowemu podziałowi tychże do wyłącznego korzystania pomiędzy L. i P Hotel, tak jak to przewidziano w Umowie quoad usum. Nadto planowane zniesienie współwłasności Parkingu i Hotelu będzie odpowiadać wcześniej zawartej umowie przedwstępnej zobowiązującej do zawarcia umowy ustanawiającej odrębną własność Parkingu oraz Hotelu.

Planowane ustanowienie odrębnej własności Parkingu oraz Hotelu wiąże się z koniecznością ustalenia na nowo warunków współużytkowania wieczystego Gruntu. W tym zakresie L. i P Hotel chcą zachować status quo. Dla L. przewiduje się prawo współużytkowania wieczystego w części 68/100 Gruntu, zaś dla P Hotel planowane jest ustalenie prawa współużytkowania wieczystego w części 32/100 Gruntu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy przychody uzyskiwane z Parkingu, przyznanego L. do wyłącznego i bezterminowego korzystania na podstawie Umowy quoad usum, są w całości przychodami L. do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych...
2. Czy przychody uzyskiwane z Hotelu, przyznanego P Hotel do wyłącznego i bezterminowego korzystania na podstawie Umowy quoad usum, są w jakiekolwiek części przychodami L. do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych...
3. Czy koszty związane z Parkingiem, przyznanym L. do wyłącznego i bezterminowego korzystania na podstawie Umowy quoad usum (w tym również koszty w postaci odpisów amortyzacyjnych), stanowią niepodzielnie koszty podatkowe L....
4. Czy koszty związane z Hotelem, przyznanym P Hotel do wyłącznego i bezterminowego korzystania na podstawie Umowy quoad usum (w tym również koszty w postaci odpisów amortyzacyjnych), stanowią w jakiekolwiek części koszty podatkowe L....
5. Czy zniesienie współwłasności Parkingu i Hotelu i ustanowienie ich odrębnej własności oraz ustalenie współużytkowania wieczystego Gruntu, w wyniku którego L. otrzyma (wyłączną) własność Parkingu oraz prawo współużytkowania wieczystego części 68/100 Gruntu, spowoduje powstanie po stronie L. przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych...
   
   

Ad. 1 Zdaniem wnioskodawcy przychody uzyskiwane z Parkingu, przyznanego L. do wyłącznego i bezterminowego korzystania na podstawie Umowy quoad usum, są w całości przychodami L..

Ad. 2 Zdaniem wnioskodawcy przychody uzyskiwane z Hotelu, przyznanego P Hotel do wyłącznego i bezterminowego korzystania na podstawie Umowy quoad usum, nie są w żadnej części przychodami L..

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 207 k.c. „Pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.” Na podstawie art. 53 § 2 k.c. Pożytkami cywilnymi rzeczy są dochody, które rzecz przynosi na podstawie stosunku prawnego.” Oznacza to, że do pożytków cywilnych w rozumieniu przepisów k.c. zalicza się, np. czynsz z umowy najmu.

Art. 206 k.c. wprowadza natomiast ogólną zasadę dotyczącą sposobu korzystania z rzeczy wspólnej, a mianowicie: „Każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli.” Tak szeroko sformułowane uprawnienie może stać się przyczyną konfliktów między współwłaścicielami. Każdy ze współwłaścicieli ma bowiem uprawnienie do bezpośredniego korzystania z rzeczy wspólnej. Może posiadać całą rzecz i korzystać z całej rzeczy. Równolegle jednak identyczne uprawnienia przysługują pozostałym współwłaścicielom. W tym układzie uprawnienie każdego ze współwłaścicieli splata się z jego obowiązkiem poszanowania analogicznych uprawnień pozostałych współwłaścicieli. W celu uniknięcia konfliktu interesów pomiędzy współwłaścicielami ustawodawca przewidział możliwość umownego uregulowania sposobu korzystania z rzeczy wspólnej.

W świetle kc. dopuszczalne jest więc podpisanie przez współwłaścicieli umowy quoad usum określającej sposób korzystania z rzeczy wspólnej. W przypadku rzeczy podzielnych (w tym nieruchomości) w drodze umowy quoad usum może zostać dokonany fizyczny podział nieruchomości, a współwłaściciele nieruchomości są uprawnieni do fizycznego wydzielenia części nieruchomości do wyłącznego użytkowania przez każdego z nich.

Ponadto umowa quoad usum może określać również inne kwestie odnośnie sposobu korzystania z rzeczy wspólnej, w tym podział pożytków i innych przychodów uzyskiwanych z tej rzeczy. Współwłaściciele mogą np. postanowić w umowie quoad usum, iż każdemu z nich przydzielona zostanie jedna część nieruchomości do wyłącznego korzystania i pobierania pożytków. W wyniku zawarcia umowy quoad usum określającej wyłączne prawo do pobierania pożytków z części nieruchomości oddanej do wyłącznego korzystania przez jednego ze współwłaścicieli, postanowienia takiej umowy mają pierwszeństwo przed ustawowym podziałem pożytków i innych przychodów z rzeczy wspólnej w stosunku do wielkości udziału opartym na art. 207 Kodeksu cywilnego.

Akceptację dla powyżej zaprezentowanego poglądu można znaleźć w orzecznictwie sądowym: i) „Bowiem jak się przyjmuje zgodnie w doktrynie (Kodeks cywilny - Komentarz w opracowaniu Franciszka Błahuta i innych, Wydawnictwo Prawnicze W-wa 1972, „Prawo rzeczowe” Jerzy Ignatowicz PWN W-wa 1976r.) i w orzecznictwie, podział quoad usum jest podziałem fizycznym, w tym przypadku nieruchomości do wyłącznego użytku. Każdy więc ze współwłaścicieli oddzielnie i wyłącznie używa swojej części oddzielnie czerpie z niej pożytki.” (vide wyrok WSA w Kielcach z 16.05.2006 r., sygn. akt I SA/Ke 8106);

ii) Jeżeli współwłaściciele określą prawo do korzystania z wydzielonej części rzeczy przez współwłaściciela w sposób wyłączny (quoad usum), istnieje domniemanie, że temu współwłaścicielowi przypadają pożytki i dochody z rzeczy również w sposób niepodzielny. Umowa quoad usum może kształtować stosunki wzajemne między współwłaścicielami na tle korzystania z rzeczy wspólnej inaczej niż wynika to z treści art. 206 kc i postanowienia takiej umowy są wiążące” (vide wyrok sądu apelacyjnego w Gdańsku z 15.06.1993 r., sygn. akt I ACr 400/93; tak też WSA w Warszawie, wyrok z 24.02.2005 r., sygn. akt III SA/Wa 1804/04);

iii) „Jeżeli na podstawie umowy lub orzeczenia sądu określono sposób korzystania z terenu objętego użytkowaniem wieczystym przez przydzielenie każdemu ze współużytkowników wieczystych do używania określonej dziatki gruntu, użytkownik, który dokonał nakładu na przydzielonej mu działce ma prawo do wyłącznego pobierania korzyści, jakie nakład ten przynosi.” (vide uchwała Sądu Najwyższego z 13.02.1961 r., sygn. akt III CZP 72/60).

Podpisanie umowy quoad usum uprawniającej każdego ze współwłaścicieli do pobierania pożytków z części rzeczy wspólnej przyznanej mu do indywidualnego korzystania na zasadzie wyłączności, wywiera również, zdaniem L., określone skutki w podatku dochodowym od osób prawnych. Wyłącza bowiem zastosowanie ogólnej zasady podziału przychodów uzyskiwanych z rzeczy wspólnej z art. 5 Ustawy o CIT, zgodnie z którą przychody ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału.

Jeśli więc L. oraz P Hotel zawarli Umowę quoad usum, to należy przyjąć, że przychody uzyskiwane na zasadzie wyłączności: z Parkingu przez L., a z Hotelu przez Pod Hotel, należą tylko do tego ze współwłaścicieli, któremu dana część nieruchomości przyznana została do wyłącznego korzystania i są jego przychodami w całości, a nie w wysokości proporcjonalnej do posiadanego przezeń udziału.

Innymi słowy, jeżeli L. - na podstawie Umowy quoad usum - ma prawo do bezterminowego i wyłącznego korzystania z Parkingu, to przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych uzyskiwany z Parkingu należy w całości do L..

Skoro zaś L. — również na podstawie Umowy quoad usum - nie ma prawa do korzystania z Hotelu (a prawo do wyłącznego i bezterminowego korzystania z Hotelu ma P Hotel), przychody z Hotelu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w żadnej części nie mogą być przypisane do L..

Powyższy pogląd znajduje oparcie w doktrynie prawa podatkowego:

1. Wskutek zawarcia umowy quoad usum każdy ze współwłaścicieli uzyskuje prawo do wyłącznego korzystania i pobierania pożytków z przyznanej mu części rzeczy (czytaj przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Każdy współwłaściciel będzie uzyskiwał przychód tylko ze swej części. Przychody innych współwłaścicieli z przyznanych im do wyłącznego korzystania i pobierania pożytków części stanowią wyłącznie ich przychody. W takim przypadku nie można mówić o podziale pomiędzy współwłaścicieli wspólnego przychodu. Każdy współwłaściciel ma w całości swój przychód uzyskany ze „swojej” części rzeczy. W takiej sytuacji może dojść do tego, że jeden współwłaściciel osiągnie przychód ze swojej części, np. z dzierżawy, a inny nie osiągnie żadnego, ponieważ nie będzie prowadził na swojej części żadnej działalności.” (Podatek dochodowy od osób prawnych. Rok 2008. Komentarz, Red. Janusz Marciniuk, Wydawnictwo CH. Beck, Warszawa 2008).
2. „Skutki zawarcia umowy quoad usum na gruncie podatku dochodowego są następujące:

a) każdy współwłaściciel uzyskuje przychód tylko ze swojej części, b) przychody innych współwłaścicieli z przyznawanych im do wyłącznego korzystania i pobierania pożytków części stanowią wyłącznie ich przychody. W przypadku zawarcia umowy quoad usum nie będzie więc dla celów podatkowych dzieliło się całego przychodu z rzeczy będącej współwłasnością, lecz każdy współwłaściciel będzie opodatkowywał w całości przychód uzyskany ze „swojej części rzeczy”. Może się również zdarzyć, iż część współwłaścicieli osiągnie w tym przypadku przychody, podczas gdy u innych wyniesie on „zero”. (Leksykon podatku dochodowego od osób prawnych, Dorota Kosacka-Łędzewicz, Bogdan Olszewski, Wydawnictwo Unimex, Wrocław 2008).

Ad. 3 Zdaniem wnioskodawcy, koszty dotyczące Parkingu, przyznanego L. do wyłącznego i bezterminowego korzystania na podstawie Umowy quoad usum (w tym również koszty w postaci odpisów amortyzacyjnych), stanowią niepodzielnie koszty podatkowe L..

Ad. 4 Zdaniem wnioskodawcy, koszty dotyczące Hotelu, przyznanego P Hotel do wyłącznego i bezterminowego korzystania na podstawie Umowy quoad usum (w tym również koszty w postaci odpisów amortyzacyjnych), nie stanowią w żadnej części kosztu podatkowego L..

W opinii L. koszty ponoszone na Parking, przyznany L. do wyłącznego korzystania na podstawie Umowy quoad usum, stanowią niepodzielnie koszty podatkowe L.. Dotyczy to również kosztów w postaci odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej Parkingu. Zaś koszty związane z Hotelem (w tym wynikające z odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Hotelu) nie stanowią kosztów podatkowych L..

Takie stanowisko L. znajduje uzasadnienie w orzecznictwie:

1. „Przewidziany w art. 206 k.c. podział rzeczy wspólnej (quoad usum) powoduje skutki podobne do zniesienia współwłasności, ograniczone w czasie do formalnego zniesienia współwłasności. Oznacza to m.in. że współwłaściciele, którym w wyniku podziału nieruchomości wspólnej do wyłącznego użytkowania części tej nieruchomości, ponoszą samodzielnie koszty i wszelkie obowiązki związane z przypadającą im częścią nieruchomości. (wyrok NSA z 26. stycznia 2000 r., sygn. akt IV SA 2266/97);
2. Jednym z podstawowych praw związanych ze współwłasnością jest współposiadanie przedmiotu współwłasności oraz korzystanie z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli (art. 206 kc). Zasada ta może jednak ulec odpowiedniej modyfikacji w sytuacji, gdy dochodzi - w drodze umowy pomiędzy współwłaścicielami albo też w drodze orzeczenia sądowego, do dokonania podziału rzeczy do korzystania, a Nięc do tzw. podziału quoad usum.
   Podział quoad usum polega na tym, że każdy ze współwłaścicieli otrzymuje do wyłącznego użytku fizycznie wydzieloną część nieruchomości i tę część oddzielnie używa i oddzielnie czerpie z niej pożytki oraz oddzielnie ponosi na nią wydatki (wyrok WSA w Poznaniu z 18.06.2008 r. sygn. akt II SA/Po 81/08).
3. Współwłaściciel, który dokonał nakładów koniecznych na nieruchomość będącą przedmiotem współwłasności, nie może żądać zwrotu wartości tych nakładów, odpowiadających udziałowi pozostałych współwłaścicieli w całości nieruchomości, jeżeli w drodze podziału quoad usum nie korzystają oni z tej części nieruchomości, na którą zostały te nakłady dokonane. (vide uchwała SN z 08.01.1980 r., sygn. akt III CZP 80179).
   
   

Doktryna prawa cywilnego również potwierdza, iż na gruncie art. 207 k.c. istnieje możliwość umownego (quoad usum) ustalenia proporcji w kosztach wydatków i innych ciężarów związanych z rzeczą wspólną, która nie odpowiada stosunkowi wielkości udziałów we współwłasności (vide E. Gniewek, Kodeks Cywilny. Księga druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze 2001). Mając na względzie powyższe L. stoi na stanowisku, że koszty ponoszone przez współwłaściciela dotyczące części nieruchomości przyznanej temuż do wyłącznego korzystania w świetle umowy quoad usum, będą stanowiły w całości koszty uzyskania przychodów tego współwłaściciela. W związku z powyższym koszty ponoszone przez L. w związku z przyznanym temuż Parkingiem do wyłącznego i bezterminowego korzystania, będą stanowiły w całości koszty uzyskania przychodów L.. Prawidłowość stanowiska zajętego przez L. w tym zakresie znajduje potwierdzenie w podatkowej literaturze przedmiotu: „Do znacznej modyfikacji sposobu rozliczania kosztów, innych wydatków i odliczeń dochodzi w przypadku zawarcia umowy quoad usum. Umowa ta ma nie tylko skutki odnośnie przychodów, ale, co najmniej w takim samym stopniu, odnośnie kosztów uzyskania przychodów i innych wydatków. Z punktu widzenia prawa cywilnego w przypadku wydzielenia każdemu ze współwłaścicieli części rzeczy do wyłącznego korzystania i pobierania pożytków, każdy właściciel zobowiązany jest ponosić tylko te wydatki, które związane są z jego częścią.

Po przeniesieniu tej zasady na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy podkreślić, że współwłaściciel ponosi koszty uzyskania przychodów oraz wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów tylko odnośnie wydzielonej mu w ramach umowy quoad usum części. (vide Podatek dochodowy od osób prawnych. Rok 2008. Komentarz, Red. Janusz Marciniuk, Wydawnictwo CH. Beck, Warszawa 2008).

Zdaniem L., zasady rozpoznawania kosztów bieżących w przypadku podpisania przez współwłaścicieli umowy quoad usum mają również odpowiednie zastosowanie do kosztów podatkowych w formie odpisów amortyzacyjnych.

Zawarta między L. a P Hotel Umowa quoad usum wyłącza zastosowanie ogólnej zasady regulującej dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych stanowiących współwłasność - wyrażonej w art. 169 ust. 8 Ustawy o CIT - zgodnie z którą: „W razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. Art. 5 ust. 1 stosuje się odpowiednio.” Oznacza to, że skoro L. poniósł całość nakładów na Parking i otrzymał (na podstawie Umowy quoad usum) do wyłącznego i bezterminowego korzystania tenże Parking, to odpisy amortyzacyjne dokonywane winny być przez L. od całkowitej wartości początkowej Parkingu i stanowią w całości jego koszty uzyskania przychodów. Skoro zawarcie Umowy quoad usum powoduje skutki prawne najbliższe zniesieniu współwłasności Parkingu (vide wyżej cytowany wyrok NSA z 26 stycznia 2000 r., sygn. akt IV SA 2266/97), to brak jest podstaw do zastosowania w stosunku do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez L. od wartości początkowej Parkingu ograniczenia wynikającego z art. 16g ust. 8 Ustawy o CIT.

Nadto za uznaniem za koszt podatkowy L. odpisów amortyzacyjnych od całości wartości początkowej Parkingu przemawia okoliczność, iż zgodnie z postanowieniami umownymi pomiędzy L. a P Hotel, wyłącznym właścicielem Parkingu ma zostać L..

Przewidywane w tym zakresie przywrócenie stanu poprzedniego (restitutio in integrum) wyłącznej własności L. do Parkingu, uzasadnia traktowanie aktualnego stanu współwłasności Parkingu jako tymczasowego i formalnego. Tym samym ów stan współwłasności nie może być traktowany jako objęty dyspozycją art. 16g ust. 8 Ustawy o CIT, bo ta zakłada trwałość i efektywność (faktyczne, gospodarcze współkorzystanie z) współwłasności środka trwałego.

Konsekwentnie do powyższego, skoro na podstawie Umowy quoad usum L. nie ma prawa do korzystania z Hotelu (bo to prawo należy wyłącznie do P Hotel, który poniósł też całość nakładów na Hotel), nie może też L. dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej Hotelu.

Powyższe stanowisko L. znajduje potwierdzenie w doktrynie prawa podatkowego:

1. „Olbrzymie praktyczne znaczenie ma rozstrzygnięcie zagadnienia związanego z amortyzacją budynku wniesionego przez jednego ze współwłaścicieli (na swój wyłączny koszt) stosownie do umowy quoad usum. Należy przyjąć, że prawo do amortyzacji tego budynku będzie przysługiwało wyłącznie temu jednemu współwłaścicielowi. Nie jest tu bowiem rozstrzygający udział we współwłasności, ale udział w wydatkach poniesionych na rzecz wspólną na zasadach określonych w umowie quoad usum (patrz art. 5 w zw. z art. 16g ust. 8 PDOPrU). W tym przypadku podatnik korzysta z uprawnienia do kształtowania stosunków prawnych w granicach dozwolonych prawem.” (vide Podatek dochodowy od osób prawnych. Rok 2008. Komentarz, Red. Janusz Marciniuk, Wydawnictwo CH. Beck Warszawa 2008).
2. „Analogiczne zasady mają zastosowanie również do rozliczania kosztów uzyskania przychodów. Także wydatki poniesione przez współwłaściciela na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z wydzieloną mu na podstawie umowy quoad usum częścią mogą stanowić w formie odpisów amortyzacyjnych, koszty uzyskania przychodów tylko dla współwłaściciela, który dokonał łych nakładów” (wide Leksykon podatku dochodowego od osób prawnych, Dorota Kosacka-Lędzewicz, Bogdan Olszewski, Wydawnictwo Unimex, Wrocław 2008).
   
   

Ad. 5 Zdaniem wnioskodawcy, zniesienie współwłasności Parkingu i Hotelu, ustanowienie ich odrębnej własności oraz ustalenie współużytkowania wieczystego Gruntu, w wyniku którego L. otrzyma (wyłączna) własność Parkingu oraz prawo współużytkowania wieczystego w części 68/100 Gruntu, nie spowoduje powstania po stronie L. przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 14 Ustawy o CIT, przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie Planowane zniesienie współwłasności Parkingu oraz Hotelu, wskutek którego L. otrzyma wyłączną własność przyznanego mu do wyłącznego i bezterminowego korzystania Parkingu, zaś P Hotel otrzyma wyłączną własność przyznanego temuż do wyłącznego i bezterminowego korzystania Hotelu, nie stanowi jednak odpłatnego zbycia rzeczy, które mogłoby zrodzić przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych po stronie L.. Po stronie L. nie powstanie także przychód z tytułu nieodpłatnych (częściowo odpłatnych) świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2) Ustawy o CIT. Powyższe stanowisko znajduje uzasadnienie w konstatacji, iż żaden z obecnych współwłaścicieli Parkingu i Hotelu nie otrzyma dodatkowego przysporzenia z tytułu zniesienia współwłasności, a ewentualny wzrost wartości Hotelu lub Parkingu wynikać może i wynika tylko z dokonanych przez L. oraz P Hotel (każdego z osobna) nakładów na wyłącznie im przypadającą — na podstawie Umowy quoad usum - część naniesień na Gruncie. Skoro planowane ustalenie udziałów we współużytkowaniu wieczystym Gruntu ma odpowiadać ściśle wielkości udziałów we współużytkowaniu Gruntu sprzed zniesienia współwłasności Parkingu i Hotelu, również w tym zakresie nie można przypisać powstaniu po stronie L. przychodu z tytułu zbycia rzeczy lub praw (art. 14 Ustawy o CIT) ani z tytułu nieodpłatnych (częściowo odpłatnych) świadczeń (art. 12 ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.