INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2010 r. (data wpływu 21 lipca 2010 r.) uzupełnionym w dniu 18 października 2010 r. i 25 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uzyskanej dotacji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismami z dnia 18 października 2010 r. i 25 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uzyskanej dotacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca otrzymał dotację na podstawie umowy z dnia 4 maja 2010 r., którą – jako przedsiębiorca - zawarł ze Stowarzyszeniem (beneficjent). Przedmiotem umowy jest przyznanie jednorazowej dotacji inwestycyjnej na rozwój działalności gospodarczej. Dotacja ta udzielana jest w oparciu o zasadę de minimis, zgodnie z § 31 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie udzielenia pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, z uwzględnieniem zmian z dnia 17 grudnia 2008 r. Z otrzymanych środków pieniężnych zakupione zostały: zestaw komputerowy, program komputerowy, meble biurowe, używany samochód Fiat Seicento, towar handlowy do dalszej odsprzedaży oraz wykonano remont pomieszczenia firmy. Do środków trwałych zaliczono samochód osobowy oraz zestaw komputerowy, natomiast pozostałe składniki majątkowe zaliczone zostały do wyposażenia. Remontu dokonano w wynajmowanym na podstawie umowy najmu lokalu i remont ten polegał na dostosowaniu lokalu do potrzeb działalności gospodarczej. Zdarzenia gospodarcze Wnioskodawca ewidencjonuje na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymana dotacja stanowi przychód opodatkowany oraz czy zakupy sfinansowane z dotacji mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów...

Zdaniem Wnioskodawcy, przyznana dotacja nie stanowi przychodu opodatkowanego, natomiast zakupy z niej dokonane, stanowią koszty uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,

• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują szereg zwolnień, którymi objęte zostały niektóre dotacje. Z dniem 1 stycznia 2010 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono przepis art. 21 ust. 1 pkt 137, w myśl którego zwalnia się od podatku dochodowego od osób fizycznych środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzieloną w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.).

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 5 ustawy o finansach publicznych, ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich, rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4.

Do środków europejskich zalicza się zatem:

1. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;
2. niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:
   
   
   1. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014,
   2. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014,
   3. Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;
      
      
3. środki na realizację Wspólnej Polityki Rolnej:
   
   
   1. Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej „Sekcja Gwarancji",
   2. Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji,
   3. Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na podstawie umowy z dnia 4 maja 2010 r. zawartej z Stowarzyszeniem (beneficjent) uzyskał jednorazową dotację inwestycyjną na rozwój działalności gospodarczej. Dotacja ta udzielana jest w oparciu o zasadę de minimis, zgodnie z § 31 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie udzielenia pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, z uwzględnieniem zmian z dnia 17 grudnia 2008 r. Z otrzymanych środków pieniężnych zakupione zostały: zestaw komputerowy, program komputerowy, meble biurowe, używany samochód Fiat Seicento, towar handlowy do dalszej odsprzedaży oraz wykonano remont pomieszczenia firmy. Wnioskodawca wskazał, że zaliczył samochód osobowy i zestaw komputerowy do środków trwałych, natomiast pozostałe składniki majątkowe do wyposażenia.

Mając na uwadze przedstawione uprzednio przepisy stwierdzić należy, że przyznana dotacja w części przeznaczonej na zakup wyposażenia oraz towarów handlowych stanowi przychód podlegający zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie wskazanego powyżej art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy. Powyższe dotyczy także części dotacji wydatkowanej na remont pomieszczenia firmy, przy czym podstawą tego ustalenia jest twierdzenie Wnioskodawcy, że dokonał remontu lokalu. Na podstawie treści wniosku przyjęto bowiem, iż remontując lokal Wnioskodawca nie dokonał nakładów stanowiących inwestycję w obcym środku trwałym, podlegających amortyzacji.

Natomiast część dotacji przeznaczona na zakup składników majątkowych zaliczonych do środków trwałych (samochodu osobowego i zestawu komputerowego), na podstawie cyt. powyżej art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy, nie stanowi przychodu podatkowego.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej wydatków sfinansowanych powyższą dotacją należy stwierdzić co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 (…).

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia;

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z powyższego wynika więc, iż zarówno wydatki na zakup środków trwałych, jak i odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środków trwałych, która sfinansowana została otrzymanym wsparciem finansowym, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów tej działalności.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Zatem, wydatki sfinansowane z otrzymanego wsparcia finansowego w części nieprzeznaczonej na cele inwestycyjne, tj. koszty zakupu wyposażenia, towarów handlowych oraz wydatki na remont lokalu firmy (przy założeniu, że nie dokonano nakładów stanowiących inwestycję w obcym środku trwałym), jako wydatki sfinansowane z dochodu, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 137, nie mogą być uznawane za koszty uzyskania przychodów, zgodnie z brzmieniem przepisu art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując wskazać należy, że kwota uzyskanej dotacji nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, przy czym w części przeznaczonej na zakup środków trwałych – nie jest przychodem na podstawie cyt. powyżej art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy, natomiast w pozostałej części – korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137.

Wbrew stanowisku Wnioskodawcy, nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodów wydatki sfinansowane z powyższej dotacji. W przypadku zakupu wyposażenia, towarów handlowych i wydatków poniesionych na remont lokalu firmy, podstawę prawną stanowi art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy. Natomiast wydatki na zakup środków trwałych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy, zaś odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych sfinansowanych dotacją nie stanowią kosztów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że organ podatkowy nie oceniał, czy prace przeprowadzone w wynajmowanym lokalu określone przez Wnioskodawcę jako remont, nie wykraczają poza zakres pojęcia remontu, czy też należałoby uznać te wydatki jako nakłady stanowiące inwestycję w obcym środku trwałym.

Istotą remontu jest wykonanie prac przywracających pierwotny stan techniczny i użytkowy środka trwałego, niezwiększających jego wartości początkowej. Remontem jest zatem przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego poprzez wymianę zużytych składników technicznych, nie powodujące jednak zmian w użytkowaniu, przeznaczeniu i konstrukcji tego obiektu. Remont środka trwałego powinien zmierzać do zachowania jego dotychczasowej substancji. Konsekwencją remontu ma być utrzymanie środka trwałego we właściwym stanie technicznym i użytkowym.

Natomiast prac zmierzających do unowocześnienia lub przystosowania środka trwałego do spełniania innych, nowych funkcji, w wyniku których istotnie zmieniają się cechy użytkowe środka trwałego, za remont już uznać nie można.

W takiej sytuacji, gdy podatnik ponosi nakłady na ulepszenie pomieszczenia niestanowiącego jego własności, mamy do czynienia z inwestycją w obcym środku trwałym. W myśl art. 22a ust. 2 pkt 1 ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania m. in. przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych – zwane także środkami trwałymi.

Gdyby w wyniku przeprowadzonych prac dokonane zostały nakłady stanowiące inwestycję w obcym środku trwałym, skutki podatkowe otrzymanej dotacji w części przeznaczonej na przeprowadzenie tych prac należałoby ocenić zgodnie z przedstawionymi zasadami właściwymi dla dotacji przeznaczonej na zakup lub wytworzenie środka trwałego.

Powyższa interpretacja indywidualna, nie ocenia również zgodności wydatkowania przyznanej dotacji z odrębnymi przepisami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.