INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27.08.2010 r. (data wpływu 30.08.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.08.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Spółka F. sp. z o.o. Sp. K. (dalej jako: Wnioskodawca, spółka F.) jest spółką prawa handlowego zorganizowaną w formie prawnej spółki komandytowej oraz prowadzi działalność gospodarczą polegającą na zarządzaniu i wynajmie majątku ruchomego oraz nieruchomego w celu umożliwienia świadczenia usług pralniczych innej spółce z grupy F.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę o świadczenie usług doradczych z Y sp. j., na podstawie której zleci Y s. j. do wykonania w zamian za wynagrodzenie następujące usługi:

1. doradztwo w zakresie wyboru odpowiednich maszyn i urządzeń pralniczych,
2. doradztwo przy opracowywaniu koncepcji modernizacji i rozbudowy instalacji i urządzeń technicznych,
3. doradztwo w zakresie wdrażania nowych technologii,
4. doradztwo w zakresie pozyskiwania alternatywy źródeł energii,
5. stary monitoring nowinek technicznych na rynku usług pralniczych,
6. projektowanie nowych rozwiązań technicznych, celem optymalnego wykorzystania przestrzeni pomieszczeń produkcyjnych,
7. doradztwo w zakresie optymalnego ustawienia maszyn w celu efektywnego ich zastosowania i wykorzystania,
8. doradztwo w sprawach budowlanych, w szczególności w zakresie opracowywania koncepcji budowy obiektów produkcyjnych i magazynowych,
9. doradztwo przy sprzedaży maszyn używanych,
10. doradztwo w zakresie wyboru i zakupu odpowiedniego oprogramowania i sprzętu komputerowego,
11. utrzymywanie gotowości świadczenia ww. usług w całym okresie” obowiązywania umowy.
    
    

Dodać należy, iż:

• do końca stycznia 2008 r. jeden ze wspólników Y sp. j. związany był umową o pracę z wykonawcą,
• jeden ze wspólników Y sp. j. jest zatrudniony od 01.02.2008 r. przez inną spółkę z grupy F., na rzecz której Wnioskodawca świadczy usługi wynajmu majątku, na podstawie umowy o pracę na 1/2 etatu na stanowisku dyrektora. Na podstawie tej umowy jeden ze wspólników Y sp. j. wykonuje czynności wspomagające zarząd innej spółki z grupy F. w bieżącym zarządzaniu oddziałem spółki, które polegają na wykonywaniu następujących obowiązków;
  1. reprezentowanie pracodawcy w stosunkach cywilnoprawnych w szczególności w zakresie przyjmowania i udzielania zamówień i zleceń,
  2. podpisywanie deklaracji i faktur VAT,
  3. zwieranie i rozwiązywanie w imieniu pracodawcy umów o pracę (za wyjątkiem umów z członkami zarządu) oraz reprezentowanie pracodawcy w innych sprawach ze stosunków pracy,
  4. reprezentowanie pracodawcy przed sądami, organami administracji rządowej, samorządowej oraz finansowej, w tym w szczególności przed organami skarbowymi oraz kontroli skarbowej, urzędem statystycznym i zakładem ubezpieczeń społecznych,
  5. sprawowanie ogólnego nadzoru nad pracami działu produkcji, działu technicznego działu transportu, działu personalnego i koordynacji działań wszystkich działów zakładu.
  
  
  

Dodatkowo zgodnie z planowanymi postanowieniami umowy o świadczenie usług doradczych, którą Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Y sp. j.:

• usługi będą realizowane przez obydwu wspólników spółki Y sp. j. lub inne osoby/podmioty o adekwatnej wiedzy eksperckiej,
• zleceniobiorca nie jest umocowany do zawierania umów w imieniu zleceniodawcy, egzekwowania należności od klientów itd. oraz dokonywania innych czynności prawny w imieniu zleceniodawcy, gdyż wszelkie decyzje są podejmowane i należą do wyłącznej kompetencji zarządu komplementariusza,
• przy wykonywaniu usług zleceniobiorca nie podlega w żaden sposób kierownictwu zleceniodawcy, a miejsce i sposób świadczenia usług, który będzie najbardziej odpowiedni dla charakteru danych czynności określa sam zleceniobiorca,
• zleceniobiorca nie jest związany określonymi godzinami świadczenia usług,
• zleceniobiorca ponosi pełne ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej, w ramach, której świadczy na rzecz zleceniodawcy usługi,
• zleceniobiorca zobowiązuje się dołożyć wszelkiej staranności przy wykonywaniu usług, wynikających z niniejszej umowy, zgodnie ze standardami przyjętymi przy wykonywaniu tego rodzaju umów, a także w sposób niezależny od zleceniodawcy,
• zleceniobiorca ponosi wyłączną odpowiedzialność za nie wykonanie lub nienależyte wykonanie usług, również względem osób trzecich. W razie niewykonania lub nienależytego wykonania zlecenia, zleceniodawcy przysługuje kara umowna w ustalonej wysokości,
• wynagrodzenie zleceniobiorcy z tytułu świadczenia usług zostanie ustalone w oparciu o stawkę godzinową oraz szacowany nakład pracy związany ze świadczeniem usług doradczych.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka F. jako płatnik wynagrodzenia na rzecz Y sp. j. z tytułu wykonywania usług, o których mowa w przedstawionym wyżej stanie faktycznym, będzie zobowiązana do poboru i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) (dalej jako: updof)...

Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie zobowiązana do poboru i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzenia wypłacanego spółce Y sp. j., na podstawie opisanej w stanie faktycznym umowy o świadczenie usług doradczych.

Zgodnie z art. 41 updopf osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4 zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W celu ustalenia, czy spółka F. będzie spełniała funkcję płatnika w rozumieniu art. 41 updof w przedmiotowym stanie faktycznym, należy zakwalifikować wypłacane na rzecz Y sp. j. świadczenia do określonych źródeł przychodów na gruncie ustawy updof w szczególności zbadać przestanku pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 updof z punktu widzenia Y sp. j.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 updof działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

• wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
• polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
• polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Dodatkowo zgodnie z art. 5b ust. 1 updof za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecające te czynności:
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

W dalszej kolejności, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła,1 o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Według Wnioskodawcy do opisanego stanu faktycznego ma zastosowanie art. 5a pkt 6 i nie ma zastosowania art. 5b updof.

Zdaniem Wnioskodawcy, z umowy o świadczenie usług jednoznacznie wynika bowiem, że Y sp. j. ponosić będzie pełne ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności gospodarczej w ramach której Y sp. j. świadczy na rzecz spółki usługi. Y sp. j. ponosić będzie także odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usług, również względem osób trzecich. Warunek zapisany w art. 5b pkt 2 ustawy również nie jest zdaniem Wnioskodawcy spełniony. Z przedstawionych w opisie stanu faktycznego ustaleń zawartych w umowie o świadczenie usług jasno wynika, że jedynym czynnikiem, mającym wpływ na miejsce oraz sposób wykonywania czynności przez zleceniobiorcę jest „charakter danych czynności”. Jednocześnie zleceniobiorca posiada umownie zagwarantowaną możliwość wykonywania usług w sposób niezależny od kierownictwa spółki, co pozostawia zleceniobiorcy m.in. możliwość określenia, jakiego miejsca i czasu wymaga charakter czynności realizowanych w ramach świadczonych usług.

W świetle art. 5b updof istotne jest, czy płatności z tytułu umowy o świadczenie usług doradczych nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust 1 pkt 1, 2 i 4-9 updof.

W opinii spółki płatności, które będą dokonywane przez spółkę F. na rzecz Y sp. j. nie można zakwalifikować na gruncie updof do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 updof.

Skoro w ramach zawartej umowy o świadczenie usług, spółce Y sp. j. nie będzie zlecone zarządzanie przedsiębiorstwem Wnioskodawcy, to umowa ta pozbawiona będzie podstawowego elementu charakterystycznego dla umów mających za przedmiot usługi zarządzania. Nie ma zatem podstaw do uznania, iż do wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług doradczych uzyskiwanego przez Y sp. j. stosuje się art. 13 ust. 1 pkt 9 updof.

Ponieważ dokonywane przez Wnioskodawcę płatności nie będą dokonywane z tytułów, o których mowa w art. 41 updof (tj. z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18), to nie jest on płatnikiem zobowiązanym do poboru i odprowadzenia zaliczek na podatek dochodowy z tego tytułu. Brak obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych wynika z faktu, iż updof nie zawiera przepisu, który zobowiązywałby Wnioskodawcę do poboru zaliczki na podatek dochodowy od wynagrodzeń z tytułu umów o świadczenie usług wykonywanych w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, innych niż wymienione w art. 13 ust. 1 pkt 9 updof (usługi zarządzania, kontrakty menedżerskie i usługi podobne).

Również fakt posiadania umowy o pracę w opisanym w stanie faktycznym kształcie przez jednego ze wspólników Y sp. j. z inną spółką z grupy F., na rzecz której Wnioskodawca świadczy usługi wynajmu majątku nie powoduje w opinii Wnioskodawcy, iż wypłacane przez spółkę F. na rzecz Y sp. j. wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług doradczych kwalifikowane będzie jako uzyskane z działalności, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 9 updof. Kwalifikacji wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług doradczych jako uzyskanego z działalności, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 9 updof nie powoduje również fakt, iż do końca stycznia 2008 r. jeden ze wspólników Y sp. j. związany był umową o pracę z Wnioskodawcą.

Od 1 lutego 2008 r. pomiędzy jednym ze wspólników Y sp. j. oraz Wnioskodawcą nie istnieje żadna umowa o pracę.

Zgodnie z art. 10 updof każde ze wskazanych powyżej płatności (tj. wynagrodzenie z umowy o pracę uzyskiwane przez jednego ze wspólników Y sp. j. od innej spółki z grupy F. oraz wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług doradczych przez Y sp. j. na rzecz wnioskodawcy) należy zaliczyć do odmiennego źródła przychodów (dochodów).

Mając na uwadze powołane powyżej podstawy prawne oraz biorąc pod uwagę przedstawiony w stanie faktycznym opis zdarzenia przyszłego tytułem podsumowania należy stwierdzić, iż spółka F. nie będzie zobowiązana jako płatnik do poboru zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconego wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług doradczych na rzecz spółki Y sp. j. ponieważ u wspólników tej spółki płatności te nie będą kwalifikowane jako przychody z działalności wykonywanej osobiście w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 ust. 1 pkt 9 updof tylko jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. pkt 3 w zw. z art. 14 updof.

Zdaniem Wnioskodawcy tym samym w opisanym stanie faktycznym oraz w świetle wyżej przytoczonych przepisów oraz uzasadnień przychody, uzyskiwane przez Y sp. j. z tytułu zawartej umowy o świadczenie usług powinny zostać zaklasyfikowane przez wspólników Y sp. j. do przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 updof.

Jak wynika z art. 44 ww. ustawy podatnicy osiągający dochody z tytułu działalności gospodarczej o której mowa w art. 14 są obowiązani do samodzielnego wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Tym samym obowiązek wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodów uzyskiwanych przez spółkę Y sp .j. z tytułu świadczenia usług doradczych na rzecz spółki F. będzie ciążył na jej wspólnikach.

Stanowisko to potwierdzone jest pośrednio w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez poszczególnych Dyrektorów Izb Skarbowych w tym zakresie w tym m.in.:

• interpretacja podatkowa wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 8 sierpnia 2009 r. Nr IPPB1/415-455/09-2/AG,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 marca 2010 r. sygn. IPPB1/415-983/09-2/AG,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 lipca 2008 r. IPPB1/415-453/08-2/ES,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 listopada 2008 r. sygn.IBPB1/415-660/08/MW,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 kwietnia 2008 r. sygn. ILPB1/415-55/08-2/TW,
• postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łasku z dn. 30 maja 2007 r. sygn. Akt: US-I-415/7/2007.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy źródłami przychodów są:

• działalność wykonywana osobiście,
• pozarolnicza działalność gospodarcza.
  
  

Definicja pozarolniczej działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z jego treścią, działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa;
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż;
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie to obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy.

Poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 ww. ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 13 pkt 7 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Natomiast w świetle art. 13 pkt 9 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Wyjątek, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, oznacza, że przychody podatnika, który na podstawie kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze powołany został np. do składu zarządu, rady nadzorczej, komisji lub innych organów stanowiących osoby prawnej, są przychodami w rozumieniu art. 13 pkt 7, a nie art. 13 pkt 9 powołanej ustawy. Powołanie bowiem podatnika np. do składu zarządu, bez względu na sposób jego powołania, stanowi okoliczność, która powoduje zmianę kwalifikacji źródła przychodu.

Kontrakt menedżerski jest typem umowy nienazwanej, opartej zgodnie z art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), na umowie zlecenia. Stanowi on, że do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniach. Przez zawarcie kontraktu menedżerskiego przyjmujący zlecenie zobowiązuje się za wynagrodzeniem do stałego wykonywania czynności zarządzania przedsiębiorstwem zleceniodawcy w jego imieniu i na jego rzecz. Natomiast konieczność ponoszenia przez Spółkę wydatków na rzecz zleceniobiorcy, musi wynikać z prawidłowo zawartej umowy.

Z powyższego przepisu wynika, że przychody z kontraktów menedżerskich dla celów podatku dochodowego należy zawsze kwalifikować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, stąd wszystkie elementy umowy cywilnoprawnej kontraktu menedżerskiego będą stanowiły całość wynagrodzenia podlegającego opodatkowaniu.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 41 ust. 2 ww. ustawy płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz opierając się na przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż usług świadczonych przez Zleceniobiorców na rzecz Spółki nie można zakwalifikować jako wykonywanych w ramach kontraktu menedżerskiego, umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, czy też umowy o podobnym charakterze. Zatem przychody uzyskiwane przez Zleceniobiorców z tytułu wykonywanych usług stanowić będą przychody z prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej.

W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, z tytułu wypłacanego Zleceniobiorcom wynagrodzenia za wykonywanie opisanych we wniosku usług, o ile złożą oni oświadczenie, o którym mowa w powołanym wyżej art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie zauważyć należy, iż jeżeli wykonywane przez Zleceniobiorców, w ramach zawartych umów o świadczenie usług, czynności w rzeczywistości (choćby częściowo) nosiły znamiona kontraktu menadżerskiego mogą zostać uznane za umowę o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontrakt menedżerski lub umowę o podobnym charakterze, co dla wnioskodawcy skutkować będzie powstaniem obowiązku płatnika, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu podkreślić należy, iż w przedmiotowej sprawie, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, tut. Organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, czy czynności wykonywane w ramach umowy o świadczenie usług doradczych nie odpowiadają czynnościom wykonywanym w ramach kontraktu menadżerskiego. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.