Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-416/12/AA
z 28 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 29 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania - jest nieprawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza odkupić nieruchomość od spółki komandytowej, w której jest komandytariuszem i w tym celu wspólnicy podjęli uchwałę o zleceniu niezależnemu rzeczoznawcy majątkowemu wykonanie operatu szacunkowego i dokonanie szacunkowej wyceny rynkowej przedmiotowej nieruchomości oraz wyrazili zgodę na nabycie nieruchomości na rzecz komandytariusza po ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego, w operacie szacunkowym, szacunkowej cenie rynkowej. Operat szacunkowy określający wartość rynkowa nieruchomości został przez rzeczoznawcę sporządzony w dniu 12 lipca 2012 r.

Wnioskodawca (komandytariusz), nabywający nieruchomość wyłączył się od głosowania przy podejmowani przedmiotowych uwał.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że ustalając wartość kupowanej nieruchomości opiera się na wycenie rynkowej dokonanej w operacie szacunkowym przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie przepis art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, tj. ustalenie rynkowej wartości nieruchomości w oparciu o wycenę dokonana przez niezależnego rzeczoznawcę majątkowego, który w operacie szacunkowym jako cel wyceny podał; „określenie wartości rynkowej zabudowanych i niezabudowanych działek gruntu dla sprzedaży”.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży w myśl ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy).

Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Jeżeli jednak podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, to stosownie do art. 6 ust. 3 ustawy – organ wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Natomiast w przypadku, gdy podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik (art. 6 ust. 4 cyt. ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego, iż Wnioskodawca zamierza odkupić nieruchomość od spółki komandytowej, w której jest komandytariuszem i w tym celu wspólnicy podjęli uchwałę o zleceniu niezależnemu rzeczoznawcy majątkowemu wykonanie operatu szacunkowego i dokonanie szacunkowej wyceny rynkowej przedmiotowej nieruchomości oraz wyrazili zgodę na nabycie nieruchomości na rzecz komandytariusza po ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego, w operacie szacunkowym, szacunkowej cenie rynkowej. Operat szacunkowy określający wartość rynkowa nieruchomości został przez rzeczoznawcę sporządzony w dniu 12 lipca 2012 r. Wnioskodawca (komandytariusz), nabywający nieruchomość wyłączył się od głosowania przy podejmowani przedmiotowych uwał.

W świetle powołanych powyżej przepisów podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest wartość przedmiotu transakcji ustalana przez strony umowy sprzedaży, wyrażona w cenie. Jednakże, w przypadku, gdy cena odbiega od wartości rynkowej, organ wezwie podatnika do jej zmiany.

W związku z powyższym podatnik nie jest zobligowany do określenia wartości rynkowej przedmiotu transakcji w oparciu o opinię rzeczoznawcy. Ustawodawca w przytoczonym wyżej art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych dał jedynie organowi podatkowemu uprawnienie do określenia wartości przedmiotu transakcji z uwzględnieniem przedłożonej przez stronę w toku postępowania podatkowego w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych wyceny rzeczoznawcy, gdy wartość rynkowa przedmiotu umowy, według oceny organu podatkowego nie odpowiada wartości rynkowej zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy.

Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych uznaje uprawnienie stron umowy sprzedaży do kreowania jej warunków, w tym ustalenia ceny. Jednakże w przypadku ustalenia wartości przedmiotu transakcji w sposób odbiegający od wartości rynkowej, ustawa dopuszcza ingerencję organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej; przy czym organy te mogą się posiłkować wskazanymi w art. 6 ust. 4 ustawy: opinią biegłego lub przedłożoną przez podatnika wyceną rzeczoznawcy.

Reasumując należy stwierdzić, że przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jasno wskazują co stanowi podstawę opodatkowania przy sprzedaży nieruchomości i według jakich zasad tę podstawę się ustala. Zatem, jeżeli ustalona (w oparciu o wycenę rynkową dokonaną w operacie szacunkowym przez niezależnego rzeczoznawcę) cena będzie stanowić wartość rynkową zbywanej nieruchomości w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to wówczas stanowić będzie podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jeżeli jednak kwota deklarowana jako podstawa opodatkowania nie będzie ceną rynkową przedmiotowej nieruchomości, organ podatkowy ma prawo zwrócić uwagę na konieczność jej zmiany, stosując uregulowania zawarte w art. 6 ust. 2-4 ww. ustawy. Wartość zbywanej nieruchomości musi bowiem dla celów podatkowych odpowiadać jej wartości rynkowej. To oznacza, że kwestionując wartość ceny podanej jako podstawę opodatkowania – bez względu na to jak ta cena została ustalona – Organ ma prawo wezwać stronę do podwyższenia lub obniżenia wartości przedmiotu transakcji i w ostateczności włączyć mechanizm ustalania wartości określony w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.