Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-643/12-4/AI
z 15 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2012 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu i Biura KIP w Lesznie 12 lipca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2012 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu 8 października 2012 r., Biura KIP w Lesznie 9 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT oraz prawa do odliczenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT oraz prawa do odliczenia. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 października 2012 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o dowód uiszczenia dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2010 Wnioskodawca rozpoczął budowę pensjonatu na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 22 lutego 2010 r., wydanego przez Starostę. Podatnik posiada wpis do ewidencji działalności gospodarczej.

Zainteresowany w dniu 11 lutego 2011 r. odebrał z Powiatowego Nadzoru Budowlanego zaświadczenie o oddaniu obiektu - budynku mieszkalnego jednorodzinnego, do użytkowania. De facto budynek został wybudowany w celach działalności gospodarczej i użytkowania w charakterze pensjonatu. Od momentu uzyskania tego Zaświadczenia Podatnik mógł rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w tym budynku. Firma budowlana wykonująca roboty przy budowie pensjonatu wystawiła faktury za usługi budowlane przyjmując stawkę VAT 22%. Podatek VAT z tej faktury Wnioskodawca odliczył w deklaracji VAT-7. Wszystkie koszty poniesione przy budowie pensjonatu związane są z działalnością gospodarczą. Dodatkowo Wnioskodawca nadmienia, iż nie zamierza zamieszkiwać w tym obiekcie, a tylko planuje go wynajmować.

Ponadto, w piśmie z dnia 2 października 2012 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zaświadczenie o oddaniu obiektu do użytkowania, wydane przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, traktuje o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego, zgodnie z pozwoleniem na budowę z dnia 22 lutego 2010 r., wydanym przez Starostę.

Zgodnie z rozporządzeniem w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) budynek mieszkalny jednorodzinny posiada symbol PKOB 1110. Jednocześnie zgodnie z objaśnieniami ww. rozporządzenia budynki mieszkalne to: „(...) budynki, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny zgodnie z jego przeznaczeniem”. Zatem zgodnie z przeznaczeniem nowo wybudowany budynek jest budynkiem niemieszkalnym, zatem o symbolu PKOB 1211. Podatnik wybudował bowiem i zamierza w całości wykorzystywać budynek do celów wynajmu turystycznego w ramach działalności gospodarczej sklasyfikowanej jako PKD 55.20.Z - obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania. Dodatkowo podatnik przed rozpoczęciem świadczenia usług - wynajmu, zgodnie z ustawą o usługach turystycznych zamierza złożyć wniosek o wpis do ewidencji obiektów świadczących usługi hotelarskie, niebędących obiektami hotelarskimi, jaki prowadzi gmina - właściwa ze względu na prowadzenie działalności. Działalność taka może być prowadzona również w budynkach jednorodzinnych mieszkalnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy faktura VAT została wystawiona z prawidłową stawką i w związku z tym, czy Zainteresowany miał prawo do odliczenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że budowa dotyczy prowadzonej działalności gospodarczej, a budynek służy jedynie gościom hotelowym, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 22% podatku VAT, co oznacza że przedmiotowa faktura została wystawiona prawidłowo. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych budynek pensjonatu jest klasyfikowany w Dziale 12 - Budynki niemieszkalne. Z uwagi na fakt, iż wszelkie poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane są z działalnością opodatkowaną - przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tak wystawionej faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o stan prawny obowiązujący w dniu zaistnienia zdarzenia będącego przedmiotem zapytania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 7 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast pojęcie świadczenia usług zostało określone w art. 8 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Wskazać przy tym należy, iż zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienie od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

W myśl z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o czym stanowi art. 41 ust. 12b ustawy, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m ²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m ².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Ponadto, zgodnie z § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. do 5 kwietnia 2011 r., w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r., stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.
  
  

Według norm zawartych w przytoczonych przepisach 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Wskazać także należy, że dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) stanowiące usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zgodnie z cyt. rozporządzeniem w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne. Przy czym, dział PKOB 11 obejmuje:

• budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,
• budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,
• budynki zbiorowego zamieszkania – 113,

natomiast dział PKOB 12 obejmuje:

• hotele i budynki zakwaterowania turystycznego - 121,
• budynki biurowe - 122,
• budynki handlowo-usługowe - 123,
• budynki transportu i łączności - 124,
• budynki przemysłowe i magazynowe - 125,
• ogólnodostępne obiekty kulturalne, budynki o charakterze edukacyjnym, budynki szpitali i zakładów opieki medycznej oraz budynki kultury fizycznej - 126,
• pozostałe budynki niemieszkalne - 127.
  
  

Klasa 1211 zawiera - budynki hoteli - obejmuje m. in.: hotele, motele, gospody, pensjonaty i podobne budynki oferujące zakwaterowanie, z restauracjami lub bez.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, preferencyjną stawkę podatku VAT, ustawodawca przewidział wyłącznie dla instytucji, których podstawową działalnością jest zakwaterowanie osób. Przykładowo takimi zakładami są: internaty, domy studenckie, hotele pracownicze, domy dziecka, domy opieki społecznej dla osób przewlekle chorych lub upośledzonych, klasztory, domy zakonne. Obiektami (zakładami), w których pobyt osób z reguły ma charakter krótkookresowy są m. in.: hotele, motele, domy wczasowe, sanatoria, prewentoria, a także pensjonaty.

Tym samym obniżona 7% stawka podatku może mieć zastosowanie jedynie w odniesieniu do czynności związanych z budową, remontem i przebudową obiektów, których głównym celem jest cel mieszkaniowy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany w roku 2010 rozpoczął budowę pensjonatu na podstawie pozwolenia na budowę z dnia 22 lutego 2010 r. Zainteresowany w dniu 11 lutego 2011 r. odebrał z Powiatowego Nadzoru Budowlanego zaświadczenie o oddaniu obiektu - budynku mieszkalnego jednorodzinnego, do użytkowania. De facto budynek został wybudowany w celach działalności gospodarczej. Firma budowlana wykonująca roboty przy budowie pensjonatu wystawiła faktury za usługi budowlane przyjmując stawkę VAT 22%. Podatek VAT z tej faktury Wnioskodawca odliczył w deklaracji VAT-7. Wszystkie koszty poniesione przy budowie pensjonatu związane są z działalnością gospodarczą. Dodatkowo Wnioskodawca nadmienia, iż nie zamierza zamieszkiwać w tym obiekcie, a tylko planuje go wynajmować. Zaświadczenie o oddaniu obiektu do użytkowania, wydane przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, traktuje o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Zgodnie z przeznaczeniem nowo wybudowany budynek jest budynkiem niemieszkalnym o symbolu PKOB 1211. Podatnik wybudował i zamierza w całości wykorzystywać budynek do celów wynajmu turystycznego w ramach działalności gospodarczej sklasyfikowanej jako PKD 55.20.Z - obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania. Dodatkowo podatnik przed rozpoczęciem świadczenia usług - wynajmu, zgodnie z ustawą o usługach turystycznych zamierza złożyć wniosek o wpis do ewidencji obiektów świadczących usługi hotelarskie, niebędących obiektami hotelarskimi, jaki prowadzi gmina - właściwa ze względu na prowadzenie działalności. Działalność taka może być prowadzona również w budynkach jednorodzinnych mieszkalnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowanej stawki podatku na roboty budowlane przy budowie pensjonatu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny w kontekście powołanych przepisów stwierdzić należy, iż właściwą stawką podatku VAT na roboty budowlane przy budowie pensjonatu jest 22% stawka podatku VAT, pod warunkiem, że obiekt ten zaklasyfikowany jest do symbolu PKOB 1211.

Zatem, jeżeli roboty budowlane wykonane były w budynku sklasyfikowanym pod symbolem PKOB 1211, to przedmiotowa faktura VAT została wystawiona z prawidłową stawką.

Podstawowa zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została zawarta w art. 86 ust. 1 ustawy. Przepis ten stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem ust. 3-7, stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Na mocy art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje:

1. w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18;
2. w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 4 - w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy odpowiednio od importu usług lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca;

• 2a. w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 5 – w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a;
• 2b. w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33b;
  

3. w przypadku nabycia towarów i usług, o których mowa w art. 19 ust. 13 pkt 1, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu dotyczy – w rozliczeniu za okres, w którym przypada termin płatności;
4. w przypadku dokonania spisu z natury określonego w art. 113 ust. 5 i 7 – nie później niż w rozliczeniu za okres, w którym dokonano tego spisu;
5. w przypadku stosowania w imporcie towarów procedury uproszczonej, polegającej na wpisie do rejestru zgodnie z przepisami celnymi – za okres rozliczeniowy, w którym podatnik dokonał wpisu do rejestru; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wykazanego w tym rejestrze, z zastrzeżeniem art. 33a;
6. w przypadku decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz w art. 34 – w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał decyzję; obniżenie kwoty podatku należnego następuje pod warunkiem dokonania przez podatnika zapłaty podatku wynikającego z decyzji.
   
   

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m. in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 (przypadek ten nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie).

Natomiast nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak wynika z konstrukcji powołanych wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem, prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z powołanymi wyżej przepisami przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione jednocześnie warunki:

• odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz
• towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli takich, które generują podatek należny.
  
  

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a wszystkie koszty poniesione przy budowie pensjonatu związane są, jak wskazał Zainteresowany, z działalnością gospodarczą – opodatkowaną.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, zostały spełnione warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT i tym samym Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktury dokumentującej wykonane roboty budowlane przy budowie pensjonatu.

Reasumując, odpowiadając na zadane we wniosku pytanie stwierdzić należy, iż faktura VAT została wystawiona z prawidłową stawką i w związku z tym Zainteresowany miał prawo do odliczenia podatku VAT.

Podkreślić należy, iż przedmiot zaklasyfikowania budynku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska odnośnie klasyfikacji przedmiotowego budynku.

Nadmienia się, iż to na podatniku ciąży obowiązek dokonania prawidłowej klasyfikacji obiektu budowlanego wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB). Tym samym to zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej – (Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11).

Natomiast w przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania składnika majątku zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem o wskazanie symbolu (grupy): środka trwałego, obiektu budowlanego oraz wydanie opinii do Urzędu Statystycznego.

Informuje się ponadto, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT oraz prawa do odliczenia. Natomiast wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.