INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2010r. (data wpływu do tut. Biura 20 sierpnia 2010r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie określenia momentu powstania przychodu i ujęcia go w podatkowej księdze przychodów i rozchodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia momentu powstania przychodu i ujęcia go w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Jest to firma jednoosobowa. Wnioskodawczyni podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych oraz dokonała zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług.

Głównym przedmiotem działalności wg PKD z 2007r. jest:

• 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania,
• 86.90.b Działalność pogotowia ratunkowego.
  
  

Głównym i jedynym odbiorcą usług jest Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej. Przedmiotem umowy jest świadczenie usług przez ratowników medycznych, pielęgniarzy, sanitariuszy i kierowców w Dziale Pomocy Doraźnej w Samodzielnym Publicznym ZOZ-ie. Wszystkie wyżej wymienione osoby pracują w firmie Wnioskodawczyni na umowę zlecenie. Po zakończeniu miesiąca Wnioskodawczyni sporządza fakturę, w której określa miesiąc, za który były świadczone usługi. Data faktury to np. 04 czerwca 2010r., a usługi były wykonywane w miesiącu maju 2010r. Istotne znaczenie ma fakt, że zapłata tej faktury następuje po 30 dniach od daty doręczenia tj. np. w lipcu 2010r.

Równocześnie Wnioskodawczyni sporządza listę płac dla osób, które pracują dla niej na umowę zlecenie, lecz data wypłaty jest wskazana na lipiec 2010r. mimo, że faktyczna usługa była wykonana w maju 2010r. Obowiązek podatkowy powstaje u Wnioskodawczyni 20 czerwca 2010r. od dochodu, w którym nie ujęła kosztów wynagrodzeń.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty wynagrodzeń można przypisać do okresu w którym były faktycznie wykonane mimo, ze są to umowy zlecenia... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawczyni, przypisanie kosztów wynagrodzeń do okresu, w którym były wykonane jest niemożliwe, ponieważ są to umowy zlecenie, które nie zostały wypłacone.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyniw sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Zauważyć jednak należy, iż aby dany wydatek mógł w ogóle zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi zostać faktycznie poniesiony przez podatnika, tj. w majątku podatnika musi nastąpić takie uszczuplenie, jakie odpowiada wartości nabytych dóbr lub usług.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 55 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa

w ustawie z dnia 17 lipca 2009r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 6ba.

Stosownie do treści art. 22 ust. 6ba ww. ustawy, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55.

Przy czym należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy to przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz przychód z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej. Natomiast przychód z umowy zlecenia jest przychodem, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni sporządza listę płac dla osób, które „zatrudnia” na podstawie umowy zlecenia, w których jako data wypłaty jest wskazany lipiec 2010r. mimo, że faktyczna usługa była wykonana w maju 2010r.

Mając na względzie, iż Wnioskodawczyni nie dokonuje wypłaty należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz treść cyt. powyżej art. 23 ust. 1 pkt 55 ww. ustawy, stwierdzić należy, iż koszty „wynagrodzeń” jakie ponosi Wnioskodawczyni, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie w miesiącu (roku), w którym zostały wypłacone pracownikom (zleceniobiorcom).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.