Powrót

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12.09.2012r. (data wpływu 17.09.2012r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie potwierdzenia, że cena sprzedaży przedmiotu leasingu może odbiegać od ceny rynkowej (pytanie nr 2) - jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 17.09.2012r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowym od osób prawnych odnośnie potwierdzenia, że cena sprzedaży przedmiotu leasingu może odbiegać od ceny rynkowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „B”, „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą na oddawaniu towarów do używania (lub używania i pobierania pożytków) na podstawie umów leasingu.

Dnia 19 czerwca 2012 r., Komisja Nadzoru Finansowego podjęła Uchwałę zmieniającą uchwałę w sprawie szczegółowych zasad i warunków uwzględniania zaangażowań przy ustalaniu przestrzegania limitu koncentracji zaangażowań i limitu dużych zaangażowań oraz uchwalę w sprawie wymagań dotyczących identyfikacji, monitorowania i kontroli koncentracji zaangażowań, w tym dużych zaangażowań, w której rozciągnęła limity koncentracji w zakresie finansowania m.in. na Leasing, poprzez wyłączenie z zakresu zwolnienia z obowiązku utrzymywania 20% limitu zaangażowania ekspozycji kredytowych wobec spółek zależnych.

W związku z powyższym B, jako alternatywną opcję pozyskania finansowania rozważa sprzedaż innym podmiotom m. in. Banku — podmiotu zależnego względem Wnioskodawcy (dalej „Bank”) - przedmiotów leasingu (rzeczy) w trakcie trwania umów z korzystającymi. W takiej sytuacji dojdzie do zbycia rzeczy przez finansującego natomiast Bank, jako nabywca, na podstawie art. 70914 Kodeksu Cywilnego (dalej: „k.c”.) wstąpi w stosunek leasingu w miejsce finansującego. Przedmiotem sprzedaży będzie więc kontrakt leasingowy, a więc cesja/przejście praw i obowiązków wynikających z umowy.

Niezależnie od wyżej opisanych przedmiotów transakcji, którymi mogą być ruchomości i nieruchomości (w tym grunty), w momencie przeniesienia własności (tychże przedmiotów) za każdym razem zostaną spełnione przesłanki pozwalające kwalifikować daną umowę jako leasing operacyjny / finansowy, w rozumieniu art. 17b, 17f, 17i w związku z art. 17j Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 86, tekst jednolity z dnia 9 marca 2011 r., Dz. U. Nr 74, poz. 397, dalej: „Ustawa o CIT” lub „updop”).

Należy także nadmienić, że Bank zamierza powołać w przyszłości podatkową grupę kapitałową (dalej: „PGK”), zgodnie z art. 1a updop, w której Bank będzie spółką dominującą, zaś jednym z podmiotów tworzących PGK będzie B.

Z uwagi na wyżej wymienione zamierzenia, sprzedaż przedmiotów leasingu do Banku, może mieć miejsce zarówno przed powstaniem PGK, jak i po powołaniu tej grupy.

W związku z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym Spółka zadała we wniosku następujące pytania.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym:

1. B. ustalając wartość wyrażoną w cenie określonej w umowie sprzedaży w wysokości wartości rynkowej o której mowa w art. 14 ust 2 ustawy o CIT, winien uwzględniać nie tylko wartość rzeczy ale i praw oraz obowiązków wynikających z umowy leasingu...
2. Czy w przypadku sprzedaży przez B przedmiotu leasingu do Banku w trakcie trwania PGK, utworzonej na podstawie art. 1a ustawy o CIT, cena sprzedaży przedmiotów leasingu może odbiegać od wartości rynkowej...
3. Czy zapisy art. 2 pkt 27b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535, tekst jednolity z dnia 2 lipca 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054, dalej „ustawa o VAT”) dotyczące wartości rynkowej, na tle przytoczonego stanu faktycznego Wnioskodawca może interpretować taki sposób, iż B, ustalając cenę określoną w umowie sprzedaży w wysokości wartości rynkowej winien uwzględniać nie tylko wartość rzeczy ale i praw oraz obowiązków wynikających z umowy leasingu...
4. Czy w odniesieniu do transakcji zawieranych pomiędzy B a Bankiem podmiotami tworzącymi PCK w rozumieniu art. 1 a ustawy o CIT będą mieć zastosowanie przepisy art. 32 ustawy o VAT...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest pytanie numer 2 - w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań, zarówno dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych jak i przepisów podatku od towarów i usług podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 2

W przypadku sprzedaży kontraktu leasingowego do Banku, w trakcie trwania PGK, cena sprzedaży przedmiotów leasingu może odbiegać od wartości rynkowej.

Zgodnie z istotą funkcjonowania PGK, poszczególne spółki wchodzące w jej skład tracą swoją podmiotowość podatkową dla celów ustawy CIT w zakresie przedmiotu opodatkowania o którym mowa w art. 7a ust 1 ustawy o CIT, natomiast status podatnika ustawy o CIT z pierwszym dniem przyjętego roku podatkowego — uzyskuje w tym zakresie PGK. W konsekwencji, spółki tworzące PGK są wspólnie opodatkowane dla celów updop.

Podstawowym założeniem przyjętym przez ustawodawcę odnośnie zasad funkcjonowania PGK jest zasada neutralności podatkowej w podatku dochodowym w zakresie transakcji dokonywanych przez podmioty wewnątrz grupy. Jest to założenie fundamentalne, które zarówno w judykaturze jak i doktrynie wskazuje, że świadczenia wzajemne pomiędzy spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową są neutralne podatkowo.

Wskutek tego spółki tworzące PGK mogą miedzy sobą stosować wewnętrzne ceny rozliczeniowe, zawierać umowy bez wynagrodzenia (nieodpłatne), bez konsekwencji w podatku dochodowym. Różnice we wzajemnych płatnościach nie mają bowiem wpływu na podstawę opodatkowania, gdyż zwiększenie kosztów w jednej spółce powoduje zwiększenie przychodu w drugiej. Zgodnie z przepisami, podmioty w PGK traktowane są jako jeden podmiot dla celów podatkowych, co przekłada się na fakt, iż podstawę opodatkowania będzie stanowił dochód, który został faktycznie osiągnięty przez PGK jako całość. W związku z powyższym ceny ustalane pomiędzy pomiotami z grupy mogą odbiegać od wartości rynkowych, ponieważ przychody i koszty wewnątrz PGK wzajemnie się neutralizują. Reasumując w przypadku sprzedaży kontraltu leasingowego do Banku, w trakcie trwania PGK, cena sprzedaży przedmiotów leasingu może odbiegać od wartości rynkowej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychodem z odpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie. Jeżeli jednak cena bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Na mocy ust. 2 tego artykułu, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Stosownie natomiast do art. 14 ust. 3 omawianej ustawy, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość określona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Jak wynika z powołanych przepisów, regulacja zawarta w art. 14 odnosi się do przychodu ze zbycia rzeczy lub praw majątkowych, statuując zasadę, że przychodem z tego tytułu jest wartość określona przez strony w umowie jako cena zbycia. Jednocześnie, pozwala organom podatkowym, w przypadku spełnienia wskazanych w ustawie przesłanek, na określenie przychodu w innej wysokości - odpowiadającej wartości rynkowej przedmiotu zbycia. Rolą organów podatkowych nie jest przy tym określenie wartości wyrażonej w cenie, ale wartości rynkowej zbywanej rzeczy bądź prawa majątkowego.

W konsekwencji jeżeli „cena” za zbycie rzeczy/prawa majątkowego np. przedmiotu leasingu bez uzasadnionej przyczyny znacznie odbiega od wartości rynkowej zbywanych rzeczy lub praw, przychód może zostać określony przez organ podatkowy w wysokości uwzględniającej wartość rynkową przedmiotu zbycia/przedmiotu aportu (art. 14 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy podatku dochodowym od osób prawnych). Sposób określania wartości rynkowej zbywanych składników majątku normuje przy tym art. 14 ust. 2 ww. ustawy, natomiast zasady postępowania organu podatkowego w sytuacji, gdy wartość wyrażona w cenie określonej w umowie znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw – art. 14 ust. 3 tej ustawy.

W zdarzeniu przyszłym przedstawionym przez Wnioskodawcę (Spółkę) dojdzie do zbycia przez Spółkę - w okresie funkcjonowania Podatkowej Grupy Kapitałowej, której Spółka będzie członkiem - przedmiotów leasingu na rzecz innego podmiotu z tej Podatkowej Grupy Kapitałowej (PGK).

Odnosząc powołane uregulowania prawne do tego zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, iż stanowisko Spółki, zgodnie z którym, w przypadku sprzedaży przedmiotu leasingu innemu podmiotowi z PGK, cena sprzedaży może odbiegać od wartości rynkowej nie znajduje podstaw w treści przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W treści art. 14 ust. 1 i nast. ustawodawca nie wskazał, że przepisy te nie mają zastosowania do podatkowych grup kapitałowych, tak jak to uczynił w przepisach art. 16 ust. 1 pkt 14 wyłączającego z kosztów podatkowych darowizny, „ (...) z wyjątkiem dokonywanych pomiędzy spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, (...)”. Również w przepisach regulujących zasady tworzenia i opodatkowania podatkowych grup kapitałowych, tj. w art. 1a i art. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych brakuje takiego wyłączenia. W konsekwencji brak jest podstaw by uznać, że przepisy art. 14 ust. 1 i nast. ww. ustawy nie mogą mieć zastosowania w przypadku ustalania przychodu z tytułu zbycia rzeczy/praw majątkowych pomiędzy członkami podatkowej grupy kapitałowej. Oznacza to, iż nie można zgodzić się ze Spółką, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, cena sprzedaży przez Spółkę podmiotowi z PGK (tj. Bankowi) przedmiotu leasingu może odbiegać od wartości rynkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Powrót