INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2010 r. (data wpływu 16 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniach 13 lipca 2010 r. oraz 15 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 5 lipca 2010 r. nr ILPB1/415-442/10-2/AGr wezwano Zainteresowanego do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 8 lipca 2010 r., natomiast wniosek uzupełniono w dniu 13 lipca 2010 r. oraz w dniu 15 lipca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przez 16 lat Wnioskodawca był udziałowcem w XXX Sp. z o.o. Drugim udziałowcem była Spółka z Danii. Zainteresowany posiadał 20% udziałów, natomiast spółka duńska 80%.

W 2006 r. Wnioskodawca podpisał przedwstępną umowę sprzedaży udziałów spółce z Danii za 9.400.000 DKK. Zgodnie z przedwstępną umową sprzedaży, zapłatę za udziały Zainteresowany dostał w postaci 18 zaliczek w DKK, wymienionych na złotówki po kursach z dnia otrzymania waluty, na łączną kwotę 5.021.605 zł. Korony duńskie wpływały na konto osobiste, złotówkowe, Wnioskodawcy do Banku przez 3 lata w postaci zaliczek, uzgodnionych w przedwstępnej umowie sprzedaży udziałów. Wnioskodawca sprzedał udziały w polskiej Spółce z o.o. zagranicznej spółce. Za udziały otrzymał 9.400.000 DKK. 31 grudnia 2009 r. Wnioskodawca otrzymał ostatnią zaliczkę i podpisał umowę (w postaci aktu notarialnego) sprzedaży udziałów. Umowę sprzedaży Wnioskodawca podpisał 31 grudnia 2009 r. Do wpłaty wszystkich pieniędzy na konto Zainteresowanego, był on ciągle udziałowcem w Spółce.

Korony duńskie przeliczane były po kursie negocjowanym z Bankiem w dniu pojawienia się ich na rachunku Zainteresowanego. Za korony duńskie po kursie Banku Wnioskodawca otrzymał w sumie 5.021.549,38 zł.

Wnioskodawca podatek wyliczył następująco: 9.400.000 DKK x 0,5542 (kurs średni NBP z dnia 30 grudnia 2009 r. tabela 254/A/NBP) = 5209480 zł. Koszty uzyskania przychodu to 676.900 zł. Zatem podatek wyliczony został w następujący sposób (5.209.480 - 676.900) x 19% = 861.190,20 zł,

W rozliczeniu podatku Wnioskodawca pomyłkowo użył wyższego kursu DKK i różnica na jego niekorzyść wynosi 37.500 zł. Płacąc podatek Wnioskodawca użył kursu średniego NBP z dnia 29 grudnia 2009 r. – 0,5583 zł za 1 DKK, a powinien użyć kursu DKK z dnia 30 grudnia 2009 r., czyli 0,5542, ponieważ sprzedaż udziałów nastąpiła 31 grudnia 2009 r. Sprzedaż udziałów nie nastąpiła w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Czy Wnioskodawcy należy się zwrot nadpłaconej kwoty...

Zdaniem Wnioskodawcy, należy mu się zwrot nadpłaconego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.

Zgodnie z art. 73 § 1 pkt 1 ww. ustawy nadpłata powstaje, z zastrzeżeniem § 2, z dniem zapłaty przez podatnika podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej.

Natomiast stosownie do art. 73 § 2 pkt 1 ww. ustawy nadpłata powstaje z dniem złożenia zeznania rocznego - dla podatników podatku dochodowego.

Stosownie do art. 75 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Ponadto z § 2 pkt 1 lit. a) i c) powyższego przepisu wynika, iż uprawnienie to przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie takiego zobowiązania, jeżeli w zeznaniach (deklaracjach) rocznych, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej pkt 1 lit. a) lub nie będąc obowiązanymi do składania zeznań (deklaracji) dokonali wpłaty podatku nienależnego lub w wysokości większej od należnej.

Zgodnie natomiast z art. 75 § 3 podatnik równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty obowiązany jest złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Art. 81 § 2 ustawy stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 79 § 2 pkt 2 ww. ustawy Ordynacja podatkowa – prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty w przedmiotowej sprawie wygasa – po upływie 5 lat od dnia złożenia zeznania (deklaracji).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w 2006 r. podpisał przedwstępną umowę sprzedaży udziałów w spółce kapitałowej. Zgodnie z tą umową przedwstępną zapłatę za udziały Zainteresowany dostał w postaci 18 zaliczek w DKK, wymienionych na złotówki po kursach z dnia otrzymania waluty. Korony duńskie przeliczane były po kursie negocjowanym z Bankiem w dniu pojawienia się ich na rachunku Zainteresowanego. Umowę sprzedaży Wnioskodawca podpisał 31 grudnia 2009 r.

W rozliczeniu podatku Wnioskodawca pomyłkowo użył wyższego kursu DKK i różnica na jego niekorzyść wynosi 37.500 zł. Płacąc podatek Wnioskodawca użył kursu średniego NBP z dnia 29 grudnia 2009 r. – 0,5583 zł za 1 DKK, a powinien użyć kursu DKK z dnia 30 grudnia 2009 r., czyli 0,5542, ponieważ sprzedaż udziałów nastąpiła 31 grudnia 2009 r.

W interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów z dnia 16 lipca 2010 r. nr ILPB1/415-442/10-5/AGr, tut. Organ stwierdził, iż przychód uzyskany przez Zainteresowanego w walucie obcej należało przeliczyć na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu, tj. 30 grudnia 2009 r.

W związku z powyższym Wnioskodawca przyjmując kurs średni NBP z 29 grudnia 2009 r. zapłacił podatek w wysokości wyższej od kwoty należnej, w związku z czym powstała nadpłata podatku dochodowego od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy należy się zwrot nadpłaconego podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wniosek w części dotyczącej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów rozstrzygnięto w dniu 16 lipca 2010 r. interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-442/10-5/AGr.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.