INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 31.08.2010r. (data wpływu 06.09.2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do rozliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.09.2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie do rozliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca informuje, że nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej, a jedynie jest komandytariuszem w spółce komandytowej, a podstawowym źródłem utrzymania jest praca najemna na podstawie umowy o pracę. Praca ta wymaga częstych wyjazdów zagranicznych i jest bardzo absorbująca czasowo.

W sierpniu 2007r. Zainteresowany sprzedał swój (oraz żony – wspólnota małżeńska) udział w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym niezasiedlonym. W listopadzie 2006r. wystąpił z zapytaniem do Urzędu Skarbowego o to, czy sprzedaż takiego udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym niewykończonym, stanowiącego majątek osobisty Wnioskodawcy nie związany z działalnością gospodarczą podlega czy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Urząd stanął na stanowisku, że sprzedaż taka jest opodatkowana stawką właściwą dla budynków mieszkalnych czyli 7%. Ponieważ przed dokonaniem transakcji (zaliczka w lutym 2007r.) Wnioskodawca ponosił z żoną pewne koszty związane z tym budynkiem, które w konsekwencji miały służyć sprzedaży opodatkowanej, zarejestrowali się jako czynni podatnicy VAT od listopada 2006r. Urząd potwierdził prawo do rozliczania VAT-u naliczonego związanego z tą budową.

Pieniądze uzyskane z tej sprzedaży Wnioskodawca postanowił wraz z żoną zainwestować w kupno udziału w budynku użytkowym w stanie surowym, aby po jego wykończeniu móc go wynajmować na cele użytkowe. Udział w budynku przy ul. C… kupili w lipcu 2007r.

Jak podaje dalej Wnioskodawca, w lutym 2008 zawarł umowę wynajmu mieszkania, stanowiącego współwłasność małżeńską, położonego na terenie działania US na cele biurowe. Najem trwał niestety tylko 3 miesiące. Czynsz najmu tego mieszkania na cele biurowe był obłożony 22% stawką podatku VA T, który to podatek był podatkiem należnym rozliczanym zgodnie z ustawą o VAT (po połowie przez Wnioskodawcę i przez żonę). Jak dodaje, podatek dochodowy z tego najmu odprowadzał w formie ryczałtu.

Ponieważ Zainteresowany i jego żona na wykończenie budynku przy ul. C… potrzebowali środków - w lutym 2008r. podjęli decyzję o sprzedaży posiadanej od wielu lat (od lipca 1997r.) nieruchomości rolnej. W tamtych latach planowali przenieść się na Mazury i zorganizować gospodarstwo agroturystyczne. Niestety nic z tego nie wyszło. W lutym 2008r. Wnioskodawca sprzedał 1,33 ha gruntu rolnego przewidzianego w miejscowym planie zagospodarowania pod zabudowę, odprowadzając podatek VAT od tej transakcji. Postanowił też w niedalekiej przyszłości sprzedać część pozostałego terenu podzielonego na działki. Poza podziałem nie ponosił żadnych nakładów na uzbrojenie terenu, ogrodzenia itp. Dotychczas Wnioskodawca sprzedał łącznie cztery działki. We wrześniu 2008r. wystosował zapytanie do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku. Biuro stwierdziło zgodnie z interpretacją indywidualną nr IPPP2/443-1392/08-2/MS, że sprzedaż tych działek powinna zostać opodatkowana 22% podatkiem VAT.

Ponadto w 2008r. na działce w P… Wnioskodawca wraz z żoną postanowili wybudować budynek mieszkalny w zabudowie bliźniaczej. Decyzja ta była spowodowana koniecznością uzyskania środków na wykończenie budynku przy ul. C…. Połowa budynku była w założeniach przeznaczona do mieszkania przez Zainteresowanego, a połowa pod wynajem. Środki miały pochodzić ze sprzedaży domku przy ul. D… ze zdecydowanie lepszą lokalizacją niż P…. Ponieważ nie było wiadomo na jakie cele zostanie wynajęty budynek (być może na cele użytkowe a nie mieszkalne) podatek VAT był odliczany. W między czasie zaczęły się drobne nieporozumienia między Wnioskodawcą a pozostałymi udziałowcami nieruchomości przy ul. C…. Chcąc zachować nieruchomość musiał w marcu 2009r. odkupić część pozostałych udziałów. Zainteresowani w maju tego roku dokupili resztę udziałów. Sytuacja finansowa zmusiła Wnioskodawcę do podjęcia decyzji o sprzedaży połowy bliźniaka. Do sprzedaży doszło w maju tego roku. Również ta transakcja została obciążona podatkiem VAT. Konsekwencją konieczności wykupienia wszystkich udziałów w nieruchomości przy ul. C… będzie również konieczność sprzedaży drugiej połówki bliźniaka w P…. Sprzedaż ta będzie Podlegała podatkowi VAT oraz, zdaniem Wnioskodawcy, podatkowi dochodowemu zgodnie z art. 30e jako przychód z art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. W konsekwencji tych poczynań stanie się z żoną jedynymi właścicielami budynku użytkowego przy ul. C… z przeznaczeniem tych pomieszczeń pod wynajem.

Jak podaje Wnioskodawca, z powyższego opisu stanu rzeczy wynika, że nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej, mimo iż cały czas pozostaje czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu konieczności odprowadzania tego podatku przy sprzedaży jego prywatnych, posiadanych wiele lat nieruchomości.

Reasumując, ponieważ planowany przez Wnioskodawcę najem budynku użytkowego będzie obciążony podstawową stawką podatku VAT więc będzie to, w świetle przepisów ustawy o VAT, sprzedaż opodatkowana to, zdaniem Strony, ma pełne prawo do rozliczania podatku naliczonego związanego z taką sprzedażą.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy jako czynni podatnicy VAT mamy prawo - nie prowadząc pozarolniczej działalności gospodarczej - korzystać z prawa rozliczania podatku naliczonego związanego z przyszłą sprzedażą opodatkowaną - najmem na cele użytkowe...
2. Czy jako czynni podatnicy VAT - nie prowadzący pozarolniczej działalności gospodarczej - mamy prawo do zwrotu nadpłaty w podatku VAT na nasz rachunek osobisty prowadzony w banku krajowym...
   
   

Ad. 1

Od listopada 2006r. Wnioskodawca z żoną są czynnymi podatnikami podatku VAT. Pierwszy podatek musieli odprowadzić w związku ze sprzedażą udziału w nieruchomości w oparciu o interpretację Urzędu Skarbowego. Z interpretacji tej wynikało, że w związku z tą sprzedażą spełnia wymogi art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż wykonuje działalność gospodarczą w rozumieniu tej ustawy (art. 15 ust. 2). W szczególności podkreślić w tym miejscu należy, że art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.) inaczej definiuje działalność gospodarczą niż art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.

Definicja zawarta w tym pierwszym unormowaniu ma bowiem charakter przedmiotowo-podmiotowy, na co zwrócił uwagę poszerzony skład Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z dnia 29 października 2007r. (I FPS 3/2007, ONSAiWSA 2008/1 poz. 8). Oznacza to, iż możliwa jest sytuacja gdy zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT prowadzi działalność uznaną na gruncie przepisów VAT za działalność gospodarczą nie będącą jednocześnie pozarolniczą działalnością gospodarczą na gruncie u.p.d.o.f.

Art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku liczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.” W przypadku Wnioskodawcy, żadne zastrzeżenia wymienione w tym przepisie nie mają zastosowania więc prawo to jest bezwarunkowe. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest, wobec nałożonego ustawą obowiązku naliczania podatku należnego od dokonywanych przez nas czynności uprawnienie do pełnego, zakreślonego ustawą, korzystania z możliwości rozliczania podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną. Generalną zasadą podatku VAT jest zasada neutralności opodatkowania. Nie może więc być tak by podatnik z jednej strony musiał odprowadzać podatek należny nie mając z drugiej strony rozliczania podatku naliczonego związanego z tą sprzedażą.

Reasumując, ponieważ planowany przez Stronę najem budynku użytkowego będzie obciążony podstawową stawką podatku VAT więc będzie to, w świetle przepisów ustawy o VAT, sprzedaż opodatkowana to, zdaniem Zainteresowanego, ma pełne prawo do rozliczania podatku naliczonego związanego z taką sprzedażą.

Ad. 2

Art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124”. W tym przypadku żadne zastrzeżenia wymienione w tym przepisie nie mają zastosowania więc prawo to jest bezwarunkowe.

Co więcej art. 87 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że „w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy”.

Art. 87 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że „Zwrot różnicy podatku z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. (…)”.

Wydaje się, że „odrębne przepisy” to ustawa z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (tj. Dz. U. z 2004r. Nr 269, poz. 2681). W oparciu o te przepisy Wnioskodawca złożył z żoną aktualizację danych na drukach NIP-3 wskazując w niej rachunek osobisty. Wnioskodawca podaje, iż wraz z żoną - jako osoby nie prowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej nie mogą stosownego zgłoszenia rachunku bankowego zrobić na druku EDG-1. W tej sytuacji jedynym możliwym sposobem wskazania rachunku bankowego jest więc druk NIP-3. Wskazanie tego rachunku w „zgłoszeniu identyfikacyjnym” jest wystarczającą przesłanką spełnienia (oprócz oczywiście złożenia rozliczenia) warunków zwrotu podatku określonych w art. 87 ust. 2 ustawy o VAT.

Reasumując Wnioskodawca uważa, że nie ma formalnych przeszkód w dokonaniu zwrotu różnicy podatku VAT na rachunek osobisty prowadzony w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazany w zgłoszeniu identyfikacyjnym NIP-3 więc dokonanie takiego zwrotu przez Urząd Skarbowy jest możliwe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy). W myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem jako usługa wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W pozycji 4 tego załącznika zostały wymienione usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe (PKWiU ex 70.20.11). Użycie przez ustawodawcę „ex” przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług oznacza, że zwolnienie dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Z powyższego wynika, że związek zakupu z czynnością podlegającą opodatkowaniu jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia, towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej).

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca – jako czynny podatnik VAT – zamierza prowadzić działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokali.

W tym celu nabył udział w budynku użytkowym w stanie surowym, aby po jego wykończeniu móc go wynajmować na cele użytkowe. Udział w budynku przy ul. C… Wnioskodawca kupił w lipcu 2007r. W wyniku nieporozumień między Zainteresowanym a pozostałymi udziałowcami nieruchomości przy ul. C…, Wnioskodawca odkupił część pozostałych udziałów. W konsekwencji tych poczynań Wnioskodawca stał się z żoną jedynymi właścicielami budynku użytkowego przy ul. C… z przeznaczeniem tych pomieszczeń pod wynajem.

Mając na względzie treść powołanych przepisów oraz opisane zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do rozliczania podatku naliczonego związanego z przyszłą sprzedażą opodatkowaną. Od momentu rejestracji wszystkie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem. Poniesione wydatki na nabycie przedmiotowej nieruchomości będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, ponieważ najem nieruchomości na cele inne niż mieszkaniowe nie korzysta ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 w związku z poz. 4 załącznika nr 4 do ustawy.

Kwestię dotyczącą zwrotu podatku VAT reguluje szczegółowo art. 87 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Przyjęta w tym przepisie kolejność uprawnień podatnika nie decyduje o pierwszeństwie w ich stosowaniu. Uprawnienia te mają charakter równorzędny i od podatnika zależy, z którego uprawnienia skorzysta.

Szczegółowe regulacje dotyczące terminu zwrotu i warunków niezbędnych do jego otrzymania zawierają regulacje art. 87 ust. 2-10 ustawy o VAT.

I tak, w myśl ust. 2 tego artykułu, z zastrzeżeniem ust. 6, zwrot różnicy podatku następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach.

Natomiast w myśl art. 87 ust. 5a ww. ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik nie wykonał w okresie rozliczeniowym czynności opodatkowanych na terytorium kraju oraz czynności wymienionych w art. 86 ust. 8 pkt 1, podatnikowi przysługuje, na jego umotywowany wniosek złożony wraz z deklaracją podatkową, zwrot kwoty podatku naliczonego, podlegającego odliczeniu od podatku należnego w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą na terytorium kraju lub poza tym terytorium, w terminie 180 dni od dnia złożenia rozliczenia, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 19. Na pisemny wniosek podatnika urząd skarbowy dokonuje zwrotu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie 60 dni, jeżeli podatnik złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a-4f stosuje się odpowiednio.

W związku z powyższym, Wnioskodawca ma prawo do zwrotu nadpłaty w podatku VAT na rachunek osobisty prowadzony w banku krajowym, wskazany w zgłoszeniu identyfikacyjnym, w terminach określonych przepisami prawa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są na pisemny wniosek zainteresowanego w jego indywidualnej sprawie, w związku z powyższym przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, natomiast żona Wnioskodawcy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z oddzielnym wnioskiem.

W związku z tym, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydana odrębna interpretacja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.