Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-829/09/ES
z 12 listopada 2009 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP1/443-829/09/ES
Data
2009.11.12
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Dostawa towarów
Słowa kluczowe
nieruchomości
nieruchomości
pierwsze zasiedlenie
pierwsze zasiedlenie
sprzedaż nieruchomości
sprzedaż nieruchomości
Istota interpretacji
opodatkowania sprzedaży nieruchomości należącej do upadłego
Wniosek ORD-IN  5 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2009r. (data wpływu 13 sierpnia 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2009r. (data wpływu 2 listopada 2009r.) oraz pismem z dnia 4 listopada 2009r. (data wpływu 6 listopada 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości należącej do Pana M., położonej w D., stanowiącej działkę oznaczoną numerem geodezyjnym x/2 - jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 13 sierpnia 2009r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości należącej do Pana M., położonej w D., stanowiącej działkę oznaczoną numerem geodezyjnym x/2. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 października 2009r. (data wpływu 2 listopada 2009r.) oraz pismem z dnia 4 listopada 2009r. (data wpływu 6 listopada 2009r.), będącymi odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20 października 2009r. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe: Upadły M. od dnia 1 września 2001r. prowadził działalność gospodarczą. Miejscem prowadzenia działalności gospodarczej jest S. Działalność gospodarcza obejmuje usługi transportowe oraz naprawę samochodów i sprzedaż artykułów samochodowych. Upadły jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 27 września 2006r. M. dokonał zakupu od K., A., Z., U., Z., R. posiadanych udziałów we własności nieruchomości położonej w D. stanowiącej działkę gruntu oznaczoną numerem geodezyjnym x/2, mapa numer 2 o powierzchni 1854 m2. W wyniku nabycia wszystkich udziałów M. stał się jedynym właścicielem nieruchomości. Nieruchomość jest zabudowana budynkiem mieszkalnym, budynkiem garażu oraz budynkiem gospodarczym nadającymi się do rozbiórki. W dniu sporządzania aktu notarialnego część nieruchomości znajdowała się na terenie przeznaczonym na cele komunikacyjne w związku z rozbudową drogi, natomiast pozostała część nieruchomości znajdowała się na terenie przeznaczonym pod mieszkalnictwo jednorodzinne i usługi. Przeznaczenie nieruchomości do dnia składania wniosku o wydanie interpretacji nie uległo zmianie - dla działki x/2 nadal obowiązuje przeznaczenie MnU - tereny zabudowy mieszkaniowo - usługowej z wyjątkiem wąskiego ok. 2 m pasa wzdłuż ulicy i zachodniego narożnika działki (ok. 5 m2), gdzie teren przeznaczony jest pod drogę. Upadły nie podjął żadnych inwestycji na zakupionej nieruchomości, w szczególności nie służyła ona do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. Opisana wyżej nieruchomość stanowi jedyną ustaloną przez Syndyka nieruchomość będącą własnością Upadłego. Obecnie Sąd Rejonowy prowadzi dla nieruchomości księgę wieczystą. W dniu 8 maja 2009r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku M. Na mocy postanowienia Sądu został wyznaczony syndyk masy upadłości. Do zadań syndyka należy przede wszystkim likwidacja składników masy upadłości, poprzez między innymi sprzedaż rzeczy Upadłego oraz wyegzekwowanie wierzytelności przysługujących Upadłemu. Obecnie Syndyk sprzedaje wyposażenie warsztatu Upadłego, w którym prowadził on działalność gospodarczą. W celu ustalenia wartości majątku Upadłego została zlecona na podstawie preliminarza zatwierdzonego przez Sędziego -Komisarza postępowania upadłościowego wycena składników majątkowych przez biegłych rzeczoznawców. W uzupełnieniu Wnioskodawca dodaje, że Upadły jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 8 lutego 2002r. Upadły nabył przedmiotową nieruchomość do swego majątku prywatnego w celach wybudowania domu mieszkalnego i zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Nabycie nieruchomości nie zostało udokumentowana fakturą VAT, gdyż osoby sprzedające nie były podatnikami podatku od towarów i usług. Do tej pory nieruchomość nie była w ogóle wykorzystywana przez Upadłego, który ze względu na problemy finansowe nie podjął budowy. Nieruchomość nie była wykorzystywana dla wykonywania czynności opodatkowanych. Upadły nie wynajmował ani nie dzierżawił nikomu nieruchomości, Upadły nie wykonuje czynności dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej - nie jest rolnikiem ryczałtowym i nigdy nie prowadził takiej działalności, nie dokonywał też wcześniej sprzedaży gruntów. Nie nastąpiło w ogóle oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu - Upadły nabył nieruchomość od osób niebędących podatnikami podatku od towarów i usług. W zakresie podania okresu pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku - należy wskazać, iż według danych z operatu biegłego rzeczoznawcy budynki zostały wybudowane jeszcze w okresie przedwojennym. Tymczasem - dostawa budynków Upadłemu nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Upadły nie był bowiem pierwszym użytkownikiem budynku. Tym bardziej więc osoby, które dokonają w przyszłości zakupu budynku nie będą jego pierwszymi użytkownikami. Poprzedni współwłaściciele jak i Upadły nie ponosili wydatków na ich ulepszenie. Jak wynika z operatu biegłego rzeczoznawcy, nieruchomość jest zabudowana budynkami nie nadającymi się do prowadzenia jakiejkolwiek działalności, a nadającymi się jedynie do rozbiórki. Wydaje się, że to co pozostało z budynku na tej nieruchomości - było kiedyś budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym - klasa PKOB - 1110. Ponadto jest tam przeznaczony do rozbiórki garaż - klasa PKOB - 1242 i budynek gospodarczy prawdopodobnie klasa - 1271. Według danych z operatu biegłego rzeczoznawcy budynki zostały wybudowane jeszcze w okresie przedwojennym. W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Zdaniem Wnioskodawcy, czynność nie podlega w ogóle pod przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż Upadły w związku ze sprzedażą nieruchomości nie stanie się w ogóle podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym sprzedaż nieruchomości nie będzie objęta podatkiem od towarów i usług. Pomimo ogłoszenia upadłości Upadły nadał pozostaje podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży rzeczy ruchomych związanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Zgodnie jednak z wyjaśnieniami Wnioskodawcy kwestia sprzedaży rzeczy ruchomych nie jest przedmiotem wniosku o interpretację. Stosownie do art. 5 Ustawy: Art. 5.
Definicję Podatnika oraz działalności gospodarczej reguluje art. 15 ust. 1 i 2 Ustawy: Art. 15.1. Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. 2.Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Sprzedaż nieruchomości przez Upadłego, który nadal jest podatnikiem podatku od towarów i usług, nie stanowi jednak działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy - nieruchomość nie została nabyta w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą ani nie można przyjąć, aby została nabyta w celu jej późniejszej odsprzedaży. Tym samym Upadły nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Do transakcji dokonywanych w takich warunkach nie znajdzie w ogóle zastosowania ustawa o podatku od towarów i usług. W wyroku z dnia 16 maja 2007r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (sygn. akt: I SA / Wr 153/07. LEX 251509) orzekł co następuje: 1. Okoliczność, iż podmiot wykonuje czynności wymienione w art. 5 ustawy z 2004r. o podatku od towarów i usług (m.in. odpłatną dostawę towarów) nie jest wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania podatkiem VAT, bowiem musi działać w charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, 1. Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od towarów i usług sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. W uzasadnieniu Sąd wskazał między innymi: Organy zobligowane były bowiem do ustalenia czy skarżąca prowadzi (lub miała zamiar prowadzić) działalność handlową (rozumianą jako sprzedaż nabytych uprzednio w tym celu towarów), bowiem samo dokonywanie czynności sprzedaży (dostawy) towarów, nawet częstotliwe, nie może być uznane za taką działalność. Dopiero w razie ustalenia, że skarżąca nabyła nieruchomość celem jej odsprzedaży, można by przyjąć, że dokonując dostawy działek działała w charakterze handlowca. Nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Sprzedaż - nawet kilkakrotna - przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarcza oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu (por. J. Zubrzycki. Leksykon VAT 2006 t. 1 Wrocław 2006 s. 349-350). Również według interpretacji wydawanych przez organy podatkowe w podobnych sprawach czynność Upadłego w ocenie Wnioskodawcy nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług ze względu na fakt. iż Upadły nie staje się podatnikiem podatku ze względu na dokonaną sprzedaż nieruchomości W postanowieniu z dnia 17 grudnia 2007r. Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu (sygn. PP-II/443-161/07/KLM) stwierdził między innymi co następuje: Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Pojęcie towaru określone zostało w art. 2 pkt 6 ww. ustawy i obejmuje ono rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Stosownie do art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Poprzez działalność gospodarczą rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W myśl powołanego wyżej przepisu należy uznać, iż kryterium działalności gospodarczej wyklucza z grona podatników osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, nawet jeżeli dokonają one czynności dostawy towaru. Wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Nie jest również tak, iż wykonanie czynności w sposób jednorazowy w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy skutkuje przekształceniem działalności danego podmiotu w działalność gospodarczą. Czynność dokonana przez podmiot, jak to wyraźnie wynika z wyżej przywołanego przepisu musi być związana z działalnością gospodarczą. Niezbędnym więc do uznania dostawy towaru za działalność gospodarczą jest, aby w momencie dokonania czynności podatnik miał zamiar dokonywać tej czynności wielokrotnie, zmierzając do nadania jej stałego i zorganizowanego charakteru. Nie jest działalnością handlową, a zatem i działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego dalszej odsprzedaży. Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu zwraca również uwagę, iż w wyroku NSA w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2007r. sygnatura I FSK 603/06 sąd odniósł się wprost do przepisów prawa unijnego w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek. Z wyroku tego wynika, że zgodnie z art. 2 ust. 1 VI Dyrektywy, nie wystarczy, by daną czynność wykonywał podatnik prowadzący działalność gospodarczą i ze względu na tę działalność zarejestrowany był dla celów podatku od towarów i usług. Mając na uwadze treść przepisów unijnych, uzasadnionym wydaje się twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:
Ad. 2) W ocenie Wnioskodawcy, nawet przy założeniu że czynność sprzedaży będzie podlegać ustawie o podatku od towarów i usług to i tak czynność ta będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 punkt 10 i 10a. Wymienione przepisy stanowią co następuje: Art. 12 punkt 14 Ustawy o podatku od towarów i usług: pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
Art. 43.1. Zwalnia się od podatku: 10) dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
10a) dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
Nieruchomość jest zabudowana - budynki nadają się co prawda do rozbiórki, ale nie zmienia to kwalifikacji prawnej nieruchomości jako zabudowanej. Dostawa budynków Upadłemu nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Upadły nie był bowiem pierwszym użytkownikiem budynku. Tym bardziej więc osoby, które dokonają w przyszłości zakupu budynku nie będą jego pierwszymi użytkownikami. Poprzedni współwłaściciele jak i Upadły nie ponosili wydatków na ich ulepszenie. Ponadto Upadłemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku należnego od naliczonego w związku z zakupem nieruchomości. Osoby, które sprzedały Upadłemu swe udziały nie były podatnikami podatku od towarów i usług. Upadły nie poniósł również wydatków na ulepszenie budynków. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:
W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza (zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przedstawiony wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, definiuje działalność gospodarczą znacznie szerzej, niż to wynika z ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.). Powołana ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje bowiem zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły. O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, jednak działały z zamiarem jej powtarzania. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku VAT mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia „częstotliwości”, przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden). Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług. W świetle ww. przepisu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców. Nie można również pominąć, że pod pojęciem „handel” należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich dalszej odsprzedaży. Z powyższego wynika zatem, iż aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. Jeżeli zaś podatnik dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej nabytej na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, działanie takie nie może być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Upadły od dnia 1 września 2001r. prowadził działalność gospodarczą, która obejmuje usługi transportowe oraz naprawę samochodów i sprzedaż artykułów samochodowych. Upadły jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 27 września 2006r. Upadły dokonał zakupu nieruchomości położonej w D. stanowiącej działkę gruntu oznaczoną numerem geodezyjnym x/2, mapa numer 2 o powierzchni 1854 m2, stając się jej jedynym właścicielem. Nieruchomość jest zabudowana budynkiem mieszkalnym, budynkiem garażu oraz budynkiem gospodarczym nadającymi się do rozbiórki. W dniu sporządzania aktu notarialnego część nieruchomości znajdowała się na terenie przeznaczonym na cele komunikacyjne w związku z rozbudową drogi, natomiast pozostała część nieruchomości znajdowała się na terenie przeznaczonym pod mieszkalnictwo jednorodzinne i usługi. Przeznaczenie nieruchomości do dnia składania wniosku o wydanie interpretacji nie uległo zmianie - dla działki x/2 nadal obowiązuje przeznaczenie MnU - tereny zabudowy mieszkaniowo - usługowej z wyjątkiem wąskiego ok. 2 m pasa wzdłuż ulicy i zachodniego narożnika działki (ok. 5 m2), gdzie teren przeznaczony jest pod drogę. Upadły nie podjął żadnych inwestycji na zakupionej nieruchomości, w szczególności nie służyła ona do prowadzenia przez niego działalności gospodarczej. Opisana wyżej nieruchomość stanowi jedyną ustaloną przez Syndyka nieruchomość będącą własnością Upadłego. W dniu 8 maja 2009r. Sąd Rejonowy ogłosił upadłość obejmującą likwidację majątku M. Na mocy postanowienia Sądu został wyznaczony syndyk masy upadłości. Upadły jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 8 lutego 2002r., a przedmiotowa nieruchomość została nabyta do majątku prywatnego w celach wybudowania domu mieszkalnego i zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Upadłego. Nabycie nieruchomości nie zostało udokumentowana fakturą VAT, gdyż osoby sprzedające nie były podatnikami podatku od towarów i usług; Do tej pory nieruchomość nie była w ogóle wykorzystywana przez Upadłego, który ze względu na problemy finansowe nie podjął budowy. Nieruchomość nie była też wykorzystywana dla wykonywania czynności opodatkowanych, nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Upadły nie wykonuje czynności dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej - nie jest rolnikiem ryczałtowym i nigdy nie prowadził takiej działalności, nie dokonywał też wcześniej sprzedaży gruntów. Nie nastąpiło w ogóle oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu - Upadły nabył nieruchomość od osób niebędących podatnikami podatku od towarów i usług. Odnośnie okresu pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku - należy wskazać, iż według danych z operatu biegłego rzeczoznawcy budynki zostały wybudowane jeszcze w okresie przedwojennym. Tymczasem - dostawa budynków Upadłemu nie została dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Upadły nie był bowiem pierwszym użytkownikiem budynków. Tym bardziej więc osoby, które dokonają w przyszłości zakupu budynków nie będą ich pierwszymi użytkownikami. Poprzedni współwłaściciele jak i Upadły nie ponosili wydatków na ich ulepszenie. Jak wynika z operatu biegłego rzeczoznawcy, nieruchomość jest zabudowana budynkami nie nadającymi się do prowadzenia jakiejkolwiek działalności, a nadającymi się jedynie do rozbiórki. To co pozostało z budynku na tej nieruchomości - było kiedyś budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym - klasa PKOB - 1110. Ponadto jest tam przeznaczony do rozbiórki garaż - klasa PKOB - 1242 i budynek gospodarczy prawdopodobnie klasa -1271. Według danych z operatu biegłego rzeczoznawcy budynki zostały wybudowane jeszcze w okresie przedwojennym. Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż dokonując zakupu nieruchomości Upadły nie miał zamiaru jej dalszej sprzedaży, lecz miał na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Upadły w momencie zakupu nieruchomości nie był w stanie przewidzieć, iż nie uda mu się zrealizować planów dotyczących budowy domu mieszkalnego ze względu na wynikłe problemy finansowe, które w konsekwencji doprowadziły do jego upadłości. Jak wskazano powyżej, jednym z kryteriów decydujących o opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości jest zamiar z jakim dokonano zakupu nieruchomości, bowiem zamiar ten zostaje określony już w momencie zakupu. W przedmiotowej sprawie okoliczności jednoznacznie wskazują, iż zakupu nieruchomości dokonano w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, natomiast jej sprzedaż nastąpi w wyniku zdarzeń, których Upadły nie miał możliwości przewidzieć w momencie zakupu. Sprzedaż przedmiotowej działki została bowiem w zasadzie wymuszona na Upadłym w związku z zaistniałą sytuacją. Nie można również uznać, iż podjęto jakiekolwiek kroki w kierunku uatrakcyjnienia przedmiotowej działki. Nieruchomość mająca być przedmiotem dostawy nie była przedmiotem umów najmu ani dzierżawy, Upadły nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych, zatem nie czerpał żadnych zysków z jej posiadania. Nie można zatem stwierdzić, że Upadły nabył nieruchomość celem odsprzedaży oraz dla celów zarobkowych, czy też w celu wykorzystania jej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie następstwem zdarzeń losowych, których Upadły nie był w stanie przewidzieć. Mając na uwadze powyższe, nie można uznać, że planowana jednorazowa sprzedaż gruntu przeznaczonego pod zabudowę mieści się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT, a tym samym nie można uznać Upadłego za podatnika prowadzącego z tego tytułu działalność gospodarczą w myśl przepisów ustawy o VAT. A zatem, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości, należącej do majątku osobistego Upadłego i niezwiązanej z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Końcowo zauważyć należy, że wskazane we wniosku interpretacje prawa podatkowego wydane zostały w indywidualnych sprawach, w odniesieniu do indywidualnych i właściwych tylko dla nich stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych), zatem tut. organ nie jest nimi związany przy dokonywaniu oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy w indywidualnej sprawie dotyczącej podobnej tematyki. Odnośnie natomiast wskazanych we wniosku wyroków Sądów Administracyjnych, tut. organ podkreśla, iż wyroki te wydane zostały w indywidualnych sprawach, zatem tut. organ nie jest nimi związany przy dokonywaniu oceny prawnej stanowiska Wnioskodawców w indywidualnych sprawach dotyczących podobnej tematyki. Rozstrzygnięcia dokonane przez Sąd wiążą bowiem wyłącznie w konkretnych sprawach, w których zostały wydane. Nadmienia się ponadto, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Dokumenty te nie były zatem przedmiotem merytorycznej analizy. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.