INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19.04.2010 r. (data wpływu 23.04.2010 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. organu z dnia 06.07.2010 r. (skutecznie doręczone w dniu 15.07.2010 r.) w dniu 16 lipca 2010 r. (data wpływu 19.07.2010 r.) oraz uzupełnionym pismem z dnia 21.07.2010 r. (data wpływu 23.07.2010 r.). o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ciążących na Spółce obowiązków związanych z przejęciem majątku polikwidacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23.04.2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ciążących na Spółce obowiązków związanych z przejęciem majątku polikwidacyjnego.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 19.07.2010 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

C. Sp. z o.o. oddział w Polsce (dalej: C. lub Spółka) jest Spółką reprezentującą interesy niemieckiego funduszu inwestycyjnego działającą w Polsce w formie oddziału. Fundusz dokonuje inwestycji między innymi, w nieruchomości położone w Polsce.

Obecnie, C. planuje nabycie 100% udziałów H. Sp. z o.o. (dalej: H.). H. jest użytkownikiem wieczystym działki zabudowanej nr 31 i współużytkownikiem wieczystym działki zabudowanej drogą nr 12/5 zlokalizowanych w W. przy ulicy Ż.. H. jest również właścicielem wybudowanej na działce nr 31 nieruchomości komercyjnej w postaci trzech połączonych budynków biurowych (budynki A1, A2 i A3 obecnie funkcjonujące pod komercyjną nazwą M. dalej: Nieruchomości).

H. dokonała odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami dokonanymi na budowę Nieruchomości, która jest używana przez H. wyłącznie do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT (polegającej na wynajmie powierzchni biurowych). Podstawową działalnością H. jest wynajem powierzchni biurowych w Nieruchomości na własny rachunek oraz udostępnianie najemcom infrastruktury technicznej. Obecnie całość powierzchni handlowo-usługowych Nieruchomości jest wynajęta na rzecz podmiotów trzecich.

Intencją C. jest wejście w posiadanie Nieruchomości jako właściciel i kontynuowanie działalności prowadzonej obecnie przez H. w zbliżonym zakresie. Jednakże - ze względu na fakt, iż do sprzedaży zostały wystawione wyłącznie udziały w H. - C. jest zdecydowany na nabycie udziałów.

W związku z powyższym, w celu uproszczenia struktury własnościowej, ograniczenia kosztów funkcjonowania dwóch podmiotów oraz dążąc do zminimalizowania ryzyk biznesowych, po nabyciu 100% udziałów w H., C. planuje zlikwidować tę spółkę.

W toku postępowania likwidacyjnego, zobowiązania H. wobec jej wierzycieli zostaną spłacone ze środków pieniężnych H. (w tym celu rozważane jest dofinansowanie H. przez C. w drodze podniesienia kapitału zakładowego H.). Uzyskane w ten sposób fundusze, H. przeznaczy na spłatę zobowiązań H. wobec jej wierzycieli. Powyższe działanie będzie miało na celu umożliwienie jak najszybszej likwidacji H., a w związku z tym uproszczenie struktury C. w Polsce, ograniczenia kosztów funkcjonowania dwóch podmiotów oraz zminimalizowania ryzyk biznesowych.

W ten sposób zostaną zaspokojone roszczenia wierzycieli H. (a tym samym zostanie zrealizowany cel postępowania likwidacyjnego). Nie będzie więc konieczności zbywania majątku H. podmiotom trzecim. W konsekwencji, majątek H. pozostały po spłacie / zabezpieczeniu wierzycieli H. obejmujący w szczególności prawo własności Nieruchomości oraz prawo wieczystego użytkowania działki przy ulicy Ż. w W. będzie mógł zostać przekazany C. w naturze. W wyniku likwidacji H., C. - jako następca H. - stałby się również stroną wszystkich umów najmu zawartych przez H..

Po zakończeniu procesu likwidacji H., C. będzie kontynuować, przy użyciu otrzymanego majątku, działalność polegającą na wynajmie powierzchni biurowych Nieruchomości. C. nie wyklucza również możliwości, iż w bliżej nieokreślonej przyszłości postanowi wycofać się z inwestycji i w związku z tym sprzeda Nieruchomość kolejnemu nabywcy.

Zarówno H. jaki C. są aktywnymi podatnikami VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w wyniku przejęcia działalności prowadzonej przez H. Sp. z o.o. po jej likwidacji, C. Sp. z o.o. oddział w Polsce będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku VAT naliczonego, odliczonego przez H....

Czy na oddziale C. będą ciążyły inne obowiązki w zakresie podatku VAT w związku z przejęciem majątku polikwidacyjnego H....

Zdaniem Wnioskodawcy:

Obowiązek dokonana przez C. korekty podatku VAT naliczonego odliczonego przez H. potencjalnie będzie mógł powstać jedynie w przypadku, gdyby zmianie uległo przeznaczenie Nieruchomości, tzn. gdyby C. zaczęła używać ich do prowadzenia działalności nie dającej prawa do odliczenia VAT w okresie 10 lat od ich wybudowania Równocześnie, zdaniem Spółki, na C. nie będą ciążyć inne obowiązki w zakresie podatku VAT związane z przejęciem majątku H. w trakcie procedury likwidacji tej spółki.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

W opinii Spółki, przekazanie całego majątku H. w trakcie procedury likwidacji tej spółki do C. - jedynego udziałowca H. - stanowi zbycie przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, na podstawie którego transakcja ta jest wyłączona z zakresu przedmiotowego opodatkowania podatkiem VAT. W takiej sytuacji zastosowanie będzie miał art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku zbycia przedsiębiorstwa (lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa), o których mowa w art. 6 pkt 1, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa (lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa). W konsekwencji, C. - jako nabywca przedsiębiorstwa H. - może być, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, zobowiązana do dokonania korekty podatku VAT naliczonego, odliczonego przez H., który został odliczony przez tę spółkę, w sytuacjach przewidzianych w ustawie o VAT.

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, w przypadku towarów wykorzystywanych przez podatników do wykonywania zarówno czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego jak i czynności, w związku z którymi prawo to nie przysługuje, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w stosunku do których przysługuje prawo odliczenia, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom dającym prawo odliczenia.

Odliczenia podatku VAT naliczonego dokonuje się wstępnie w oparciu o proporcję obliczoną na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzednim (art. 90 ust. 4 ustawy o VAT), a następnie dokonuje się korekty odliczonego podatku naliczonego po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z uwzględnieniem proporcji obliczonej dla zakończonego roku podatkowego. Ponadto, zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku nieruchomości, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy (z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł), korekty podatku naliczonego dokonuje się wciągu 10 lat licząc od roku, w którym nieruchomości te (oraz prawa użytkowania wieczystego) zostały oddane do używania.

Dodatkowo, stosownie do art. 91 ust. 4-7 ustawy o VAT korekta odliczonego podatku VAT dokonywana jest również w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2 nastąpi zmiana prawa do odliczenia podatku naliczonego np. w związku ze sprzedażą lub zmianą sposobu wykorzystania nabytych nieruchomości.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, korekty podatku VAT naliczonego w powyższym zakresie dokonuje nabywca przedsiębiorstwa / zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji „przedsiębiorstwa”, w związku z czym przyjmuje się, że zastosowanie ma definicja przedsiębiorstwa zawarta w art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny - Dz. U. 64.16.93 (Kc). W myśl tego przepisu przedsiębiorstwem jest zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, W szczególności przedsiębiorstwo obejmuje:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Z uwagi na fakt, iż po likwidacji H. przejęciu przez C. będą podlegały wszystkie składniki majątku H. związane z prowadzoną przez nią działalnością, to zdaniem Spółki należy uznać, że zespół składników podlegających przejęciu przez C. stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu 55¹ Kc.

Spółka pragnie zauważyć, iż praktyka organów podatkowych w tym zakresie potwierdza, że w sytuacji, gdy transakcja obejmuje wszystkie składniki majątkowe będące w posiadaniu dotychczasowego ich właściciela (a nie tylko niektóre ich części) można ją zakwalifikować jako zbycie przedsiębiorstwa nie podlegające przepisom ustawy o VAT - przykładowo stanowisko Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego wyrażone w piśmie z 17 stycznia 2005 r. (sygn. PP II 443/1231/12i/04).

W wyniku likwidacji H., C. jako jedyny udziałowiec przejmie wszystkie składniki przedsiębiorstwa pozostałe po zakończeniu likwidacji: zarówno nieruchomości (tj. budynki i grunt), jak i inne składniki majątkowe związane z działalnością polegającą na jego wynajmie, takie jak wierzytelności i zobowiązania, umowy najmu, zarządzania, dostawy mediów i inne umowy związane z działalnością polegającą na najmie, jak również księgi i dokumentację związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą Wszystkie wymienione składniki stanowią zorganizowany zespół przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Za uznaniem masy majątkowej, która zostanie przejęta przez wspólnika po likwidacji H. za przedsiębiorstwo przemawia też fakt, iż Spółka będzie kontynuować działalność gospodarczą H. polegającą na najmie powierzchni w niezmienionym zakresie.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w wyroku WSA w Warszawie z 7 lutego 2008 r. (sygn. akt III SA/Wa 934/07), z którego wynika, że przeniesienie całego majątku likwidowanej spółki powinno być traktowane jako przeniesienie całego przedsiębiorstwa. Zdaniem Sądu, cały majątek danej jednostki powinien być uważany za odrębne przedsiębiorstwo.

W opinii Spółki, pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć szeroko, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu, ale również w toku postępowania likwidacyjnego na rzecz udziałowca likwidowanej spółki. Potwierdza to wyrok WSA w Gdańsku z 6 lutego 2007 r. (sygn. akt I SA/Gd 915/06), w którym sąd potwierdza, że poprzez transakcję „zbycia przedsiębiorstwa” należy rozumieć każdą transakcję, której końcowym efektem jest przeniesienie własności przedsiębiorstwa.

W konsekwencji - zdaniem Spółki - C. powinna zostać uznana za nabywcę przedsiębiorstwa (względnie zorganizowanej części przedsiębiorstwa) H., który będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku VAT naliczonego, który został odliczony przez H. w sytuacjach i na zasadach przewidzianych w ustawie o VAT.

W związku z powyższym - mając na uwadze, iż H. dokonała odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami dokonanymi na budowę Nieruchomości, która była używana przez H. wyłącznie do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT (polegającej na wynajmie powierzchni biurowych) oraz fakt, iż w związku z likwidacją H. Spółka przejmie jej przedsiębiorstwo - obowiązek dokonana przez C. korekty podatku VAT naliczonego odliczonego przez H. mógłby powstać potencjalnie w przypadku, gdyby zmianie uległo przeznaczenie budynku przejętego w ramach przedsiębiorstwa, tzn. gdyby C. zaczęła go używać do prowadzenia działalności nie dającej prawa do odliczenia VAT w okresie 10 lat od jego oddania do używania.

Równocześnie zdaniem Spółki, na C. nie będą ciążyć inne obowiązki w zakresie podatku VAT związane z przejęciem przedsiębiorstwa całości majątku H. w trakcie procedury likwidacji tej spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez dostawę towarów, rozumie się również – zgodnie z ust. 2 ww. artykułu – przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

– jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Natomiast w świetle art. 6 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które wykorzystywane są przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Trzeba ponadto zauważyć, że w przypadku gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami zwolnionymi z podatku jak i opodatkowanymi zastosowanie znajdują przepisy art. 90 ustawy o VAT, mające na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności zwolnionych od podatku. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwoty podatku naliczonego, dającej podatnikowi prawo do odliczenia, podatnik może w celu ustalenia tej kwoty zastosować proporcję określoną zgodnie z ust. 2-10 powołanego artykułu.

Reguły dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonywania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Szczególną uwagę należy w tym miejscu zwrócić na art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 2a ustawy o VAT, obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 91 ust. 3 ww. ustawy korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty (art. 91 ust. 4 ustawy o VAT).

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 – w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 91 ust. 6 ustawy o VAT, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu – w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
   
   

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy o VAT).

Art. 91 ust. 7b ustawy o VAT stanowi iż, w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Art. 91 ust. 7c ustawy o VAT stanowi iż, jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Art. 91 ust. 7d ustawy o VAT stanowi iż, w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Stosownie do art. 91 ust. 8 ustawy o VAT, korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, stwierdzić należy, iż w przypadku gdy w związku z likwidacją H. Wnioskodawca przejmie jej przedsiębiorstwo i zmianie ulegnie przeznaczenie budynku przejętego w ramach przedsiębiorstwa, to zgodnie z powołanym wyżej art. 91 ust. 9 ustawy o VAT obowiązek korekt, podatku naliczonego odliczonego przez zbywcę (H.) będzie przeniesiony na nabywcę, tj. w rozpatrywanym przypadku na Wnioskodawcę, zgodnie z powołanym wyżej art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

Natomiast w sytuacji, gdy przedmiotowa nieruchomość wykorzystywana była przez zbywcę wyłącznie do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT (polegającej na wynajmie powierzchni biurowych) i nabywca (Wnioskodawca) będzie wykorzystywał ją również do wykonywania czynności opodatkowanych tym samym nie zmieni się przez to jej przeznaczenie, przepisy art. 90 i 91 ustawy o VAT nie znajdą zastosowania, co oznacza, że nie wystąpi obowiązek dokonania korekty po stronie nabywcy.

Ponadto, wskazać należy, iż na Wnioskodawcy nie będą ciążyć inne obowiązki (prócz wymienionych powyżej) w zakresie podatku VAT związane z przejęciem przedsiębiorstwa całości majątku H. w trakcie procedury likwidacji tej spółki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że mając na uwadze, iż H. dokonała odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami dokonanymi na budowę Nieruchomości, która była używana przez H. wyłącznie do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT (polegającej na wynajmie powierzchni biurowych) oraz fakt, iż w związku z likwidacją H. Spółka przejmie jej przedsiębiorstwo - obowiązek dokonana przez C. korekty podatku VAT naliczonego odliczonego przez H. mógłby powstać potencjalnie w przypadku, gdyby zmianie uległo przeznaczenie budynku przejętego w ramach przedsiębiorstwa, tzn. gdyby C. zaczęła go używać do prowadzenia działalności nie dającej prawa do odliczenia VAT w okresie 10 lat od jego oddania do używania; jak również, że na C. nie będą ciążyć inne obowiązki w zakresie podatku VAT związane z przejęciem przedsiębiorstwa całości majątku H. w trakcie procedury likwidacji tej spółki uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Z powyższych przepisów wynika, że organ podatkowy rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Organ podatkowy zauważa, iż kwestia czy Wnioskodawca powinien zostać uznany za nabywcę przedsiębiorstwa czy też za nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie była przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.