Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-891/12/ENB
z 4 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2012 r. (data wpływu 24 września 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 grudnia 2012 r. (data wpływu 11 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji o wypłaconym stypendium, przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych PIT-8C – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2012 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem w dniu 11 grudnia 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji o wypłaconym stypendium, przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych PIT-8C.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, podlegającą Ministrowi Obrony Narodowej, która w swoim zakresie działania organizuje i zabezpiecza logistycznie szkolenia i kursy specjalistyczne dla żołnierzy i pracowników wojska. Uczestnikom szkoleń i kursów, skierowanym przez dowódców innych jednostek wojskowych resortu obrony narodowej, Wnioskodawca zapewnia i finansuje bezpłatnie wyżywienie – na podstawie odrębnych przepisów. Zapewniając bezpłatne wyżywienie, Wnioskodawca każdemu z uczestników szkolenia lub kursu określa kwotowo dochód z tytułu otrzymanego świadczenia w naturze i przesyła tą informację właściwemu dowódcy jednostki wojskowej, który jest pracodawcą uczestnika szkolenia lub kursu. Pracodawca – Jednostka Wojskowa – pokrywa koszty przejazdu uczestników kursu i nie zwraca diet za czas szkolenia, kursu (podróży służbowej), za który przysługiwało bezpłatne wyżywienie. Takie postępowanie jednak w wielu przypadkach jest kwestionowane przez dowódców jednostek, którzy skierowali swoich żołnierzy lub pracowników na kurs lub szkolenie. Sugerują również, że taką informację powinni uzyskać bezpośrednio od Wnioskodawcy na druku PIT-8C uczestnicy szkoleń lub kursów.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wystawienia informacji na druku PIT-8C o przychodzie uzyskanym przez uczestnika szkolenia lub kursu, który otrzymał od Wnioskodawcy bezpłatne wyżywienie, czy też wartość otrzymanego wyżywienia powinna zostać zaliczona przez dowódców jednostek do przychodów ze stosunku pracy (stosunku służbowego) na podstawie informacji otrzymanej od Wnioskodawcy na druku innym niż PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, zapisy art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dają podstaw do zakwalifikowania wartości wydanych świadczeń żywieniowych do przychodów z innych źródeł, i w związku z tym, nie spełniona jest przesłanka wynikająca z art. 42 a ustawy do sporządzania informacji na druku PIT-8C.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, Wnioskodawca uznaje wartość wydanego żołnierzom świadczenia w naturze w formie bezpłatnego wyżywienia w czasie kursu lub szkolenia, za przychody ze stosunku służbowego ponieważ przepis ten kwalifikuje tego typu świadczenia do takich przychodów bez względu na źródła ich finansowania. W tej sytuacji Wnioskodawca jako finansujący te świadczenia informuje pisemnie dowódców jednostek wojskowych o wartości wydanego świadczenia w naturze podległym im żołnierzom lub pracownikom, z którymi wiąże ich stosunek służbowy lub stosunek pracy. Informacja ta przesyłana jest na druku ustalonym przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest m.in. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wyjaśnić przy tym należy, iż powyższe kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo.

Należy wskazać, że stosownie do art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Powyższe wskazuje, że do przychodów pracownika (czyli m.in. osoby pozostającej w stosunku służbowym) zaliczyć należy praktycznie wszystkie świadczenia otrzymane od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty i źródła ich finansowania, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy, pełnienia służby.

Natomiast w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako źródło przychodu wymieniono „inne źródła”.

W myśl art. 20 ust. 1 w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2012 r. za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, podlegającą Ministrowi Obrony Narodowej, która w swoim zakresie działania organizuje i zabezpiecza logistycznie szkolenia i kursy specjalistyczne dla żołnierzy i pracowników wojska. Uczestnikom szkoleń i kursów, skierowanym przez dowódców innych jednostek wojskowych resortu obrony narodowej, Wnioskodawca zapewnia i finansuje bezpłatnie wyżywienie – na podstawie odrębnych przepisów. Zapewniając bezpłatne wyżywienie, Wnioskodawca każdemu z uczestników szkolenia lub kursu określa kwotowo dochód z tytułu otrzymanego świadczenia w naturze i przesyła tą informację właściwemu dowódcy jednostki wojskowej, który jest pracodawcą uczestnika szkolenia lub kursu. Pracodawca – Jednostka Wojskowa – pokrywa koszty przejazdu uczestników kursu i nie zwraca diet za czas szkolenia, kursu (podróży służbowej), za który przysługiwało bezpłatne wyżywienie.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że wartość wskazanego we wniosku świadczenia w postaci bezpłatnego wyżywienia, stanowi dla osób korzystających z tego wyżywienia przychód z „innych źródeł”. Jak wynika bowiem z treści wniosku, wyżywienie jest zapewniane na podstawie odrębnych przepisów (finansowane) przez Wnioskodawcę, którego nie wiąże z osobami otrzymującymi świadczenie stosunek służbowy ani też stosunek pracy. Świadczenia tego nie można zatem uznać za przychód ze stosunku pracy lub stosunku służbowego łączącego uczestników kursów i szkoleń z ich pracodawcami, bowiem - jak wynika z treści wniosku – jednostki wojskowe kierujące żołnierzy i pracowników wojska na szkolenia i kursy nie ponoszą kosztów przedmiotowego wyżywienia.

W konsekwencji na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia dla uczestników szkoleń i kursów informacji o wypłaconym stypendium, przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych PIT-8C.

W świetle bowiem zapisu art. 42a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.