INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2010 r. (data wpływu do tut. Biura 10 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie podstawy opodatkowania tym podatkiem przychodów uzyskanych przez Spółkę z tytułu refakturowania części opłat za czynsz, energię i wodę na inną firmę użytkującą wspólnie te same lokale - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie podstawy opodatkowania tym podatkiem przychodów uzyskanych przez Spółkę z tytułu refakturowania części opłat za czynsz, energię i wodę na inną firmę użytkującą wspólnie te same lokale.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wspólnicy Spółki cywilnej prowadzą działalności gospodarczą w formie Zakładu Foto-Optycznego. Zgodnie z zaświadczeniem o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę cywilną sklasyfikowana jest w ugrupowaniu 47.78.Z Sprzedaż detaliczna pozostałych nowych wyrobów prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach.

Przychody uzyskiwane z tytułu działalności gospodarczej w zakresie usług optycznych oraz sprzedaży artykułów foto-optycznych opodatkowane są na zasadach ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Lokale użytkowe, w których prowadzona jest działalność gospodarcza użytkowane są na podstawie zawartych umów najmu i dzierżawy pomiędzy właścicielem lokalu osobą prawną, a wspólnikami Spółki – osobami fizycznymi. W lokalach tych działalność prowadzona jest przez Spółkę cywilną pod nazwą: „Z.” oraz jako Poradnia Okulistyczna przez jednego ze wspólników. Pierwotne umowy najmu i dzierżawy zakładały prowadzenie zakładu foto-optycznego, natomiast w oparciu o aneksy do ww. umów uzyskano również zgodę na prowadzenie poradni okulistycznej. Pomimo, iż lokale użytkowane są przez dwóch różnych podatników, tzn. przez Spółkę cywilną „Z.” oraz przez firmę jednoosobową, faktury VAT za najem i dzierżawę lokali wystawiane są na Spółkę cywilną. W celu prawidłowego rozliczenia wysokości podatku VAT Spółka cywilna refakturuje część opłat za czynsz na firmę jednoosobową proporcjonalnie do powierzchni użytkowanej przez poradnię okulistyczną wraz z opłatami za energię i wodę.

W załączeniu Spółka przesłała kserokopie:

• pisma Naczelnika Urzędu Skarbowego w Piekarach Śląskich z dnia 26 lipca 2002 roku Nr PDFP VII 076w/5/2002 dotyczące refakturowanych kosztów,
• umowy najmu lokalu użytkowego z dnia 11 września 1990 roku wraz z aneksem z dnia 18 lipca 2000 roku,
• umowy dzierżawy lokalu użytkowego z dnia 25 sierpnia 1998 roku wraz z aneksem z dnia 7 września 2000 roku,
• umowy dzierżawy z dnia 1 czerwca 2009 r.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość refakturowanego czynszu podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5%...

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 6 ust 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. 1998 r. Nr 144 poz. 930 ze zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką". Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze (art. 6 ust 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne).

W myśl art. 6 ust. 1b ww. ustawy, przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy.

W art. 8. ust. 1 pkt 3 tej ustawy stwierdzono, że opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się między innymi do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

Powołany wyżej załącznik nr 2 do ustawy stanowi wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według polskiej klasyfikacji wyrobów i usług. W pozycji 10 tego załącznika wymieniona została grupa 70.2 usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na własny rachunek, które to usługi zgodnie z informacją zamieszczoną w dole załącznika podlegają opodatkowaniu według stawki 8,5 % przychodów.

Ponadto art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne określa, iż ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Aczkolwiek ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym zakłada stawkę dla przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, w wysokości 8,5%, to zdaniem Spółki w tym przypadku nie ma do czynienia z umową podnajmu czy poddzierżawy, gdyż Zakład nie zawarł umowy podnajmu czy poddzierżawy ze wspólnikiem Spółki cywilnej, gdyż zarówno Spółka cywilna, jak i firma jednoosobowa użytkują przedmiotowe lokalu w związku ze zmianą wprowadzoną do umów najmu i dzierżawy lokali, która rozszerzyła prawo wspólników do prowadzenia działalności gospodarczej nie precyzując w jakiej formie ma być prowadzona ta działalność.

Spółka cywilna nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania nieruchomości ani nie zawarła takiej umowy z jednym ze wspólników, a wystawiane faktury służą jedynie prawidłowemu rozliczaniu podatku VAT.

W świetle powyższego Spółka uważa, że refaktury części kosztów związanych z użytkowaniem lokali nie stanowią podstawy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm., określanego w dalszej części skrótem k.c.). Zgodnie z art. 860 § 1 k.c., przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Spółka cywilna jest zatem umową, stosunkiem prawnym łączącym dwie lub więcej stron, zawieranym w celu prowadzenia wspólnego przedsięwzięcia. Jako taka nie posiada osobowości prawnej i nie stanowi samodzielnego podmiotu prawa, podmiotami praw i obowiązków powstałych w związku z prowadzonym na podstawie umowy spółki wspólnym przedsięwzięciem pozostają zatem wspólnicy spółki cywilnej. To także poszczególni wspólnicy, a nie spółka, posiadają status przedsiębiorcy i każdy z nich podlega odrębnej rejestracji w Ewidencji Działalności Gospodarczej. Spółka cywilna nie posiada własnego, odrębnego majątku. Właścicielami poszczególnych składników majątku pozostają wspólnicy spółki w ramach współwłasności łącznej. Wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku (art. 863 § 1 k.c.). Nabywane prawa i zaciągane zobowiązania wchodzą do wspólnego majątku wspólników, a nie stanowią majątku spółki.

W konsekwencji powyższego dochody spółek cywilnych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Z punktu widzenia prawa podatkowego podatnikiem nie jest spółka lecz poszczególni jej wspólnicy. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce jest uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika.

W myśl art. 659 § 1 k.c., przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wspólnicy spółki cywilnej (osoby fizyczne) w celu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, zawarli umowy najmu i dzierżawy pomieszczeń. Na mocy tych umów wspólnicy prowadzili w tych pomieszczeniach działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej – zakład optyczny. Z uwagi na fakt, iż jeden ze wspólników tej spółki, poza uczestnictwem w ww. spółce prowadzi także indywidualnie odrębną działalność gospodarczą w postaci poradni okulistycznej, do ww. umów zawarto aneksy. Zgodnie z postanowieniami tych aneksów w części ww. lokali działalność gospodarczą prowadzą wspólnicy w ramach spółki cywilnej, a w części jeden ze wspólników prowadzi działalność indywidualnie. Z powyższego wynika, iż nie doszło do nawiązania nowego stosunku prawnego pomiędzy najemcą (wspólnicy Spółki cywilnej) a wynajmującym (wspólnikiem prowadzącym samodzielnie działalność gospodarczą) a jedynie do zmiany istniejącej umowy w zakresie zmiany sposobu użytkowania wynajmowanych lokali. W konsekwencji nie jest możliwe dokonywanie refakturowania części poniesionych w związku z wynajmowaniem wskazanych we wniosku lokali wydatków przez wspólników spółki cywilnej na wspólnika prowadzącego indywidualną działalność.

Jednocześnie wskazać należy, iż z uwagi na fakt, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej, podmiotami praw i obowiązków wynikających z zawartych w związku z tą działalnością umów są wspólnicy spółki a nie spółka, nie jest możliwe zawarcie umowy najmu pomiędzy wspólnikiem prowadzącym działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, a tą samą osobą jako prowadzącą indywidualną działalność gospodarczą. Oznaczałoby to bowiem, iż zarówno wynajmującym jak i najemcą byłby ten sam podmiot.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy również nadmienić, iż kwestia rozliczenia podatku od towarów i usług pomiędzy Spółką a jednym z jej wspólników nie stanowi przedmiotu niniejszej interpretacji.

Jednocześnie zauważyć należy, iż w przedmiotowej sprawie nie znajdują zastosowania powołane w stanowisku przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne dotyczące tzw. najmu prywatnego, a wykonywanie usług, sklasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w ugrupowaniu 70.2, w ramach działalności gospodarczej, wyłącza dany podmiot z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku Wnioskodawcą jest Spółka cywilna, niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednich skutków dla wspólników Spółki.

Do wniosku dołączono plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Spółkę i jej stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.