INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2010r. (data wpływu do tut. Biura 06 kwietnia 2010r.), uzupełnionym w dniu 25 czerwca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie braku obowiązku uznania za przychód z prowadzonej działalności gospodarczej dofinansowania otrzymanego z Wojewódzkiego Urzędu Pracy w ramach projektu Działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007 – 2013, przeznaczonego na zakup wyposażenia, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w części dotyczącej naliczonego podatku VAT, odliczonego w tym podatku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 kwietnia 2010r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w braku obowiązku uznania za przychód z prowadzonej działalności gospodarczej dofinansowania otrzymanego z Wojewódzkiego Urzędu Pracy w ramach projektu Działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007 – 2013, przeznaczonego na zakup środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz wyposażenia w części dotyczącej naliczonego podatku VAT, odliczonego w tym podatku.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 11 czerwca 2010r., Znak: IBPBI/1/415-340/10/ESZ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniu 25 czerwca 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa sprzedaży miejsca na cele reklamowe w mediach elektronicznych (Internet), (wg PKD 2007: 73.12.C). Jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów i dokonuje zakupów związanych z działalnością gospodarczą. W grudniu 2009r. otrzymał środki w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Działanie 6.2. – Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia. Otrzymana kwota 7.690,70 zł, stanowi zaliczkę na poczet dotacji. Całkowite wydatki inwestycyjne związane z rozpoczęciem działalności wynoszą 15.560 zł brutto. Kwota dotacji stanowi nie więcej niż 89% całkowitych wydatków inwestycyjnych brutto. Zakupów związanych z działalnością gospodarczą finansowanych dotacją Wnioskodawca dokonał w styczniu, lutym i marcu 2010r. Końcowa płatność nastąpi po dokonaniu wszystkich zakupów i miała nastąpić w miesiącu kwietniu br.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

• umowa na otrzymanie wsparcia finansowego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet VI – Rynek pracy otwarty dla wszystkich dotyczy działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia. Projekt nr ......pt. „.....” współfinansowany jest ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego.
• Instytucją Pośredniczącą w dofinansowaniu Projektu jest Wojewódzki Urząd Pracy,
• umowa została zawarta w dniu 17 grudnia 2009r. pomiędzy Centrum będącym Beneficjentem a Wnioskodawcą, uczestnikiem projektu,
• dotacja polegała na udzieleniu uczestnikowi projektu jednorazowej pomocy ułatwiającej sfinansowanie pierwszych wydatków inwestycyjnych umożliwiających funkcjonowanie nowopowstałego przedsiębiorstwa,
• dotacja udzielana jest w oparciu o zasadę de minimis, zgodnie z § 31 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 06 maja 2008r. w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz. U. Nr 90 poz. 557).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zrefundowany podatek VAT od zakupów sfinansowanych dotacją stanowi u podatnika przychód podatkowy...

Kiedy należy rozpoznać przychód... W jakiej dacie... Czy w dacie otrzymania dotacji (grudzień 2009r.) czy w dacie ponoszenia poszczególnych wydatków i odliczania podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, dokonując zakupów środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, czy wyposażenia związanych z prowadzoną działalnością opodatkowaną podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT. Nie zmienia tego fakt, że kwota na zakup pokryta została choćby w części środkami otrzymanymi z dotacji. W art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) ustawodawca zapisał zasadę, w myśl której przychodami osoby fizycznej, o ile w regulacjach updof nie zostało postanowione inaczej, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych w naturze świadczeń i innych nieodpłatnych świadczeń. Jednak sam fakt, że podatnik uzyskał przychód nie przesądza o konieczności automatycznego uwzględnienia przychodu w rachunku podatkowym. Mając powyższe na względzie i korzystając z prawa do odliczenia podatku VAT podatnik uważa, iż podatek ten nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu z działalności gospodarczej.

W ustawie o pdof ustawodawca różnicuje skutki podatkowe związane z otrzymanymi dotacjami (refundacjami) w zależności od celu na jaki zostały przeznaczone, czyli:

• dotacje otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, od których dokonywane są odpisy amortyzacyjne (art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o pdof), nie stanowią przychodu podatkowego,
• refundacje będące zwrotem VAT lub innych wydatków (art. 14 ust. 2 pkt 7d) ustawy o pdof), nie stanowią przychodów w tej części, w której uprzednio wydatki nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów,
• dotacje otrzymane na inne cele niż w pkt 1 i 2 (art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o pdof) nie stanowią przychodów, jeśli wydatki nie zostały wcześniej zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
  
  

Podsumowując, z brzmienia powołanych przepisów zdaniem Wnioskodawcy wynika, że jeśli naliczony podatek VAT związany z zakupami sfinansowanymi dotacją nie był kosztem uzyskania przychodu, to jego zwrot nie może powodować powstania przychodu podatkowego.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w jego przypadku zastosowanie powinien mieć wprost przepis stanowiący, iż zwrot podatku VAT dokonany w jakiejkolwiek formie nie stanowi przychodu podatkowego, jeżeli podatek ten wcześniej nie był zaliczony do kosztów podatkowych, a tak właśnie jest w sytuacji stanowiącej przedmiot niniejszego wniosku.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych lub co do których nie zaniechano poboru podatku podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnienia stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca korzysta ze wsparcia w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Priorytet VI „Rynek pracy otwarty dla wszystkich”, Działanie 6.2 „Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia”. W ramach ww. wsparcia otrzymał jednorazową dotację na podjęcie własnej działalności gospodarczej. Przy czym część środków (zaliczkę) otrzymał w grudniu 2009r., zaś resztę miał otrzymać przypuszczalnie w miesiącu kwietniu 2010r., po dokonaniu wszystkich wydatków.

Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007 – 2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r.

Rozporządzeniem z dnia 10 kwietnia 2009r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i osób prawnych od niektórych dochodów (przychodów) (Dz. U. Nr 62, poz. 509), wydanym na podstawie art. 22 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów zarządził zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych i osób prawnych od środków przyznanych podatnikom - uczestnikom projektu w ramach Działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (PO KL) m.in. na rozwój przedsiębiorczości, w tym na cele inwestycyjne, dla uczestników projektu, którzy w ramach projektu zarejestrowali działalność gospodarczą lub zarejestrowali się w Krajowym Rejestrze Sądowym, do wysokości 40 tys. zł lub 20 tys. zł na członka spółdzielni w przypadku spółdzielni (...) – stanowiących pomoc de minimis udzielaną na warunkach określonych w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia 6 maja 2008 r. w sprawie udzielania pomocy publicznej w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (Dz. U. Nr 90, poz. 557 i Nr 224, poz. 1484).

Przy czym zaniechanie to ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 26 maja 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. (§ 2 ww. rozporządzenia). Rozporządzenie powyższe weszło w życie w dniu 21 kwietnia 2009 r.

W świetle ww. przepisów wskazane we wniosku środki, otrzymane w 2009r., w części nie przeznaczonej na cele inwestycyjne, stanowią dochód Wnioskodawcy, od którego zaniechano poboru podatku. Przy czym, jak wskazano zaniechanie to dotyczy wyłącznie tej części środków, która nie została przeznaczona na cele inwestycyjne. Środki przeznaczone na cele inwestycyjne nie stanowią bowiem, przychodu zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano powyżej, zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczy dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 26 maja 2008r. do dnia 31 grudnia 2009r. W konsekwencji do dochodów uzyskanych od dnia 01 stycznia 2010r., przedmiotowe zaniechanie poboru podatku nie ma zastosowania.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2010r., wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240).

Powołany przepis wprowadzony został mocą art. 12 pkt 1 lit. a) tiret piąty ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. - Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. nr 157 poz. 1241) z dniem 1 stycznia 2010 r. Konsekwencją wprowadzenia ww. przepisu jest zwolnienie z opodatkowania środków otrzymanych przez uczestnika projektu, a nie zaś zaniechanie poboru podatku od ww. środków.

Należy podkreślić, iż „zwolnienie od podatku” oraz „zaniechanie poboru podatku” to dwie odrębne kategorie ekonomiczne, które jednak łączy ten sam efekt; podatnik w istocie nie płaci należnego podatku. Zwolnienie od podatku uregulowane postanowieniami m.in. art. 21 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na wyłączeniu z opodatkowania (po spełnieniu podstawowych warunków), pewnych rodzajów przychodów lub dochodów (w tej sytuacji powstaje obowiązek podatkowy, ale nie następuje jego konkretyzacja w postaci zobowiązania podatkowego).

Natomiast zaniechanie poboru podatku to odstąpienie od pobrania (egzekwowania) wyliczonego, należnego podatku (a więc po powstaniu zobowiązania podatkowego).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, stwierdzić należy, iż otrzymane środki finansowe w wysokości, w której sfinansowano nimi zakup wyposażenia, również w części dotyczącej naliczonego podatku od towarów i usług, odliczonego w tym podatku, stanowią przychód w świetle art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże przychód (dochód) ten korzysta w odniesieniu do środków otrzymanych:

• w 2009 r. – z zaniechania poboru podatku, na podstawie ww. rozporządzenia z dnia 10 kwietnia 2009 r.
• w 2010 r. - ze zwolnienia z podatku na podstawie cytowanego powyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- co oznacza, iż w istocie nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast otrzymane w 2009 i 2010 r. dofinansowanie, w części przeznaczonej na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co do zasady nie stanowią przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże zauważyć należy, iż pokrycie z otrzymanego wsparcia finansowego, wydatków na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w części dotyczącej naliczonego podatku VAT, odliczonego w tym podatku, powoduje, że ta część wsparcia nie była związana z zakupem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy), od którego dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, bowiem pokryty tym wsparciem, odliczony VAT nie zwiększał wartości początkowej tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (art. 22g ust. 3 ww. ustawy). W myśl bowiem tego przepisu za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym zatem zakresie, naliczony podatek VAT, odliczony w tym podatku, stanowi zatem przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przy czym przychód ten, a w istocie dochód uzyskany z tego tytułu, odnoszący się do środków otrzymanych:

• w 2009 r. – korzysta z zaniechania poboru podatku, na podstawie ww. rozporządzenia z dnia 10 kwietnia 2009 r.
• w 2010 r. - podlega zwolnieniu z podatku na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

a więc nie podlega opodatkowaniu.

Jednocześnie nadmienić należy, iż w ww. zakresie nie znajdują zastosowania powołane we wniosku przepisy art. 14 ust. 2 pkt 7d i ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedmiotowej sprawie, jak wskazał sam Wnioskodawca, naliczony podatek od towarów i usług od zakupionych z otrzymanego wsparcia finansowego towarów i usług nie zostanie zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, gdyż zostanie „rozliczony” z podatkiem należnym kształtując wysokość zobowiązania podatkowego na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, co wyklucza możliwość zastosowania art. 14 ust. 2 pkt 7d ww. ustawy. Natomiast art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy, dotyczy co do zasady tych wydatków, które mogą w ogólności stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Skoro w przedmiotowej sprawie podatek VAT nie mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, bowiem został odliczony w tym podatku (art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), to otrzymane środki w części dotyczącej podatku VAT naliczonego nie mogły stanowić zwrotu innych wydatków nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku uznania za przychód z prowadzonej działalności gospodarczej dofinansowania otrzymanego z Wojewódzkiego Urzędu Pracy w ramach projektu Działania 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007 – 2013, przeznaczonego na zakup wyposażenia, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w części dotyczącej naliczonego podatku VAT, odliczonego w tym podatku należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę

i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.