INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2010r. (data wpływu do tut. Biura – 31 maja 2010r.), uzupełnionym w dniach 12 i 16 sierpnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych umowy darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych umowy darowizny.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne wniosku, pismem z dnia 04 sierpnia 2010r. Znak: IBPP3/443-385/10/PH oraz IBPB II/1/436-129/10/AŻ wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniach 12 i 16 sierpnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od kwietnia 1990r. do kwietnia 2007r. wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadził działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych – książka przychodów i rozchodów (rodzaj działalności – produkcja pieczywa, sprzedaż artykułów spożywczych). W 1994r. wnioskodawca wraz z małżonką nabył nieruchomość - wolnostojący budynek w stanie surowym. Ww. nieruchomość została zakupiona na podstawie aktu notarialnego– bez podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zakupioną nieruchomość wprowadził do ewidencji środków trwałych i amortyzował. W latach 1995 – 1998 wnioskodawca prowadził nakłady inwestycyjne i budynek rozbudował, powstał pawilon handlowo-usługowy wraz z piekarnią. W tamtych latach wnioskodawca korzystał z ulgi inwestycyjnej. Początkowa wartość nieruchomości z dnia zakupu wynosiła 5 289,02 zł, a po zakończonych inwestycjach wartość pawilonu wzrosła do kwoty 352 276,57 zł. W lipcu 2005r. wnioskodawca postanowił wraz z małżonką darować córce 1/10 części w nieruchomości. Na tę okoliczność został sporządzony akt notarialny. W grudniu 2005r. córka wnioskodawcy postanowiła rozpocząć działalność gospodarczą na własny rachunek. Na podstawie umowy użyczenia rodzice udostępnili córce dodatkowy metraż, by mogła swobodnie prowadzić działalność handlową. Wnioskodawca natomiast ograniczył działalność do produkcji pieczywa, a następnie ze względów zdrowotnych postanowił zakończyć działalność gospodarczą. Pod koniec kwietnia 2007r. wnioskodawca wyrejestrował działalność gospodarczą, ale podatnikiem podatku od towarów i usług jest nadal ze względu na import usług jaki rozlicza w podatku od towarów i usług. Wnioskodawca chciałby w tym roku wraz z małżonką podarować córce całą nieruchomość - pawilon handlowo usługowy wraz z całym wyposażeniem oraz środkami trwałymi – pozostałymi z prowadzonej przez wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wnioskodawca chce by nieruchomość ta służyła córce do dalszej działalności jaką prowadzi.

W uzupełnieniu wnioskodawca wyjaśnił, iż wniosek dotyczy wyłącznie jego indywidualnej sprawy. Ponadto wnioskodawca wskazał, że transakcja zakupu nieruchomości - wolnostojącego budynku w stanie surowym, dokonana w 1994r. nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie była udokumentowana fakturą VAT a jedynie aktem notarialnym. Wszystkie wskazane we wniosku nakłady w stosunku do tej nieruchomości to nakłady na jej ulepszenie - w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 14 lit. b) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.). Wnioskodawca wyjaśnił również, że w lipcu 2005r. przedmiotem darowizny na rzecz córki była 1/10 części tej nieruchomości, a obecnie chciałby darować córce pozostałe 9/10 części. Darowizna wymienionej we wniosku nieruchomości tj. pawilonu handlowo – usługowego wraz z wyposażeniem stanowić będzie darowiznę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.). Wnioskodawca wskazał, iż zarówno w przeszłości jak i obecnie wykonuje działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług (stawka 22%).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie :

Czy przekazanie córce wszystkich ww. środków trwałych wraz z pawilonem handlowym – aktem darowizny, w świetle ustawy o podatku dochodowym od spadków i darowizn będzie objęte całkowitym zwolnieniem z podatku po stronie darczyńcy i obdarowanego...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przekazanie drogą darowizny wszystkich środków trwałych córce byłoby zwolnione z podatku od spadków i darowizn, ponieważ jest to I grupa podatkowa; art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska wnioskodawcy w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku zostało wydane odrębne rozstrzygniecie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2009r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Przepisy Kodeksu cywilnego przewidują zatem szczególną formę dla umowy darowizny; umowa taka – pod rygorem nieważności powinna zostać sporządzona w formie aktu notarialnego. Niezachowanie tej formy nie powoduje nieważności umowy tylko wówczas, gdy darowizna została spełniona.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Natomiast stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy a od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują – w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 (t. j. 9.637 zł) – ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2006r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 ze zm.).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy). Stosownie do art. art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.
   
   

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca zamierza wraz z żoną podarować córce 9/ 10 części nieruchomości stanowiącej pawilon handlowo - usługowy wraz z całym wyposażeniem oraz środkami trwałymi.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż jeżeli zostaną spełnione warunki wymienione w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, tzn. fakt otrzymania darowizny zostanie zgłoszony w ustawowym terminie, na odpowiednim formularzu (SD-Z2), właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego (a jeżeliby przedmiotem darowizny byłyby pieniądze to otrzymanie środków pieniężnych zostanie udokumentowane dowodem przekazania środków na rachunek bankowy obdarowanego), to ww. darowizna będzie zwolniona od podatku od spadków i darowizn. Obowiązek zgłoszenia nie obejmuje jednakże przypadków, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego zgodnie z art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że Minister Finansów, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną), została wydana wyłącznie dla wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.