INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. u. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. u. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2010 r. (data wpływu 25 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest matką rocznego dziecka chorego na hemofilię typu a postać ciężką, posiadającego z tego tytułu orzeczenie o niepełnosprawności.

Syn nie uzyskuje żadnych dochodów, jest na utrzymaniu Zainteresowanej.

Po pierwszym wylewie do tkanek miękkich prawego przedramienia i ramienia syn został zakwalifikowany do leczenia czynnikiem VIII.

Czynnik podaje się dożylnie, jednak u tak małego dziecka okazało się to niemożliwe i konieczne stało się wykonanie zabiegu wszczepienia portu naczyniowego, gwarantującego stały dostęp do układu żylnego. Zabieg taki przeprowadzono w dniu 27 maja 2009 r.

Używanie portu wiąże się z zakupem specjalistycznych igieł, których miesięczny koszt kształtuje się w granicach 200 zł.

Ze względu na duże ryzyko zakażenia igły należy zmieniać co 3-4 dni lub każdorazowo po podaniu leku.

Zainteresowana posiada faktury potwierdzające poniesione koszty zakupu igieł.

Wydatki te nie są finansowane z żadnych źródeł, Wnioskodawczyni w całości pokrywa je z własnego dochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość odliczenia od dochodu wydatków na zakup specjalistycznych igieł do portu naczyniowego dla dziecka chorego na hemofilię, posiadającego orzeczenie o niepełnosprawności, w ramach wydatków wymienionych w art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, skoro art. 26 ust. 1 pkt 6 i 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje możliwość odpisu od dochodu wydatków poniesionych na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, a katalog tego sprzętu nie jest doprecyzowany, jako osoba posiadająca na utrzymaniu dziecko spełniające warunki określone w art. 26 ust. 7d pkt 3 ustawy, powinna mieć możliwość dokonania odpisu wydatków poniesionych na zakup specjalistycznych igieł do portu.

Specjalistyczne igły są elementem niezbędnym do funkcjonowania urządzenia jakim jest port naczyniowy.

Port jest natomiast urządzeniem medycznym umożliwiającym dziecku Wnioskodawczyni codzienne funkcjonowanie.

Podawanie czynnika VIII za pomocą portu ma zadanie lecznicze i rehabilitacyjne wylewów i krwawień będących objawami hemofilii oraz profilaktyczne chroniące przed nimi w przyszłości.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że zakup igieł do portu spełnia przesłanki do zakwalifikowania ich jako wydatki na cele rehabilitacyjne i odliczenia ich od dochodu w pełnej wysokości udokumentowanej dowodem zakupu.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni powołuje się na:

• Interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 stycznia 2008 r., sygn. IPPB2/415-244/07,
• Interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 kwietnia 2008 r., sygn. IPPB1/415-77/08.

Zainteresowana wskazała, iż obie interpretacje uznały możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej z tytułu wydatków na zakup wkłuć (cieniutkich rurek zakończonych igłą, przez które insulina jest podawana jest do organizmu) do pomp insulinowych.

Biorąc pod uwagę zasadę działania portu naczyniowego i pompy insulinowej polegającą na uzyskaniu stałego dostępu do organizmu w celu podania leku, zdaniem Zainteresowanej zakup igieł do portu można potraktować tak samo jak zakup wkłuć do pomp insulinowych.

Zainteresowana wskazała również, iż jednorazowe igły do penów zgodnie z interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach o sygn. IBPB2/415-94/07 z dnia 21 listopada 2007 r. uznano za wydatki na cele rehabilitacyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. u. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Pełen katalog wydatków zakwalifikowanych jako wydatki, które w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią podstawę do ich odliczenia od dochodu jako wydatki rehabilitacyjne, zawarty został w art. 26 ust. 7a.

Na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy za wydatki, o których mowa powyżej, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Zgodnie z art. 26 ust. 7b wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. w przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Na podstawie art. 26 ust. 7c wysokość wydatków na cele określone w ust. 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Powołane wyżej przepisy stosuje się również w odniesieniu do podatników na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9120 zł. (art. 26 ust. 7e ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni ma na utrzymaniu niepełnosprawne dziecko, u którego konieczne było wykonanie zabiegu wszczepienia portu naczyniowego, gwarantującego stały dostęp do układu żylnego. Port jest urządzeniem medycznym umożliwiającym dziecku Zainteresowanej codzienne funkcjonowanie.

Używanie portu wiąże się z zakupem specjalistycznych igieł, które są elementem niezbędnym do funkcjonowania ww. urządzenia.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawne należy stwierdzić, iż za wydatki na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można uznać wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na zakup igieł do portu naczyniowego.

Wobec powyższego Zainteresowanej przysługuje prawo do odliczenia od dochodu udokumentowanych wydatków poniesionych za zakup ww. igieł.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnych, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. u. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.