INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2010 r. (data wpływu 4 czerwca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu 20 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działki jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej pytań nr 1 i 2,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej pytania nr 3.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy działki. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu 20 lipca 2010 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego oraz o własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Gmina), jako jednostka samorządu terytorialnego jest organem podlegającym prawu publicznemu. Jednak Gmina zawiera umowy cywilnoprawne i dlatego jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z obowiązkiem składania deklaracji VAT-7 od dnia 13 czerwca 2006 r.

Gmina planuje dokonać sprzedaży jednej działki ewidencyjnej, która w ok. 1/5 części całej powierzchni przeznaczona jest zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego na cele budowlane pod budownictwo mieszkaniowe i zagrodowe, a w pozostałej części powierzchni na cele inne niż budowlane, czyli pod produkcję rolniczą i ogrodniczą. Gmina ma wątpliwości w szczególności dotyczące prawidłowego naliczenia i odprowadzenia podatku VAT od takiej transakcji, ponieważ podkreślenia wymaga fakt, że część przedmiotowej działki ewidencyjnej, która przeznaczona jest pod budownictwo nie jest określona geodezyjnie. Czyli nie jest dokonany pomiar geodezyjny terenu budowlanego. Gmina ma również wątpliwość, czy dopuszczalne jest szacunkowe określenie tej powierzchni obarczone jednak pewną niedokładnością.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wyjaśnił, iż zgodnie z obowiązującym miejscowym prawem zagospodarowania przestrzennego Gminy zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej Nr XX z dnia 22 lipca 2003 r. opublikowanej w Dzienniku Urzędowym Województwa Nr XX, poz. 2270 z dnia 15 września 2003 r. część działki o Nr 236 o ogólnej powierzchni 2674 m², ok. 1/5 części leży w paśmie CA 80 mb od drogi gminnej w jednostce planistycznej „F.” o przeznaczeniu podstawowym pod zabudowę zagrodową i mieszkaniową jednorodzinną, adaptacja istniejącej zabudowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Gmina przy dokonywaniu takiej transakcji, gdzie ok. 1/5 część przedmiotowej działki ewidencyjnie przeznaczonej zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe, a nie jest określona geodezyjnie, czyli nie jest dokonany pomiar geodezyjny terenu budowlanego, może zastosować stawkę 22% VAT od całej powierzchni nieruchomości...
2. Czy konieczny jest w takim przypadku pomiar geodezyjny terenu budowlanego albo też dopuszczalne jest szacunkowe określenie tej powierzchni, obarczone jednak pewną niedokładnością i zastosowanie od tej części budowlanej przeznaczonej pod budownictwo mieszkaniowe i zagrodowe stawki 22% VAT, a od pozostałej części przeznaczonej pod produkcję rolniczą i ogrodniczą zastosować zwolnienie od podatku VAT...
3. Czy w związku z niedużym procentem powierzchni przeznaczonej pod budownictwo mieszkaniowe można odstąpić od naliczania i odprowadzania podatku VAT przy dokonywaniu takiej transakcji...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie może on do całej powierzchni przedmiotowej działki zastosować stawkę 22% podatku VAT. Dopuszczalne jest z tej jednej ewidencyjnie działki szacunkowe określenie powierzchni przeznaczonej zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe i zagrodowe i zastosowanie od tej części 22% stawki VAT, a od pozostałej części tej jednej ewidencyjnie działki przeznaczonej pod produkcję rolniczą i ogrodniczą zastosować zwolnienie od podatku VAT. Gmina uważa również, że w takich przypadkach gdzie występuje nieduży procent powierzchni pod budownictwo mieszkaniowe aby odstąpić od naliczania i odprowadzania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie pytań nr 1 i 2, a w części dotyczącej pytania nr 3 – za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Za dostawę towarów – stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Według art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że wykonywanie czynności o charakterze cywilnoprawnym przez jednostki samorządu terytorialnego skutkuje brakiem możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT w tym zakresie, a tym samym realizowane odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług o charakterze cywilnoprawnym są opodatkowane podatkiem od towarów i usług. Zatem z uwagi na fakt, iż sprzedaż przedmiotowego gruntu będzie miała charakter cywilnoprawny, nie jest możliwe zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w cyt. wyżej § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%.

Zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, objęta jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy), natomiast w przypadku braku wyżej wskazanych dokumentów – ewidencja gruntów.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca planuje dokonać sprzedaży jednej działki ewidencyjnej, która w ok. 1/5 części całej powierzchni przeznaczona jest zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego na cele budowlane pod budownictwo mieszkaniowe i zagrodowe, a w pozostałej części powierzchni na cele inne niż budowlane, czyli pod produkcję rolniczą i ogrodniczą. Część przedmiotowej działki ewidencyjnej, która przeznaczona jest pod budownictwo nie jest określona geodezyjnie, czyli nie jest dokonany pomiar geodezyjny terenu budowlanego. Gmina ma wątpliwość, czy dopuszczalne jest szacunkowe określenie tej powierzchni obarczone jednak pewną niedokładnością.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Wnioskodawca winien dostawę przedmiotowej działki w tej części (ok. 1/5 działki), która zgodnie z planem przestrzennego zagospodarowania przeznaczona jest pod budownictwo mieszkaniowe i zagrodowe opodatkować podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej, tj. 22%, natomiast pozostała część, która zgodnie z planem przeznaczona jest pod produkcję rolniczą i ogrodniczą może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, bowiem odnosi się ono jedynie do gruntów niezabudowanych, innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W związku z tym, że zgodnie z obowiązującym miejscowym prawem zagospodarowania przestrzennego Gminy – jak wskazał Zainteresowany – część działki o Nr 236 o ogólnej powierzchni 2674 m² - ok. 1/5 części leży w paśmie CA 80 mb od drogi gminnej w jednostce planistycznej „F.” o przeznaczeniu podstawowym pod zabudowę zagrodową i mieszkaniową jednorodzinną, adaptacja istniejącej zabudowy, to możliwe jest szacunkowe określenie jej powierzchni. Nie jest jednak dopuszczalne odstąpienie od naliczenia i odprowadzenia podatku VAT od dostawy tej części działki, która przeznaczona jest pod budownictwo mieszkaniowe nawet jeśli jest to nieduży procent w stosunku do całej działki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.