INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16.07.2010 r. (data wpływu 19.07.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży niezabudowanej działki gruntu nabytej w 2000 roku w drodze darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.07.2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży niezabudowanej działki gruntu nabytej w 2000 roku w drodze darowizny.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W 2000 roku matka Wnioskodawczyni aktem notarialnym (umowa darowizny) darowała Wnioskodawczyni i jej siostrze niezabudowaną działkę gruntu położoną w B. Matka Wnioskodawczyni zmarła w 2001 roku.

W 2010 roku aktem notarialnym (umowa zniesienia współwłasności) niezabudowana działka gruntu położona w B. została podzielona na działki w dwóch równych częściach na obie siostry. Każda z sióstr jest właścicielem swojej części.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży poszczególnych działek będzie podlegał opodatkowaniu...

Zdaniem Wnioskodawczyni:

W Urzędzie Skarbowy poinformowano Wnioskodawczynię, że nie będzie zobowiązana do uiszczenia podatku dochodowego, ponieważ minęło pięć lat od podpisania aktu notarialnego – umowy darowizny, która miała miejsce w 2000 roku. Akt notarialny zniesienia współwłasności zawarty pomiędzy Wnioskodawczynią i jej siostrą podpisany został w 2010 r. Zdaniem Wnioskodawczyni od daty otrzymania darowizny, a więc od 2000 roku liczy się pięcioletni okres posiadania nieruchomości, w związku z czym podatek od sprzedaży działek Wnioskodawczyni nie obowiązuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit a) - c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) – c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Jednak z uwagi na treść art. 7 ust. 1 powołanej wyżej ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. do odpłatnego zbycia tych nieruchomości i praw, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r.

Z treści przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w 2000 roku nabyła wspólnie z siostrą w drodze darowizny od matki niezabudowaną działkę gruntu. W 2010 roku aktem notarialnym (umowa zniesienia współwłasności), niezabudowana działka gruntu została podzielona na działki w dwóch równych częściach na obie siostry. Każda z sióstr jest właścicielem swojej części. Rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy planowane zbycie niezabudowanych działek spowoduje powstanie po stronie Wnioskodawczyni przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Ponieważ nabycie przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny od matki niezabudowanej działki gruntu miało miejsce przed dniem 01 stycznia 2007 r., w związku z tym do osiągniętego przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości będą miały zastosowanie przepisy ustawy podatkowej w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2006 r.

Z przytoczonych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przy ocenie, czy w przypadku zbycia nieruchomości po stronie podatnika powstaje przychód podlegający opodatkowaniu decydujące jest to, czy od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie, do daty sprzedaży upłynęło pięć lat.

Jak słusznie podniosła Wnioskodawczyni we własnym stanowisku, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatkowej w przedmiotowej sprawie należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym Wnioskodawczyni wspólnie z siostrą nabyła nieruchomość w darowiźnie od matki, a więc od końca 2000 roku. Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności. Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy Kodeks cywilny). Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. W przypadku natomiast, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu musi być traktowany w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

Ponieważ nabyta przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny na współwłasność z siostrą nieruchomość, umową zniesienia współwłasności w 2010 roku została podzielona na działki w dwóch równych częściach na obie siostry i każda z sióstr z tym dniem stała się właścicielem swojej części, przyjąć należy, że udział Wnioskodawczyni w nieruchomości w następstwie dokonanego w 2010 roku zniesienia współwłasności nie zwiększył się, a tym samym nie miało miejsca nowe nabycie przedmiotowej nieruchomości.

Należy zatem stwierdzić, że planowana sprzedaż niezabudowanej działki nabytej przez Wnioskodawczynię w 2000 roku w drodze darowizny od matki, która następnie w 2010 r. umową zniesienia współwłasności została podzielona na działki w dwóch równych częściach na obie siostry nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie, tj. w 2000 roku, co oznacza, że przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu.

Ponadto, z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, a zatem wywierają skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako występującej z wnioskiem. Nie chroni natomiast siostry Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.