INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2010r. (data wpływu 8 lutego 2010r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 kwietnia 2010r. (data wpływu 29 kwietnia 2010r.)o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania udzielania licencji do utworów fotograficznych dla firmy kanadyjskiej posiadającej siedzibę na terytorium Kanady – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lutego 2010r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania udzielania licencji do utworów fotograficznych dla firmy kanadyjskiej posiadającej siedzibę na terytorium Kanady.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2010r. (data wpływu 29 kwietnia 2010r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 20 kwietnia 2010r. znak IBPP3/443-90/10/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza dokonywać odpłatnego udzielania licencji do utworów fotograficznych, korzystając z pośrednictwa posiadającego siedzibę na terytorium Kanady portalu internetowego.

Współpraca Wnioskodawcy ze spółką kanadyjską opierać się będzie na następujących zasadach:

1. umieszczenie przez fotografa zdjęcia na portalu internetowym spółki kanadyjskiej oznacza udzielenie przez fotografa licencji na rzecz spółki kanadyjskiej do udzielania dalszych niewyłącznych, odpłatnych licencji na rzecz użytkowników portalu - klientów spółki kanadyjskiej;
2. każde pobranie zdjęcia z portalu, oznacza udzielenie licencji przez firmę kanadyjską na rzecz użytkownika końcowego;
3. między fotografem, a użytkownikiem końcowym nie zachodzi żadna bezpośrednia relacja - fotograf uzyskuje jedynie zbiorcze informacje na temat liczby udzielonych licencji, fotografowi nie jest również wiadome, kim są nabywcy licencji od spółki kanadyjskiej;
4. nabywca licencji od spółki kanadyjskiej płaci cenę na rzecz spółki kanadyjskiej (ustaloną według stałego cennika spółki kanadyjskiej, zależną od rozdzielczości pobranego zdjęcia), a spółka kanadyjska płaci na rzecz fotografa kwotę wynoszącą w początkowym okresie współpracy 20% ceny zapłaconej przez nabywcę licencji, a w późniejszym okresie (zależnie od liczby udzielonych licencji, oraz uzyskania akceptacji fotografa przez spółkę kanadyjską) 50% ceny zapłaconej przez nabywcę licencji.
   
   

Pismem z dnia 26 kwietnia 2010r. Wnioskodawca uzupełnił zdarzenie przyszłe w następujący sposób:

Kontrahent podatnika z siedzibą na terytorium Kanady, wykonuje na terytorium Kanady działalność gospodarczą, odpowiadającą działalności, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług bez względu na cel czy rezultat.

Usługi świadczone są przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta dla miejsca, w którym firma kanadyjska posiada swoją siedzibę – czyli terytorium Kanady.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy udzielenie licencji na rzecz operatora portalu będzie rodzić po stronie podmiotu udzielającego takiej licencji obowiązki w zakresie polskiego podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa udzielenia licencji na rzecz spółki kanadyjskiej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatkiem od towarów i usług opodatkowane są odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Dalsza część tego artykułu rozszerza zakres opodatkowania na czynności eksportu, importu towarów, oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju, jak również wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Tymczasem, w opisanym stanie faktycznym, stosownie do art. 28l pkt 1, miejscem świadczenia usługi udzielenia licencji, będzie miejsce siedziby operatora internetowego, znajdującej się na terytorium Kanady. W konsekwencji, udzielenie licencji na rzecz operatora portalu, nie będzie rodzić po stronie podmiotu udzielającego takiej licencji obowiązków w zakresie polskiego podatku od towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W celu określenia, czy przedmiotowa usługa, którą zamierza świadczyć Wnioskodawca, podlega opodatkowaniu w Polsce, należy ustalić miejsce świadczenia tej usługi.

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług określona została z dniem 1 stycznia 2010r. w art. 28b ustawy o VAT, wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504).

Generalnie, usługi opodatkowane są w miejscu gdzie nabywca ma swoją siedzibę jeśli jest on podatnikiem, bowiem w myśl art. 28b ust. 1 ww. ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku zaś, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 cyt. ustawy o VAT).

W tym miejscu wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług” ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010r. w art. 28a ustawodawca zawarł definicję podatnika.

W myśl art. 28a na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Należy zaznaczyć, że art. 28a ustawy obejmuje na potrzeby stosowania Rozdziału 3 pojęciem podatnika co do zasady nie tylko podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 lecz również podmioty, które wykonują działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, czyli działalność zdefiniowana w innych systemach prawnych niż system podatku od towarów i usług, której definicja odpowiada tej przyjętej w polskich przepisach.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonywać odpłatnego udzielania licencji do utworów fotograficznych dla firmy kanadyjskiej posiadającej siedzibę na terytorium Kanady.

W świetle powyższego miejscem świadczenia usług dla usług udzielania licencji przez Wnioskodawcę na rzecz firmy kanadyjskiej jest miejsce, w którym podatnik - firma kanadyjska będąca usługobiorcą posiada siedzibę tj. terytorium Kanady, zgodnie z art. 28b ustawy o VAT.

W sytuacji przedstawionej we wniosku nie będzie miał zastosowania art. 28l, ponieważ dotyczy on sytuacji gdy usługi są świadczone na rzecz podmiotów niebędących podatnikami mających siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu poza terytorium Wspólnoty.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, lecz należy podkreślić iż, prawidłowość stanowiska wynika z innej podstawy prawnej niż wskazana przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).