INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2010r. (data wpływu do tut. Biura 02 kwietnia 2010r.), uzupełnionym w dniu 24 czerwca 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek budowlanych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 kwietnia 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek budowlanych.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z dnia 09 czerwca 2010r. Znak: IBPB II/2/415-468/10/ŁCz; IBPP1/443-311/10/MS wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 24 czerwca 2010r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w 1999r. nabył (wraz z małżonką) 50% udział w niezabudowanej nieruchomości rolnej o pow. 2,4577 ha w celu kontynuowania upraw warzyw, owoców i zboża na potrzeby swojej rodziny. Na zakupionej części ww. nieruchomości prowadzone były uprawy warzyw, owoców i zboża na potrzeby rodziny wnioskodawcy do 2001r. kiedy to z uwagi na poprawę sytuacji materialnej rodziny zaniechano dalszego użytkowania rolniczego. Obecnie z uwagi na zły stan zdrowia i pilne potrzeby finansowe spowodowane koniecznością spłaty długów syna dokonano sądowego zniesienia współwłasności poprzez podział ww. nieruchomości na dwie równe części oraz podziału jednej z tych części o pow. 1.2486 ha na 12 działek budowlanych (nieruchomość objęta została w 1995r. ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy z przeznaczeniem na tereny budownictwa mieszkaniowego), które wnioskodawca zamierza zbywać w miarę potrzeb i napływu ofert. Wnioskodawca nie dokonał żadnego uatrakcyjnienia działek, nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomości (działalność gospodarczą w dziedzinie nadzoru budowlanego zawiesił w marcu 2009r.). Wnioskodawca na gruncie tym nie prowadził żadnej działalności rolnej, nie dokonywał żadnej sprzedaży produktów rolnych, nie jest ani nie był rolnikiem ryczałtowym. Opisana nieruchomość stanowi majątek wnioskodawcy zakupiony 11 lat temu, a zakup ten nie był podyktowany chęcią dokonania sprzedaży.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca wskazał, że zniesienia współwłasności nieruchomości rolnej o pow. 2,4577 ha dokonano w 2009r. Na skutek zniesienia współwłasności wielkość udziałów nie uległa zmianie i wnioskodawca nie uzyskał nic ponad dotychczasowy udział. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez jakichkolwiek spłat i dopłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od osób fizycznych stosownie do art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży ww. działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych ze względu na fakt, iż od nabycia nieruchomości minęło 5 lat (art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006r. – stosownie do art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006r.), bowiem stosownie do zapisów art. 155 § 1, art. 195 i art. 211 kodeksu cywilnego za datę nabycia należy uznać datę pierwotnego nabycia udziału w prawie własności tj. 1999r. Samo zniesienie współwłasności poprzez podział nieruchomości na 2 równe części nie przysporzyło żadnej ze strony zysku, skutkowało jedynie zmianą charakteru własności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006r., Nr 217, poz. 1588) wprowadzono obowiązujące od 01 stycznia 2007r., zasady opodatkowania dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak z uwagi na treść przepisu art. 7 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 16 listopada 2006r. do odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007r. Dla ustalenia zatem jakie przepisy znajdą zastosowanie w sprawie, istotne jest ustalenie daty nabycia nieruchomości lub jej części.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w 1999r. wnioskodawca wraz z małżonką nabył 50% udział w niezabudowanej nieruchomości rolnej o powierzchni 2.4577 ha. W 2009r. zostało dokonane zniesienie współwłasności w przedmiotowej nieruchomości w ten sposób, że działka została podzielona na 2 równe części. Na jednej z tych części o pow. 1.2486 ha następnie dokonano podziału na 12 działek o przeznaczeniu budowlanym. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks cywilny Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.).

W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika.

Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z nimi każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.

W kwestii rozpatrywania przesłanki braku związku odpłatnego zbycia nieruchomości z wykonywaną działalnością gospodarczą, należy wskazać, iż ustawą z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw doprecyzowano definicję działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu po nowelizacji – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W świetle powyższej definicji działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny. Przy czym należy zastrzec, iż rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy sprzedaż działek budowlanych wypełnia znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem stanowi to domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W przedstawionej sytuacji wielkość udziału otrzymanego przez wnioskodawcę w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości nie przekroczyła wielkości uprzednio posiadanego udziału w tej nieruchomości. Zatem nie nastąpiło powiększenie majątku osobistego wnioskodawcy. Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy należy podkreślić, iż jeżeli w istocie wartość udziału otrzymanego przez wnioskodawcę w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości nie przekroczyła wartości uprzednio posiadanego udziału w tej nieruchomości, to nie nastąpiło powiększenie majątku osobistego wnioskodawcy i data zniesienia współwłasności nie będzie stanowiła daty nabycia udziału w nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż pięcioletni termin określony zgodnie z art. 10 ust.1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z końcem 2004r. W związku z tym odpłatne zbycie nieruchomości nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu ww. przepisów.

Reasumując, stwierdzić należy, iż odpłatne zbycie ww. nieruchomości, nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem będzie dokonane po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ją nabyto, o ile nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej. Bez znaczenia pozostaje również jakakolwiek zmiana przeznaczenia przedmiotowych gruntów. Istotna jest bowiem w tym aspekcie wyłącznie data nabycia nieruchomości.

W związku z powyższym przychód ze sprzedaży działek, wydzielonych uprzednio z nabytej w 1999r. nieruchomości rolnej, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Stanowisko wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.